Liczb 35

1 I rzekł Pan do Mojżesza na polach Moabskich, nad Jordanem przeciw Jerychowi, mówiąc:

Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese ʻi he fonua tafangafanga ʻo Moape ʻoku ofi ki Sioatani [pea ofi ki ]Seliko, ʻo pehē,

2 Rozkaż synom Izraelskim, aby dali Lewitom z dziedzictwa osiadłości swojej miasta do mieszkania, i przedmieścia około miast ich oddacie Lewitom.

“Fekau ki he fānau ʻa ʻIsileli, ke nau foaki ʻae ngaahi kolo ki he kau Livai ke nau nofo ai, mei he ngaahi tofiʻa ʻoku nau maʻu; pea mou foaki foki ki he kau Livai ʻae ngaahi potu fonua ke takatakai ʻae ngaahi kolo.

3 I będą mieli miasta sobie do mieszkania, a przedmieścia ich będą im dla bydła ich, i dla majętności ich, i dla wszystkiego dobytku ich.

Pea te nau maʻu ʻae ngaahi kolo ke nau nofo ai; pea mo e ngaahi potu fonua ʻoku takatakai ai, ki heʻenau fanga manu, mo ʻenau koloa, mo ʻenau fanga manu kotoa pē.

4 A przedmieścia miast, które dacie Lewitom, od muru miejskiego pójdą na tysiąc łokci wszędy w około.

Pea ko e ngaahi potu fonua ʻoe ngaahi kolo, ʻaia te mou foaki ki he kau Livai, ʻe aʻu atu ia mei he ʻā maka ʻoe kolo ʻi he hanga ʻe ua afe ʻo takatakai ia.

5 Przetoż wymierzycie za każdem miastem dwa tysiące łokci na wschód słońca, na południe też dwa tysiące łokci, także na zachód dwa tysiące łokci, i na północy dwa tysiące łokci, a miasto w pośrodku będzie; takoweć będą przedmieścia miast ich.

Pea te mou fuofua mei he tuʻa kolo ki he potu hahake ko e hanga ʻe fā afe, pea mo e potu tonga ʻae hanga ʻe fā afe, pea mo e potu hihifo ʻae hanga ʻe fā afe, pea mo e potu tokelau ʻae hanga ʻe fā afe; ka ʻe tuʻu loto ʻae kolo: pea ʻe tuku ia kiate kinautolu ko e ngaahi potu fonua ʻoe kolo.

6 A między temi miasty, które dacie Lewitom, sześć miast będą dla ucieczki, które dacie, aby tam uciekał mężobójca; a nad te dacie im czterdzieści miast i dwa.

Pea ʻi he ngaahi kolo te mou foaki ki he kau Livai, ʻe ʻi ai ʻae kolo hūfanga ʻe ono, ʻaia te mou tuʻutuʻuni ki he tangata kuo faainoa ha tāmate, koeʻuhi ke hola ia ki ai: pea te mou lau foki mo ia ʻae kolo ʻe fāngofulu ma ua.

7 Tak iż wszystkich miast, które Lewitom dacie, będzie czterdzieści i osiem miast i z przedmieściami ich.

Pea ko e ngaahi kolo kotoa pē ʻaia te mou foaki ki he kau Livai ko e kolo ʻe fāngofulu ma valu: te mou foaki ia mo hono ngaahi potu fonua.

8 A miast, które dacie z dzierżaw synów Izraelskich, od tych, którzy więcej mają, więcej dacie, a od tych, którzy mniej mają, dacie mniej; każdy według miary dziedzictwa swego, które posiędzie, udzieli z miast swoich Lewitom.

Pea te mou foaki ʻae ngaahi kolo mei he tofiʻa ʻoe fānau ʻa ʻIsileli: ko kinautolu ʻoku maʻu ʻo lahi ke mou foaki lahi mei ai; ka ko kinautolu ʻoku maʻu ʻo siʻi ke mou foaki siʻi mei ai: ʻe taki taha foaki mei hono ngaahi kolo ki he kau Livai ʻo fakatatau mo e tofiʻa kuo ne maʻu.”

9 Zatem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,

10 Mów do synów Izraelskich, i rzecz im: Gdy przejdziecie przez Jordan do ziemi Chananejskiej.

Lea ki he fānau ʻa ʻIsileli, mo ke pehē kiate kinautolu, ‘ʻOka mou ka aʻa ʻi Sioatani ki he fonua ko Kēnani;

11 Postanowcież sobie miasta; miasta dla ucieczki mieć będziecie, aby tam uciekał mężobójca, któryby zabił kogo z nieobaczenia.

Te mou toki fakatapui ʻae ngaahi kolo, ko e ngaahi kolo hūfanga moʻomoutolu; koeʻuhi ke hola ki ai ʻae tangata kuo fai ha tāmate, ʻaia ʻoku ne tāmateʻi ha tokotaha ʻi heʻene palalīvale.

12 A będą wam te miasta dla ucieczki przed powinowatym zabitego, aby nie dał gardła ten co zabił, póki by nie stanął przed zgromadzeniem na sąd.

Pea ʻe ʻiate kimoutolu ia ko e ngaahi kolo hūfanga mei he tangata totongi; ke ʻoua naʻa mate ʻae tangata ʻoku faainoa ha tāmate, kaeʻoua ke tuʻu ia ʻi he ʻao ʻoe kakai ʻi he fakamaau.

13 A miast, które odłączycie, sześć miast dla ucieczki mieć będziecie.

Pea ʻi he ngaahi kolo ʻaia te mou foaki ʻe vahe mei ai ʻae kolo ʻe ono ke hūfanga ʻaki

14 Trzy miasta dacie z tej strony Jordanu, a trzy miasta dacie w ziemi Chananejskiej; te miasta dla ucieczki będą.

Te mou foaki ʻae kolo ʻe tolu ʻi he kauvai mai ki heni ʻo Sioatani, pea mo e kolo ʻe tolu ʻi he fonua ko Kēnani, ko e ngaahi kolo hūfanga.

15 Synom Izraelskim, i przychodniowi, i mieszkającemu między nimi, będą te sześć miast do ucieczki, aby tam uciekł każdy, kto by zabił człowieka z nieobaczenia.

Ko e ngaahi kolo ʻe ono ni ʻe hūfanga ʻaki ʻe he fānau ʻa ʻIsileli, mo e muli mo e ʻāunofo ʻiate kinautolu: koeʻuhi ke hola kotoa pē ki ai ʻaia kuo tāmate ha tokotaha ʻi heʻene faainoa.

16 Wszakże, jeźliby go żelazną bronią uderzył, tak żeby umarł, mężobójcą jest; śmiercią umrze on mężobójca.

Pea kapau ʻe taaʻi ia ʻaki ha meʻa ukamea ke mate ai ia, ko e tangata fakapō ia: ko e moʻoni ʻe tāmateʻi ʻae fakapō.

17 Albo jeźliby mając kamień w ręku, którym by mógł zabić, uderzył go, tak żeby umarł, mężobójcą jest; śmiercią umrze on mężobójca.

Pea kapau ʻe taaʻi ia ʻi heʻene lisingi ha maka, ke mate ai ia, pea mate ia, ko e tangata fakapō ia: ko e moʻoni ʻe tāmateʻi ʻae fakapō.

18 Także jeźliby mając w ręku drewno, którem by mógł zabić, uderzył go, i umarłby, mężobójcą jest; śmiercią umrze on mężobójca.

Pea kapau te ne taaʻi ʻaki ia ʻae ʻakau, ke mate ai ia, pea mate ia, ko e tangata fakapō ia: ko e moʻoni ʻe tāmateʻi ʻae fakapō.

19 Powinowaty zabitego zabije tego mężobójcę; gdziekolwiek się z nim spotka, on zabije go.

Ko e [tangata ʻoku fai ʻae ]totongi toto ʻe taaʻi ʻe ia ʻae fakapō: ʻi heʻena fetaulaki mo ia, te ne taaʻi ia.

20 A jeźliby kogo z nienawiści popchnął, albo nań czem cisnął z zasadzki, a umarłby;

Pea kapau ʻe hokaʻi ia ʻi he ʻita, pe lisi kiate ia ʻi heʻene toitoi, ke mate ai ia;

21 Albo jeźliby go z waśni uderzył ręką swoją, a umarłby, śmiercią umrze ten, który uderzył, mężobójcą jest; powinny zabitego zabije mężobójcę, gdziekolwiek go trafi.

Pe taaʻi ʻaki ia ʻa hono nima ʻi heʻene taufehiʻa, ke mate ai ia: ko e moʻoni ko ia naʻa ne taaʻi ia ʻe tāmateʻi ia; he ko e fakapō ia: pea ʻe taaʻi ʻae fakapō ʻe he [tangata ʻoku fai ʻae ]totongi toto, ʻi heʻena fetaulaki mo ia.

22 Ale jeźliby z przygody bez waśni kogo popchnął, alboby nań cisnął czemkolwiek nie umyślnie;

Pea kapau ʻe hokaʻi fakafokifā ia ka ʻoku ʻikai taufehiʻa, pe lisi ha meʻa ʻe taha kiate ia ka ʻoku ʻikai toitoi,

23 Albo jeźliby jakim kamieniem, od którego by mógł umrzeć, rzucił nań z nieobaczenia, a umarłby, nie będąc mu nieprzyjacielem, ani szukając jego złego:

Pe ha maka, ke mate ai ia, ka ʻoku ʻikai mamata kiate ia, kae lisi ia kiate ia pea ne mate ai ia, ka naʻe ʻikai ko hono fili, pea naʻe ʻikai kumi ia ke fai ha meʻa kovi kiate ia:

24 Tedy rozsądek uczyni zgromadzenie między tym, który zabił, a między powinnym zabitego według tego prawa.

Pea ʻe toki fakamaau ʻe he kakai ki he tangata fakapō mo e [tangata ʻoku fai ʻae ]totongi toto ʻo fakatatau ki he ngaahi fono ni:

25 I wybawi zgromadzenie mężobójcę tego z rąk powinnego onego zabitego, i każe mu się wrócić zgromadzenie do miasta ucieczki jego, gdzie był uciekł; i tamże będzie mieszkał aż do śmierci kapłana najwyższego, który jest pomazany olejkiem świętym.

Pea ʻe fakamoʻui ʻe he kakai ʻaia kuo faainoa ʻae tāmate mei he nima ʻoe tangata ʻoku fai ʻae totongi toto, pea tenau toe ʻave ia ki hono kolo hūfanga, ʻaia naʻe hola ki ai: pea ʻe nofo ai ia ʻo aʻu ki he pekia ʻae fungani taulaʻeiki, ʻaia naʻe fakanofo ʻaki ʻoe lolo tapu.

26 A jeźliby wyszedł mężobójca za granice miasta ucieczki swojej, do którego uciekł;

Pea kapau ʻe haʻu ʻae tangata kuo faainoa ha tāmate kituaʻā ʻi he veʻe kolo ʻo hono hūfanga, ʻaia naʻe hola ia ki ai;

27 I trafiłby go powinny zabitego za granicą miasta ucieczki jego, chociażby zabił powinny zabitego mężobójcę onego, nie będzie winien krwi.

Pea ka ʻilo ia ʻe he tangata ʻoku fai ʻae totongi toto, ʻi heʻene ʻi tuaʻā ʻi he veʻe kolo ʻo hono hūfanga, pea kapau ʻe tāmateʻi ʻae tāmate faainoa ʻe he totongi toto; ʻe ʻikai halaia ia ʻi hono toto:

28 Albowiem w mieście ucieczki swojej mieszkać ma aż do śmierci kapłana najwyższego, a po śmierci kapłana najwyższego wróci się on mężobójca do ziemi osiadłości swojej.

He naʻe totonu ʻa ʻene nofo ia ʻi he kolo ʻo hono hūfanga ʻo aʻu ki he pekia ʻae fungani taulaʻeiki: pea ka hili ʻae pekia ʻae fungani taulaʻeiki ʻe foki ʻae tangata naʻe faainoa ha tāmate ki he fonua ʻo hono tofiʻa.

29 A będziecie to mieli za ustawę prawną w narodziech waszych, we wszystkich mieszkaniach waszych.

Pea ko e ngaahi meʻa ni ko e fono ʻoe fakamaau kiate kimoutolu ʻi homou ngaahi toʻutangata mo homou ngaahi tofiʻa kotoa pē.

30 Ktobykolwiek chciał zabić człowieka, za świadectwem świadków zabije mężobójcę; ale świadek jeden nie będzie mógł świadczyć na skazanie kogo na śmierć.

Ko ia ʻoku ne tāmateʻi ha tokotaha, ʻe tāmateʻi ʻae fakapō ko ia ʻi he fakamoʻoni ʻoe kau fakamoʻoni: ka ʻe ʻikai tāmateʻi ha tokotaha ʻi he fakaʻilo ʻe he fakamoʻoni ʻo ha tokotaha pe.

31 Nie weźmiecie też okupu za żywot mężobójcy, który zasłużył śmierć; niech śmiercią umrze.

Pea ʻe ʻikai foki te mou maʻu ha totongi kae moʻui ʻae fakapō, ʻaia ʻoku halaia ʻi heʻene tāmate: ka ko e moʻoni ʻe tāmateʻi ia.

32 Nie weźmiecie też zapłaty od onego, który uciekł do miasta ucieczki swojej, aby się nawrócił na mieszkanie do ziemi swojej, pierwej niżby kapłan umarł:

Pea ʻe ʻikai te mou maʻu ʻae totongi koeʻuhi ko ia kuo hola ki he kolo ko hono hūfanga, ke toe ʻomi ia ke nofo ʻi he fonua, kaeʻoua ke pekia ʻae taulaʻeiki.

33 Byście nie splugawili ziemię, w której będziecie; bo krew takowa splugawiłaby ziemię; a ziemia nie może być oczyszczona od krwi, która jest wylana na niej, jedno krwią tego, który ją przelał.

Pea ko ia, ʻe ʻikai te mou fakaʻuli ʻae fonua ʻoku mou ʻi ai: he ʻoku fakaʻuli ʻe he toto ʻae fonua: pea ʻe ʻikai fakamaʻa ʻae fonua ʻi he toto kuo lilingi ʻi ai, ka ʻi he toto ʻo ia naʻa ne lilingi ia.

34 Przetoż nie plugawcie ziemi, w której mieszkacie, w której Ja też mieszkam; bom Ja Pan, który mieszkam między synami Izraelskimi.

Ko ia ʻoua naʻa mou fakaʻuli ʻae fonua ʻaia te mou nofo ai, he ʻoku ou nofo ai: he ko au ko Sihova ʻoku ou nofo mo e fānau ʻa ʻIsileli.”