Mateusza 20
1 Albowiem podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi gospodarzowi, który wyszedł bardzo rano najmować robotników do winnicy swojej.
“Nimar pinyruodh polo chalo gi wuon puodho mane owuok gokinyi kogwen, mondo ondik ji mane biro tiyone e puothe mar mzabibu.
2 A zmówiwszy się z robotnikami z grosza na dzień posłał je do winnicy swojej.
Nowinjore kodgi ni nobiro chulogi dinari achiel ngʼato ka ngʼato kuom odiechiengʼno, eka noorogi e puothe mar mzabibu.
3 A wyszedłszy o trzeciej godzinie, ujrzał drugich, którzy stali na rynku próżnujący;
“Kar sa adek nowuok oko mi noneno jomoko kochungʼ e chiro ka gibudho abudha.
4 I rzekł im: Idźcie i wy do winnicy, a co będzie sprawiedliwego, dam wam.
Nowachonegi ni, ‘Un bende dhiuru uti e puotha mar mzabibu, kendo abiro chulou gimoro amora mowinjore.’
5 A oni poszli. Zasię wyszedłszy o szóstej i dziewiątej godzinie, także uczynił.
Omiyo negidhi. “Nochako owuok oko kar sa auchiel gi sa ochiko kendo notimo kaka notimo mokwongo.
6 Potem o jedenastej godzinie wyszedłszy, znalazł drugie, którzy stali próżnujący, i rzekł im: Przecz tu stoicie cały dzień próżnujący?
Kar sa apar gachiel bende nowuok oko, kendo nochako oyudo mana ka jomoko pod ochungʼ achungʼa kanyo. Nopenjogi ni, ‘Angʼo momiyo usebedo ka uchungʼ achungʼa ka odiechiengʼ duto maonge gima utim?’”
7 Rzekli mu: Iż nas nikt nie najął; i rzekł im: Idźcie i wy do winnicy, a co będzie sprawiedliwego, weźmiecie.
Negidwoke niya, “‘Nikech onge ngʼama osemiyowa tich nyaka chakre okinyi.’ “Nowachonegi ni, ‘Un bende dhiuru uti e puotha mar mzabibu.’
8 A gdy był wieczór, rzekł pan winnicy sprawcy swemu: Zawołaj robotników, a oddaj im zapłatę, począwszy od ostatnich aż do pierwszych.
“Kane ochopo odhiambo, wuon puoth mzabibu nowachone nyapache ni, ‘Luong jotich mondo ichulgi misachgi, kichako gi joma ne ondiki achien mogik, eka idok ir joma nondiki mokwongo.’
9 A gdy przyszli oni, którzy o jedenastej godzinie byli najęci, wziął każdy z nich po groszu.
“Jotich mane ondiki kar sa apar gachiel odhiambo nobiro kendo moro ka moro kuomgi noyudo dinari achiel.
10 Przyszedłszy też i pierwsi, mniemali, że więcej wezmą; ale wzięli i oni, każdy z nich, po groszu.
Omiyo ka joma nondiki mokwongo nobiro, negigeno yudo mangʼeny. To moro ka moro kuomgi bende noyudo mana dinari achiel.
11 A wziąwszy, szemrali przeciwko gospodarzowi,
Kane giyude, negichako ngʼur gi wuon puodho,
12 Mówiąc: Ci ostatni jednę godzinę robili, a uczyniłeś je nam równymi, którzyśmy znosili ciężar dnia i upalenie.
kagiwacho ni, ‘Joma ne ondiki achien mogikgi osetiyo kuom sa achiel kende, to isemiyo gidoko marom kodwa, wan mwasetingʼo pek tich ka watiyo odiechiengʼ duto gi chiengʼ makech.’
13 A on odpowiadając rzekł jednemu z nich: Przyjacielu! nie czynię ci krzywdy; azaż się nie z grosza zmówił ze mną?
“To nodwoko achiel kuomgi ni, ‘Osiepna, onge gima rach ma asetimoni. Donge ne iyie ni itiyone dinari achiel?
14 Weźmij, co twojego jest, a idź; chcę bowiem temu ostatniemu dać jako i tobie.
Kaw chudoni mondo idhi. An awuon ema ayiero mondo ami ngʼat mane ondiki achien mogik chudo maromre gi mari.
15 Azaż mi się nie godzi czynić z mojem, co chcę? Czyli oko twoje złośliwe jest, iżem ja jest dobry?
Donge an-gi ratiro mar timo gima adwaro gi pesana? Koso nyiego omaki koda nikech angʼwon?’
16 Takci będą ostatni pierwszymi, a pierwsi ostatnimi; albowiem wiele jest wezwanych, ale mało wybranych.
“Kuom mano joma ni chien mogik nobed mokwongo, to joma okwongo nobed chien mogik.”
17 A wstępując Jezus do Jeruzalemu, wziął z sobą dwanaście uczniów na osobne miejsce w drodze, i rzekł im:
Kane oyudo Yesu dhi Jerusalem, nokawo jopuonjre apar gariyo otero tenge kendo nowachonegi niya,
18 Oto wstępujemy do Jeruzalemu, Syn człowieczy będzie wydany przedniejszym kapłanom i nauczonym w Piśmie, i osądzą go na śmierć.
“Eri wadhi nyaka Jerusalem, kendo Wuod Dhano ibiro ndhogi mi chiw e lwet jodolo madongo gi jopuonj chik. Gibiro ngʼadone buch tho,
19 I wydadzą go poganom na pośmiewanie i na ubiczowanie i na ukrzyżowanie; ale trzeciego dnia zmartwychwstanie.
mi gichiwe ne joma ok jo-Yahudi mondo ojare, ochwade kendo ogure. To chiengʼ mar adek nochier mobed mangima kendo!”
20 Tedy przystąpiła do niego matka synów Zebedeuszowych z synami swoimi, kłaniając mu się, i prosząc nieco od niego.
Eka min yawuot Zebedi nobiro ir Yesu kaachiel gi yawuote, kendo bangʼ goyo chong-gi piny e nyime, ne gikwaye ni otimnegie ngʼwono.
21 A on jej rzekł; Czegóż chcesz? Rzekła mu: Rzecz, aby siedzieli ci dwaj synowie moi, jeden po prawicy twojej a drugi po lewicy w królestwie twojem.
Yesu nopenjogi niya, “En angʼo mudwaro?” Nowachone niya, “Gol chik mondo moro ka moro kuom yawuota ariyogi obi obed kodi e pinyruodhi, moro e badi korachwich to machielo e badi koracham.”
22 Ale Jezus odpowiadając rzekł: Nie wiecie, o co prosicie; możecież pić kielich, który ja będę pił? i chrztem, którym się ja chrzczę, być ochrzczeni? Rzekli mu: Możemy.
To Yesu nowachonegi niya, “Ok ungʼeyo gima ukwayo. Bende unyalo madho kikombe ma adhi madhoni?” Negidwoke niya, “Wanyalo.”
23 Tedy im rzekł: Kielichci mój pić będziecie, i chrztem, którym się ja chrzczę, ochrzczeni będziecie; ale siedzieć po prawicy mojej i po lewicy mojej, nie jest moja rzecz dać wam, ale tym, którym jest zgotowano od Ojca mojego.
Yesu nowachonegi niya, “Kikombena to en adier ni ubiro methoe, to bedo e bada ma korachwich kata ma koracham ok an ema achiw. Kuondego gin mag joma Wuora ochano negi chon.”
24 A usłyszawszy to oni dziesięciu, rozgniewali się na onych dwóch braci.
Ka jopuonjre apar mamoko nowinjo wachno, to ne gisin gi jowete ariyogo.
25 Ale Jezus zwoławszy ich, rzekł: Wiecie, iż książęta narodów panują nad nimi, a którzy wielcy są, mocy dokazują nad nimi.
To Yesu noluongogi duto kaachiel mowachonegi niya, “Ungʼeyo ni jotelo mag joma ok jo-Yahudi rito jogegi gi angʼenge, kendo jotendgi madongo tiyogi githuon,
26 Lecz nie tak będzie między wami: ale ktobykolwiek między wami chciał być wielkim, niech będzie sługą waszym.
un to ok un kamano. Kar timo kamano to ngʼato angʼata madwaro bedo maduongʼ e dieru nyaka bedi jatichu,
27 A ktobykolwiek między wami chciał być pierwszym, niech będzie sługą waszym.
kendo ngʼato angʼata madwaro bedo ngʼat mokwongo nyaka bed misumbau,
28 Jako i Syn człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służył, i aby dał duszę swą na okup za wielu.
mana kaka Wuod Dhano ne ok obiro mondo ji otine, to nobiro mondo otine ji, kendo mondo ochiw ngimane obed gima iwarogo ji mangʼeny.”
29 A gdy oni wychodzili z Jerycha, szedł za nim wielki lud.
Kane oyudo Yesu gi jopuonjrene koro wuok Jeriko, oganda maduongʼ noluwe.
30 A oto dwaj ślepi, siedzący przy drodze, usłyszawszy, iż Jezus przechodził, zawołali, mówiąc: Zmiłuj się nad nami, Panie, synu Dawidowy!
To muofni ariyo mane oyudo obet e bath yo kane owinjo ni Yesu ne kadho machiegni kanyo, nokok matek niya, “Ruoth, Wuod Daudi, yie ikechwa!”
31 Ale on lud gromił ich, aby milczeli; lecz oni tem więcej wołali, mówiąc: Zmiłuj się nad nami, Panie, synu Dawidowy!
Oganda nokwerogi monyisogi ni gilingʼ, to gin koro eka negimedo kok matek moloyo niya, “Ruoth, Wuod Daudi, yie ikechwa!”
32 A zastanowiwszy się Jezus, zawołał ich i rzekł: Cóż chcecie, abym wam uczynił?
Omiyo Yesu nochungʼ kendo noluongogi ire, mopenjogi niya, “Angʼo mudwaro mondo atimnu?”
33 Rzekli mu: Panie! aby były otworzone oczy nasze.
Negidwoke niya, “Ruoth, wadwaro ni wanen.”
34 A użaliwszy się ich Jezus, dotknął się oczu ich, a zaraz przejrzały oczy ich; i szli za nim.
Yesu nokechogi, mi nomulo wengegi. Gikanyono negichako neno, kendo ne giluwe.
