Przysłów 11
1 Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się.
El peso falso abominación es al SEÑOR; mas la pesa cabal le agrada.
2 Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość.
Cuando vino la soberbia, vino también la deshonra; mas con los humildes es la sabiduría.
3 Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich.
La perfección de los rectos los encaminará; mas la perversidad de los pecadores los echará a perder.
4 Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.
No aprovecharán las riquezas en el día de la ira; mas la justicia librará de la muerte.
5 Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada.
La justicia del perfecto enderezará su camino; mas el impío por su impiedad caerá.
6 Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają.
La justicia de los rectos los librará; mas los pecadores en su pecado serán presos.
7 Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje.
Cuando muere el hombre impío, perece su esperanza; y la esperanza de los malos perecerá.
8 Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego.
El justo es librado de la tribulación; mas el impío entra en lugar suyo.
9 Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają.
El hipócrita con la boca daña a su prójimo; mas los justos son librados con la sabiduría.
10 Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.
En el bien de los justos la ciudad se alegra; mas cuando los impíos perecen, hay fiestas.
11 Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.
Por la bendición de los rectos la ciudad será engrandecida; mas por la boca de los impíos ella será trastornada.
12 Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy.
El que carece de entendimiento, menosprecia a su prójimo; mas el hombre prudente calla.
13 Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy.
El que anda en chismes, descubre el secreto; mas el de espíritu fiel encubre la cosa.
14 Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie.
Cuando faltaren la inteligencia, caerá el pueblo; mas en la multitud de consejeros hay salud.
15 Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest.
Con ansiedad será afligido el que fiare al extraño; mas el que aborreciere las fianzas vivirá confiado.
16 Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa.
La mujer graciosa tendrá honra; y los fuertes tendrán riquezas.
17 Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje.
A su alma hace bien el hombre misericordioso; mas el cruel atormenta su carne.
18 Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą.
El impío hace obra falsa; mas el que sembrare justicia, tendrá galardón firme.
19 Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci.
Como la justicia es para vida, así el que sigue el mal es para su muerte.
20 Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy.
Abominación son al SEÑOR los perversos de corazón; mas los perfectos de camino le son agradables.
21 Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie.
Por más pactos que tenga hechos con la muerte, el malo no será absuelto; mas la simiente de los justos escapará.
22 Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni.
Zarcillo de oro en la nariz del puerco es la mujer hermosa y apartada de razón.
23 Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość.
El deseo de los justos solamente es bueno; mas la esperanza de los impíos es enojo.
24 Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje.
Hay quienes reparten, y les es añadido más; y hay quienes retienen más de lo que es justo, mas vienen a pobreza.
25 Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony.
El alma de bendición a los demás será engordada; y el que saciare, él también será saciado.
26 Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje.
Al que retiene el grano, el pueblo lo maldecirá; mas bendición será sobre la cabeza del que vende.
27 Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań.
El que madruga al bien, hallará favor; mas al que busca el mal, éste le vendrá.
28 Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą.
El que confía en sus riquezas, caerá; mas los justos reverdecerán como ramos.
29 Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu.
El que turba su casa heredará viento; y el loco será siervo del sabio de corazón.
30 Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest.
El fruto del justo es árbol de vida; y el que gana almas, es sabio.
31 Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi.
Ciertamente el justo será recompensado en la tierra; ¡cuánto más el impío y el pecador!
