Przysłów 11
1 Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się.
Balança enganosa é abominação ao Senhor, mas o peso justo o seu prazer.
2 Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość.
Vinda a soberba, virá tambem a affronta; mas com os humildes está a sabedoria.
3 Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich.
A sinceridade dos sinceros os encaminhará, mas a perversidade dos aleives os destruirá.
4 Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.
Não aproveitam as riquezas no dia da indignação, mas a justiça livra da morte.
5 Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada.
A justiça do sincero endireitará o seu caminho, mas o impio pela sua impiedade cairá.
6 Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają.
A justiça dos virtuosos os livrará, mas na sua perversidade serão apanhados os iniquos.
7 Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje.
Morrendo o homem impio perece a sua expectação, e a esperança dos injustos se perde.
8 Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego.
O justo é livre da angustia, e o impio vemem seu logar.
9 Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają.
O hypocrita com a bocca destroe ao seu companheiro, mas os justos são livres pelo conhecimento.
10 Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.
No bem dos justos exulta a cidade; e, perecendo os impios, ha jubilo.
11 Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.
Pela benção dos sinceros se exalta a cidade, mas pela bocca dos impios se derriba.
12 Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy.
O que carece de entendimento despreza a seu companheiro, mas o homem bem entendido cala-se.
13 Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy.
O que anda praguejando descobre o segredo, mas o fiel de espirito encobre o negocio.
14 Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie.
Não havendo sabios conselhos, o povo cae, mas na multidão de conselheiros ha segurança.
15 Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest.
Decerto soffrerá severamente aquelle que fica por fiador do estranho, mas o que aborrece aos que dão as mãos estará seguro.
16 Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa.
A mulher aprazivel guarda a honra, como os violentos guardam as riquezas.
17 Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje.
O homem benigno faz bem á sua propria alma, mas o cruel perturba a sua propria carne.
18 Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą.
O impio faz obra falsa, mas para o que semeia justiça haverá galardão fiel.
19 Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci.
Como a justiça encaminha para a vida, assim o que segue o mal vae para a sua morte.
20 Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy.
Abominação são ao Senhor os perversos de coração, mas os sinceros de caminho são o seu deleite.
21 Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie.
Ainda que o mau junte mão á mão, não será inculpavel, mas a semente dos justos escapará.
22 Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni.
Como joia de oiro na tromba da porca, assim é a mulher formosa, que se aparta da razão.
23 Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość.
O desejo dos justos tão sómente é o bem, mas a esperança dos impios é a indignação.
24 Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje.
Alguns ha que espalham, e ainda se lhes accrescenta mais, e outros que reteem mais do que é justo, mas é para a sua perda.
25 Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony.
A alma abençoante engordará, e o que regar, elle tambem será regado.
26 Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje.
Ao que retem o trigo o povo amaldiçoa, mas benção haverá sobre a cabeça do vendedor:
27 Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań.
O que busca cedo o bem busca favor, porém o que procura o mal a esse lhe sobrevirá.
28 Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą.
Aquelle que confia nas suas riquezas cairá, mas os justos reverdecerão como a rama.
29 Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu.
O que perturba a sua casa herdará o vento, e o tolo será servo do entendido de coração.
30 Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest.
O fructo do justo é arvore de vida, e o que ganha almas sabio é.
31 Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi.
Eis que o justo é recompensado na terra; quanto mais o será o impio e o peccador.
