Mateusza 26
1 I stało się, gdy dokończył Jezus tych wszystkich mów, rzekł do uczniów swoich:
யீஸு²ரேதாந் ப்ரஸ்தாவாந் ஸமாப்ய ஸி²ஷ்யாநூசே,
2 Wiecie, iż po dwóch dniach będzie wielkanoc, a Syn człowieczy będzie wydany, aby był ukrzyżowany.
யுஷ்மாபி⁴ ர்ஜ்ஞாதம்’ தி³நத்³வயாத் பரம்’ நிஸ்தாரமஹ உபஸ்தா²ஸ்யதி, தத்ர மநுஜஸுத: க்ருஸே²ந ஹந்தும்’ பரகரேஷு ஸமர்பிஷ்யதே|
3 Tedy się zebrali przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie i starsi ludu do dworu najwyższego kapłana, którego zwano Kaifasz;
தத: பரம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகாத்⁴யாபகப்ராஞ்ச: கியபா²நாம்நோ மஹாயாஜகஸ்யாட்டாலிகாயாம்’ மிலித்வா
4 I naradzali się, jakoby Jezusa zdradą pojmali i zabili;
கேநோபாயேந யீஸு²ம்’ த்⁴ரு’த்வா ஹந்தும்’ ஸ²க்நுயுரிதி மந்த்ரயாஞ்சக்ரு: |
5 Lecz mówili: Nie w święto, aby nie był rozruch między ludem.
கிந்து தைருக்தம்’ மஹகாலே ந த⁴ர்த்தவ்ய: , த்⁴ரு’தே ப்ரஜாநாம்’ கலஹேந ப⁴விதும்’ ஸ²க்யதே|
6 A gdy Jezus był w Betanii, w domu Szymona trędowatego,
ததோ பை³த²நியாபுரே ஸி²மோநாக்²யஸ்ய குஷ்டி²நோ வேஸ்²மநி யீஸௌ² திஷ்ட²தி
7 Przystąpiła do niego niewiasta, mająca słoik alabastrowy maści bardzo kosztownej, i wylała ją na głowę jego, gdy siedział u stołu.
காசந யோஷா ஸ்²வேதோபலபா⁴ஜநேந மஹார்க்⁴யம்’ ஸுக³ந்தி⁴ தைலமாநீய போ⁴ஜநாயோபவிஸ²தஸ்தஸ்ய ஸி²ரோப்⁴யஷேசத்|
8 Co widząc uczniowie jego, rozgniewali się, mówiąc: I na cóż ta utrata?
கிந்து ததா³லோக்ய தச்சி²ஷ்யை: குபிதைருக்தம்’, குத இத்த²மபவ்யயதே?
9 Albowiem mogła być ta maść drogo sprzedana, i mogło się to dać ubogim.
சேதி³த³ம்’ வ்யக்ரேஷ்யத, தர்ஹி பூ⁴ரிமூல்யம்’ ப்ராப்ய த³ரித்³ரேப்⁴யோ வ்யதாரிஷ்யத|
10 Co gdy poznał Jezus, rzekł im: Przecz się przykrzycie tej niewieście? Dobry zaprawdę uczynek uczyniła przeciwko mnie.
யீஸு²நா தத³வக³த்ய தே ஸமுதி³தா: , யோஷாமேநாம்’ குதோ து³: கி²நீம்’ குருத², ஸா மாம்’ ப்ரதி ஸாது⁴ கர்ம்மாகார்ஷீத்|
11 Albowiem ubogie zawsze macie z sobą, ale mnie nie zawsze mieć będziecie.
யுஷ்மாகமம்’ ஸமீபே த³ரித்³ரா: ஸததமேவாஸதே, கிந்து யுஷ்மாகமந்திகேஹம்’ நாஸே ஸததம்’|
12 Bo ona wylawszy tę maść na ciało moje, uczyniła to, gotując mię ku pogrzebowi.
ஸா மம காயோபரி ஸுக³ந்தி⁴தைலம்’ ஸிக்த்வா மம ஸ்²மஸா²நதா³நகர்ம்மாகார்ஷீத்|
13 Zaprawdę powiadam wam: Gdziekolwiek będzie kazana ta Ewangielija po wszystkim świecie, i to będzie powiadano, co ona uczyniła, na pamiątkę jej.
அதோஹம்’ யுஷ்மாந் தத்²யம்’ வதா³மி ஸர்வ்வஸ்மிந் ஜக³தி யத்ர யத்ரைஷ ஸுஸமாசார: ப்ரசாரிஷ்யதே, தத்ர தத்ரைதஸ்யா நார்ய்யா: ஸ்மரணார்த²ம் கர்ம்மேத³ம்’ ப்ரசாரிஷ்யதே|
14 Tedy odszedłszy jeden ze dwunastu, którego zwano Judaszem Iszkaryjotem, do przedniejszych kapłanów,
ததோ த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாணாம் ஈஷ்கரியோதீயயிஹூதா³நாமக ஏக: ஸி²ஷ்ய: ப்ரதா⁴நயாஜகாநாமந்திகம்’ க³த்வா கதி²தவாந்,
15 Rzekł im: Co mi chcecie dać, a ja go wam wydam? A oni mu odważyli trzydzieści srebrników.
யதி³ யுஷ்மாகம்’ கரேஷு யீஸு²ம்’ ஸமர்பயாமி, தர்ஹி கிம்’ தா³ஸ்யத²? ததா³நீம்’ தே தஸ்மை த்ரிம்’ஸ²ந்முத்³ரா தா³தும்’ ஸ்தி²ரீக்ரு’தவந்த: |
16 A odtąd szukał czasu sposobnego, aby go wydał.
ஸ ததா³ரப்⁴ய தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிதும்’ ஸுயோக³ம்’ சேஷ்டிதவாந்|
17 A pierwszego dnia przaśników przystąpili uczniowie do Jezusa, mówiąc mu: Gdzież chcesz, żeć nagotujemy, abyś jadł baranka?
அநந்தரம்’ கிண்வஸூ²ந்யபூபபர்வ்வண: ப்ரத²மேஹ்நி ஸி²ஷ்யா யீஸு²ம் உபக³த்ய பப்ரச்சு²: ப⁴வத்க்ரு’தே குத்ர வயம்’ நிஸ்தாரமஹபோ⁴ஜ்யம் ஆயோஜயிஷ்யாம: ? ப⁴வத: கேச்சா²?
18 A on rzekł: Idźcie do miasta, do niektórego człowieka, a rzeczcie mu: Kazałci nauczyciel powiedzieć: Czas mój blisko jest, u ciebie jeść będę baranka z uczniami moimi.
ததா³ ஸ க³தி³தவாந், மத்⁴யேநக³ரமமுகபும்’ஸ: ஸமீபம்’ வ்ரஜித்வா வத³த, கு³ரு ர்க³தி³தவாந், மத்கால: ஸவித⁴: , ஸஹ ஸி²ஷ்யைஸ்த்வதா³லயே நிஸ்தாரமஹபோ⁴ஜ்யம்’ போ⁴க்ஷ்யே|
19 I uczynili uczniowie, jako im rozkazał Jezus, i nagotowali baranka.
ததா³ ஸி²ஷ்யா யீஸோ²ஸ்தாத்³ரு’ஸ²நிதே³ஸா²நுரூபகர்ம்ம விதா⁴ய தத்ர நிஸ்தாரமஹபோ⁴ஜ்யமாஸாத³யாமாஸு: |
20 A gdy był wieczór, usiadł za stołem ze dwunastoma.
தத: ஸந்த்⁴யாயாம்’ ஸத்யாம்’ த்³வாத³ஸ²பி⁴: ஸி²ஷ்யை: ஸாகம்’ ஸ ந்யவிஸ²த்|
21 A gdy jedli, rzekł: Zaprawdę powiadam wam, iż jeden z was wyda mię.
அபரம்’ பு⁴ஞ்ஜாந உக்தவாந் யுஷ்மாந் தத்²யம்’ வதா³மி, யுஷ்மாகமேகோ மாம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி|
22 I zasmuciwszy się bardzo, poczęli mówić do niego każdy z nich: Azażem ja jest Panie?
ததா³ தே(அ)தீவ து³: கி²தா ஏகைகஸோ² வக்துமாரேபி⁴ரே, ஹே ப்ரபோ⁴, ஸ கிமஹம்’?
23 A on odpowiadając, rzekł: Który macza ze mną rękę w misie, ten mię wyda.
தத: ஸ ஜகா³த³, மயா ஸாகம்’ யோ ஜநோ போ⁴ஜநபாத்ரே கரம்’ ஸம்’க்ஷிபதி, ஸ ஏவ மாம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி|
24 Synci człowieczy idzie, jako napisano o nim; ale biada człowiekowi temu, przez którego Syn człowieczy wydany bywa! dobrze by mu było, by się był nie narodził ten człowiek.
மநுஜஸுதமதி⁴ யாத்³ரு’ஸ²ம்’ லிகி²தமாஸ்தே, தத³நுரூபா தத்³க³தி ர்ப⁴விஷ்யதி; கிந்து யேந பும்’ஸா ஸ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே, ஹா ஹா சேத் ஸ நாஜநிஷ்யத, ததா³ தஸ்ய க்ஷேமமப⁴விஷ்யத்|
25 A odpowiadając Judasz, który go wydawał, rzekł: Izalim ja jest, Mistrzu? Mówi mu: Tyś powiedział.
ததா³ யிஹூதா³நாமா யோ ஜநஸ்தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி, ஸ உக்தவாந், ஹே கு³ரோ, ஸ கிமஹம்’? தத: ஸ ப்ரத்யுக்தவாந், த்வயா ஸத்யம்’ க³தி³தம்|
26 A gdy oni jedli, wziąwszy Jezus chleb, a pobłogosławiwszy łamał, i dał uczniom i rzekł: Bierzcie, jedzcie, to jest ciało moje.
அநந்தரம்’ தேஷாமஸ²நகாலே யீஸு²: பூபமாதா³யேஸ்²வரீயகு³ணாநநூத்³ய ப⁴ம்’க்த்வா ஸி²ஷ்யேப்⁴ய: ப்ரதா³ய ஜகா³த³, மத்³வபு: ஸ்வரூபமிமம்’ க்³ரு’ஹீத்வா கா²த³த|
27 A wziąwszy kielich i podziękowawszy, dał im, mówiąc: Pijcie z tego wszyscy;
பஸ்²சாத் ஸ கம்’ஸம்’ க்³ரு’ஹ்லந் ஈஸ்²வரீயகு³ணாநநூத்³ய தேப்⁴ய: ப்ரதா³ய கதி²தவாந், ஸர்வ்வை ர்யுஷ்மாபி⁴ரநேந பாதவ்யம்’,
28 Albowiem to jest krew moja nowego testamentu, która się za wielu wylewa na odpuszczenie grzechów.
யஸ்மாத³நேகேஷாம்’ பாபமர்ஷணாய பாதிதம்’ யந்மந்நூத்நநியமரூபஸோ²ணிதம்’ ததே³தத்|
29 Ale powiadam wam, iż nie będę pił odtąd z tego rodzaju winnej macicy, aż do dnia onego, gdy go będę pił z wami nowy w królestwie Ojca mego.
அபரமஹம்’ நூத்நகோ³ஸ்தநீரஸம்’ ந பாஸ்யாமி, தாவத் கோ³ஸ்தநீப²லரஸம்’ புந: கதா³பி ந பாஸ்யாமி|
30 I zaśpiewawszy pieśń, wyszli na górę oliwną.
பஸ்²சாத் தே கீ³தமேகம்’ ஸம்’கீ³ய ஜைதுநாக்²யகி³ரிம்’ க³தவந்த: |
31 Tedy im rzekł Jezus: Wy wszyscy zgorszycie się ze mnie tej nocy; albowiem napisano: Uderzę pasterza, i będą rozproszone owce trzody.
ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தாநவோசத், அஸ்யாம்’ ரஜந்யாமஹம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ விக்⁴நரூபோ ப⁴விஷ்யாமி, யதோ லிகி²தமாஸ்தே, "மேஷாணாம்’ ரக்ஷகோ யஸ்தம்’ ப்ரஹரிஷ்யாம்யஹம்’ தத: | மேஷாணாம்’ நிவஹோ நூநம்’ ப்ரவிகீர்ணோ ப⁴விஷ்யதி"||
32 Lecz gdy ja zmartwychwstanę, poprzedzę was do Galilei.
கிந்து ஸ்²மஸா²நாத் ஸமுத்தா²ய யுஷ்மாகமக்³ரே(அ)ஹம்’ கா³லீலம்’ க³மிஷ்யாமி|
33 A odpowiadając Piotr, rzekł mu: Choćby się wszyscy zgorszyli z ciebie, ja się nigdy nie zgorszę.
பிதரஸ்தம்’ ப்ரோவாச, ப⁴வாம்’ஸ்²சேத் ஸர்வ்வேஷாம்’ விக்⁴நரூபோ ப⁴வதி, ததா²பி மம ந ப⁴விஷ்யதி|
34 Rzekł mu Jezus: Zaprawdę powiadam ci, iż tej nocy, pierwej niż kur zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz.
ததோ யீஸு²நா ஸ உக்த: , துப்⁴யமஹம்’ தத்²யம்’ கத²யாமி, யாமிந்யாமஸ்யாம்’ சரணாயுத⁴ஸ்ய ரவாத் பூர்வ்வம்’ த்வம்’ மாம்’ த்ரி ர்நாங்கீ³கரிஷ்யஸி|
35 Rzekł mu Piotr: Choćbym z tobą miał i umrzeć, nie zaprę się ciebie. Także i wszyscy uczniowie mówili.
தத: பிதர உதி³தவாந், யத்³யபி த்வயா ஸமம்’ மர்த்தவ்யம்’, ததா²பி கதா³பி த்வாம்’ ந நாங்கீ³கரிஷ்யாமி; ததை²வ ஸர்வ்வே ஸி²ஷ்யாஸ்²சோசு: |
36 Tedy przyszedł Jezus z nimi na miejsce, które zwano Gietsemane, i rzekł uczniom: Siądźcież tu, aż odszedłszy, będę się tam modlił.
அநந்தரம்’ யீஸு²: ஸி²ஷ்யை: ஸாகம்’ கே³த்ஸி²மாநீநாமகம்’ ஸ்தா²நம்’ ப்ரஸ்தா²ய தேப்⁴ய: கதி²தவாந், அத³: ஸ்தா²நம்’ க³த்வா யாவத³ஹம்’ ப்ரார்த²யிஷ்யே தாவத்³ யூயமத்ரோபவிஸ²த|
37 A wziąwszy z sobą Piotra i dwóch synów Zebedeuszowych, począł się smęcić i tęsknić.
பஸ்²சாத் ஸ பிதரம்’ ஸிவதி³யஸுதௌ ச ஸங்கி³ந: க்ரு’த்வா க³தவாந், ஸோ²காகுலோ(அ)தீவ வ்யதி²தஸ்²ச ப³பூ⁴வ|
38 Tedy im rzekł Jezus: Smętna jest dusza moja aż do śmierci; zostańcież tu, a czujcie ze mną.
தாநவாதீ³ச்ச ம்ரு’தியாதநேவ மத்ப்ராணாநாம்’ யாதநா ஜாயதே, யூயமத்ர மயா ஸார்த்³த⁴ம்’ ஜாக்³ரு’த|
39 A postąpiwszy trochę, padł na oblicze swoje, modląc się i mówiąc: Ojcze mój, jeźli można, niech mię ten kielich minie; a wszakże nie jako ja chcę, ale jako ty.
தத: ஸ கிஞ்சித்³தூ³ரம்’ க³த்வாதோ⁴முக²: பதந் ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே, ஹே மத்பிதர்யதி³ ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி, தர்ஹி கம்’ஸோ(அ)யம்’ மத்தோ தூ³ரம்’ யாது; கிந்து மதி³ச்சா²வத் ந ப⁴வது, த்வதி³ச்சா²வத்³ ப⁴வது|
40 Tedy przyszedł do uczniów, i znalazł je śpiące, i rzekł Piotrowi: Takżeście nie mogli przez jednę godzinę czuć ze mną?
தத: ஸ ஸி²ஷ்யாநுபேத்ய தாந் நித்³ரதோ நிரீக்ஷ்ய பிதராய கத²யாமாஸ, யூயம்’ மயா ஸாகம்’ த³ண்ட³மேகமபி ஜாக³ரிதும்’ நாஸ²ந்குத?
41 Czujcież, a módlcie się, abyście nie weszli w pokuszenie; duchci jest ochotny, ale ciało mdłe.
பரீக்ஷாயாம்’ ந பதிதும்’ ஜாக்³ரு’த ப்ரார்த²யத்⁴வஞ்ச; ஆத்மா ஸமுத்³யதோஸ்தி, கிந்து வபு ர்து³ர்ப்³ப³லம்’|
42 Zasię po wtóre odszedłszy, modlił się, mówiąc: Ojcze mój, jeźli mię nie może ten kielich minąć, tylko abym go pił, niech się stanie wola twoja.
ஸ த்³விதீயவாரம்’ ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே, ஹே மத்தாத, ந பீதே யதி³ கம்’ஸமித³ம்’ மத்தோ தூ³ரம்’ யாதும்’ ந ஸ²க்நோதி, தர்ஹி த்வதி³ச்சா²வத்³ ப⁴வது|
43 A przyszedłszy, znalazł je zasię śpiące; albowiem oczy ich były obciążone.
ஸ புநரேத்ய தாந் நித்³ரதோ த³த³ர்ஸ², யதஸ்தேஷாம்’ நேத்ராணி நித்³ரயா பூர்ணாந்யாஸந்|
44 A zaniechawszy ich, znowu odszedł i modlił się po trzecie, też słowa mówiąc.
பஸ்²சாத் ஸ தாந் விஹாய வ்ரஜித்வா த்ரு’தீயவாரம்’ பூர்வ்வவத் கத²யந் ப்ரார்தி²தவாந்|
45 Tedy przyszedł do uczniów swoich i rzekł im: Śpijcież już i odpoczywajcie; oto się przybliżyła godzina, a Syn człowieczy będzie wydany w ręce grzeszników.
தத: ஸி²ஷ்யாநுபாக³த்ய க³தி³தவாந், ஸாம்ப்ரதம்’ ஸ²யாநா: கிம்’ விஸ்²ராம்யத²? பஸ்²யத, ஸமய உபாஸ்தா²த், மநுஜஸுத: பாபிநாம்’ கரேஷு ஸமர்ப்யதே|
46 Wstańcie, pójdźmy! oto się przybliżył ten, który mię wydaje.
உத்திஷ்ட²த, வயம்’ யாம: , யோ மாம்’ பரகரேஷு மஸர்பயிஷ்யதி, பஸ்²யத, ஸ ஸமீபமாயாதி|
47 A gdy on jeszcze mówił, oto Judasz, jeden z dwunastu, przyszedł, a z nim wielka zgraja z mieczami i z kijami, od przedniejszych kapłanów i starszych ludu;
ஏதத்கதா²கத²நகாலே த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாணாமேகோ யிஹூதா³நாமகோ முக்²யயாஜகலோகப்ராசீநை: ப்ரஹிதாந் அஸிதா⁴ரியஷ்டிதா⁴ரிணோ மநுஜாந் க்³ரு’ஹீத்வா தத்ஸமீபமுபதஸ்தௌ²|
48 Ale ten, który go wydawał, dał był im znak, mówiąc: Któregokolwiek pocałuję, tenci jest; imajcież go.
அஸௌ பரகரேஷ்வர்பயிதா பூர்வ்வம்’ தாந் இத்த²ம்’ ஸங்கேதயாமாஸ, யமஹம்’ சும்பி³ஷ்யே, ஸோ(அ)ஸௌ மநுஜ: ,ஸஏவ யுஷ்மாபி⁴ ர்தா⁴ர்ய்யதாம்’|
49 A wnet przystąpiwszy do Jezusa, rzekł: Bądź pozdrowiony, Mistrzu! i pocałował go.
ததா³ ஸ ஸபதி³ யீஸு²முபாக³த்ய ஹே கு³ரோ, ப்ரணமாமீத்யுக்த்வா தம்’ சுசும்பே³|
50 Ale mu rzekł Jezus: Przyjacielu! na coś przyszedł? Tedy przystąpiwszy, rzucili ręce na Jezusa i pojmali go.
ததா³ யீஸு²ஸ்தமுவாச, ஹே மித்ரம்’ கிமர்த²மாக³தோஸி? ததா³ தைராக³த்ய யீஸு²ராக்ரம்ய த³க்⁴ரே|
51 A oto jeden z tych, którzy byli z Jezusem, wyciągnął rękę, i dobył miecza swego, a uderzywszy sługę kapłana najwyższego, uciął mu ucho.
ததோ யீஸோ²: ஸங்கி³நாமேக: கரம்’ ப்ரஸார்ய்ய கோஷாத³ஸிம்’ ப³ஹிஷ்க்ரு’த்ய மஹாயாஜகஸ்ய தா³ஸமேகமாஹத்ய தஸ்ய கர்ணம்’ சிச்சே²த³|
52 Tedy mu rzekł Jezus: Obróć miecz swój na miejsce jego; albowiem wszyscy, którzy miecz biorą, od miecza poginą.
ததோ யீஸு²ஸ்தம்’ ஜகா³த³, க²ட்³க³ம்’ ஸ்வஸ்தா²நே நிதே⁴ஹி யதோ யே யே ஜநா அஸிம்’ தா⁴ரயந்தி, தஏவாஸிநா விநஸ்²யந்தி|
53 Azaż mniemasz, że bym nie mógł teraz prosić Ojca mego, a stawiłby mi więcej niż dwanaście wojsk Aniołów?
அபரம்’ பிதா யதா² மத³ந்திகம்’ ஸ்வர்கீ³யதூ³தாநாம்’ த்³வாத³ஸ²வாஹிநீதோ(அ)தி⁴கம்’ ப்ரஹிணுயாத் மயா தமுத்³தி³ஸ்²யேதா³நீமேவ ததா² ப்ரார்த²யிதும்’ ந ஸ²க்யதே, த்வயா கிமித்த²ம்’ ஜ்ஞாயதே?
54 Ale jakożby się wypełniły Pisma, które mówią, iż się tak musi stać?
ததா² ஸதீத்த²ம்’ க⁴டிஷ்யதே த⁴ர்ம்மபுஸ்தகஸ்ய யதி³த³ம்’ வாக்யம்’ தத் கத²ம்’ ஸித்⁴யேத்?
55 Onejże godziny mówił Jezus do onej zgrai: Wyszliście jako na zbójcę z mieczami i z kijmi, pojmać mię; na każdy dzień siadałem u was, ucząc w kościele, a nie pojmaliście mię.
ததா³நீம்’ யீஸு² ர்ஜநநிவஹம்’ ஜகா³த³, யூயம்’ க²ட்³க³யஷ்டீந் ஆதா³ய மாம்’ கிம்’ சௌரம்’ த⁴ர்த்துமாயாதா: ? அஹம்’ ப்ரத்யஹம்’ யுஷ்மாபி⁴: ஸாகமுபவிஸ்²ய ஸமுபாதி³ஸ²ம்’, ததா³ மாம்’ நாத⁴ரத;
56 Aleć się to wszystko stało, aby się wypełniły Pisma prorockie. Tedy uczniowie jego wszyscy opuściwszy go, uciekli.
கிந்து ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ வாக்யாநாம்’ ஸம்’ஸித்³த⁴யே ஸர்வ்வமேதத³பூ⁴த்| ததா³ ஸர்வ்வே ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ விஹாய பலாயந்த|
57 A oni pojmawszy Jezusa, wiedli go do Kaifasza, najwyższego kapłana, gdzie się byli zebrali nauczeni w Piśmie i starsi.
அநந்தரம்’ தே மநுஜா யீஸு²ம்’ த்⁴ரு’த்வா யத்ராத்⁴யாபகப்ராஞ்ச: பரிஷத³ம்’ குர்வ்வந்த உபாவிஸ²ந் தத்ர கியபா²நாமகமஹாயாஜகஸ்யாந்திகம்’ நிந்யு: |
58 Ale Piotr szedł za nim z daleka aż do dworu najwyższego kapłana; a wszedłszy tam, siedział z sługami, aby ujrzał koniec.
கிந்து ஸே²ஷே கிம்’ ப⁴விஷ்யதீதி வேத்தும்’ பிதரோ தூ³ரே தத்பஸ்²சாத்³ வ்ரஜித்வா மஹாயாஜகஸ்யாட்டாலிகாம்’ ப்ரவிஸ்²ய தா³ஸை: ஸஹித உபாவிஸ²த்|
59 Ale przedniejsi kapłani i starsi, i wszelka rada szukali fałszywego świadectwa przeciwko Jezusowi, aby go na śmierć wydali.
ததா³நீம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகப்ராசீநமந்த்ரிண: ஸர்வ்வே யீஸு²ம்’ ஹந்தும்’ ம்ரு’ஷாஸாக்ஷ்யம் அலிப்ஸந்த,
60 Ale nie znaleźli; i choć wiele fałszywych świadków przychodziło, przecię nie znaleźli. A na ostatek wystąpiwszy dwaj fałszywi świadkowie,
கிந்து ந லேபி⁴ரே| அநேகேஷு ம்ரு’ஷாஸாக்ஷிஷ்வாக³தேஷ்வபி தந்ந ப்ராபு: |
61 Rzekli: Ten mówił: Mogę rozwalić kościół Boży, a za trzy dni zbudować go.
ஸே²ஷே த்³வௌ ம்ரு’ஷாஸாக்ஷிணாவாக³த்ய ஜக³த³து: , புமாநயமகத²யத், அஹமீஸ்²வரமந்தி³ரம்’ ப⁴ம்’க்த்வா தி³நத்ரயமத்⁴யே தந்நிர்ம்மாதும்’ ஸ²க்நோமி|
62 A wstawszy najwyższy kapłan, rzekł mu: Nic nie odpowiadasz? Cóż to jest, co ci przeciwko tobie świadczą?
ததா³ மஹாயாஜக உத்தா²ய யீஸு²ம் அவாதீ³த்| த்வம்’ கிமபி ந ப்ரதிவத³ஸி? த்வாமதி⁴ கிமேதே ஸாக்ஷ்யம்’ வத³ந்தி?
63 Lecz Jezus milczał. A odpowiadając najwyższy kapłan rzekł: Poprzysięgam cię przez Boga żywego, abyś nam powiedział, jeźliś ty jest Chrystus, on Syn Boży?
கிந்து யீஸு² ர்மௌநீபூ⁴ய தஸ்யௌ| ததோ மஹாயாஜக உக்தவாந், த்வாம் அமரேஸ்²வரநாம்நா ஸ²பயாமி, த்வமீஸ்²வரஸ்ய புத்ரோ(அ)பி⁴ஷிக்தோ ப⁴வஸி நவேதி வத³|
64 Rzekł mu Jezus: Tyś powiedział; wszakże powiadam wam: Odtąd ujrzycie Syna człowieczego siedzącego na prawicy mocy Bożej, i przychodzącego na obłokach niebieskich.
யீஸு²: ப்ரத்யவத³த், த்வம்’ ஸத்யமுக்தவாந்; அஹம்’ யுஷ்மாந் தத்²யம்’ வதா³மி, இத: பரம்’ மநுஜஸுதம்’ ஸர்வ்வஸ²க்திமதோ த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே ஸ்தா²தும்’ க³க³ணஸ்த²ம்’ ஜலத⁴ராநாருஹ்யாயாந்தம்’ வீக்ஷத்⁴வே|
65 Tedy najwyższy kapłan rozdarł szaty swoje, mówiąc: Bluźnił! Cóż jeszcze potrzebujemy świadków? Otoście teraz słyszeli bluźnierstwo jego.
ததா³ மஹாயாஜகோ நிஜவஸநம்’ சி²த்த்வா ஜகா³த³, ஏஷ ஈஸ்²வரம்’ நிந்தி³தவாந், அஸ்மாகமபரஸாக்ஷ்யேண கிம்’ ப்ரயோஜநம்’? பஸ்²யத, யூயமேவாஸ்யாஸ்யாத்³ ஈஸ்²வரநிந்தா³ம்’ ஸ்²ருதவந்த: ,
66 Cóż się wam zda? A oni odpowiadając, rzekli: Winien jest śmierci.
யுஷ்மாபி⁴: கிம்’ விவிச்யதே? தே ப்ரத்யூசு: , வதா⁴ர்ஹோ(அ)யம்’|
67 Tedy plwali na oblicze jego, i pięściami go bili, a drudzy go policzkowali,
ததோ லோகைஸ்ததா³ஸ்யே நிஷ்டீ²விதம்’ கேசித் ப்ரதலமாஹத்ய கேசிச்ச சபேடமாஹத்ய ப³பா⁴ஷிரே,
68 Mówiąc: Prorokuj nam, Chrystusie! kto jest ten, co cię uderzył?
ஹே க்²ரீஷ்ட த்வாம்’ கஸ்²சபேடமாஹதவாந்? இதி க³ணயித்வா வதா³ஸ்மாந்|
69 Ale Piotr siedział przed domem na podwórzu. Tedy przystąpiła do niego jedna dziewka, mówiąc: I tyś był z tym Jezusem Galilejskim.
பிதரோ ப³ஹிரங்க³ந உபவிஸ²தி, ததா³நீமேகா தா³ஸீ தமுபாக³த்ய ப³பா⁴ஷே, த்வம்’ கா³லீலீயயீஸோ²: ஸஹசரஏக: |
70 A on się zaprzał przed wszystkimi, mówiąc: Nie wiem, co powiadasz.
கிந்து ஸ ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸமக்ஷம் அநங்கீ³க்ரு’த்யாவாதீ³த், த்வயா யது³ச்யதே, தத³ர்த²மஹம்’ ந வேத்³மி|
71 A gdy on wychodził do przysionka, ujrzała go insza dziewka, i rzekła do tych, co tam byli: I tenci był z tym Jezusem Nazareńskim.
ததா³ தஸ்மிந் ப³ஹிர்த்³வாரம்’ க³தே (அ)ந்யா தா³ஸீ தம்’ நிரீக்ஷ்ய தத்ரத்யஜநாநவத³த், அயமபி நாஸரதீயயீஸு²நா ஸார்த்³த⁴ம் ஆஸீத்|
72 Tedy po wtóre zaprzał się z przysięgą, mówiąc: Nie znam tego człowieka.
தத: ஸ ஸ²பதே²ந புநரநங்கீ³க்ரு’த்ய கதி²தவாந், தம்’ நரம்’ ந பரிசிநோமி|
73 A przystąpiwszy po małej chwilce ci, co tam stali, rzekli Piotrowi: Prawdziwie i tyś jest z nich; bo i mowa twoja ciebie wydaje.
க்ஷணாத் பரம்’ திஷ்ட²ந்தோ ஜநா ஏத்ய பிதரம் அவத³ந், த்வமவஸ்²யம்’ தேஷாமேக இதி த்வது³ச்சாரணமேவ த்³யோதயதி|
74 Tedy się począł przeklinać i przysięgać, mówiąc: Nie znam tego człowieka; a zarazem kur zapiał.
கிந்து ஸோ(அ)பி⁴ஸ²ப்ய கதி²தவாந், தம்’ ஜநம்’ நாஹம்’ பரிசிநோமி, ததா³ ஸபதி³ குக்குடோ ருராவ|
75 I wspomniał Piotr na słowa Jezusowe, który mu był powiedział: Pierwej niż kur zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz; a wyszedłszy precz, gorzko płakał.
குக்குடரவாத் ப்ராக் த்வம்’ மாம்’ த்ரிரபாஹ்நோஷ்யஸே, யைஷா வாக்³ யீஸு²நாவாதி³ தாம்’ பிதர: ஸம்’ஸ்ம்ரு’த்ய ப³ஹிரித்வா கே²தா³த்³ ப்⁴ரு’ஸ²ம்’ சக்ரந்த³|
