Przysłów 11
1 Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się.
Des balances fausses sont en horreur à l’Eternel; des poids justes, voilà ce qu’il aime.
2 Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość.
Vienne l’orgueil, le déshonneur le suit; la sagesse est avec les humbles.
3 Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich.
L’Intégrité des justes est leur guide; la perversion des gens sans foi est leur ruine.
4 Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.
La fortune ne sert de rien au jour de la colère; mais la vertu sauve de la mort.
5 Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada.
La vertu de l’homme intègre aplanit sa voie; l’impie tombe par son impiété.
6 Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają.
La vertu des gens de bien est leur sauvegarde, mais les gens sans foi sont pris au piège de leur malice.
7 Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje.
La mort met fin à l’espoir du méchant et anéantit l’attente des violents.
8 Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego.
Le juste échappe à la détresse, et le méchant prend sa place.
9 Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają.
L’Impie ruine son prochain avec sa bouche, mais les justes sont préservés par leur expérience.
10 Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.
Que les justes soient heureux, la cité est en joie; que les méchants périssent, ce sont des transports.
11 Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.
La bénédiction des bons fait la grandeur de la ville; la bouche des méchants en cause la chute.
12 Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy.
Rabaisser son prochain, c’est manquer de sens; l’homme avisé se tait.
13 Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy.
Celui qui colporte des commérages divulgue les secrets; l’homme loyal sait les tenir cachés.
14 Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie.
Faute de direction, un peuple tombe; son salut réside dans la multitude de ses conseillers.
15 Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest.
Qui garantit pour un étranger s’en trouvera fort mal; qui hait les engagements ne court pas de risque.
16 Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa.
La femme gracieuse conquiert les hommages, les gens à poigne conquièrent la richesse.
17 Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje.
L’Homme bon assure son propre bonheur, mais l’homme cruel se prépare des tourments.
18 Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą.
Le méchant fait une œuvre vaine; mais qui sème la justice récolte une vraie récompense.
19 Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci.
La vertu est un gage de vie; qui poursuit le mal court à la mort.
20 Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy.
L’Eternel a en horreur les cœurs tortueux, mais il aime les gens intègres.
21 Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie.
Haut la main! Le méchant ne reste pas impuni, mais la race des justes échappe à tout danger.
22 Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni.
Un anneau d’or au groin d’un porc, telle est une belle femme dépourvue de jugement.
23 Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość.
Le désir des justes ne vise qu’au bien; l’espoir des méchants n’est que débordement.
24 Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje.
Tel est prodigue de son bien et le voit s’augmenter; tel est économe plus que de raison et s’appauvrit.
25 Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony.
L’Âme généreuse jouira de l’abondance; qui fait pleuvoir des bienfaits est lui-même arrosé.
26 Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje.
Accaparer le blé, c’est se faire maudire du peuple; mais ses bénédictions vont à qui le met en vente.
27 Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań.
Rechercher le bien, c’est rechercher l’affection; poursuivre le mal, c’est en devenir la victime.
28 Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą.
Qui se confie en sa richesse tombera, mais les justes sont florissants comme le feuillage.
29 Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu.
Celui qui jette le trouble dans sa maison ne possédera que du vent; le sot devient l’esclave de l’homme sage.
30 Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest.
L’Œuvre du juste est un arbre de vie; gagner les cœurs est le fait du sage.
31 Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi.
Voyez, le juste obtient le prix de ses œuvres sur terre: combien plus encore le méchant et le pécheur!
