< Przysłów 12 >

1 Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.
Chi ama la disciplina ama la scienza, chi odia la correzione è stolto.
2 Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.
Il buono si attira il favore del Signore, ma egli condanna l'intrigante.
3 Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
Non resta saldo l'uomo con l'empietà, ma la radice dei giusti non sarà smossa.
4 Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.
La donna perfetta è la corona del marito, ma quella che lo disonora è come carie nelle sue ossa.
5 Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.
I pensieri dei giusti sono equità, i propositi degli empi sono frode.
6 Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.
Le parole degli empi sono agguati sanguinari, ma la bocca degli uomini retti vi si sottrarrà.
7 Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.
Gli empi, una volta abbattuti, più non sono, ma la casa dei giusti sta salda.
8 Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.
Un uomo è lodato per il senno, chi ha un cuore perverso è disprezzato.
9 Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.
Un uomo di poco conto che basta a se stesso vale più di un uomo esaltato a cui manca il pane.
10 Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.
Il giusto ha cura del suo bestiame, ma i sentimenti degli empi sono spietati.
11 Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.
Chi coltiva la sua terra si sazia di pane, chi insegue chimere è privo di senno.
12 Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją.
Le brame dell'empio sono una rete di mali, la radice dei giusti produce frutti.
13 W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.
Nel peccato delle sue labbra si impiglia il malvagio, ma il giusto sfuggirà a tale angoscia.
14 Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.
Ognuno si sazia del frutto della sua bocca, ma ciascuno sarà ripagato secondo le sue opere.
15 Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.
Lo stolto giudica diritta la sua condotta, il saggio, invece, ascolta il consiglio.
16 Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję.
Lo stolto manifesta subito la sua collera, l'accorto dissimula l'offesa.
17 Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.
Chi aspira alla verità proclama la giustizia, il falso testimone proclama l'inganno.
18 Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.
V'è chi parla senza riflettere: trafigge come una spada; ma la lingua dei saggi risana.
19 Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.
La bocca verace resta ferma per sempre, la lingua bugiarda per un istante solo.
20 Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.
Amarezza è nel cuore di chi trama il male, gioia hanno i consiglieri di pace.
21 Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.
Al giusto non può capitare alcun danno, gli empi saranno pieni di mali.
22 Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się.
Le labbra menzognere sono un abominio per il Signore che si compiace di quanti agiscono con sincerità.
23 Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.
L'uomo accorto cela il sapere, il cuore degli stolti proclama la stoltezza.
24 Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała.
La mano operosa ottiene il comando, quella pigra sarà per il lavoro forzato.
25 Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.
L'affanno deprime il cuore dell'uomo, una parola buona lo allieta.
26 Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich.
Il giusto è guida per il suo prossimo, ma la via degli empi fa smarrire.
27 Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie.
Il pigro non troverà selvaggina; la diligenza è per l'uomo un bene prezioso.
28 Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.
Nella strada della giustizia è la vita, il sentiero dei perversi conduce alla morte.

< Przysłów 12 >