Mateusza 22
1 A odpowiadając Jezus, zasię im rzekł w podobieństwach, mówiąc:
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಃ ಪುನರಪಿ ದೃಷ್ಟಾನ್ತೇನ ತಾನ್ ಅವಾದೀತ್,
2 Podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który sprawił wesele synowi swemu;
ಸ್ವರ್ಗೀಯರಾಜ್ಯಮ್ ಏತಾದೃಶಸ್ಯ ನೃಪತೇಃ ಸಮಂ, ಯೋ ನಿಜ ಪುತ್ರಂ ವಿವಾಹಯನ್ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ನಿಮನ್ತ್ರಿತಾನ್ ಆನೇತುಂ ದಾಸೇಯಾನ್ ಪ್ರಹಿತವಾನ್,
3 I posłał sługi swe, aby wezwali zaproszonych na wesele; ale nie chcieli przyjść.
ಕಿನ್ತು ತೇ ಸಮಾಗನ್ತುಂ ನೇಷ್ಟವನ್ತಃ|
4 Znowu posłał insze sługi, mówiąc: Powiedzcie zaproszonym: Otom obiad mój nagotował, woły moje i co było karmnego, pobito, i wszystko gotowe, pójdźcież na wesele.
ತತೋ ರಾಜಾ ಪುನರಪಿ ದಾಸಾನನ್ಯಾನ್ ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಪ್ರೇಷಯಾಮಾಸ, ನಿಮನ್ತ್ರಿತಾನ್ ವದತ, ಪಶ್ಯತ, ಮಮ ಭೇಜ್ಯಮಾಸಾದಿತಮಾಸ್ತೇ, ನಿಜವ್ಟಷಾದಿಪುಷ್ಟಜನ್ತೂನ್ ಮಾರಯಿತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವಂ ಖಾದ್ಯದ್ರವ್ಯಮಾಸಾದಿತವಾನ್, ಯೂಯಂ ವಿವಾಹಮಾಗಚ್ಛತ|
5 Ale oni zaniedbawszy odeszli, jeden do roli swojej, a drugi do kupiectwa swego;
ತಥಪಿ ತೇ ತುಚ್ಛೀಕೃತ್ಯ ಕೇಚಿತ್ ನಿಜಕ್ಷೇತ್ರಂ ಕೇಚಿದ್ ವಾಣಿಜ್ಯಂ ಪ್ರತಿ ಸ್ವಸ್ವಮಾರ್ಗೇಣ ಚಲಿತವನ್ತಃ|
6 A drudzy pojmawszy sługi jego, zelżyli i pobili je.
ಅನ್ಯೇ ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಯ ದಾಸೇಯಾನ್ ಧೃತ್ವಾ ದೌರಾತ್ಮ್ಯಂ ವ್ಯವಹೃತ್ಯ ತಾನವಧಿಷುಃ|
7 Co gdy król usłyszał, rozgniewał się, a posławszy wojska swoje, wytracił one morderce, i miasto ich zapalił.
ಅನನ್ತರಂ ಸ ನೃಪತಿಸ್ತಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ಕ್ರುಧ್ಯನ್ ಸೈನ್ಯಾನಿ ಪ್ರಹಿತ್ಯ ತಾನ್ ಘಾತಕಾನ್ ಹತ್ವಾ ತೇಷಾಂ ನಗರಂ ದಾಹಯಾಮಾಸ|
8 Tedy rzekł sługom swoim: Weseleć wprawdzie jest gotowe; lecz zaproszeni nie byli godni.
ತತಃ ಸ ನಿಜದಾಸೇಯಾನ್ ಬಭಾಷೇ, ವಿವಾಹೀಯಂ ಭೋಜ್ಯಮಾಸಾದಿತಮಾಸ್ತೇ, ಕಿನ್ತು ನಿಮನ್ತ್ರಿತಾ ಜನಾ ಅಯೋಗ್ಯಾಃ|
9 Przetoż idźcie na rozstania dróg, kogokolwiek znajdziecie, wezwijcie na wesele.
ತಸ್ಮಾದ್ ಯೂಯಂ ರಾಜಮಾರ್ಗಂ ಗತ್ವಾ ಯಾವತೋ ಮನುಜಾನ್ ಪಶ್ಯತ, ತಾವತಏವ ವಿವಾಹೀಯಭೋಜ್ಯಾಯ ನಿಮನ್ತ್ರಯತ|
10 Tedy wyszedłszy oni słudzy na drogi, zgromadzili wszystkie, którekolwiek znaleźli, złe i dobre, i napełnione jest wesele gośćmi.
ತದಾ ತೇ ದಾಸೇಯಾ ರಾಜಮಾರ್ಗಂ ಗತ್ವಾ ಭದ್ರಾನ್ ಅಭದ್ರಾನ್ ವಾ ಯಾವತೋ ಜನಾನ್ ದದೃಶುಃ, ತಾವತಏವ ಸಂಗೃಹ್ಯಾನಯನ್; ತತೋಽಭ್ಯಾಗತಮನುಜೈ ರ್ವಿವಾಹಗೃಹಮ್ ಅಪೂರ್ಯ್ಯತ|
11 A wszedłszy król, aby oglądał goście, obaczył tam człowieka nie odzianego szatą weselną;
ತದಾನೀಂ ಸ ರಾಜಾ ಸರ್ವ್ವಾನಭ್ಯಾಗತಾನ್ ದ್ರಷ್ಟುಮ್ ಅಭ್ಯನ್ತರಮಾಗತವಾನ್; ತದಾ ತತ್ರ ವಿವಾಹೀಯವಸನಹೀನಮೇಕಂ ಜನಂ ವೀಕ್ಷ್ಯ ತಂ ಜಗಾದ್,
12 I rzekł mu: Przyjacielu! jakoś tu wszedł, nie mając szaty weselnej? A on zamilknął.
ಹೇ ಮಿತ್ರ, ತ್ವಂ ವಿವಾಹೀಯವಸನಂ ವಿನಾ ಕಥಮತ್ರ ಪ್ರವಿಷ್ಟವಾನ್? ತೇನ ಸ ನಿರುತ್ತರೋ ಬಭೂವ|
13 Tedy rzekł król sługom: Związawszy nogi i ręce jego, weźmijcie go, a wrzućcie do ciemności zewnętrznych, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
ತದಾ ರಾಜಾ ನಿಜಾನುಚರಾನ್ ಅವದತ್, ಏತಸ್ಯ ಕರಚರಣಾನ್ ಬದ್ಧಾ ಯತ್ರ ರೋದನಂ ದನ್ತೈರ್ದನ್ತಘರ್ಷಣಞ್ಚ ಭವತಿ, ತತ್ರ ವಹಿರ್ಭೂತತಮಿಸ್ರೇ ತಂ ನಿಕ್ಷಿಪತ|
14 Albowiem wiele jest wezwanych, ale mało wybranych.
ಇತ್ಥಂ ಬಹವ ಆಹೂತಾ ಅಲ್ಪೇ ಮನೋಭಿಮತಾಃ|
15 Tedy odszedłszy Faryzeuszowie uczynili radę, jako by go usidlili w mowie.
ಅನನ್ತರಂ ಫಿರೂಶಿನಃ ಪ್ರಗತ್ಯ ಯಥಾ ಸಂಲಾಪೇನ ತಮ್ ಉನ್ಮಾಥೇ ಪಾತಯೇಯುಸ್ತಥಾ ಮನ್ತ್ರಯಿತ್ವಾ
16 I posłali do niego ucznie swoje z Herodyjany, mówiąc: Nauczycielu! wiemy, żeś jest prawdziwy, i drogi Bożej w prawdzie uczysz, a nie dbasz na nikogo; albowiem nie patrzysz na osobę ludzką.
ಹೇರೋದೀಯಮನುಜೈಃ ಸಾಕಂ ನಿಜಶಿಷ್ಯಗಣೇನ ತಂ ಪ್ರತಿ ಕಥಯಾಮಾಸುಃ, ಹೇ ಗುರೋ, ಭವಾನ್ ಸತ್ಯಃ ಸತ್ಯಮೀಶ್ವರೀಯಮಾರ್ಗಮುಪದಿಶತಿ, ಕಮಪಿ ಮಾನುಷಂ ನಾನುರುಧ್ಯತೇ, ಕಮಪಿ ನಾಪೇಕ್ಷತೇ ಚ, ತದ್ ವಯಂ ಜಾನೀಮಃ|
17 Przetoż powiedz nam, co ci się zda? Godzili się dać czynsz cesarzowi, czyli nie?
ಅತಃ ಕೈಸರಭೂಪಾಯ ಕರೋಽಸ್ಮಾಕಂ ದಾತವ್ಯೋ ನ ವಾ? ಅತ್ರ ಭವತಾ ಕಿಂ ಬುಧ್ಯತೇ? ತದ್ ಅಸ್ಮಾನ್ ವದತು|
18 Ale Jezus poznawszy złość ich, rzekł im: Czemuż mię kusicie, obłudnicy?
ತತೋ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಖಲತಾಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ಕಥಿತವಾನ್, ರೇ ಕಪಟಿನಃ ಯುಯಂ ಕುತೋ ಮಾಂ ಪರಿಕ್ಷಧ್ವೇ?
19 Pokażcie mi monetę czynszową; a oni mu podali grosz.
ತತ್ಕರದಾನಸ್ಯ ಮುದ್ರಾಂ ಮಾಂ ದರ್ಶಯತ| ತದಾನೀಂ ತೈಸ್ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಂ ಮುದ್ರಾಚತುರ್ಥಭಾಗ ಆನೀತೇ
20 I rzekł im: Czyjże to obraz i napis?
ಸ ತಾನ್ ಪಪ್ರಚ್ಛ, ಅತ್ರ ಕಸ್ಯೇಯಂ ಮೂರ್ತ್ತಿ ರ್ನಾಮ ಚಾಸ್ತೇ? ತೇ ಜಗದುಃ, ಕೈಸರಭೂಪಸ್ಯ|
21 Rzekli mu: Cesarski. Tedy im rzekł: Oddawajcież tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu.
ತತಃ ಸ ಉಕ್ತವಾನ, ಕೈಸರಸ್ಯ ಯತ್ ತತ್ ಕೈಸರಾಯ ದತ್ತ, ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಯತ್ ತದ್ ಈಶ್ವರಾಯ ದತ್ತ|
22 To usłyszawszy, zadziwili się, a opuściwszy go, odeszli.
ಇತಿ ವಾಕ್ಯಂ ನಿಶಮ್ಯ ತೇ ವಿಸ್ಮಯಂ ವಿಜ್ಞಾಯ ತಂ ವಿಹಾಯ ಚಲಿತವನ್ತಃ|
23 Dnia onego przyszli do niego Saduceuszowie, którzy mówią, iż nie masz zmartwychwstania, i pytali go,
ತಸ್ಮಿನ್ನಹನಿ ಸಿದೂಕಿನೋಽರ್ಥಾತ್ ಶ್ಮಶಾನಾತ್ ನೋತ್ಥಾಸ್ಯನ್ತೀತಿ ವಾಕ್ಯಂ ಯೇ ವದನ್ತಿ, ತೇ ಯೀಶೇರನ್ತಿಕಮ್ ಆಗತ್ಯ ಪಪ್ರಚ್ಛುಃ,
24 Mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz powiedział: Jeźliby kto umarł, nie mając dzieci, aby brat jego prawem powinowactwa pojął żonę jego, i wzbudził nasienie bratu swemu.
ಹೇ ಗುರೋ, ಕಶ್ಚಿನ್ಮನುಜಶ್ಚೇತ್ ನಿಃಸನ್ತಾನಃ ಸನ್ ಪ್ರಾಣಾನ್ ತ್ಯಜತಿ, ತರ್ಹಿ ತಸ್ಯ ಭ್ರಾತಾ ತಸ್ಯ ಜಾಯಾಂ ವ್ಯುಹ್ಯ ಭ್ರಾತುಃ ಸನ್ತಾನಮ್ ಉತ್ಪಾದಯಿಷ್ಯತೀತಿ ಮೂಸಾ ಆದಿಷ್ಟವಾನ್|
25 Było tedy u nas siedm braci; a pierwszy pojąwszy żonę, umarł, a nie mając nasienia, zostawił żonę swoję bratu swemu.
ಕಿನ್ತ್ವಸ್ಮಾಕಮತ್ರ ಕೇಽಪಿ ಜನಾಃ ಸಪ್ತಸಹೋದರಾ ಆಸನ್, ತೇಷಾಂ ಜ್ಯೇಷ್ಠ ಏಕಾಂ ಕನ್ಯಾಂ ವ್ಯವಹಾತ್, ಅಪರಂ ಪ್ರಾಣತ್ಯಾಗಕಾಲೇ ಸ್ವಯಂ ನಿಃಸನ್ತಾನಃ ಸನ್ ತಾಂ ಸ್ತ್ರಿಯಂ ಸ್ವಭ್ರಾತರಿ ಸಮರ್ಪಿತವಾನ್,
26 Także też wtóry i trzeci, aż do siódmego.
ತತೋ ದ್ವಿತೀಯಾದಿಸಪ್ತಮಾನ್ತಾಶ್ಚ ತಥೈವ ಚಕ್ರುಃ|
27 A na ostatek po wszystkich umarła i ona niewiasta.
ಶೇಷೇ ಸಾಪೀ ನಾರೀ ಮಮಾರ|
28 Przetoż przy zmartwychwstaniu, któregoż z tych siedmiu będzie żoną, gdyż ją wszyscy mieli?
ಮೃತಾನಾಮ್ ಉತ್ಥಾನಸಮಯೇ ತೇಷಾಂ ಸಪ್ತಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಸಾ ನಾರೀ ಕಸ್ಯ ಭಾರ್ಯ್ಯಾ ಭವಿಷ್ಯತಿ? ಯಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವ್ವಏವ ತಾಂ ವ್ಯವಹನ್|
29 A odpowiadając Jezus rzekł im: Błądzicie, nie będąc powiadomieni Pisma, ani mocy Bożej.
ತತೋ ಯೀಶುಃ ಪ್ರತ್ಯವಾದೀತ್, ಯೂಯಂ ಧರ್ಮ್ಮಪುಸ್ತಕಮ್ ಈಶ್ವರೀಯಾಂ ಶಕ್ತಿಞ್ಚ ನ ವಿಜ್ಞಾಯ ಭ್ರಾನ್ತಿಮನ್ತಃ|
30 Albowiem przy zmartwychwstaniu ani się żenić, ani za mąż chodzić nie będą, ale będą jako Aniołowie Boży w niebie.
ಉತ್ಥಾನಪ್ರಾಪ್ತಾ ಲೋಕಾ ನ ವಿವಹನ್ತಿ, ನ ಚ ವಾಚಾ ದೀಯನ್ತೇ, ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯ ಸ್ವರ್ಗಸ್ಥದೂತಾನಾಂ ಸದೃಶಾ ಭವನ್ತಿ|
31 A o powstaniu umarłych nie czytaliście, co wam powiedziano od Boga mówiącego:
ಅಪರಂ ಮೃತಾನಾಮುತ್ಥಾನಮಧಿ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರತೀಯಮೀಶ್ವರೋಕ್ತಿಃ,
32 Jam jest Bóg Abrahama, i Bóg Izaaka, i Bóg Jakóba? Bóg nie jestci Bogiem umarłych, ale żywych.
"ಅಹಮಿಬ್ರಾಹೀಮ ಈಶ್ವರ ಇಸ್ಹಾಕ ಈಶ್ವರೋ ಯಾಕೂಬ ಈಶ್ವರ" ಇತಿ ಕಿಂ ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ನಾಪಾಠಿ? ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರೋ ಜೀವತಾಮ್ ಈಶ್ವರ: , ಸ ಮೃತಾನಾಮೀಶ್ವರೋ ನಹಿ|
33 A usłyszawszy to lud, zdumiał się nad nauką jego.
ಇತಿ ಶ್ರುತ್ವಾ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಯೋಪದೇಶಾದ್ ವಿಸ್ಮಯಂ ಗತಾಃ|
34 Lecz gdy usłyszeli Faryzeuszowie, że zawarł usta Saduceuszom, zeszli się wespół.
ಅನನ್ತರಂ ಸಿದೂಕಿನಾಮ್ ನಿರುತ್ತರತ್ವವಾರ್ತಾಂ ನಿಶಮ್ಯ ಫಿರೂಶಿನ ಏಕತ್ರ ಮಿಲಿತವನ್ತಃ,
35 I spytał go jeden z nich, zakonnik, kusząc go i mówiąc:
ತೇಷಾಮೇಕೋ ವ್ಯವಸ್ಥಾಪಕೋ ಯೀಶುಂ ಪರೀಕ್ಷಿತುಂ ಪಪಚ್ಛ,
36 Nauczycielu! które jest największe przykazanie w zakonie?
ಹೇ ಗುರೋ ವ್ಯವಸ್ಥಾಶಾಸ್ತ್ರಮಧ್ಯೇ ಕಾಜ್ಞಾ ಶ್ರೇಷ್ಠಾ?
37 A Jezus mu rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej i ze wszystkiej myśli twojej.
ತತೋ ಯೀಶುರುವಾಚ, ತ್ವಂ ಸರ್ವ್ವಾನ್ತಃಕರಣೈಃ ಸರ್ವ್ವಪ್ರಾಣೈಃ ಸರ್ವ್ವಚಿತ್ತೈಶ್ಚ ಸಾಕಂ ಪ್ರಭೌ ಪರಮೇಶ್ವರೇ ಪ್ರೀಯಸ್ವ,
38 To jest pierwsze i największe przykazanie.
ಏಷಾ ಪ್ರಥಮಮಹಾಜ್ಞಾ| ತಸ್ಯಾಃ ಸದೃಶೀ ದ್ವಿತೀಯಾಜ್ಞೈಷಾ,
39 A wtóre podobne jest temuż: Będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie.
ತವ ಸಮೀಪವಾಸಿನಿ ಸ್ವಾತ್ಮನೀವ ಪ್ರೇಮ ಕುರು|
40 Na tych dwóch przykazaniach wszystek zakon i prorocy zawisnęli.
ಅನಯೋ ರ್ದ್ವಯೋರಾಜ್ಞಯೋಃ ಕೃತ್ಸ್ನವ್ಯವಸ್ಥಾಯಾ ಭವಿಷ್ಯದ್ವಕ್ತೃಗ್ರನ್ಥಸ್ಯ ಚ ಭಾರಸ್ತಿಷ್ಠತಿ|
41 A gdy się Faryzeuszowie zebrali, spytał ich Jezus,
ಅನನ್ತರಂ ಫಿರೂಶಿನಾಮ್ ಏಕತ್ರ ಸ್ಥಿತಿಕಾಲೇ ಯೀಶುಸ್ತಾನ್ ಪಪ್ರಚ್ಛ,
42 Mówiąc: Co się wam zda o Chrystusie? Czyim jest synem? Rzekli mu: Dawidowym.
ಖ್ರೀಷ್ಟಮಧಿ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕೀದೃಗ್ಬೋಧೋ ಜಾಯತೇ? ಸ ಕಸ್ಯ ಸನ್ತಾನಃ? ತತಸ್ತೇ ಪ್ರತ್ಯವದನ್, ದಾಯೂದಃ ಸನ್ತಾನಃ|
43 I rzekł im: Jakoż tedy Dawid w duchu nazywa go Panem? mówiąc:
ತದಾ ಸ ಉಕ್ತವಾನ್, ತರ್ಹಿ ದಾಯೂದ್ ಕಥಮ್ ಆತ್ಮಾಧಿಷ್ಠಾನೇನ ತಂ ಪ್ರಭುಂ ವದತಿ?
44 Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.
ಯಥಾ ಮಮ ಪ್ರಭುಮಿದಂ ವಾಕ್ಯಮವದತ್ ಪರಮೇಶ್ವರಃ| ತವಾರೀನ್ ಪಾದಪೀಠಂ ತೇ ಯಾವನ್ನಹಿ ಕರೋಮ್ಯಹಂ| ತಾವತ್ ಕಾಲಂ ಮದೀಯೇ ತ್ವಂ ದಕ್ಷಪಾರ್ಶ್ವ ಉಪಾವಿಶ| ಅತೋ ಯದಿ ದಾಯೂದ್ ತಂ ಪ್ರಭುಂ ವದತಿ, ರ್ತಿಹ ಸ ಕಥಂ ತಸ್ಯ ಸನ್ತಾನೋ ಭವತಿ?
45 Ponieważ go tedy Dawid nazywa Panem, jakoż jest synem jego?
ತದಾನೀಂ ತೇಷಾಂ ಕೋಪಿ ತದ್ವಾಕ್ಯಸ್ಯ ಕಿಮಪ್ಯುತ್ತರಂ ದಾತುಂ ನಾಶಕ್ನೋತ್;
46 A żaden mu nie mógł odpowiedzieć i słowa, i nie śmiał go nikt więcej od onego dnia pytać.
ತದ್ದಿನಮಾರಭ್ಯ ತಂ ಕಿಮಪಿ ವಾಕ್ಯಂ ಪ್ರಷ್ಟುಂ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಸಾಹಸೋ ನಾಭವತ್|
