< Przysłów 1 >
1 Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
Přísloví Šalomouna syna Davidova, krále Izraelského,
2 Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
Ku poznání moudrosti a cvičení, k vyrozumívání řečem rozumnosti,
3 Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
K dosažení vycvičení v opatrnosti, spravedlnosti, soudu a toho, což pravého jest,
4 Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
Aby dána byla hloupým důmyslnost, mládenečku umění a prozřetelnost.
5 Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
Když poslouchati bude moudrý, přibude mu umění, a rozumný bude vtipnější,
6 Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
K srozumění podobenství, a výmluvnosti řeči moudrých a pohádkám jejich.
7 Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
Bázeň Hospodinova jest počátek umění, moudrostí a cvičením pohrdají blázni.
8 Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
Poslouchej, synu můj, cvičení otce svého, a neopouštěj naučení matky své.
9 Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
Neboť to přidá příjemnosti hlavě tvé, a bude zlatým řetězem hrdlu tvému.
10 Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
Synu můj, jestliže by tě namlouvali hříšníci, nepřivoluj.
11 Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
Jestliže by řekli: Poď s námi, úklady čiňme krvi, skryjeme se proti nevinnému bez ostýchání se;
12 Pożremyż ich żywo, jako grób, a całkiem, jako zstępujących w dół; (Sheol )
Sehltíme je jako hrob za živa, a v cele jako ty, jenž sstupují do jámy; (Sheol )
13 Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
Všelijakého drahého zboží dosáhneme, naplníme domy své loupeží;
14 Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
Vrz los svůj mezi nás, měšec jeden budeme míti všickni:
15 Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
Synu můj, nevycházej na cestu s nimi, zdrž nohu svou od stezky jejich;
16 Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
Nebo nohy jejich ke zlému běží, a pospíchají k vylévání krve.
17 Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
Jistě, že jakož nadarmo roztažena bývá sít před očima jakéhokoli ptactva,
18 Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
Tak tito proti krvi své ukládají, skrývají se proti dušem svým.
19 Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
Takovéť jsou cesty každého dychtícího po zisku, duši pána svého uchvacuje.
20 Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
Moudrost vně volá, na ulicech vydává hlas svůj.
21 W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
V největším hluku volá, u vrat brány, v městě, a výmluvnosti své vypravuje, řka:
22 Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
Až dokud hloupí milovati budete hloupost, a posměvači posměch sobě libovati, a blázni nenáviděti umění?
23 Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
Obraťtež se k domlouvání mému. Hle, vynáším vám ducha svého, a v známost vám uvodím slova svá.
24 Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
Poněvadž jsem volala, a odpírali jste; vztahovala jsem ruku svou, a nebyl, kdo by pozoroval,
25 Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
Anobrž strhli jste se všeliké rady mé, a trestání mého jste neoblíbili:
26 Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
Pročež i já v bídě vaší smáti se budu, posmívati se budu, když přijde to, čehož se bojíte,
27 Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
Když přijde jako hrozné zpuštění to, čehož se bojíte, a bída vaše jako bouře nastane, když přijde na vás trápení a ssoužení.
28 Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
Tehdy volati budou ke mně, a nevyslyším; ráno hledati mne budou, a nenaleznou mne.
29 Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
Proto že nenáviděli umění, a bázně Hospodinovy nevyvolili,
30 Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
Aniž povolili radě mé, ale pohrdali všelikým domlouváním mým.
31 Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
Protož jísti budou ovoce skutků svých, a radami svými nasyceni budou.
32 Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
Nebo pokoj hloupých zmorduje je, a štěstí bláznů zahubí je.
33 Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
Ale kdož mne poslouchá, bydliti bude bezpečně, pokoj maje před strachem zlých věcí.