Przysłów 11
1 Waga fałszywa obrzydliwością jest Panu; ale gwichty sprawiedliwe podobają mu się.
La fausse balance est en abomination à l’Éternel, mais le poids juste lui est agréable.
2 Za pychą przychodzi hańba; ale przy pokornych jest mądrość.
[Quand] vient l’orgueil, la honte vient aussi; mais la sagesse est avec les hommes modestes.
3 Szczerość ludzi cnotliwych prowadzi ich; ale przewrotność przestępców potraci ich.
L’intégrité des hommes droits les guide, mais la perversité des perfides les détruit.
4 Niepomogą bogactwa w dzień gniewu; ale sprawiedliwość wybawia od śmierci.
Les richesses ne profitent de rien au jour de la colère, mais la justice délivre de la mort.
5 Sprawiedliwość uprzejmego sprawuje drogę jego; lecz bezbożny dla bezbożności swojej upada.
La justice de l’homme intègre rend droite sa voie, mais le méchant tombe par sa méchanceté.
6 Sprawiedliwość uprzejmych wybawia ich: ale przewrotni w złościach pojmani bywają.
La justice des hommes droits les délivre, mais les perfides sont pris dans leur avidité.
7 Gdy umiera człowiek niepobożny, ginie nadzieja jego, a oczekiwanie mocarzy niszczeje.
Quand l’homme méchant meurt, son espérance périt, et l’attente des iniques périt.
8 Sprawiedliwy z ucisku wybawiony bywa; ale niepobożny przychodzi na miejsce jego.
Le juste est délivré de la détresse, et le méchant [y] entre à sa place.
9 Obłudnik usty kazi przyjaciela swego; ale sprawiedliwi umiejętnością wybawieni bywają.
Par sa bouche l’impie perd son prochain; mais les justes sont délivrés par la connaissance.
10 Z szczęścia sprawiedliwych miasto się weseli; a gdy giną niezbożni, bywa radość.
La ville se réjouit du bien-être des justes; et quand les méchants périssent il y a des cris de joie.
11 Dla błogosławieństwa sprawiedliwych bywa wywyższone miasto; ale dla ust niepobożnych bywa wywrócone.
La ville s’élève par la bénédiction des hommes droits, mais elle est renversée par la bouche des méchants.
12 Głupi gardzi bliźnim swym; ale mąż roztropny milczy.
Qui méprise son prochain est dépourvu de sens, mais l’homme intelligent se tait.
13 Obmówca obchodząc objawia tajemnice; ale kto jest wiernego serca, tai zwierzonej rzeczy.
Celui qui va rapportant révèle le secret, mais celui qui est d’un esprit fidèle couvre la chose.
14 Gdzie niemasz dostatecznej rady, lud upada; ale gdzie wiele radców, tam jest wybawienie.
Quand il n’y a pas de direction le peuple tombe, mais il y a salut dans le grand nombre des conseillers.
15 Bardzo sobie szkodzi, kto za obcego ręczy; ale kto się chroni rękojemstwa, bezpieczen jest.
On se trouve mal de cautionner un étranger, mais celui qui hait ceux qui frappent [dans la main] est en sûreté.
16 Niewiasta uczciwa dostępuje sławy, a mocarze mają bogactwa.
Une femme gracieuse obtient l’honneur, et les hommes forts obtiennent la richesse.
17 Człowiek uczynny dobrze czyni duszy swej; ale okrutnik trapi ciało swoje.
L’homme bon fait du bien à son âme, mais le cruel trouble sa chair.
18 Niezbożnik czyni dzieło omylne; ale kto sieje sprawiedliwość, ma zapłatę trwałą.
Le méchant fait une œuvre trompeuse, mais celui qui sème la justice a un vrai salaire.
19 Jako sprawiedliwość jest ku żywotowi, tak kto naśladuje złości, bliski jest śmierci.
Comme la justice [tend] à la vie, celui qui poursuit le mal [tend] à sa mort.
20 Obrzydliwością są Panu przewrotni sercem; ale mu się podobają, którzy żyją bez zmazy.
Ceux qui sont pervers de cœur sont en abomination à l’Éternel, mais ceux qui sont intègres dans leurs voies lui sont agréables.
21 Złośnik, choć sobie innych na pomoc weźmie, pomsty nie ujdzie; ale nasienie sprawiedliwych zachowane będzie.
Certainement l’inique ne sera point tenu pour innocent; mais la semence des justes sera délivrée.
22 Niewiasta piękna a głupia jest jako kolce złote w pysku u świni.
Une femme belle et dépourvue de sens, c’est un anneau d’or au nez d’un pourceau.
23 Żądza sprawiedliwych jest zawżdy ku dobremu; ale oczekiwanie niepobożnych, popędliwość.
Le désir des justes n’est que le bien; l’attente des méchants, c’est la fureur.
24 Nie jeden udziela szczodrze, a wżdy mu przybywa; a drugi skąpi więcej niż trzeba, a wżdy ubożeje.
Tel disperse, et augmente encore; et tel retient plus qu’il ne faut, mais n’en a que disette.
25 Człowiek szczodrobliwy bywa bogatszy; a kto nasyca, sam też będzie nasycony.
L’âme qui bénit sera engraissée, et celui qui arrose sera lui-même arrosé.
26 Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklina; ale błogosławieństwo nad głową tego, który je sprzedaje.
Celui qui retient le blé, le peuple le maudit; mais la bénédiction sera sur la tête de celui qui le vend.
27 Kto pilnie szuka dobrego, nabywa przyjaźni; ale kto szuka złego, przyjdzie nań.
Qui recherche le bien cherche la faveur, mais le mal arrive à qui le recherche.
28 Kto ufa w bogactwach swych, ten upadnie; ale sprawiedliwi jako latorośl zielenieć się będą.
Celui-là tombe qui se confie en ses richesses; mais les justes verdissent comme la feuille.
29 Kto czyni zamięszanie w domu swoim, odziedziczy wiatr, a głupi musi służyć mądremu.
Celui qui trouble sa maison héritera le vent, et le fou deviendra serviteur de celui qui est sage de cœur.
30 Owoc sprawiedliwego jest drzewo żywota; a kto naucza ludzi, mądry jest.
Le fruit du juste est un arbre de vie, et le sage gagne les âmes.
31 Oto jeźli się sprawiedliwemu na ziemi nagroda staje, tedy daleko więcej niezbożnemu i grzesznikowi.
Voici, le juste est rétribué sur la terre, combien plus le méchant et le pécheur!
