Mateusza 9
1 Tedy wstąpiwszy w łódź, przewiózł się, i przyszedł do miasta swego;
ⲁ̅ⲁϥⲁⲗⲉ ⲇⲉ ⲉⲡϫⲟⲓ ⲁϥϫⲓⲟⲟⲣ ⲁϥⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲧⲉϥⲡⲟⲗⲓⲥ ⲙⲙⲓⲛ ⲙⲙⲟϥ.
2 A oto przynieśli mu powietrzem ruszonego, na łożu leżącego. A widząc Jezus wiarę ich, rzekł powietrzem ruszonemu: Ufaj, synu! odpuszczone są tobie grzechy twoje.
ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥϩⲏⲏⲧⲉ ⲁⲩⲉⲓⲛⲉ ⲛⲁϥ ⲛⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲉϥⲥⲏϭ ⲉϥⲛⲏϫ ϩⲓϫⲛⲟⲩⲙⲁ ⲛⲛⲕⲟⲧⲕ. ⲓ̅ⲥ̅ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲁⲩ ⲉⲧⲉⲩⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲙⲡⲉⲧⲥⲏϭ. ϫⲉ ⲧⲱⲕ ⲙⲙⲟⲕ ⲡⲁϣⲏⲣⲉ ⲛⲉⲕⲛⲟⲃⲉ ⲕⲏ ⲛⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ.
3 A oto niektórzy z nauczonych w Piśmie mówili sami w sobie: Ten bluźni.
ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥϩⲟⲓⲛⲉ ⲛⲛⲉⲫⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ⲡⲉϫⲁⲩ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ. ϫⲉ ⲡⲁⲓ ⲉϥϫⲓⲟⲩⲁ.
4 A widząc Jezus myśli ich, rzekł: Przeczże wy myślicie złe rzeczy w sercach waszych?
ⲇ̅ⲓ̅ⲥ̅ ⲇⲉ ⲉϥⲥⲟⲟⲩⲛ ⲛⲛⲉⲩⲙⲉⲉⲩⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲁϩⲣⲱⲧⲛ ⲧⲉⲧⲛⲙⲉⲉⲩⲉ ⲉϩⲉⲛⲡⲉⲑⲟⲟⲩ ϩⲣⲁⲓ ϩⲛⲛⲉⲧⲛϩⲏⲧ.
5 Albowiem cóż łatwiej rzec: Odpuszczone są tobie grzechy, czyli rzec: Wstań, a chodź?
ⲉ̅ⲁϣ ⲅⲁⲣ ⲡⲉⲧⲙⲟⲧⲛ. ⲉϫⲟⲟⲥ ⲡⲉ ϫⲉ ⲛⲉⲕⲛⲟⲃⲉ ⲕⲏ ⲛⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲛⲉϫⲟⲟⲥ ⲡⲉ ϫⲉ ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲛⲅⲙⲟⲟϣⲉ.
6 Ale abyście wiedzieli, iż ma moc Syn człowieczy na ziemi odpuszczać grzechy, tedy rzekł powietrzem ruszonemu: Wstawszy, weźmij łoże twoje, a idź do domu twego.
ⲋ̅ϫⲉⲕⲁⲥ ⲇⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛⲉⲉⲓⲙⲉ. ϫⲉ ⲟⲩⲛⲧⲉⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲉϩⲣⲁⲓ ϩⲓϫⲙⲡⲕⲁϩ ⲉⲕⲁⲛⲟⲃⲉ ⲉⲃⲟⲗ. ⲧⲟⲧⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲙⲡⲉⲧⲥⲏϭ. ϫⲉ ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲛⲅϥⲓ ⲙⲡⲉⲕϭⲗⲟϭ ⲛⲅⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲉⲕⲏⲓ.
7 Tedy wstawszy, poszedł do domu swego.
ⲍ̅ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲇⲉ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲉϥⲏⲓ.
8 Co ujrzawszy lud, dziwował się, i chwalił Boga, który dał taką moc ludziom.
ⲏ̅ⲁⲩⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲛϭⲓⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲁⲩⲣϩⲟⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϯⲉⲟⲟⲩ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲉⲛⲧⲁϥϯⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲛⲧⲉⲓⲙⲓⲛⲉ ⲛⲛⲣⲱⲙⲉ.
9 A odchodząc stamtąd Jezus, ujrzał człowieka siedzącego na cle, którego zwano Mateusz, i rzekł mu: Pójdź za mną; tedy wstawszy, szedł za nim.
ⲑ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲓ̅ⲥ̅ ⲇⲉ ⲡⲁⲣⲁⲅⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉⲩⲣⲱⲙⲉ ⲉϥϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲓⲡⲉϥⲧⲉⲗⲱⲛⲓⲟⲛ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲙⲁⲑⲑⲁⲓⲟⲥ. ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲟⲩⲁϩⲕ ⲛⲥⲱⲓ. ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲇⲉ ⲁϥⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲥⲱϥ.
10 I stało się, gdy Jezus siedział za stołem w domu jego, że oto wiele celników i grzeszników przyszedłszy, usiedli z Jezusem i z uczniami jego.
ⲓ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲉϥⲛⲏϫ ϩⲣⲁⲓ ϩⲙⲡⲉϥⲏⲓ. ⲉⲓⲥϩⲏⲏⲧⲉ ⲛⲉⲩⲛϩⲁϩ ⲛⲧⲉⲗⲱⲛⲏⲥ. ϩⲓⲣⲉϥⲣⲛⲟⲃⲉ. ⲉⲩⲛⲏⲩ ⲉⲩⲛⲟⲩϫⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲙⲛⲓ̅ⲥ̅ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ.
11 Co widząc Faryzeuszowie, rzekli uczniom jego: Przeczże z celnikami i grzesznikami je nauczyciel wasz?
ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲩⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲛϭⲓⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ. ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉⲟⲩ ⲡⲉⲧⲛⲥⲁϩ ⲟⲩⲱⲙ ⲙⲛⲛⲧⲉⲗⲱⲛⲏⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲣⲉϥⲣⲛⲟⲃⲉ.
12 A Jezus usłyszawszy to, rzekł im: Nie potrzebująć zdrowi lekarza, ale ci, co się źle mają.
ⲓ̅ⲃ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲥⲱⲧⲙ ⲡⲉϫⲁϥ. ϫⲉ ⲛⲉⲧⲧⲏⲕ ⲁⲛ ⲛⲉⲧⲣⲭⲣⲓⲁ ⲙⲡⲥⲁⲉⲓⲛ. ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲉⲧⲙⲟⲕϩ ⲛⲉ.
13 Owszem idźcie, a nauczcie się, co to jest: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary; bom nie przyszedł wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych do pokuty.
ⲓ̅ⲅ̅ⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲧⲛⲉⲓⲙⲉ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉ ⲉⲓⲟⲩⲉϣⲟⲩⲛⲁ ⲉϩⲟⲩⲉⲟⲩⲑⲩⲥⲓⲁ. ⲛⲧⲁⲓⲉⲓ ⲅⲁⲣ ⲁⲛ ⲉⲧⲉϩⲙⲛⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥ. ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲣⲉϥⲣⲛⲟⲃⲉ ⲉⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲁ.
14 Tedy przyszli do niego uczniowie Janowi, mówiąc: Przecz my i Faryzeuszowie często pościmy, a uczniowie twoi nie poszczą?
ⲓ̅ⲇ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲁⲩϯⲡⲉⲩⲟⲩⲟⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲛϭⲓⲙⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲛⲓⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ. ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉⲟⲩ ⲁⲛⲟⲛ ⲙⲛⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲧⲛⲛⲏⲥⲧⲉⲩⲉ ⲛϩⲁϩ ⲛⲥⲟⲡ. ⲛⲉⲕⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲇⲉ ⲛⲥⲉⲛⲏⲥⲧⲉⲩⲉ ⲁⲛ.
15 I rzekł im Jezus: Izali się mogą synowie łożnicy małżeńskiej smęcić, póki z nimi jest oblubieniec? Ale przyjdą dni, gdy od nich będzie oblubieniec odjęty, a tedy pościć będą.
ⲓ̅ⲉ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ⲛϭⲓⲓ̅ⲥ̅. ϫⲉ ⲙⲏ ⲟⲩⲛϭⲟⲙ ⲛⲛⲉϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲙⲁⲧϣⲉⲗⲉⲉⲧ ⲉⲛⲏⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉⲫⲟⲥⲟⲛ ⲡⲁⲧϣⲉⲗⲉⲉⲧ ϣⲟⲟⲡ ⲛⲙⲙⲁⲩ. ⲥⲉⲛⲏⲩ ⲇⲉ ⲛϭⲓϩⲉⲛϩⲟⲟⲩ. ϩⲟⲧⲁⲛ ⲉⲩϣⲁⲛϥⲓ ⲙⲡⲁⲧϣⲉⲗⲉⲉⲧ ⲛⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲧⲟⲧⲉ ⲥⲉⲛⲁⲛⲏⲥⲧⲉⲩⲉ.
16 A żaden nie wprawuje łaty sukna nowego w szatę wiotchą; albowiem ono załatanie ujmuje nieco od szaty, i stawa się gorsze rozdarcie;
ⲓ̅ⲋ̅ⲙⲉⲣⲉⲗⲁⲁⲩ ϩⲓⲟⲩⲧⲟⲉⲓⲥ ⲛϣⲁⲓ ⲉⲩϣⲧⲏⲛ ⲙⲡⲗϭⲉ. ⲥⲛⲁϥⲓ ⲅⲁⲣ ⲙⲡⲉⲥⲕⲱⲧⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲧⲉϣⲧⲏⲛ ⲛϥϣⲱⲡⲉ ⲛϭⲓⲟⲩⲛⲟϭ ⲙⲡⲱϩ.
17 Ani leją wina młodego w stare statki; bo inaczej pukają się statki, a wino wycieka, i statki się psują; ale młode wino leją w nowe statki, i oboje bywają zachowane.
ⲓ̅ⲍ̅ⲟⲩⲇⲉ ⲙⲉⲩⲛⲉϫⲙⲣⲓⲥ ⲉϩⲱⲧ ⲛⲁⲥ. ⲉϣⲱⲡⲉ ⲙⲙⲟⲛ ϣⲁⲩⲡⲱϩ ⲛϭⲓⲛϩⲱⲧ. ⲛⲧⲉⲡⲏⲣⲡ ⲡⲱⲛ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲧⲉⲛⲕⲉϩⲱⲧ ⲧⲁⲕⲟ. ⲁⲗⲗⲁ ⲛϣⲁⲩⲛⲉϫⲏⲣⲡ ⲛⲃⲣⲣⲉ ⲉⲁⲥⲕⲟⲥ ⲛⲃⲣⲣⲉ ⲛⲥⲉϣⲱⲡⲉ ⲉⲩⲟⲩⲟϫ ⲙⲡⲉⲥⲛⲁⲩ.
18 To gdy on do nich mówił, oto niektóry przełożony bóżnicy przyszedłszy pokłonił mu się, mówiąc: Córka moja dopiero skonała; ale pójdź, a włóż na nią rękę twoję, a ożyje.
ⲓ̅ⲏ̅ⲛⲁⲓ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲛⲁⲩ ⲉⲓⲥϩⲏⲏⲧⲉ ⲉⲓⲥⲟⲩⲁⲣⲭⲱⲛ ⲁϥϯⲡⲉϥⲟⲩⲟⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲧ ⲛⲁϥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲧⲁϣⲉⲉⲣⲉ ⲙⲟⲩ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲁⲗⲗⲁ ⲁⲙⲟⲩ ⲛⲅⲧⲁⲗⲟ ⲛⲧⲉⲕϭⲓϫ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱⲥ ⲁⲩⲱ ⲥⲛⲁⲱⲛϩ.
19 Tedy wstawszy Jezus, szedł za nim, i uczniowie jego.
ⲓ̅ⲑ̅ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲇⲉ ⲛϭⲓⲓ̅ⲥ̅ ⲁϥⲟⲩⲁϩϥ ⲛⲥⲱϥ ⲙⲛⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ.
20 (A oto niewiasta, która płynienie krwi ode dwunastu lat cierpiała, przystąpiwszy z tyłu, dotknęła się podołka szat jego;
ⲕ̅ⲉⲓⲥⲟⲩⲥϩⲓⲙⲉ ⲇⲉ ⲉⲣⲉⲡⲉⲥⲛⲟϥ ϣⲟⲟⲡ ϩⲁⲣⲟⲥ ⲙⲙⲛⲧⲥⲛⲟⲟⲩⲥⲉ ⲛⲣⲟⲙⲡⲉ. ⲁⲥϯⲡⲉⲥⲟⲩⲟⲓ ⲡⲁϩⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲥϫⲱϩ ⲉⲡⲧⲟⲡ ⲙⲡⲉϥϩⲟⲓⲧⲉ.
21 Bo rzekła sama w sobie: Jeźli się tylko dotknę szaty jego, będę uzdrowiona.
ⲕ̅ⲁ̅ⲛⲉⲥϫⲱ ⲅⲁⲣ ⲙⲙⲟⲥ ϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧⲥ. ϫⲉ ⲉⲓϣⲁⲛϫⲱϩ ⲙⲙⲁⲧⲉ ⲉⲡⲧⲟⲡ ⲛⲧⲉϥϣⲧⲏⲛ ϯⲛⲁⲟⲩϫⲁⲓ.
22 Ale Jezus obróciwszy się i ujrzawszy ją, rzekł: Ufaj, córko! wiara twoja ciebie uzdrowiła; i uzdrowiona była niewiasta od onej godziny.)
ⲕ̅ⲃ̅ⲓ̅ⲥ̅ ⲇⲉ ⲁϥⲕⲟⲧϥ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲥ. ϫⲉ ⲧⲱⲕ ⲙⲙⲟ ⲧⲁϣⲉⲉⲣⲉ ⲧⲟⲩⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲧⲉ ⲛⲧⲁⲥⲛⲁϩⲙⲉ. ⲁⲩⲱ ⲁⲥⲟⲩϫⲁⲓ ⲛϭⲓⲧⲉⲥϩⲓⲙⲉ ϫⲓⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ.
23 A gdy przyszedł Jezus w dom przełożonego, i ujrzał piszczki i lud zgiełk czyniący,
ⲕ̅ⲅ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓ ⲇⲉ ⲛϭⲓⲓ̅ⲥ̅ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲏⲓ ⲙⲡⲁⲣⲭⲱⲛ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉⲛⲣⲉϥϫⲟⲟⲩⲉ ⲙⲛⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲩϣⲧⲣⲧⲱⲣ.
24 Rzekł im: Ustąpcie; albowiem dzieweczka nie umarła, ale śpi. I naśmiewali się z niego.
ⲕ̅ⲇ̅ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲁⲛⲁⲭⲱⲣⲉⲓ ⲛⲏⲧⲛ ⲙⲡⲉⲥⲙⲟⲩ ⲅⲁⲣ ⲛϭⲓⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ. ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲥⲛⲕⲟⲧⲕ. ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲛⲉⲩⲥⲱⲃⲉ ⲛⲥⲱϥ ⲉⲩⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲁⲥⲙⲟⲩ.
25 Ale gdy wygnany był on lud, wszedłszy, ujął ją za rękę jej, i wstała dzieweczka.
ⲕ̅ⲉ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲟⲩϫⲉ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲁϥⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛⲧⲉⲥϭⲓϫ. ⲁⲥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲛϭⲓⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ.
26 I rozeszła się ta wieść po wszystkiej ziemi.
ⲕ̅ⲋ̅ⲡⲉϥⲥⲟⲉⲓⲧ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲕⲁϩ ⲧⲏⲣϥ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ.
27 A gdy Jezus odchodził stamtąd, szli za nim dwaj ślepi, wołając i mówiąc: Synu Dawidowy! zmiłuj się nad nami.
ⲕ̅ⲍ̅ⲉϥⲡⲁⲣⲁⲅⲉ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲛϭⲓⲓ̅ⲥ̅ ⲁⲩⲟⲩⲁϩⲟⲩ ⲛⲥⲱϥ ⲛϭⲓⲃⲗⲗⲉ ⲥⲛⲁⲩ ⲉⲩϫⲓϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ. ϫⲉ ⲛⲁ ⲛⲁⲛ ⲓ̅ⲥ̅ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲛⲇ̅ⲁ̅ⲇ̅.
28 A gdy on wszedł do domu, przyszli do niego ślepi; i rzekł im Jezus: Wierzycież, iż to mogę uczynić? Rzekli mu: Owszem Panie!
ⲕ̅ⲏ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲏⲓ ⲁⲩϯⲡⲉⲩⲟⲩⲟⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲛϭⲓⲛⲃⲗⲗⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ⲛϭⲓⲓ̅ⲥ̅. ϫⲉ ⲧⲉⲧⲛⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲛϭⲟⲙ ⲙⲙⲟⲓ ⲉⲣⲡⲁⲓ. ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲥⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ.
29 Tedy się dotknął oczu ich, mówiąc: Według wiary waszej niechaj się wam stanie.
ⲕ̅ⲑ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲁϥϫⲱϩ ⲉⲛⲉⲩⲃⲁⲗ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ. ϫⲉ ⲕⲁⲧⲁⲧⲉⲧⲛⲡⲓⲥⲧⲓⲥ ⲙⲁⲣⲉⲥϣⲱⲡⲉ ⲛⲏⲧⲛ.
30 I otworzyły się oczy ich; i przygroził im srodze Jezus, mówiąc: Patrzcież, aby nikt o tem nie wiedział.
ⲗ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲟⲩⲱⲛ ⲛϭⲓⲛⲉⲩⲃⲁⲗ. ⲁϥϩⲱⲛ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲛϭⲓⲓ̅ⲥ̅ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ. ϫⲉ ϭⲱϣⲧ ⲙⲡⲣⲧⲣⲉⲗⲁⲁⲩ ⲉⲓⲙⲉ.
31 Lecz oni wyszedłszy, rozsławili go po wszystkiej onej ziemi.
ⲗ̅ⲁ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲩϯ ⲙⲡⲉϥⲥⲟⲉⲓⲧ ϩⲙⲡⲕⲁϩ ⲧⲏⲣϥ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ.
32 A gdy oni wychodzili, oto przywiedli mu człowieka niemego, opętanego od dyjabła.
ⲗ̅ⲃ̅ⲉϥⲛⲏⲩ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ. ⲉⲓⲥϩⲏⲏⲧⲉ ⲁⲩⲉⲓⲛⲉ ⲛⲁϥ ⲛⲟⲩⲙⲡⲟ ⲉⲣⲉⲟⲩⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ϩⲓⲱⲱϥ.
33 A gdy był wygnany on dyjabeł, przemówił niemy; i dziwował się lud, mówiąc: Nigdy się taka rzecz nie pokazała w Izraelu.
ⲗ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲟⲩϫⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲁϥϣⲁϫⲉ ⲛϭⲓⲡⲉⲙⲡⲟ. ⲁⲩⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲛϭⲓⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ. ϫⲉ ⲙⲡⲉⲟⲩⲟⲛ ⲛⲧⲉⲓϩⲉ ⲟⲩⲱⲛϩ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲛⲉϩ ϩⲙⲡⲓ̅ⲏ̅ⲗ̅.
34 Ale Faryzeuszowie mówili: Przez książęcia dyjabelskiego wygania dyjabły.
ⲗ̅ⲇ̅ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ. ϫⲉ ϩⲣⲁⲓ ϩⲙⲡⲁⲣⲭⲱⲛ ⲛⲛⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲉϥⲛⲟⲩϫⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ.
35 I obchodził Jezus wszystkie miasta i miasteczka, nauczając w bóżnicach ich, i każąc Ewangieliję królestwa, a uzdrawiając wszelką chorobę, i wszelką niemoc między ludem.
ⲗ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲙⲟⲩϣⲧ ⲛϭⲓⲓ̅ⲥ̅ ⲛⲙⲡⲟⲗⲓⲥ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲙⲛⲛⲧⲙⲉ ⲉϥϯⲥⲃⲱ ϩⲣⲁⲓ ϩⲛⲛⲉⲩⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ. ⲁⲩⲱ ⲉϥⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲙⲡⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲟⲛ ⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲉϥⲣⲡⲁϩⲣⲉ ⲉϣⲱⲛⲉ ⲛⲓⲙ ϩⲓⲗⲟϫⲗⲉϫ ⲛⲓⲙ.
36 A widząc on lud, użalił się go, iż był strudzony i rozproszony jako owce nie mające pasterza.
ⲗ̅ⲋ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲉⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲁϥϣⲛϩⲧⲏϥ ϩⲁⲣⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲛⲉⲩⲥⲕⲩⲗⲗⲉⲓ ⲡⲉ. ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲛⲏϫ ⲛⲑⲉ ⲛⲛⲉⲓⲉⲥⲟⲟⲩ ⲉⲧⲉⲙⲛⲧⲟⲩϣⲱⲥ.
37 Tedy rzekł uczniom swoim: Żniwoć wprawdzie wielkie, ale robotników mało.
ⲗ̅ⲍ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ⲡⲱϩⲥ ⲙⲉⲛ ⲛⲁϣⲱϥ. ⲛⲉⲣⲅⲁⲧⲏⲥ ⲇⲉ ⲥⲟⲃⲕ.
38 Proście tedy Pana żniwa, aby wypchnął robotniki na żniwo swoje.
ⲗ̅ⲏ̅ⲥⲉⲡⲥⲡϫⲟⲉⲓⲥ ϭⲉ ⲙⲡⲱϩⲥ. ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉⲛⲉϫⲉⲣⲅⲁⲧⲏⲥ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲡⲉϥⲱϩⲥ.
