Mateusza 19
1 I stało się, gdy dokończył Jezus tych mów, odszedł z Galilei, a przyszedł na granice Judzkie nad Jordan.
அநந்தரம் ஏதாஸு கதா²ஸு ஸமாப்தாஸு யீஸு² ர்கா³லீலப்ரதே³ஸா²த் ப்ரஸ்தா²ய யர்த³ந்தீரஸ்த²ம்’ யிஹூதா³ப்ரதே³ஸ²ம்’ ப்ராப்த: |
2 I szedł za nim wielki lud, i uzdrawiał je tam.
ததா³ தத்பஸ்²சாத் ஜநநிவஹே க³தே ஸ தத்ர தாந் நிராமயாந் அகரோத்|
3 Tedy przyszli do niego Faryzeuszowie, kusząc go i mówiąc mu: Godzili się człowiekowi opuścić żonę swoją dla każdej przyczyny?
தத³நந்தரம்’ பி²ரூஸி²நஸ்தத்ஸமீபமாக³த்ய பாரீக்ஷிதும்’ தம்’ பப்ரச்சு²: , கஸ்மாத³பி காரணாத் நரேண ஸ்வஜாயா பரித்யாஜ்யா ந வா?
4 A on odpowiadając rzekł im: Nie czytaliście, iż ten, który stworzył na początku człowieka, mężczyznę i niewiastę uczynił je?
ஸ ப்ரத்யுவாச, ப்ரத²மம் ஈஸ்²வரோ நரத்வேந நாரீத்வேந ச மநுஜாந் ஸஸர்ஜ, தஸ்மாத் கதி²தவாந்,
5 I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a przyłączy się do żony swojej, i będą dwoje jednem ciałem.
மாநுஷ: ஸ்வபிதரௌ பரித்யஜ்ய ஸ்வபத்ந்யாம் ஆஸக்ஷ்யதே, தௌ த்³வௌ ஜநாவேகாங்கௌ³ ப⁴விஷ்யத: , கிமேதத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்ந படி²தம்?
6 A tak już nie są dwoje, ale jedno ciało; co tedy Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozłącza.
அதஸ்தௌ புந ர்ந த்³வௌ தயோரேகாங்க³த்வம்’ ஜாதம்’, ஈஸ்²வரேண யச்ச ஸமயுஜ்யத, மநுஜோ ந தத்³ பி⁴ந்த்³யாத்|
7 Rzekli mu: Przeczże tedy Mojżesz kazał dać list rozwodny i opuścić ją?
ததா³நீம்’ தே தம்’ ப்ரத்யவத³ந், ததா²த்வே த்யாஜ்யபத்ரம்’ த³த்த்வா ஸ்வாம்’ ஸ்வாம்’ ஜாயாம்’ த்யக்தும்’ வ்யவஸ்தா²ம்’ மூஸா: கத²ம்’ லிலேக²?
8 Rzekł im: Mojżesz dla zatwardzenia serca waszego dopuścił wam, opuścić żony wasze, lecz z początku nie było tak.
தத: ஸ கதி²தவாந், யுஷ்மாகம்’ மநஸாம்’ காடி²ந்யாத்³ யுஷ்மாந் ஸ்வாம்’ ஸ்வாம்’ ஜாயாம்’ த்யக்தும் அந்வமந்யத கிந்து ப்ரத²மாத்³ ஏஷோ விதி⁴ர்நாஸீத்|
9 Ale ja powiadam wam: Iż ktobykolwiek opuścił żonę swoję, (oprócz dla wszeteczeństwa), a inszą by pojął, cudzołoży; a kto by opuszczoną pojął, cudzołoży.
அதோ யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, வ்யபி⁴சாரம்’ விநா யோ நிஜஜாயாம்’ த்யஜேத் அந்யாஞ்ச விவஹேத், ஸ பரதா³ராந் க³ச்ச²தி; யஸ்²ச த்யக்தாம்’ நாரீம்’ விவஹதி ஸோபி பரதா³ரேஷு ரமதே|
10 Rzekli mu uczniowie jego: Jeźlić taka jest sprawa męża z żoną, tedy nie jest dobrze żenić się.
ததா³ தஸ்ய ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ ப³பா⁴ஷிரே, யதி³ ஸ்வஜாயயா ஸாகம்’ பும்’ஸ ஏதாத்³ரு’க் ஸம்ப³ந்தோ⁴ ஜாயதே, தர்ஹி விவஹநமேவ ந ப⁴த்³ரம்’|
11 A on im rzekł: Nie wszyscy pojmują tej rzeczy, ale tylko ci, którym to dano.
தத: ஸ உக்தவாந், யேப்⁴யஸ்தத்ஸாமர்த்²யம்’ ஆதா³யி, தாந் விநாந்ய: கோபி மநுஜ ஏதந்மதம்’ க்³ரஹீதும்’ ந ஸ²க்நோதி|
12 Albowiem są rzezańcy, którzy się tak z żywota matki narodzili; są też rzezańcy, którzy od ludzi są urzezani; są też rzezańcy, którzy się sami urzezali dla królestwa niebieskiego. Kto może pojąć, niechaj pojmuje!
கதிபயா ஜநநக்லீப³: கதிபயா நரக்ரு’தக்லீப³: ஸ்வர்க³ராஜ்யாய கதிபயா: ஸ்வக்ரு’தக்லீபா³ஸ்²ச ஸந்தி, யே க்³ரஹீதும்’ ஸ²க்நுவந்தி தே க்³ரு’ஹ்லந்து|
13 Tedy mu przynoszono dziatki, aby na nie ręce wkładał i modlił się; ale uczniowie gromili je.
அபரம் யதா² ஸ ஸி²ஸூ²நாம்’ கா³த்ரேஷு ஹஸ்தம்’ த³த்வா ப்ரார்த²யதே, தத³ர்த²ம்’ தத்ஸமீம்’பம்’ ஸி²ஸ²வ ஆநீயந்த, தத ஆநயித்ரு’ந் ஸி²ஷ்யாஸ்திரஸ்க்ரு’தவந்த: |
14 Lecz Jezus rzekł: Zaniechajcie dziatek, a nie zabraniajcie im przychodzić do mnie; albowiem takich jest królestwo niebieskie.
கிந்து யீஸு²ருவாச, ஸி²ஸ²வோ மத³ந்திகம் ஆக³ச்ச²ந்து, தாந் மா வாரயத, ஏதாத்³ரு’ஸா²ம்’ ஸி²ஸூ²நாமேவ ஸ்வர்க³ராஜ்யம்’|
15 A włożywszy na nie ręce, poszedł stamtąd.
தத: ஸ தேஷாம்’ கா³த்ரேஷு ஹஸ்தம்’ த³த்வா தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத் ப்ரதஸ்தே²|
16 A oto jeden przystąpiwszy, rzekł mu: Nauczycielu dobry! co dobrego mam czynić, abym miał żywot wieczny? (aiōnios g166)
அபரம் ஏக ஆக³த்ய தம்’ பப்ரச்ச², ஹே பரமகு³ரோ, அநந்தாயு: ப்ராப்தும்’ மயா கிம்’ கிம்’ ஸத்கர்ம்ம கர்த்தவ்யம்’? (aiōnios g166)
17 Ale mu on rzekł: Przecz mię zowiesz dobrym? nikt nie jest dobry, tylko jeden, to jest Bóg; a jeźli chcesz wnijść do żywota, przestrzegaj przykazań.
தத: ஸ உவாச, மாம்’ பரமம்’ குதோ வத³ஸி? விநேஸ்²சரம்’ ந கோபி பரம: , கிந்து யத்³யநந்தாயு: ப்ராப்தும்’ வாஞ்ச²ஸி, தர்ஹ்யாஜ்ஞா: பாலய|
18 I rzekł mu: Których? A Jezus rzekł: Nie będziesz zabijał, nie będziesz cudzołożył, nie będziesz kradł, nie będziesz mówił fałszywego świadectwa;
ததா³ ஸ ப்ரு’ஷ்டவாந், கா: கா ஆஜ்ஞா: ? ததோ யீஸு²: கதி²தவாந், நரம்’ மா ஹந்யா: , பரதா³ராந் மா க³ச்சே²: , மா சோரயே: , ம்ரு’ஷாஸாக்ஷ்யம்’ மா த³த்³யா: ,
19 Czcij ojca twego i matkę, i miłować będziesz bliźniego swego, jako siebie samego.
நிஜபிதரௌ ஸம்’மந்யஸ்வ, ஸ்வஸமீபவாஸிநி ஸ்வவத் ப்ரேம குரு|
20 Rzekł mu młodzieniec: Tegom wszystkiego przestrzegał od młodości swojej; czegoż mi jeszcze nie dostaje?
ஸ யுவா கதி²தவாந், ஆ பா³ல்யாத்³ ஏதா: பாலயாமி, இதா³நீம்’ கிம்’ ந்யூநமாஸ்தே?
21 Rzekł mu Jezus: Jeźli chcesz być doskonałym, idź, sprzedaj majętności twoje, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie, a przyszedłszy, naśladuj mię.
ததோ யீஸு²ரவத³த், யதி³ ஸித்³தோ⁴ ப⁴விதும்’ வாஞ்ச²ஸி, தர்ஹி க³த்வா நிஜஸர்வ்வஸ்வம்’ விக்ரீய த³ரித்³ரேப்⁴யோ விதர, தத: ஸ்வர்கே³ வித்தம்’ லப்ஸ்யஸே; ஆக³ச்ச², மத்பஸ்²சாத்³வர்த்தீ ச ப⁴வ|
22 A gdy młodzieniec te słowa usłyszał, odszedł smutny; albowiem wiele miał majętności.
ஏதாம்’ வாசம்’ ஸ்²ருத்வா ஸ யுவா ஸ்வீயப³ஹுஸம்பத்தே ர்விஷண: ஸந் சலிதவாந்|
23 Tedy Jezus rzekł uczniom swoim: Zaprawdę powiadam wam, że z trudnością bogaty wnijdzie do królestwa niebieskiego.
ததா³ யீஸு²: ஸ்வஸி²ஷ்யாந் அவத³த், த⁴நிநாம்’ ஸ்வர்க³ராஜ்யப்ரவேஸோ² மஹாது³ஷ்கர இதி யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வதா³மி|
24 I zasię powiadam wam: Że snadniej wielbłądowi przez ucho igielne przejść, niż bogatemu wnijść do królestwa Bożego.
புநரபி யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, த⁴நிநாம்’ ஸ்வர்க³ராஜ்யப்ரவேஸா²த் ஸூசீசி²த்³ரேண மஹாங்க³க³மநம்’ ஸுகரம்’|
25 Co usłyszawszy uczniowie jego, zdumieli się bardzo, mówiąc: Któż tedy może być zbawion?
இதி வாக்யம்’ நிஸ²ம்ய ஸி²ஷ்யா அதிசமத்க்ரு’த்ய கத²யாமாஸு: ; தர்ஹி கஸ்ய பரித்ராணம்’ ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி?
26 A Jezus wejrzawszy na nie, rzekł im: U ludzić to nie można; lecz u Boga wszystko jest możebne.
ததா³ ஸ தாந் த்³ரு’ஷ்த்³வா கத²யாமாஸ, தத் மாநுஷாணாமஸ²க்யம்’ ப⁴வதி, கிந்த்வீஸ்²வரஸ்ய ஸர்வ்வம்’ ஸ²க்யம்|
27 Tedy odpowiadając Piotr, rzekł mu: Otośmy my opuścili wszystko, i poszliśmy za tobą; cóż nam tedy za to będzie?
ததா³ பிதரஸ்தம்’ க³தி³தவாந், பஸ்²ய, வயம்’ ஸர்வ்வம்’ பரித்யஜ்ய ப⁴வத: பஸ்²சாத்³வர்த்திநோ (அ)ப⁴வாம; வயம்’ கிம்’ ப்ராப்ஸ்யாம: ?
28 A Jezus rzekł im: Zaprawdę powiadam wam: Iż wy, którzyście mię naśladowali w odrodzeniu, gdy usiądzie Syn człowieczy na stolicy chwały swojej, usiądziecie i wy na dwunastu stolicach, sądząc dwanaście pokoleń Izraelskich.
ததோ யீஸு²: கதி²தவாந், யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வதா³மி, யூயம்’ மம பஸ்²சாத்³வர்த்திநோ ஜாதா இதி காரணாத் நவீநஸ்ரு’ஷ்டிகாலே யதா³ மநுஜஸுத: ஸ்வீயைஸ்²சர்ய்யஸிம்’ஹாஸந உபவேக்ஷ்யதி, ததா³ யூயமபி த்³வாத³ஸ²ஸிம்’ஹாஸநேஷூபவிஸ்²ய இஸ்ராயேலீயத்³வாத³ஸ²வம்’ஸா²நாம்’ விசாரம்’ கரிஷ்யத²|
29 A każdy, kto by opuścił domy, albo braci, albo siostry, albo ojca, albo matkę, albo żonę, albo dzieci, albo rolę, dla imienia mego, stokroć więcej weźmie, i żywot wieczny odziedziczy. (aiōnios g166)
அந்யச்ச ய: கஸ்²சித் மம நாமகாரணாத் க்³ரு’ஹம்’ வா ப்⁴ராதரம்’ வா ப⁴கி³நீம்’ வா பிதரம்’ வா மாதரம்’ வா ஜாயாம்’ வா பா³லகம்’ வா பூ⁴மிம்’ பரித்யஜதி, ஸ தேஷாம்’ ஸ²தகு³ணம்’ லப்ஸ்யதே, அநந்தாயுமோ(அ)தி⁴காரித்வஞ்ச ப்ராப்ஸ்யதி| (aiōnios g166)
30 A wiele pierwszych będą ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.
கிந்து அக்³ரீயா அநேகே ஜநா: பஸ்²சாத், பஸ்²சாதீயாஸ்²சாநேகே லோகா அக்³ரே ப⁴விஷ்யந்தி|
