Mateusza 9
1 Tedy wstąpiwszy w łódź, przewiózł się, i przyszedł do miasta swego;
Chuin Yeshua kong khat'a akaldoh in chule dil chu agal kaiyin, ama khomun ahung kiletai.
2 A oto przynieśli mu powietrzem ruszonego, na łożu leżącego. A widząc Jezus wiarę ich, rzekł powietrzem ruszonemu: Ufaj, synu! odpuszczone są tobie grzechy twoje.
Mi phabep chun langthi khat alupna pum in akoma ahinpui uve. Aman atahsan'u chu amu phat in langthipa jah a chun Yeshuan, “Lung nom in, ka chapa! Na chonsetna ho kingaidam ahitai,” ati.
3 A oto niektórzy z nauczonych w Piśmie mówili sami w sobie: Ten bluźni.
Hinlah Hou danthu hil phabep chu amaho le amaho aki hou un, “Hiche hi Pathen taitomna ahi! Ama Pathen a kingaitoa ham?” atiuve.
4 A widząc Jezus myśli ich, rzekł: Przeczże wy myślicie złe rzeczy w sercach waszych?
Yeshuan alung'uva ipi angaitou chu ahen, hijeh chun amaho adong in, “Ipi dinga chutobang lunggel gitlouna ho nalung'uva naneiyu ham?
5 Albowiem cóż łatwiej rzec: Odpuszczone są tobie grzechy, czyli rzec: Wstań, a chodź?
Nachonset ho kingaidam ahitai, tia sei, ahilouleh ‘Dingdoh in, chule lamjot in’ ti hoijoh baijo ham?”
6 Ale abyście wiedzieli, iż ma moc Syn człowieczy na ziemi odpuszczać grzechy, tedy rzekł powietrzem ruszonemu: Wstawszy, weźmij łoże twoje, a idź do domu twego.
Hijeh achu Mihem Chapan leiset chunga chonset ngaidam jouna thaneina aneiye ti photchenna kapeh ding nahiuve atin, chuin Yeshua langthipa lama akiheiyin aseiyin, “Dingdoh in, nalupna kichoiyin, chule in-a chen!” ati.
7 Tedy wstawszy, poszedł do domu swego.
Chuin ama chu ahung kichop doh thon, chule in-a achetai!
8 Co ujrzawszy lud, dziwował się, i chwalił Boga, który dał taką moc ludziom.
Hiche thilsoh hin mihonpi chu alungu kichatnan alo dimtai. Chule amahon hitobang tah a thuneina nei, mihem ahinsol jeh hin Pathen avahchoi tauve.
9 A odchodząc stamtąd Jezus, ujrzał człowieka siedzącego na cle, którego zwano Mateusz, i rzekł mu: Pójdź za mną; tedy wstawszy, szedł za nim.
Chuin Yeshua avalea ahileh, mikhat Matthew kitipa chu kai adonna muna atou amun, ajah a, “Neijuiyin chule kaseijui in pang in,” ati. Hi chun Matthew akipatdoh in anung ajuitai.
10 I stało się, gdy Jezus siedział za stołem w domu jego, że oto wiele celników i grzeszników przyszedłszy, usiedli z Jezusem i z uczniami jego.
Chomkhat jouvin, Matthew in Yeshua le Aseijuite ho toh chun kaidong adang ho chule midang minphatna neilou chonse ho chu jin-gun in a-ina akouvin ahi.
11 Co widząc Faryzeuszowie, rzekli uczniom jego: Przeczże z celnikami i grzesznikami je nauczyciel wasz?
Hinlah Pharisee hon hichu amu phat un aseijuite adong un, itia na jilkung pauvin amot mot'a thusei ho toh an aneh khom ham? atiuve.
12 A Jezus usłyszawszy to, rzekł im: Nie potrzebująć zdrowi lekarza, ale ci, co się źle mają.
Yeshuan hiche thu ajah phat in, “Mi damthei hon louthem angaicha pouve, ana damlou hon bou angai chauve,” ati.
13 Owszem idźcie, a nauczcie się, co to jest: Miłosierdzia chcę, a nie ofiary; bom nie przyszedł wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych do pokuty.
Aman aseiben, “Tun cheuvin chule Pathen Thubun ipi asei ahi ga kihil un: Keiman khotona bou kangeh ahin, kilhaina nabol diu ahipoi. Ajeh chu keima midih a kigel ho kouva hunga kahipon, chonse ahi kihet ho bou kouva hunga kahi,” ati.
14 Tedy przyszli do niego uczniowie Janowi, mówiąc: Przecz my i Faryzeuszowie często pościmy, a uczniowie twoi nie poszczą?
Nikhat hi John Baptist seijuiho chu Yeshua henga ahung un chule adong un, ipi iti dana keiho le Pharisee hon an ka ngol jiu tobanga na seijuiten an angol lou-u hintem? atiuve.
15 I rzekł im Jezus: Izali się mogą synowie łożnicy małżeńskiej smęcić, póki z nimi jest oblubieniec? Ale przyjdą dni, gdy od nich będzie oblubieniec odjęty, a tedy pościć będą.
Yeshuan adonbut in, “Golvah kibolna a jin ho chun moulang toh akipa khom pet'uva alunghem'u ngaiyintem? Chuti ponte. Ahinlah moulang chu nikhat le amahoa kona kipui mang ding ahi, chutah le an angol diu ahi.”
16 A żaden nie wprawuje łaty sukna nowego w szatę wiotchą; albowiem ono załatanie ujmuje nieco od szaty, i stawa się gorsze rozdarcie;
“Ajeh chu koiman ponsop nem lou ahal chun ponlui abeh jipoi, achutibol le abehna chun hiche pon chu aloi-eh ding ahi.”
17 Ani leją wina młodego w stare statki; bo inaczej pukają się statki, a wino wycieka, i statki się psują; ale młode wino leją w nowe statki, i oboje bywają zachowane.
“Chukal valin koiman lengpitwi thah chu abom luiya akoiji poi. Ajeh chu abom lui chu pohkeh intin, chule lengpitwi chu jal ding, akoina bom chu seding ahitai. Lengpitwi thah chu abom thah a ikhum leh ania huhbit a um ding ahi,” ati.
18 To gdy on do nich mówił, oto niektóry przełożony bóżnicy przyszedłszy pokłonił mu się, mówiąc: Córka moja dopiero skonała; ale pójdź, a włóż na nią rękę twoję, a ożyje.
Yeshuan hiche thuho asei laiyin kikhopna in vaipopa chu ahung in chule amasanga ahung dilsun, “Kachanu tupet tah chun athi” hinlah nangma na hunga chule achunga nakhut na ngap'a ahileh nahinsah kit thei ding ahi, ahungti.
19 Tedy wstawszy Jezus, szedł za nim, i uczniowie jego.
Hiti chun Yeshua le Aseijuite chu akipatdoh un, chule amato chun akilhon un ahi.
20 (A oto niewiasta, która płynienie krwi ode dwunastu lat cierpiała, przystąpiwszy z tyłu, dotknęła się podołka szat jego;
Chupet tah chun numei khat athilon tang louva gimthoh nu chu anung lama ahunge. Amanu hin apon mongkai chu ahung tham e.
21 Bo rzekła sama w sobie: Jeźli się tylko dotknę szaty jego, będę uzdrowiona.
Ajeh chu ama nun agel chu, keiman apon mongkai khu thamkha jeng jong leng kadam ding ahi, ati.
22 Ale Jezus obróciwszy się i ujrzawszy ją, rzekł: Ufaj, córko! wiara twoja ciebie uzdrowiła; i uzdrowiona była niewiasta od onej godziny.)
Yeshua akihei kimvel in chule aman amanu chu amuphat in ajah a, “Chanu lungthoi hih in! Natasan in nadam thengsah ahitai,” ati. Chuche pettah chun amanu chu adam paitai.
23 A gdy przyszedł Jezus w dom przełożonego, i ujrzał piszczki i lud zgiełk czyniący,
Kikhopna vaipopa in a Yeshua alhun phat in mihonpi chu achoh thethu jeng un chule thi opna a kimut theile ging chu ajatai.
24 Rzekł im: Ustąpcie; albowiem dzieweczka nie umarła, ale śpi. I naśmiewali się z niego.
Amaho jah'a chun, “Potdoh tem un, chapang nu hi athia ahipoi, amahi a-ihmua ahibouve” ati. Hinlah mihonpi chun anuisat tauve.
25 Ale gdy wygnany był on lud, wszedłszy, ujął ją za rękę jej, i wstała dzieweczka.
Mihonpi chu polama asoldoh jouvin, Yeshua agalut in chule chapang nu chu akhut a atuh in ahileh amanu chu ahung ding dohtai.
26 I rozeszła się ta wieść po wszystkiej ziemi.
Hiche thil kidang kibol thuthang chu agamkai pumpi'ah akithe chansoh tai.
27 A gdy Jezus odchodził stamtąd, szli za nim dwaj ślepi, wołając i mówiąc: Synu Dawidowy! zmiłuj się nad nami.
Yeshuan numei chapang nu in chu adalhah jouvin, anunga mitcho minin ahinjui peh in, amanin, “David Chapa neikhoto lhon in,” tin asam lhon in ahi.
28 A gdy on wszedł do domu, przyszli do niego ślepi; i rzekł im Jezus: Wierzycież, iż to mogę uczynić? Rzekli mu: Owszem Panie!
Amani chu aumna insunga ajuilut lhon in, Yeshuan adong in, “Keima hin khomu theina eineisah lhon ding ahi ti natahsan em?” ati. Ama nin adonbut in, henge, Pakai, katahsan lhone, tin asei lhontai.
29 Tedy się dotknął oczu ich, mówiąc: Według wiary waszej niechaj się wam stanie.
Chuphat in Aman amit lhon atham in, chuin, “Natahsan lhon jeh a, hung hithei ding ahi” ati.
30 I otworzyły się oczy ich; i przygroził im srodze Jezus, mówiąc: Patrzcież, aby nikt o tem nie wiedział.
Chutah in amit lhon ahah in chule kho amulhon tai. Yeshuan amani agih in, “Hiiche thuhi koima seipeh lhon hih in,” ati.
31 Lecz oni wyszedłszy, rozsławili go po wszystkiej onej ziemi.
Hinlah amani apotdoh lhon in chuin Amin chu agamkai kimvela aseiphong lhon tai.
32 A gdy oni wychodzili, oto przywiedli mu człowieka niemego, opętanego od dyjabła.
Amani apotdoh lhon phat'in lhagaoboh vop mikhat pao theilou chu, Yeshua koma ahin puiyuve.
33 A gdy był wygnany on dyjabeł, przemówił niemy; i dziwował się lud, mówiąc: Nigdy się taka rzecz nie pokazała w Izraelu.
Hitia Yeshuan lhagaoboh chu anodoh jouvin amapa chu apao theitai. Hichu mi honpin adatmo lheh jeng uvin, “Hitobang hi Israel lah a anasoh khahih hel le,” atiuve.
34 Ale Faryzeuszowie mówili: Przez książęcia dyjabelskiego wygania dyjabły.
Hinlah Pharisee hon, “Aman lhagaoboh chu Lhagaoboh ho Lengpa thahat vanga anodoh ahi,” atiuve.
35 I obchodził Jezus wszystkie miasta i miasteczka, nauczając w bóżnicach ich, i każąc Ewangieliję królestwa, a uzdrawiając wszelką chorobę, i wszelką niemoc między ludem.
Yeshua chuche gamkaiya khopi tinle khoneo tin a avahlen, akikhop nau inhoa thu ahil in, chule Lenggam Kipana Thupha chu aseiphong in ahi. Chuin Aman hivei ho le ana damlou ho aboldam in ahi.
36 A widząc on lud, użalił się go, iż był strudzony i rozproszony jako owce nie mające pasterza.
Aman mihonpi amu phat'in, Aman amaho chu akhoto lheh e, ajeh chu amaho chu alungdong uvin chule panpi bei ahiuvin, kelngoi achingbei tobang ahiu amudoh in ahi.
37 Tedy rzekł uczniom swoim: Żniwoć wprawdzie wielkie, ale robotników mało.
Aman Aseijuite koma aseiyin, “Chang at ding atam lheh in, hinlah anatong ding alhom e.
38 Proście tedy Pana żniwa, aby wypchnął robotniki na żniwo swoje.
Hijeh chun chang atna lou muna natong ding ahin soldoh theina ding in, lou neipa Pakai henga taovun,” ati.
