Mateusza 19
1 I stało się, gdy dokończył Jezus tych mów, odszedł z Galilei, a przyszedł na granice Judzkie nad Jordan.
អនន្តរម៑ ឯតាសុ កថាសុ សមាប្តាសុ យីឝុ រ្គាលីលប្រទេឝាត៑ ប្រស្ថាយ យទ៌ន្តីរស្ថំ យិហូទាប្រទេឝំ ប្រាប្តះ។
2 I szedł za nim wielki lud, i uzdrawiał je tam.
តទា តត្បឝ្ចាត៑ ជននិវហេ គតេ ស តត្រ តាន៑ និរាមយាន៑ អករោត៑។
3 Tedy przyszli do niego Faryzeuszowie, kusząc go i mówiąc mu: Godzili się człowiekowi opuścić żonę swoją dla każdej przyczyny?
តទនន្តរំ ផិរូឝិនស្តត្សមីបមាគត្យ បារីក្ឞិតុំ តំ បប្រច្ឆុះ, កស្មាទបិ ការណាត៑ នរេណ ស្វជាយា បរិត្យាជ្យា ន វា?
4 A on odpowiadając rzekł im: Nie czytaliście, iż ten, który stworzył na początku człowieka, mężczyznę i niewiastę uczynił je?
ស ប្រត្យុវាច, ប្រថមម៑ ឦឝ្វរោ នរត្វេន នារីត្វេន ច មនុជាន៑ សសជ៌, តស្មាត៑ កថិតវាន៑,
5 I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a przyłączy się do żony swojej, i będą dwoje jednem ciałem.
មានុឞះ ស្វបិតរៅ បរិត្យជ្យ ស្វបត្ន្យាម៑ អាសក្ឞ្យតេ, តៅ ទ្វៅ ជនាវេកាង្គៅ ភវិឞ្យតះ, កិមេតទ៑ យុឞ្មាភិ រ្ន បឋិតម៑?
6 A tak już nie są dwoje, ale jedno ciało; co tedy Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozłącza.
អតស្តៅ បុន រ្ន ទ្វៅ តយោរេកាង្គត្វំ ជាតំ, ឦឝ្វរេណ យច្ច សមយុជ្យត, មនុជោ ន តទ៑ ភិន្ទ្យាត៑។
7 Rzekli mu: Przeczże tedy Mojżesz kazał dać list rozwodny i opuścić ją?
តទានីំ តេ តំ ប្រត្យវទន៑, តថាត្វេ ត្យាជ្យបត្រំ ទត្ត្វា ស្វាំ ស្វាំ ជាយាំ ត្យក្តុំ វ្យវស្ថាំ មូសាះ កថំ លិលេខ?
8 Rzekł im: Mojżesz dla zatwardzenia serca waszego dopuścił wam, opuścić żony wasze, lecz z początku nie było tak.
តតះ ស កថិតវាន៑, យុឞ្មាកំ មនសាំ កាឋិន្យាទ៑ យុឞ្មាន៑ ស្វាំ ស្វាំ ជាយាំ ត្យក្តុម៑ អន្វមន្យត កិន្តុ ប្រថមាទ៑ ឯឞោ វិធិន៌ាសីត៑។
9 Ale ja powiadam wam: Iż ktobykolwiek opuścił żonę swoję, (oprócz dla wszeteczeństwa), a inszą by pojął, cudzołoży; a kto by opuszczoną pojął, cudzołoży.
អតោ យុឞ្មានហំ វទាមិ, វ្យភិចារំ វិនា យោ និជជាយាំ ត្យជេត៑ អន្យាញ្ច វិវហេត៑, ស បរទារាន៑ គច្ឆតិ; យឝ្ច ត្យក្តាំ នារីំ វិវហតិ សោបិ បរទារេឞុ រមតេ។
10 Rzekli mu uczniowie jego: Jeźlić taka jest sprawa męża z żoną, tedy nie jest dobrze żenić się.
តទា តស្យ ឝិឞ្យាស្តំ ពភាឞិរេ, យទិ ស្វជាយយា សាកំ បុំស ឯតាទ្ឫក៑ សម្ពន្ធោ ជាយតេ, តហ៌ិ វិវហនមេវ ន ភទ្រំ។
11 A on im rzekł: Nie wszyscy pojmują tej rzeczy, ale tylko ci, którym to dano.
តតះ ស ឧក្តវាន៑, យេភ្យស្តត្សាមត៌្ហ្យំ អាទាយិ, តាន៑ វិនាន្យះ កោបិ មនុជ ឯតន្មតំ គ្រហីតុំ ន ឝក្នោតិ។
12 Albowiem są rzezańcy, którzy się tak z żywota matki narodzili; są też rzezańcy, którzy od ludzi są urzezani; są też rzezańcy, którzy się sami urzezali dla królestwa niebieskiego. Kto może pojąć, niechaj pojmuje!
កតិបយា ជននក្លីពះ កតិបយា នរក្ឫតក្លីពះ ស្វគ៌រាជ្យាយ កតិបយាះ ស្វក្ឫតក្លីពាឝ្ច សន្តិ, យេ គ្រហីតុំ ឝក្នុវន្តិ តេ គ្ឫហ្លន្តុ។
13 Tedy mu przynoszono dziatki, aby na nie ręce wkładał i modlił się; ale uczniowie gromili je.
អបរម៑ យថា ស ឝិឝូនាំ គាត្រេឞុ ហស្តំ ទត្វា ប្រាត៌្ហយតេ, តទត៌្ហំ តត្សមីំបំ ឝិឝវ អានីយន្ត, តត អានយិត្ឫន៑ ឝិឞ្យាស្តិរស្ក្ឫតវន្តះ។
14 Lecz Jezus rzekł: Zaniechajcie dziatek, a nie zabraniajcie im przychodzić do mnie; albowiem takich jest królestwo niebieskie.
កិន្តុ យីឝុរុវាច, ឝិឝវោ មទន្តិកម៑ អាគច្ឆន្តុ, តាន៑ មា វារយត, ឯតាទ្ឫឝាំ ឝិឝូនាមេវ ស្វគ៌រាជ្យំ។
15 A włożywszy na nie ręce, poszedł stamtąd.
តតះ ស តេឞាំ គាត្រេឞុ ហស្តំ ទត្វា តស្មាត៑ ស្ថានាត៑ ប្រតស្ថេ។
16 A oto jeden przystąpiwszy, rzekł mu: Nauczycielu dobry! co dobrego mam czynić, abym miał żywot wieczny? (aiōnios g166)
អបរម៑ ឯក អាគត្យ តំ បប្រច្ឆ, ហេ បរមគុរោ, អនន្តាយុះ ប្រាប្តុំ មយា កិំ កិំ សត្កម៌្ម កត៌្តវ្យំ? (aiōnios g166)
17 Ale mu on rzekł: Przecz mię zowiesz dobrym? nikt nie jest dobry, tylko jeden, to jest Bóg; a jeźli chcesz wnijść do żywota, przestrzegaj przykazań.
តតះ ស ឧវាច, មាំ បរមំ កុតោ វទសិ? វិនេឝ្ចរំ ន កោបិ បរមះ, កិន្តុ យទ្យនន្តាយុះ ប្រាប្តុំ វាញ្ឆសិ, តហ៌្យាជ្ញាះ បាលយ។
18 I rzekł mu: Których? A Jezus rzekł: Nie będziesz zabijał, nie będziesz cudzołożył, nie będziesz kradł, nie będziesz mówił fałszywego świadectwa;
តទា ស ប្ឫឞ្ដវាន៑, កាះ កា អាជ្ញាះ? តតោ យីឝុះ កថិតវាន៑, នរំ មា ហន្យាះ, បរទារាន៑ មា គច្ឆេះ, មា ចោរយេះ, ម្ឫឞាសាក្ឞ្យំ មា ទទ្យាះ,
19 Czcij ojca twego i matkę, i miłować będziesz bliźniego swego, jako siebie samego.
និជបិតរៅ សំមន្យស្វ, ស្វសមីបវាសិនិ ស្វវត៑ ប្រេម កុរុ។
20 Rzekł mu młodzieniec: Tegom wszystkiego przestrzegał od młodości swojej; czegoż mi jeszcze nie dostaje?
ស យុវា កថិតវាន៑, អា ពាល្យាទ៑ ឯតាះ បាលយាមិ, ឥទានីំ កិំ ន្យូនមាស្តេ?
21 Rzekł mu Jezus: Jeźli chcesz być doskonałym, idź, sprzedaj majętności twoje, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie, a przyszedłszy, naśladuj mię.
តតោ យីឝុរវទត៑, យទិ សិទ្ធោ ភវិតុំ វាញ្ឆសិ, តហ៌ិ គត្វា និជសវ៌្វស្វំ វិក្រីយ ទរិទ្រេភ្យោ វិតរ, តតះ ស្វគ៌េ វិត្តំ លប្ស្យសេ; អាគច្ឆ, មត្បឝ្ចាទ្វត៌្តី ច ភវ។
22 A gdy młodzieniec te słowa usłyszał, odszedł smutny; albowiem wiele miał majętności.
ឯតាំ វាចំ ឝ្រុត្វា ស យុវា ស្វីយពហុសម្បត្តេ រ្វិឞណះ សន៑ ចលិតវាន៑។
23 Tedy Jezus rzekł uczniom swoim: Zaprawdę powiadam wam, że z trudnością bogaty wnijdzie do królestwa niebieskiego.
តទា យីឝុះ ស្វឝិឞ្យាន៑ អវទត៑, ធនិនាំ ស្វគ៌រាជ្យប្រវេឝោ មហាទុឞ្ករ ឥតិ យុឞ្មានហំ តថ្យំ វទាមិ។
24 I zasię powiadam wam: Że snadniej wielbłądowi przez ucho igielne przejść, niż bogatemu wnijść do królestwa Bożego.
បុនរបិ យុឞ្មានហំ វទាមិ, ធនិនាំ ស្វគ៌រាជ្យប្រវេឝាត៑ សូចីឆិទ្រេណ មហាង្គគមនំ សុករំ។
25 Co usłyszawszy uczniowie jego, zdumieli się bardzo, mówiąc: Któż tedy może być zbawion?
ឥតិ វាក្យំ និឝម្យ ឝិឞ្យា អតិចមត្ក្ឫត្យ កថយាមាសុះ; តហ៌ិ កស្យ បរិត្រាណំ ភវិតុំ ឝក្នោតិ?
26 A Jezus wejrzawszy na nie, rzekł im: U ludzić to nie można; lecz u Boga wszystko jest możebne.
តទា ស តាន៑ ទ្ឫឞ្ទ្វា កថយាមាស, តត៑ មានុឞាណាមឝក្យំ ភវតិ, កិន្ត្វីឝ្វរស្យ សវ៌្វំ ឝក្យម៑។
27 Tedy odpowiadając Piotr, rzekł mu: Otośmy my opuścili wszystko, i poszliśmy za tobą; cóż nam tedy za to będzie?
តទា បិតរស្តំ គទិតវាន៑, បឝ្យ, វយំ សវ៌្វំ បរិត្យជ្យ ភវតះ បឝ្ចាទ្វត៌្តិនោ ៜភវាម; វយំ កិំ ប្រាប្ស្យាមះ?
28 A Jezus rzekł im: Zaprawdę powiadam wam: Iż wy, którzyście mię naśladowali w odrodzeniu, gdy usiądzie Syn człowieczy na stolicy chwały swojej, usiądziecie i wy na dwunastu stolicach, sądząc dwanaście pokoleń Izraelskich.
តតោ យីឝុះ កថិតវាន៑, យុឞ្មានហំ តថ្យំ វទាមិ, យូយំ មម បឝ្ចាទ្វត៌្តិនោ ជាតា ឥតិ ការណាត៑ នវីនស្ឫឞ្ដិកាលេ យទា មនុជសុតះ ស្វីយៃឝ្ចយ៌្យសិំហាសន ឧបវេក្ឞ្យតិ, តទា យូយមបិ ទ្វាទឝសិំហាសនេឞូបវិឝ្យ ឥស្រាយេលីយទ្វាទឝវំឝានាំ វិចារំ ករិឞ្យថ។
29 A każdy, kto by opuścił domy, albo braci, albo siostry, albo ojca, albo matkę, albo żonę, albo dzieci, albo rolę, dla imienia mego, stokroć więcej weźmie, i żywot wieczny odziedziczy. (aiōnios g166)
អន្យច្ច យះ កឝ្ចិត៑ មម នាមការណាត៑ គ្ឫហំ វា ភ្រាតរំ វា ភគិនីំ វា បិតរំ វា មាតរំ វា ជាយាំ វា ពាលកំ វា ភូមិំ បរិត្យជតិ, ស តេឞាំ ឝតគុណំ លប្ស្យតេ, អនន្តាយុមោៜធិការិត្វញ្ច ប្រាប្ស្យតិ។ (aiōnios g166)
30 A wiele pierwszych będą ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.
កិន្តុ អគ្រីយា អនេកេ ជនាះ បឝ្ចាត៑, បឝ្ចាតីយាឝ្ចានេកេ លោកា អគ្រេ ភវិឞ្យន្តិ។
