Mateusza 9
1 Tedy wstąpiwszy w łódź, przewiózł się, i przyszedł do miasta swego;
Jésus, étant entré dans la barque, traversa la mer et vint en sa ville.
2 A oto przynieśli mu powietrzem ruszonego, na łożu leżącego. A widząc Jezus wiarę ich, rzekł powietrzem ruszonemu: Ufaj, synu! odpuszczone są tobie grzechy twoje.
On lui présenta un paralytique couché sur un lit; et Jésus voyant la foi de ces gens-là, dit au paralytique: «Prends courage, mon enfant, tes péchés te sont pardonnés.»
3 A oto niektórzy z nauczonych w Piśmie mówili sami w sobie: Ten bluźni.
Là-dessus, quelques scribes dirent en eux-mêmes: «Cet homme blasphème.»
4 A widząc Jezus myśli ich, rzekł: Przeczże wy myślicie złe rzeczy w sercach waszych?
Et Jésus, voyant leurs pensées, dit: «Pourquoi avez-vous de mauvaises pensées dans vos coeurs?»
5 Albowiem cóż łatwiej rzec: Odpuszczone są tobie grzechy, czyli rzec: Wstań, a chodź?
Car, lequel est le plus aisé de dire: «Tes péchés sont pardonnés, ou de dire: Lève-toi et marche?»
6 Ale abyście wiedzieli, iż ma moc Syn człowieczy na ziemi odpuszczać grzechy, tedy rzekł powietrzem ruszonemu: Wstawszy, weźmij łoże twoje, a idź do domu twego.
Or, afin que vous sachiez que le Fils de l'homme a sur la terre le pouvoir de pardonner les péchés: «Lève-toi, dit-il alors au paralytique, prends ton lit, et va-t'en dans ta maison.»
7 Tedy wstawszy, poszedł do domu swego.
Le paralytique se leva, et s'en alla dans sa maison.
8 Co ujrzawszy lud, dziwował się, i chwalił Boga, który dał taką moc ludziom.
La foule, voyant cela, fut remplie de crainte, et elle glorifia Dieu qui a donné un tel pouvoir aux hommes.
9 A odchodząc stamtąd Jezus, ujrzał człowieka siedzącego na cle, którego zwano Mateusz, i rzekł mu: Pójdź za mną; tedy wstawszy, szedł za nim.
Jésus, quittant ce lieu, vit, en passant, un homme appelé Matthieu, qui était assis au bureau des péages, et il lui dit: «Suis-moi.» Celui-ci se leva, et le suivit.
10 I stało się, gdy Jezus siedział za stołem w domu jego, że oto wiele celników i grzeszników przyszedłszy, usiedli z Jezusem i z uczniami jego.
Et comme Jésus était à table, à la maison, beaucoup de publicains et de gens de mauvaise vie, vinrent se mettre à table avec lui et avec ses disciples.
11 Co widząc Faryzeuszowie, rzekli uczniom jego: Przeczże z celnikami i grzesznikami je nauczyciel wasz?
Les pharisiens, ayant vu cela, dirent à ses disciples: «Pourquoi votre Maître mange-t-il avec les publicains et les gens de mauvaise vie.»
12 A Jezus usłyszawszy to, rzekł im: Nie potrzebująć zdrowi lekarza, ale ci, co się źle mają.
Jésus les ayant entendus, leur dit: «Ce ne sont pas les bien portants qui ont besoin de médecin, mais ceux qui se portent mal.
13 Owszem idźcie, a nauczcie się, co to jest: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary; bom nie przyszedł wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych do pokuty.
Allez apprendre ce que signifie cette parole: «Je veux la miséricorde et non le sacrifice; » car je ne suis pas venu appeler les justes, mais les pécheurs.
14 Tedy przyszli do niego uczniowie Janowi, mówiąc: Przecz my i Faryzeuszowie często pościmy, a uczniowie twoi nie poszczą?
Alors les disciples de Jean vinrent vers Jésus, et lui dirent: «Pourquoi les pharisiens et nous, jeûnons-nous souvent, tandis que tes disciples ne jeûnent point?»
15 I rzekł im Jezus: Izali się mogą synowie łożnicy małżeńskiej smęcić, póki z nimi jest oblubieniec? Ale przyjdą dni, gdy od nich będzie oblubieniec odjęty, a tedy pościć będą.
Jésus leur dit: «Les amis de l'époux peuvent-ils s'attrister aussi longtemps que l'époux est avec eux? Le temps viendra où l'époux leur sera ôté, alors ils jeûneront.
16 A żaden nie wprawuje łaty sukna nowego w szatę wiotchą; albowiem ono załatanie ujmuje nieco od szaty, i stawa się gorsze rozdarcie;
Personne ne met une pièce de drap neuf à un vieux habit, car la pièce emporte un morceau de l'habit, et il se fait une déchirure pire.
17 Ani leją wina młodego w stare statki; bo inaczej pukają się statki, a wino wycieka, i statki się psują; ale młode wino leją w nowe statki, i oboje bywają zachowane.
On ne met pas non plus du vin nouveau dans de vieilles outres; autrement, les outres se rompent, le vin se répand, et les outres sont perdues; mais on met le vin nouveau dans des outres neuves, de sorte que le vin et les outres se conservent.»
18 To gdy on do nich mówił, oto niektóry przełożony bóżnicy przyszedłszy pokłonił mu się, mówiąc: Córka moja dopiero skonała; ale pójdź, a włóż na nią rękę twoję, a ożyje.
Il leur parlait ainsi, lorsqu'un des chefs de la synagogue entra, se prosterna devant lui, et lui dit: «Ma fille vient de mourir; mais viens lui imposer les mains, et elle vivra.»
19 Tedy wstawszy Jezus, szedł za nim, i uczniowie jego.
Jésus se leva, et le suivit avec ses disciples.
20 (A oto niewiasta, która płynienie krwi ode dwunastu lat cierpiała, przystąpiwszy z tyłu, dotknęła się podołka szat jego;
Alors une femme, atteinte d'une hémorragie depuis douze ans, s'approcha de lui par derrière, et toucha la houppe de son manteau;
21 Bo rzekła sama w sobie: Jeźli się tylko dotknę szaty jego, będę uzdrowiona.
car elle disait en elle-même: «Si seulement je touche son manteau, je serai guérie.»
22 Ale Jezus obróciwszy się i ujrzawszy ją, rzekł: Ufaj, córko! wiara twoja ciebie uzdrowiła; i uzdrowiona była niewiasta od onej godziny.)
Jésus, s'étant retourné, la vit, et lui dit: «Rassure-toi, ma fille, ta foi t'a guérie.» Et cette femme fut guérie à l'heure même.
23 A gdy przyszedł Jezus w dom przełożonego, i ujrzał piszczki i lud zgiełk czyniący,
Quand Jésus fut arrivé à la maison du chef de la synagogue, et qu'il vit les joueurs de flûte, et une foule de gens qui faisaient un grand bruit,
24 Rzekł im: Ustąpcie; albowiem dzieweczka nie umarła, ale śpi. I naśmiewali się z niego.
il leur dit: «Retirez-vous, car cette jeune fille n'est pas morte, mais elle dort.» Et ils se moquèrent de lui.
25 Ale gdy wygnany był on lud, wszedłszy, ujął ją za rękę jej, i wstała dzieweczka.
Lorsqu'on eut fait sortir tout le monde, il entra dans la chambre, saisit la main de la jeune fille; et elle se leva.
26 I rozeszła się ta wieść po wszystkiej ziemi.
Et la nouvelle s'en répandit dans toute la contrée.
27 A gdy Jezus odchodził stamtąd, szli za nim dwaj ślepi, wołając i mówiąc: Synu Dawidowy! zmiłuj się nad nami.
Jésus s'en alla. Comme il passait, deux aveugles le suivirent en criant: «Aie pitié de nous, Fils de David.»
28 A gdy on wszedł do domu, przyszli do niego ślepi; i rzekł im Jezus: Wierzycież, iż to mogę uczynić? Rzekli mu: Owszem Panie!
Lorsqu'il fut rentré dans sa maison, ces aveugles s'approchèrent de lui, et Jésus leur dit: «Croyez-vous que je puisse faire ce que vous demandez?» Ils lui dirent: «Oui, Seigneur.»
29 Tedy się dotknął oczu ich, mówiąc: Według wiary waszej niechaj się wam stanie.
Alors il leur toucha les yeux, et leur dit: «Qu'il vous soit fait selon votre foi.»
30 I otworzyły się oczy ich; i przygroził im srodze Jezus, mówiąc: Patrzcież, aby nikt o tem nie wiedział.
Et ils recouvrèrent la vue. Jésus ajouta d'un ton sévère: «Prenez garde que personne ne le sache.»
31 Lecz oni wyszedłszy, rozsławili go po wszystkiej onej ziemi.
Mais, dès qu'ils furent dehors, ils publièrent ses louanges dans toute la contrée.
32 A gdy oni wychodzili, oto przywiedli mu człowieka niemego, opętanego od dyjabła.
Quand ils furent partis, on présenta à Jésus un démoniaque sourd-muet.
33 A gdy był wygnany on dyjabeł, przemówił niemy; i dziwował się lud, mówiąc: Nigdy się taka rzecz nie pokazała w Izraelu.
Le démon ayant été chassé, le muet parla, et la foule, pleine d'admiration, disait: «Jamais pareille chose ne s'est vue en Israël.»
34 Ale Faryzeuszowie mówili: Przez książęcia dyjabelskiego wygania dyjabły.
Mais les pharisiens disaient: «C'est par le prince des démons qu'il chasse les démons.»
35 I obchodził Jezus wszystkie miasta i miasteczka, nauczając w bóżnicach ich, i każąc Ewangieliję królestwa, a uzdrawiając wszelką chorobę, i wszelką niemoc między ludem.
Jésus allait par toutes les villes et les villages, enseignant dans les synagogues, prêchant la bonne nouvelle du royaume et guérissant toute maladie et toute infirmité.
36 A widząc on lud, użalił się go, iż był strudzony i rozproszony jako owce nie mające pasterza.
A la vue des foules qui le suivaient, Jésus se sentit ému de compassion pour elles, car elles étaient dans un état de lassitude et de prostration, comme le seraient des brebis qui n'ont point de berger.
37 Tedy rzekł uczniom swoim: Żniwoć wprawdzie wielkie, ale robotników mało.
Alors il dit à ses disciples: «La moisson est grande, mais il y a peu d'ouvriers;
38 Proście tedy Pana żniwa, aby wypchnął robotniki na żniwo swoje.
priez donc le maître de la moisson d'envoyer des ouvriers dans sa moisson.»
