Przysłów 11
1 Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się.
A balança enganosa [é] abominação ao SENHOR; mas o peso justo [é] seu prazer.
2 Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość.
Quando vem a arrogância, vem também a desonra; mas com os humildes [está] a sabedoria.
3 Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich.
A integridade dos corretos os guia; mas a perversidade dos enganadores os destruirá.
4 Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.
Nenhum proveito terá a riqueza no dia da ira; mas a justiça livrará da morte.
5 Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada.
A justiça do íntegro endireitará seu caminho; mas o perverso cairá por sua perversidade.
6 Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają.
A justiça dos corretos os livrará; mas os transgressores serão presos em sua própria perversidade.
7 Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje.
Quando o homem mau morre, sua expectativa morre; e a esperança de seu poder perece.
8 Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego.
O justo é livrado da angústia; e o perverso vem em seu lugar.
9 Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają.
O hipócrita com a boca prejudica ao seu próximo; mas os justos por meio do conhecimento são livrados.
10 Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.
No bem dos justos, a cidade se alegra muito; e quando os perversos perecem, há alegria.
11 Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.
Pelo bênção dos sinceros a cidade se exalta; mas pela boca dos perversos ela se destrói.
12 Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy.
Aquele que não tem entendimento despreza a seu próximo; mas o homem bom entendedor se mantêm calado.
13 Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy.
Aquele que conta fofocas revela o segredo; mas o fiel de espírito encobre o assunto.
14 Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie.
Quando não há conselhos sábios, o povo cai; mas na abundância de bons conselheiros [consiste] o livramento.
15 Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest.
Certamente aquele que se tornar fiador de algum estranho passará por sofrimento; mas aquele odeia firmar compromissos [ficará] seguro.
16 Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa.
A mulher graciosa guarda a honra, assim como os violentos guardam as riquezas.
17 Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje.
O homem bondoso faz bem à sua alma; mas o cruel atormenta sua [própria] carne.
18 Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą.
O perverso recebe falso pagamento; mas aquele que semeia justiça [terá] uma recompensa fiel.
19 Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci.
Assim como a justiça [leva] para a vida; assim também aquele que segue o mal [é levado] para sua [própria] morte.
20 Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy.
O SENHOR abomina os perversos de coração; porém ele se agrada que caminham com sinceridade.
21 Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie.
Com certeza o mal não será absolvido; mas a semente dos justos escapará livre.
22 Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni.
A mulher bela mas sem discrição é como uma joia no focinho de uma porca.
23 Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość.
O desejo dos justos é somente para o bem; mas a esperança dos perversos é a fúria.
24 Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje.
Há quem dá generosamente e tem cada vez mais; e há quem retém mais do que é justo e empobrece.
25 Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony.
A alma generosa prosperará, e aquele que saciar também será saciado.
26 Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje.
O povo amaldiçoa ao que retém o trigo; mas bênção haverá sobre a cabeça daquele que [o] vende.
27 Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań.
Aquele que com empenho busca o bem, busca favor; porém o que procura o mal, sobre ele isso lhe virá.
28 Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą.
Aquele que confia em suas riquezas cairá; mas os justos florescerão como as folhas.
29 Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu.
Aquele que perturba sua [própria] casa herdará vento; e o tolo será servo do sábio de coração.
30 Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest.
O fruto do justo é uma árvore de vida; e o que ganha almas é sábio.
31 Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi.
Ora, se o justo recebe seu pagamento na terra, quanto mais o perverso e o pecador!
