< Liczb 24 >
1 A gdy obaczył Balaam, że się podobało Panu, aby błogosławił Izraelowi, już nie chodził, jako przedtem, raz i drugi dla wieszczby; ale obrócił ku puszczy twarz swoję.
Angraeng mah Israel kaminawk tahamhoihaih paek han koeh, tito Balaam mah panoek naah, hmacawnhaih hnuk hanah, canghniah caeh ih baktih toengah caeh ai ah, a mikhmai to praezaek bangah paqoi ving.
2 A podniósłszy Balaam oczy swe, obaczył Izraela mieszkającego według pokoleń swoich, i był nad nim Duch Boży.
Balaam mah khet naah, angmacae acaeng maeto pacoeng maeto nawnto amkhueng Israel kaminawk to a hnuk; to naah Sithaw ih Muithla a nuiah phak.
3 I zaczął przypowieść swoję, a mówił:
Anih mah taphong han ih patahhaih lok to lak moe, mik amtueng, Beor capa Balaam ih lok;
4 Rzekł Balaam, syn Beorów, rzekł mąż, którego oczy są otworzone, rzekł słyszący wymowy Boże, a który widzenie Wszechmocnego widział, który, kiedy padnie, otworzone ma oczy:
long ah amtimh pacoengah, mik kamtueng, thacak Angraeng hnuksakhaih hnukung, Sithaw mah thuih ih lok thaih kami mah thuih ih lok loe,
5 Jako piękne są namioty twoje, o Jakubie! przybytki twoje, o Izraelu!
Aw Jakob, na ohhaih imnawk loe kawkruk maw hoih, Aw Israel, na kahni im loe kawkruk maw hoih!
6 Jako potoki rozciągnęły się, jako ogrody przy rzece, jako drzewa wonne, które Pan nasadził, jako cedry nad wodami.
Nang loe kawk parai azawnnawk, tuipui taengah kaom takhanawk, Angraeng mah thling ih thingnawk hoi tui taengah amprawk sidar thingnawk baktiah na oh o.
7 Popłynie woda z wiadra jego, a nasienie jego będzie nad wodami obfitemi, a będzie wywyższon nad Agaga król jego, a wyniesie się królestwo jego.
Anih loe a tui tabu thung hoiah tui to krai ueloe, anih ih aanmunawk loe kapop tui ahmuen ah krah o tih; anih ih siangpahrang loe Agag pongah len kue ueloe, a ukhaih prae doeh kasang ah pakoehhaih om tih.
8 Bóg wywiódł go z Egiptu, mocą jednorożcową był mu; pożre narody przeciwne sobie, a kości ich pokruszy, i strzałami swemi przerazi je.
Sithaw mah anih to Izip prae thung hoiah zaeh, anih loe kokno baktiah thacak; anih mah a misa ah kaom prae kaminawk to paaeh ueloe, nihcae ih ahuhnawk to khaek pae tih; angmah ih kalii hoiah nihcae to kat tih.
9 Położył się, leży jako lwię, i jako lew silny; któż go obudzi? kto być błogosławił, błogosławiony, a kto by cię przeklinał, przeklęty będzie.
Anih loe kaipui baktiah caeh moe, kalen kaipui baktiah tabok; anih to mi mah maw pathawk thai tih? Nang tahamhoihaih paek kami loe, tahamhoihaih tongh ueloe, nang tangoeng kami loe tangoeng ah om tih, tiah a naa.
10 Tedy się zapalił gniew Balaka na Balaama, a klasnąwszy rękami swemi, rzekł Balak do Balaama: Dla złorzeczenia nieprzyjaciołom moim przyzwałem cię, a oto im błogosławił już po trzy kroć.
Balak mah Balaam to palungphui thuih, a ban tabaeng phang pacoengah, Balak mah Balaam khaeah, Ka misanawk tangoeng hanah kang kawk, toe khenah, nihcae to vai thumto tahamhoihaih na paek lat.
11 Przetoż teraz uchodź na miejsce swoje; rzekłem ci był: Zacnie cię uczczę; ale oto pozbawił cię Pan tej czci.
To pongah vaihi na ohhaih ahmuen ah cawn lai ah; nang hae kasang ah kang suek han, tiah poekhaih ka tawnh; toe khenah, to tiah oh han ai ah Angraeng mah pakaa ving boeh, tiah a naa.
12 I rzekł Balaam do Balaka: Izażem i posłom twoim, któreś słał do mnie, nie powiedział mówiąc:
Balaam mah Balak khaeah, Nang patoeh ih laicaehnawk khaeah,
13 Choćby mi dał Balak pełen dom swój srebra i złota, nie będę mógł przestąpić słowa Pańskiego, abym czynił co dobrego albo złego sam z siebie; co mi opowie Pan, to będę mówił.
Balak mah sui hoi sum kanglung koimongah suek ih angmah ih siangpahrang im to na paek langlacadoeh, Angraeng mah paek ih lok pong kamtlai ah, kasae hmuen ah maw, to tih ai boeh loe kahoih hmuen ah maw, ka poekhaih to ka thui cop mak ai; Angraeng mah thuih ih lok khue ni ka thuih han, tiah ka thuih boeh na ai maw?
14 A teraz oto ja odchodzę do ludu mego, jednak oznajmięć, co uczyni lud ten ludowi twemu na potem.
Khenah, vaihi loe kaimah ih kaminawk khaeah ka caeh han boeh; to pongah angzo ah; hae kaminawk mah hmabang ah nang ih kaminawk nuiah timaw sah o tih, tito kang thuih han, tiah a naa.
15 I zaczął przypowieść swoję i rzekł: Mówił Balaam, syn Beorów, mówił mąż, którego oczy są otworzone;
Anih mah taphong han ih patahhaih lok to lak moe, mik kamtueng, Beor capa Balaam mah thuih ih lok;
16 Mówił ten, który słyszał wyroki Boże, a który ma umiejętność Najwyższego; który widział widzenie Wszechmocnego; który, kiedy padnie, otworzone ma oczy:
long ah amtimh pacoengah, mik kamtueng, thacak Angraeng hnuksakhaih hnukung, Kasang koek Sithaw palunghahaih panoekkung mah thuih ih lok loe,
17 Ujrzę go, ale nie teraz; oglądam go, ale nie z bliska; wynijdzie gwiazda z Jakuba i powstanie laska z Izraela, i pobije książęta Moabskie, i wytraci wszystkie syny Setowe.
anih to ka hnu tih, toe vaihi ka hnu mak ai vop; anih to ka khet han, toe atue loe anghnai ai vop; Jakob acaeng thung hoiah cakaeh maeto tacawt ueloe, Israel thung hoiah angraeng cunghet maeto angthawk tahang tih; anih mah Moab prae taki taket khoek to tuh ueloe, Sheth capanawk to amrosak boih tih.
18 I przyjdzie Edom w opanowanie, a Seir będzie pod władzą nieprzyjaciół swoich, a Izrael będzie sobie poczynał mężnie.
Edom prae to la ueloe, Seir mae doeh anih ih misanawk mah la o tih; toe Israel loe misahoihaih hoiah thacak aep aep tih.
19 I będzie panował, który wynijdzie z Jakuba, a wytraci ostatki z miast.
Jakob thung hoiah ukkung maeto tacawt ueloe, vangpui thungah anghmat kaminawk to hum tih, tiah a naa.
20 A gdy spojrzał na Amaleka, zaczął przypowieść swoję, i rzekł: Początek narodów jest Amalek, a ostatek jego do szczętu zaginie.
Balaam mah Amalek to khet moe, patahhaih lok to a thuih; acaeng kaminawk boih thungah Amalek loe hmaloe koek ah oh; toe anih loe hnukkhuem koek ah amro tih, tiah a naa.
21 Potem wejrzawszy na Kenejczyka zaczął przypowieść swoję i rzekł: mocneć jest mieszkanie twoje, a założyłeś na skale gniazdo twoje
To pacoengah Ken kaminawk to a khet moe, patahhaih lok to a thuih; na ohhaih ahmuen loe caak moe, tabu doeh lungsong nuiah na boh,
22 Wszakże spustoszony będzie Kenejczyk, aż cię Assur zaprowadzi do więzienia.
toe Ken kaminawk loe, Ashur ukkung mah tamna ah naeh ueloe, anghma angtaa o tih.
23 Znowu zaczął przypowieść swoję, i rzekł: Ach! któż będzie żyw, gdy to uczyni Bóg?
To pacoengah taphong han ih patahhaih lok to lak moe, Ala, Sithaw mah hae hmuen sak naah mi maw hing thai tih?
24 Bo okręty przypłyną od brzegów Chyttymskich, i utrapią Assyryjany, utrapią Hebrejczyki; ale też same do szczętu zaginą.
Kittim tui taeng hoiah palongpuinawk angzo o ueloe, nihcae mah Asshur hoi Eber to pazawk tih; toe angmacae doeh amro tih, tiah a naa.
25 Wstał tedy Balaam i odszedł, a wrócił się na miejsce swoje; także i Balak poszedł w drogę swą.
Balaam loe angthawk tahang moe, angmah im ah amlaem, to pacoengah Balak doeh angmah ih loklam ah caeh toeng.