Filipian 2
1 Jeźli tedy macie jaką pociechę w Chrystusie, jeźli jaką uciechę miłości, jeźli jaką społeczność ducha, jeźli są jakie wnętrzności i zlitowania w was,
ขฺรีษฺฏาทฺ ยทิ กิมปิ สานฺตฺวนํ กศฺจิตฺ เปฺรมชาโต หรฺษ: กิญฺจิทฺ อาตฺมน: สมภาคิตฺวํ กาจิทฺ อนุกมฺปา กฺฤปา วา ชายเต ตรฺหิ ยูยํ มมาหฺลาทํ ปูรยนฺต
2 Dopełnijcież wesela mojego, abyście jednoż rozumieli, jednostajną miłość mając, będąc jednomyślni i jednoż rozumiejący;
เอกภาวา เอกเปฺรมาณ เอกมนส เอกเจษฺฏาศฺจ ภวตฯ
3 Nic nie czyniąc spornie, albo przez próżną chwałę, ale w pokorze jedni drugich mając za wyższych nad się.
วิโรธาทฺ ทรฺปาทฺ วา กิมปิ มา กุรุต กินฺตุ นมฺรตยา เสฺวโภฺย'ปรานฺ วิศิษฺฏานฺ มนฺยธฺวํฯ
4 Nie upatrujcie każdy tylko, co jest jego, ale każdy też, co jest drugich.
เกวลมฺ อาตฺมหิตาย น เจษฺฏมานา: ปรหิตายาปิ เจษฺฏธฺวํฯ
5 Tego tedy bądźcie o sobie rozumienia, które było i w Chrystusie Jezusie.
ขฺรีษฺฏสฺย ยีโศ รฺยาทฺฤศ: สฺวภาโว ยุษฺมากมฺ อปิ ตาทฺฤโศ ภวตุฯ
6 Który, będąc w kształcie Bożym, nie poczytał sobie tego za drapiestwo równym być Bogu,
ส อีศฺวรรูปี สนฺ สฺวกียามฺ อีศฺวรตุลฺยตำ ศฺลาฆาสฺปทํ นามนฺยต,
7 Ale wyniszczył samego siebie, przyjąwszy kształt niewolnika, stawszy się podobny ludziom;
กินฺตุ สฺวํ ศูนฺยํ กฺฤตฺวา ทาสรูปี พภูว นรากฺฤตึ เลเภ จฯ
8 I postawą znaleziony jako człowiek, sam się poniżył, będąc posłusznym aż do śmierci, a to śmierci krzyżowej.
อิตฺถํ นรมูรฺตฺติมฺ อาศฺริตฺย นมฺรตำ สฺวีกฺฤตฺย มฺฤโตฺยรรฺถต: กฺรุศียมฺฤโตฺยเรว โภคายาชฺญาคฺราหี พภูวฯ
9 Dlatego też Bóg nader go wywyższył i darował mu imię, które jest nad wszystkie imię;
ตตฺการณาทฺ อีศฺวโร'ปิ ตํ สรฺโวฺวนฺนตํ จการ ยจฺจ นาม สรฺเวฺวษำ นามฺนำ เศฺรษฺฐํ ตเทว ตไสฺม ทเทา,
10 Aby w imieniu Jezusowem wszelkie się kolano skłaniało, tych, którzy są na niebiesiech i tych, którzy są na ziemi, i tych, którzy są pod ziemią.
ตตสฺตไสฺม ยีศุนามฺเน สฺวรฺคมรฺตฺยปาตาลสฺถิไต: สรฺไวฺว รฺชานุปาต: กรฺตฺตวฺย: ,
11 A wszelki język aby wyznawał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.
ตาตเสฺถศฺวรสฺย มหิมฺเน จ ยีศุขฺรีษฺฏ: ปฺรภุริติ ชิหฺวาภิ: สฺวีกรฺตฺตวฺยํฯ
12 Przetoż, moi mili! jakoście zawsze posłuszni byli, nie tylko w przytomności mojej, ale teraz daleko więcej w niebytności mojej, z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje sprawujcie.
อโต เห ปฺริยตมา: , ยุษฺมาภิ รฺยทฺวตฺ สรฺวฺวทา กฺริยเต ตทฺวตฺ เกวเล มโมปสฺถิติกาเล ตนฺนหิ กินฺตฺวิทานีมฺ อนุปสฺถิเต'ปิ มยิ พหุตรยตฺเนนาชฺญำ คฺฤหีตฺวา ภยกมฺปาภฺยำ สฺวสฺวปริตฺราณํ สาธฺยตำฯ
13 Albowiem Bóg jest, który sprawuje w was chcenie i skuteczne wykonanie według upodobania swego.
ยต อีศฺวร เอว สฺวกียานุโรธาทฺ ยุษฺมนฺมเธฺย มนสฺกามนำ กรฺมฺมสิทฺธิญฺจ วิทธาติฯ
14 Wszystko czyńcie bez szemrania i poswarków,
ยูยํ กลหวิวาทรฺวิชตมฺ อาจารํ กุรฺวฺวนฺโต'นินฺทนียา อกุฏิลา
15 Abyście byli bez nagany i szczeremi dziatkami Bożemi, nienaganionymi w pośrodku narodu złego i przewrotnego, między którymi świecicie jako światła na świecie.
อีศฺวรสฺย นิษฺกลงฺกาศฺจ สนฺตานาอิว วกฺรภาวานำ กุฏิลาจาริณาญฺจ โลกานำ มเธฺย ติษฺฐต,
16 Zachowywując słowa żywota ku chlubie mojej w dzień Chrystusowy, żem darmo nie bieżał i darmo nie pracował.
ยตเสฺตษำ มเธฺย ยูยํ ชีวนวากฺยํ ธารยนฺโต ชคโต ทีปกา อิว ทีปฺยเธฺวฯ ยุษฺมาภิสฺตถา กฺฤเต มม ยตฺน: ปริศฺรโม วา น นิษฺผโล ชาต อิตฺยหํ ขฺรีษฺฏสฺย ทิเน ศฺลาฆำ กรฺตฺตุํ ศกฺษฺยามิฯ
17 Ale choćbym ofiarowany był dla ofiary i usługi wiary waszej, weselę się i spółweselę się ze wszystkimi wami;
ยุษฺมากํ วิศฺวาสารฺถกาย พลิทานาย เสวนาย จ ยทฺยปฺยหํ นิเวทิตโวฺย ภเวยํ ตถาปิ เตนานนฺทามิ สรฺเวฺวษำ ยุษฺมากมฺ อานนฺทสฺยำศี ภวามิ จฯ
18 Z tegoż tedy i wy weselcie się i spółweselcie się ze mną.
ตทฺวทฺ ยูยมปฺยานนฺทต มทียานนฺทสฺยำศิโน ภวต จฯ
19 A mam nadzieję w Panu Jezusie, iż Tymoteusza w rychle poślę do was, abym się i ja ucieszył, dowiedziawszy się, co się z wami dzieje.
ยุษฺมากมฺ อวสฺถามฺ อวคตฺยาหมปิ ยตฺ สานฺตฺวนำ ปฺราปฺนุยำ ตทรฺถํ ตีมถิยํ ตฺวรยา ยุษฺมตฺสมีปํ เปฺรษยิษฺยามีติ ปฺรเภา ปฺรตฺยาศำ กุรฺเวฺวฯ
20 Albowiem nie mam nikogo w umyśle jemu równego, który by się uprzejmie o rzeczy wasze starać chciał;
ย: สตฺยรูเปณ ยุษฺมากํ หิตํ จินฺตยติ ตาทฺฤศ เอกภาวสฺตสฺมาทนฺย: โก'ปิ มม สนฺนิเธา นาสฺติฯ
21 Bo wszyscy swoich rzeczy szukają, a nie tych, które są Jezusa Chrystusa.
ยโต'ปเร สรฺเวฺว ยีโศ: ขฺรีษฺฏสฺย วิษยานฺ น จินฺตยนฺต อาตฺมวิษยานฺ จินฺตยนฺติฯ
22 Ale wiecie, iż on jest doświadczonym, a iż jako syn z ojcem ze mną służył w Ewangielii.
กินฺตุ ตสฺย ปรีกฺษิตตฺวํ ยุษฺมาภิ รฺชฺญายเต ยต: ปุโตฺร ยาทฺฤกฺ ปิตุ: สหการี ภวติ ตไถว สุสํวาทสฺย ปริจรฺยฺยายำ ส มม สหการี ชาต: ฯ
23 Mam tedy nadzieję, że tego do was poślę, skoro obaczę, co się ze mną dalej dziać będzie;
อเตอว มม ภาวิทศำ ชฺญาตฺวา ตตฺกฺษณาตฺ ตเมว เปฺรษยิตุํ ปฺรตฺยาศำ กุรฺเวฺว
24 A mam ufność w Panu, że i sam w rychle do was przyjdę.
สฺวยมฺ อหมปิ ตูรฺณํ ยุษฺมตฺสมีปํ คมิษฺยามีตฺยาศำ ปฺรภุนา กุรฺเวฺวฯ
25 Alem rozumiał rzeczą potrzebną, Epafrodyta, brata i pomocnika i spółbojownika mego, a waszego Apostoła i sługę w potrzebie mojej, posłać do was,
อปรํ ย อิปาผฺรทีโต มม ภฺราตา กรฺมฺมยุทฺธาภฺยำ มม สหายศฺจ ยุษฺมากํ ทูโต มทีโยปการาย ปฺรตินิธิศฺจาสฺติ ยุษฺมตฺสมีเป ตสฺย เปฺรษณมฺ อาวศฺยกมฺ อมเนฺยฯ
26 Ponieważ pragnął was wszystkich i bardzo się frasował, żeście słyszeli, iż zachorował.
ยต: ส ยุษฺมานฺ สรฺวฺวานฺ อกางฺกฺษต ยุษฺมาภิสฺตสฺย โรคสฺย วารฺตฺตาศฺราวีติ พุทฺธฺวา ปรฺยฺยโศจจฺจฯ
27 Bo wprawdzie chorował mało nie na śmierć; ale się Bóg zmiłował nad nim, a nie tylko nad nim, ale i nade mną, abym nie miał smutku na smutek.
ส ปีฑยา มฺฤตกลฺโป'ภวทิติ สตฺยํ กินฺตฺวีศฺวรสฺตํ ทยิตวานฺ มม จ ทุ: ขาตฺ ปรํ ปุนรฺทุ: ขํ ยนฺน ภเวตฺ ตทรฺถํ เกวลํ ตํ น ทยิตฺวา มามปิ ทยิตวานฺฯ
28 Przetoż tem ochotniej posłałem go, abyście zasię ujrzawszy go, uweselili się, a ja abym miał mniej smutku.
อเตอว ยูยํ ตํ วิโลกฺย ยตฺ ปุนรานนฺเทต มมาปิ ทุ: ขสฺย หฺราโส ยทฺ ภเวตฺ ตทรฺถมฺ อหํ ตฺวรยา ตมฺ อเปฺรษยํฯ
29 Przyjmijcież go tedy w Panu ze wszystkiem weselem; a takich w poczciwości miejcie;
อโต ยูยํ ปฺรโภ: กฺฤเต สมฺปูรฺเณนานนฺเทน ตํ คฺฤหฺลีต ตาทฺฤศานฺ โลกำศฺจาทรณียานฺ มนฺยธฺวํฯ
30 Boć dla dzieła Chrystusowego bliskim był śmierci, odważywszy zdrowie swoje, aby dopełnił tego, czego nie dostawało w usłudze waszej przeciwko mnie.
ยโต มม เสวเน ยุษฺมากํ ตฺรุฏึ ปูรยิตุํ ส ปฺราณานฺ ปณีกฺฤตฺย ขฺรีษฺฏสฺย การฺยฺยารฺถํ มฺฤตปฺราเย'ภวตฺฯ
