Przysłów 10
1 Syn mądry rozwesela ojca: ale syn głupi smutkiem jest matki swojej.
Ordtøke av Salomo. Ein vis son er til gleda for far sin, men ein dårleg son er mor si til sorg.
2 Nie pomogą skarby niezbożności; ale sprawiedliwość wyrywa od śmierci.
Ragn-fegne skattar gagnar inkje, men rettferd frelser frå dauden.
3 Nie dopuści Pan łaknąć duszy sprawiedliwego; ale majętność niezbożników rozproszy.
Herren let ikkje rettferdig mann hungra, men giren hjå gudlause viser han burt.
4 Do nędzy przywodzi ręka zdradliwa; ale ręka pracowita ubogaca.
Lat-hand skaper armod, men strevsam hand gjer rik.
5 Kto zbiera w lecie, jest syn roztropny; kto dosypia we żniwa, jest syn pohańbienia.
Ein klok son sankar um sumaren, ein skjemdar-son søv um hausten.
6 Błogosławieństwo jest nad głową sprawiedliwego; ale usta bezbożnych pokrywają nieprawość.
Velsigningar kjem yver hovudet på den rettferdige, men munnen åt dei gudlause gøymer vald.
7 Błogosławiona jest pamiątka sprawiedliwego; ale imię niezbożnych śmierdzi.
Minnet um den rettferdige ert til velsigning, men namnet åt dei gudlause morknar.
8 Mądre serce przyjmuje przykazanie; ale głupi od warg swoich upadnie.
Den vise tek imot påbod, men gapen gjeng til grunns,
9 Kto chodzi w szczerości, chodzi bezpiecznie; ale kto jest przewrotnym w drogach swoich, wyjawion będzie.
den som ferdast i uskyld, ferdast trygt, men den som gjeng krokvegar, skal verta kjend.
10 Kto mruga okiem, przynosi frasunek, ale głupi od warg swoich upadnie.
Den som blinkar med auga, valdar vondt, men gapkjeften gjeng til grunns.
11 Usta sprawiedliwego są źródło żywota; ale usta niezbożników pokrywają nieprawość.
Rettferdig manns munn er ei livsens kjelda, men munnen åt gudlause gøymar vald.
12 Nienawiść wzbudza swary; ale miłość wszystkie przestępstwa pokrywa.
Hat yppar trætta, men kjærleik breider yver alle brot.
13 W wargach roztropnego znajduje się mądrość; ale kij na grzbiecie szalonego.
På vitug manns lippor er visdom å finna, men riset høver åt ryggen på dåren.
14 Mądrzy tają umiejętność; ale usta głupiego bliskie upadku.
Dei vise gøymer kunnskapen sin, men or narremunn kann ein venta fåre.
15 Majętność bogatego jest miastem jego mocnem; ale nędza jest ubogich zniszczeniem.
Rikmanns eiga er hans faste by; fatigfolks ulukka er deira armod.
16 Praca sprawiedliwego jest ku żywotowi; ale dochód niepobożnych jest ku grzechowi.
Det den rettferdige tener, gjeng til liv, det den gudlause vinn, gjeng til synd.
17 Ścieszką żywota idzie, kto przyjmuje karność; ale kto gardzi strofowaniem, w błąd się zawodzi.
Den som på tukt tek vare, gjeng til livet, men den fer vilt som ikkje agtar age.
18 Kto pokrywa nienawiść wargami kłamliwemi, i kto rozgłasza hańbę, głupi jest.
Den som løyner hat, hev ljugarlippor, og den som breider ut baktale, er ein dåre.
19 Wielomowność nie bywa bez grzechu; ale kto powściąga wargi swoje, ostrożny jest.
Der d’er mange ord, vil synd ikkje vanta, men den som set lås for lipporn’, er klok.
20 Srebro wyborne jest język sprawiedliwego; ale serce niezbożnych za nic nie stoi.
Rettferdig manns tunga er utvalt sylv, men gudløysings vit er lite verdt.
21 Wargi sprawiedliwego wiele ich żywią; ale głupi dla głupstwa umierają.
Rettferdig manns lippor læskar mange, men dårarne døyr for dei vantar vit.
22 Błogosławieństwo Pańskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia.
D’er Herrens velsigning som gjer rik, og eige stræv legg inkje til.
23 Za śmiech sobie ma głupi, popełnić niecnotę, ale mąż roztropny dzierży się mądrości.
Dåren finn moro i skjemdarverk, men den vituge mannen i visdom.
24 Czego się boi niezbożnik, to nań przychodzi; ale czego żądają sprawiedliwi, Bóg im daje.
Det den ugudlege gruar for, kjem yver han, og det rettferdige ynskjer, vert deim gjeve.
25 Jako przemija wicher, tak się niepobożni nie ostoją; ale sprawiedliwy ma grunt wieczny.
Der stormen hev fare, er den gudlause burte, men den rettvise stend på æveleg grunn.
26 Jako ocet zębom, i jako dym oczom, tak jest leniwy tym, którzy go posyłają.
Som edik er for tennerne og røyk for augo, so er letingen for den som sender han.
27 Bojaźń Pańska dni przyczynia; ale lata niezbożnego ukrócone bywają.
Otte for Herren lengjer livet, men gudløysings år vert stytte.
28 Oczekiwanie sprawiedliwych jest wesele, ale nadzieja niezbożnych zginie.
Rettferdige kann venta gleda, men voni åt gudlause vert til inkjes.
29 Droga Pańska jest mocą szczeremu; ale strachem tym, którzy broją złości.
Herrens veg er vern for den skuldfri, men øydeleggjing for illgjerningsmenner.
30 Sprawiedliwy się na wieki nie poruszy; ale niezbożnicy nie będą mieszkali na ziemi.
Rettferdig mann skal aldri rikkast, men gudlause skal ei få bu i landet.
31 Usta sprawiedliwego rozmnażają mądrość; ale język przewrotny będzie wycięty.
Rettferdig manns munn ber visdoms frukt, men avskori vert den falske tunga.
32 Wargi sprawiedliwego znają, co się Bogu podoba; ale usta niepobożnych są przewrotne.
Rettferdig manns lippor søkjer hugnad, men munnen på gudlause berre fals.
