< Przysłów 12 >

1 Kto miłuje ćwiczenie, miłuje umiejętność; a kto ma w nienawiści karność, głupim jest.
Wie op tucht gesteld is, is op kennis gesteld; Wie geen vermaning kan velen, is als redeloos vee.
2 Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.
De deugdzame geniet het welbehagen van Jahweh, Doortrapte mensen veroordeelt Hij.
3 Nie zmocni się człowiek z niezbożności; ale korzeń sprawiedliwych nie będzie poruszony.
Door misdaad houdt de mens geen stand, Maar de wortel der rechtvaardigen is onwrikbaar.
4 Żona stateczna koroną jest męża swego; ale która go do hańby przywodzi, jest jako zgniłość w kościach jego.
Een flinke vrouw is de kroon van haar man; Een die zich misdraagt, een kanker in zijn gebeente.
5 Myśli sprawiedliwych są prawe: ale rady niepobożnych zdradliwe.
Wat rechtvaardigen overleggen is recht, Wat bozen uitdenken bedrog.
6 Słowa niepobożnych czyhają na krew; ale usta sprawiedliwych wybawiają ich.
In de woorden der bozen loert levensgevaar, Maar de mond der vromen brengt redding.
7 Niepobożni podwróceni bywają, tak, że ich niestaje; ale dom sprawiedliwych zostaje.
De bozen worden omvergeworpen, en ze zijn er niet meer; Het huis der rechtvaardigen houdt stand.
8 Z rozumu swego mąż chwalony bywa; ale kto jest przewrotnego serca, wzgardzony będzie.
Naar de mate van zijn doorzicht wordt men geprezen, Maar een nar is niet in tel.
9 Lepszy jest człowiek podły, który ma sługę, niżeli chlubny, któremu nie staje chleba.
Beter onderschat te worden en over een knecht beschikken, Dan voornaam te doen en broodgebrek hebben.
10 Sprawiedliwy ma na pieczy żywot bydlątka swego; ale serce niepobożnych okrutne jest.
De rechtvaardige kent de noden zelfs van zijn vee, Maar het hart der bozen is zonder erbarmen.
11 Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, głupi jest.
Wie zijn akker bebouwt, heeft eten genoeg; Maar wie zijn tijd verbeuzelt, lijdt gebrek.
12 Niepobożny pragnie obrony przeciw nieszczęściu; ale korzeń sprawiedliwych daje ją.
De burcht der bozen stort in puin, De wortel der rechtvaardigen is onwrikbaar.
13 W przestępstwie warg upląta się złośnik; ale sprawiedliwy z ucisku wychodzi.
Door zijn tong te misbruiken loopt de boze in de val, Maar de rechtvaardige ontkomt uit de benauwdheid.
14 Z owocu ust każdy będzie nasycony dobrem, a nagrodę spraw rąk jego Bóg mu odda.
Wat van iemands lippen komt, wordt hem rijkelijk vergolden; En wat iemands handen doen, valt terug op hemzelf.
15 Droga głupiego zda się prosta przed oczyma jego; ale kto słucha rady, mądrym jest.
De dwaze houdt zijn weg voor recht; Alleen wie naar raad luistert, is wijs.
16 Gniew głupiego zaraz poznany bywa; ale ostrożny pokrywa hańbę swoję.
Een dwaas laat ogenblikkelijk zijn woede blijken, Wijs is hij, die een belediging doodzwijgt.
17 Kto mówi prawdę, opowiada sprawiedliwość; ale świadek kłamliwy mówi zdradę.
Wie waarheid spreekt, verbreidt recht; Maar een valse getuige pleegt bedrog.
18 Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.
Sommigen laten zich woorden ontvallen als dolkstoten, Maar de tong der wijzen verzacht.
19 Wargi prawdomówne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa język kłamliwy.
Het woord der waarheid houdt eeuwig stand, Een leugentong slechts een ogenblik.
20 Zdrada jest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoju, mają wesele.
Ontgoocheling is het lot van wie kwaad beramen; Maar bij hen, die heilzame raad geven, heerst vreugde.
21 Nie spotka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.
Geen kwaad zal den rechtvaardige treffen, Maar de bozen worden door het ongeluk achtervolgd.
22 Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobają mu się.
Jahweh heeft een afschuw van leugentaal, Maar welbehagen in hen, die de waarheid betrachten.
23 Człowiek ostrożny tai umiejętność; ale serce głupich wywołuje głupstwo.
Een wijze houdt zijn wetenschap voor zich, Een dwaas loopt met zijn domheid te koop.
24 Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała.
De hand der vlijtigen zal regeren, Vadsigheid leidt tot slavernij.
25 Frasunek w sercu człowieczem poniża je; ale powieść dobra uwesela je.
Kommer in het hart maakt een mens neerslachtig, Een goed woord fleurt hem weer op.
26 Zacniejszy jest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ich.
Een rechtvaardige vindt zijn weide wel, Maar de weg der bozen voert hen op een dwaalspoor.
27 Nie upiecze chytry obłowu swojego; ale człowiek pilny majętności kosztownych nabędzie.
Een vadsig mens zal geen wild verschalken, Een ijverig mens verwerft een kostbaar bezit.
28 Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki jej niemasz śmierci.
Op de weg der deugd is leven, Het pad der boosheid leidt naar de dood.

< Przysłów 12 >