Liczb 24
1 A gdy obaczył Balaam, że się podobało Panu, aby błogosławił Izraelowi, już nie chodził, jako przedtem, raz i drugi dla wieszczby; ale obrócił ku puszczy twarz swoję.
Balaam Pǝrwǝrdigarning Israillarƣa bǝht-bǝrikǝt ata ⱪilixni muwapiⱪ kɵrgǝnlikini kɵrüp yetip, aldinⱪi [ikki] ⱪetimⱪidikidǝk seⱨir ixlitixkǝ barmidi, bǝlki yüzini qɵl-bayawan tǝrǝpkǝ ⱪaratti.
2 A podniósłszy Balaam oczy swe, obaczył Izraela mieszkającego według pokoleń swoich, i był nad nim Duch Boży.
Balaam bexini kɵtürüp Israillarning ⱪǝbilǝ boyiqǝ qedirlarda olturaⱪlaxⱪanliⱪini kɵrdi, Hudaning Roⱨi uning üstigǝ qüxti.
3 I zaczął przypowieść swoję, a mówił:
Xuning bilǝn u aƣziƣa kalam sɵzini elip mundaⱪ dedi: — «Beorning oƣli Balaam yǝtküzidiƣan kalam sɵzi, Kɵzi eqilmiƣan adǝmning eytidiƣan kalam sɵzi,
4 Rzekł Balaam, syn Beorów, rzekł mąż, którego oczy są otworzone, rzekł słyszący wymowy Boże, a który widzenie Wszechmocnego widział, który, kiedy padnie, otworzone ma oczy:
Yǝni Tǝngrining sɵzlirini angliƣuqi, Ⱨǝmmigǝ Ⱪadirning alamǝt kɵrünüxini kɵrgüqi, Mana ǝmdi kɵzi eqilip düm yiⱪilƣan kixi yǝtküzgǝn kalam sɵzi: —
5 Jako piękne są namioty twoje, o Jakubie! przybytki twoje, o Izraelu!
Aⱨ Yaⱪup, qedirliring nǝⱪǝdǝr güzǝl, Turalƣuliring nǝⱪǝdǝr güzǝl, aⱨ Israil!
6 Jako potoki rozciągnęły się, jako ogrody przy rzece, jako drzewa wonne, które Pan nasadził, jako cedry nad wodami.
Goya kengǝygǝn dǝrya wadiliridǝk, Huddi dǝrya boyidiki baƣlardǝk, Goya Pǝrwǝrdigar tikip ɵstürgǝn ud dǝrǝhliridǝk, Dǝrya boyidiki kedir dǝrǝhliridǝk;
7 Popłynie woda z wiadra jego, a nasienie jego będzie nad wodami obfitemi, a będzie wywyższon nad Agaga król jego, a wyniesie się królestwo jego.
Sular uning soƣiliridin eⱪip qiⱪidu, Əwladliri süyi mol jaylarda bolidu; Padixaⱨi Agagdin exip ketidu, Uning padixaⱨliⱪi üstün ⱪilinip güllinidu.
8 Bóg wywiódł go z Egiptu, mocą jednorożcową był mu; pożre narody przeciwne sobie, a kości ich pokruszy, i strzałami swemi przerazi je.
Tǝngri uni Misirdin elip qiⱪⱪan, Uningda yawa buⱪining küqi bardur; Düxmǝn ǝllǝrni u yǝp ketidu, Ustihanlirini ezip taxlaydu, Oⱪya etip ularni texip taxlaydu.
9 Położył się, leży jako lwię, i jako lew silny; któż go obudzi? kto być błogosławił, błogosławiony, a kto by cię przeklinał, przeklęty będzie.
U baƣirlap yatsa, ǝrkǝk xirdǝk, Yatsa ⱨǝm qixi xirdǝk, Kim uni ⱪozƣitixⱪa petinar? Kim sanga bǝht-bǝrikǝt tilisǝ, bǝht-bǝrikǝt tapidu. Kim seni ⱪarƣisa, ⱪarƣixⱪa ketidu».
10 Tedy się zapalił gniew Balaka na Balaama, a klasnąwszy rękami swemi, rzekł Balak do Balaama: Dla złorzeczenia nieprzyjaciołom moim przyzwałem cię, a oto im błogosławił już po trzy kroć.
Balaⱪ Balaamƣa aqqiⱪlinip, ⱪolini ⱪoliƣa urup kǝtti; Balaⱪ Balaamƣa: — Mǝn silini düxminimni ⱪarƣap berixkǝ ⱪiqⱪirtⱪanidim wǝ mana, sili üq ⱪetim pütünlǝy ularƣa amǝt tilidilǝ!
11 Przetoż teraz uchodź na miejsce swoje; rzekłem ci był: Zacnie cię uczczę; ale oto pozbawił cię Pan tej czci.
Əmdi tezdin yurtliriƣa ⱪeqip kǝtsilǝ; mǝn ǝslidǝ silining izzǝt-ⱨɵrmǝtlirini katta ⱪilay degǝnidim, mana Pǝrwǝrdigar silini bu katta izzǝt-ⱨɵrmǝtkǝ nail boluxtin tosup ⱪoydi, — dedi.
12 I rzekł Balaam do Balaka: Izażem i posłom twoim, któreś słał do mnie, nie powiedział mówiąc:
Balaam Balaⱪⱪa: — Mǝn ǝslidǝ ɵzlirining ǝlqilirigǝ:
13 Choćby mi dał Balak pełen dom swój srebra i złota, nie będę mógł przestąpić słowa Pańskiego, abym czynił co dobrego albo złego sam z siebie; co mi opowie Pan, to będę mówił.
«Balaⱪ manga ɵzining altun-kümüxkǝ liⱪ tolƣan ɵz ɵyini bǝrsimu, Pǝrwǝrdigarning buyruƣinidin ⱨalⱪip, ɵz mǝylimqǝ yahxi-yaman ix ⱪilalmaymǝn; Pǝrwǝrdigar manga nemǝ desǝ, mǝn xuni dǝymǝn» degǝn ǝmǝsmidim?
14 A teraz oto ja odchodzę do ludu mego, jednak oznajmięć, co uczyni lud ten ludowi twemu na potem.
Əmdi mǝn ɵz hǝlⱪimgǝ ⱪaytimǝn; kǝlsilǝ, mǝn ɵzlirigǝ bu hǝlⱪning künlǝrning ahirida silining hǝlⱪlirigǝ ⱪandaⱪ muamilǝ ⱪilidiƣanliⱪini eytip berǝy, — dedi.
15 I zaczął przypowieść swoję i rzekł: Mówił Balaam, syn Beorów, mówił mąż, którego oczy są otworzone;
U kalam sɵzini aƣziƣa elip mundaⱪ dedi: — Beorning oƣli Balaam yǝtküzidiƣan kalam sɵzi, Kɵzliri eqilmiƣan kixi eytⱪan kalam sɵzi,
16 Mówił ten, który słyszał wyroki Boże, a który ma umiejętność Najwyższego; który widział widzenie Wszechmocnego; który, kiedy padnie, otworzone ma oczy:
Tǝngrining sɵzlirini angliƣuqi, Ⱨǝmmidin Aliyning wǝⱨiylirini bilgüqi, Ⱨǝmmigǝ Ⱪadirning alamǝt kɵrünüxini kɵrgüqi, Mana ǝmdi kɵzi eqilƣan düm yiⱪiliƣan kixi yǝtküzidiƣan kalam sɵzi: —
17 Ujrzę go, ale nie teraz; oglądam go, ale nie z bliska; wynijdzie gwiazda z Jakuba i powstanie laska z Izraela, i pobije książęta Moabskie, i wytraci wszystkie syny Setowe.
Mǝn Uni kɵrimǝn, lekin ⱨazir ǝmǝs; Mǝn Uningƣa ⱪaraymǝn, lekin yeⱪin yǝrdin ǝmǝs; Yaⱪuptin qiⱪar bir yultuz, Kɵtürülǝr Israildin bir xaⱨanǝ ⱨasa; Qeⱪiwetǝr u Moabning qekisini, Barliⱪ Xetlǝrning bexini yanjiydu.
18 I przyjdzie Edom w opanowanie, a Seir będzie pod władzą nieprzyjaciół swoich, a Izrael będzie sobie poczynał mężnie.
Edom uningƣa tǝwǝ bolidu, Yǝnǝ tehi düxmini Seirlar uningƣa tǝwǝ bolidu; Israil bolsa baturluⱪ ⱪilidu.
19 I będzie panował, który wynijdzie z Jakuba, a wytraci ostatki z miast.
Yaⱪuptin qiⱪⱪan biri sǝltǝnǝt süridu, Xǝⱨǝrdǝ ⱪalƣan ⱨǝmmǝylǝnni yoⱪitidu».
20 A gdy spojrzał na Amaleka, zaczął przypowieść swoję, i rzekł: Początek narodów jest Amalek, a ostatek jego do szczętu zaginie.
Andin Balaam Amalǝkni kɵrüp, mundaⱪ kalam sɵzini eytti: — «Amalǝk idi ǝsli ǝllǝr arisida bax, Əmdi ⱨalakǝttur tǝⱪdir-ⱪismiti».
21 Potem wejrzawszy na Kenejczyka zaczął przypowieść swoję i rzekł: mocneć jest mieszkanie twoje, a założyłeś na skale gniazdo twoje
Andin Balaam Keniylǝrni kɵrüp mundaⱪ kalam sɵzini eytti: — «Sening makaning mustǝⱨkǝm bolup, Qanggang ⱪoram tax iqidǝ bolsimu,
22 Wszakże spustoszony będzie Kenejczyk, aż cię Assur zaprowadzi do więzienia.
Lekin silǝr Keniylǝr ⱨalak ⱪilinip turisilǝr; Taki Axur silǝrni tutⱪun ⱪilip kǝtküqǝ».
23 Znowu zaczął przypowieść swoję, i rzekł: Ach! któż będzie żyw, gdy to uczyni Bóg?
Balaam yǝnǝ kalam sɵzini dawam ⱪilip mundaⱪ dedi: — «Aⱨ, Tǝngri bu ixlarni ⱪilƣan qeƣida, Kim tirik ⱪelixⱪa ⱪadir bolar?
24 Bo okręty przypłyną od brzegów Chyttymskich, i utrapią Assyryjany, utrapią Hebrejczyki; ale też same do szczętu zaginą.
Kittim tǝrǝpliridin kemilǝr kelip, Zulum-zǝhmǝt salidu Axurƣa, Zulum-zǝhmǝt salidu Ebǝrgǝ; Lekin [Kittimdin kǝlgüqi] ɵzimu ⱨalakǝtkǝ yüzlinǝr.
25 Wstał tedy Balaam i odszedł, a wrócił się na miejsce swoje; także i Balak poszedł w drogę swą.
Xuning bilǝn Balaam ornidin ⱪopup ɵz yurtiƣa ⱪaytti; Balaⱪmu ɵz yoliƣa mangdi.
