Liczb 30
1 Potem mówił Mojżesz do książąt w pokoleniach między synami Izraelskimi, i rzekł: Toć jest, co rozkazał Pan.
Moses [Drawn out] spoke to the heads of the tribes of the children of Israel [God prevails], saying, “This is the thing which Adonai has enjoined.
2 Jeźliby mąż poślubił ślub Panu, albo też przysięgę uczynił, obowiązkiem obowiązawszy duszę swoję, nie złamie słowa swego: według wszystkiego coby wyszło z ust jego, uczyni.
When a man vows a vow to Adonai, or swears an oath to bind his soul with a bond, he shall not break his word. He shall do according to all that proceeds out of his mouth.
3 Ale jeźliby niewiasta poślubiła ślub Panu, i obowiązałaby się obowiązkiem w domu ojca swego w młodości swojej;
“Also when a woman vows a vow to Adonai, and binds herself by a bond, being in her father’s house, in her youth,
4 A słyszałby ojciec jej on ślub jej, i obowiązek jej, którym obowiązała duszę swoję, a milczałby na to ojciec jej, tedy płatne będą wszystkie śluby jej, i każdy obowiązek, którym by obowiązała duszę swą, płatny będzie.
and her father sh'ma ·hears obeys· her vow, and her bond with which she has bound her soul, and her father holds his peace at her; then all her vows shall stand, and every bond with which she has bound her soul shall stand.
5 Ale jeźliby był onegoż dnia przeciw temu ojciec jej, którego by słyszał wszystkie śluby jej, i obowiązki jej, któremi obowiązała duszę swoję nie będą płatne; Pan odpuści jej, bo był przeciw temu ojciec jej.
But if her father forbids her in the day that he sh'ma ·hears obeys·, none of her vows, or of her bonds with which she has bound her soul, shall stand. Adonai will forgive her, because her father has forbidden her.
6 Ale gdyby mająca męża ślub jaki uczyniła, albo wyrzekła co usty swemi, czem by obowiązała duszę swoję;
“If she has a husband, while her vows are on her, or the rash utterance of her lips, with which she has bound her soul,
7 A słysząc to mąż jej, milczałby na to onegoż dnia, którego słyszał, płatne będą śluby jej, i obowiązki jej, któremi obowiązała duszę swoję, płatne będą.
and her husband sh'ma ·hears obeys· it, and hold his peace at her in the day that he sh'ma ·hears obeys· it; then her vows shall stand, and her bonds with which she has bound her soul shall stand.
8 Ale jeźliby onego dnia, którego słyszał mąż jej, sprzeciwił się temu, i wzruszyłby ślub jej, który na sobie miała, i co wymówiła usty swemi, czem obowiązała duszę swoję, także Pan odpuści jej.
But if her husband forbids her in the day that he sh'ma ·hears obeys· it, then he shall make void her vow which is on her, and the rash utterance of her lips, with which she has bound her soul. Adonai will forgive her.
9 Ale ślub każdy wdowy, i odrzuconej którym by obowiązała duszę swoję, płatny będzie.
“But the vow of a widow, or of her who is divorced, everything with which she has bound her soul, shall stand against her.
10 Lecz jeźliby, póki była w domu męża swego, ślub uczyniła, i obowiązała obowiązkiem duszę swoję z przysięgą;
“If she vowed in her husband’s house, or bound her soul by a bond with an oath,
11 A słysząc mąż jej milczałby na to, i nie sprzeciwiłby się temu, tedy płatne będą wszystkie śluby jej i każdy obowiązek, którym obowiązała duszę swoję, płatny będzie.
and her husband sh'ma ·heard obeyed· it, and held his peace at her, and didn’t disallow her; then all her vows shall stand, and every bond with which she bound her soul shall stand.
12 Ale jeźli cale sprzeciwił się temu mąż jej dnia, którego to słyszał, wszelki ślub, który wyszedł z ust jej, i obowiązek duszy jej, nie będzie płatny; mąż jej wzruszył to, a Pan odpuści jej.
But if her husband made them null and void in the day that he sh'ma ·heard obeyed· them, then whatever proceeded out of her lips concerning her vows, or concerning the bond of her soul, shall not stand. Her husband has made them void. Adonai will forgive her.
13 Wszelkiego ślubu i wszelkiej przysięgi obowiązku na utrapienie duszy, mąż jej potwierdzi go, i mąż jej wzruszy go.
Every vow, and every binding oath to afflict the soul, her husband may establish it, or her husband may make it void.
14 A jeźliby cale milczał mąż jej ode dnia do dnia, tedy tem stwierdzi wszystkie śluby jej, i wszystkie obowiązki jej, które ma na sobie; stwierdzi je, przeto, że milczał na to w dzień, którego słyszał;
But if her husband altogether hold his peace at her from day to day, then he establishes all her vows, or all her bonds, which are on her. He has established them, because he held his peace at her in the day that he sh'ma ·heard obeyed· them.
15 A jeźliby to koniecznie wzruszyć chciał, nie zaraz gdy słyszał, ale potem, poniesie nieprawość jej.
But if he shall make them null and void after that he has heard them, then he shall bear her depravity (moral evil).”
16 Teć są ustawy, które przykazał Pan Mojżeszowi, między mężem a żoną jego, między ojcem a córką jego w młodości jej, póki jest w domu ojca swego.
These are the statutes which Adonai enjoined Moses [Drawn out], between a man and his wife, between a father and his daughter, being in her youth, in her father’s house.
