Mateusza 19
1 I stało się, gdy dokończył Jezus tych mów, odszedł z Galilei, a przyszedł na granice Judzkie nad Jordan.
J'hatokili bho Yesu amalili kudongela malobhi aghu, akabhoka Galilaya, ni kulota mpakani mwa Yudea mbele j'ha kih'olo Jordani.
2 I szedł za nim wielki lud, i uzdrawiał je tam.
Bhumati mbaha bhukan'kesya ni kubhaponyesya okhu.
3 Tedy przyszli do niego Faryzeuszowie, kusząc go i mówiąc mu: Godzili się człowiekowi opuścić żonę swoją dla każdej przyczyny?
Mafarisayo bhakan'hidila, bhakan'jaribu, bhakan'jobhela, “Je ni halali kwa munu kundeka n'dala munu kwa ndabha yeyioha?”
4 A on odpowiadając rzekł im: Nie czytaliście, iż ten, który stworzył na początku człowieka, mężczyznę i niewiastę uczynił je?
Yesu akajibu nikujobha, “Mwas'omili lepi, kwamba muene j'haabhabhombili kubhwandelu abhabhombili n'gosi ni n'dala?
5 I rzekł: Dlatego opuści człowiek ojca i matkę, a przyłączy się do żony swojej, i będą dwoje jednem ciałem.
Na kabhele akajobha, 'Kwa ndabha ejhu n'gosi ibetakundeka dadimunu ni nyinamunu ni n'dalamunu, na bhene bhabhele bhibhetakujha m'bele bhumonga?'
6 A tak już nie są dwoje, ale jedno ciało; co tedy Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozłącza.
Efyo sio bhabhele kabhele, bali m'b'ele bhumonga. Basi, khela ambakyo akiunganisi K'yara, munu jhejhioha y'ola asikitenganisi.”
7 Rzekli mu: Przeczże tedy Mojżesz kazał dać list rozwodny i opuścić ją?
Bhakan'jobhela, “Henu kwa ndabha j'ha kiki Musa atuamuiri kuhomesya hati j'ha talaka ni kundeka?”
8 Rzekł im: Mojżesz dla zatwardzenia serca waszego dopuścił wam, opuścić żony wasze, lecz z początku nie było tak.
Akabhajobhela, “Kwa bhugumu bhwa mioyo ghinu Musa abharuhusili kubhaleka bhadala bhinu, lakini kuhomela kubhwandelu jhajhelepi naha.
9 Ale ja powiadam wam: Iż ktobykolwiek opuścił żonę swoję, (oprócz dla wszeteczeństwa), a inszą by pojął, cudzołoży; a kto by opuszczoną pojął, cudzołoży.
Nikabhajobhela, kujha jhejhioha j'hola j'haibetakundeka n'dala munu isipokuj'ha kwa ndabha j'ha uzinzi, na kun'gega yongi, amalikuzini. Na n'gosi j'haibetakun'gega n'dala j'haalekibhu amalikuzini.”
10 Rzekli mu uczniowie jego: Jeźlić taka jest sprawa męża z żoną, tedy nie jest dobrze żenić się.
Bhanafunzi bhakan'jobhela Yesu, “Kama ndo ncha kwa n'gosi ni n'dala kinofu lepi kugega.”
11 A on im rzekł: Nie wszyscy pojmują tej rzeczy, ale tylko ci, którym to dano.
Lakini Yesu akabhajobhela, “Sio khila munu ibhwesya kughapokela mafundisu agha, bali ni kwa bhala tu bhabharuhusibhu kupokela. Kwa kuj'ha bhajhele bhatowashi bhabhahogoliki kuhomela mu maleme gha bhanyinabhabhi.
12 Albowiem są rzezańcy, którzy się tak z żywota matki narodzili; są też rzezańcy, którzy od ludzi są urzezani; są też rzezańcy, którzy się sami urzezali dla królestwa niebieskiego. Kto może pojąć, niechaj pojmuje!
Na kabhele bhajhele bhatowashi bhabhabhombibhu ni bhanu. Na bhajhele matowashi bhabhikifwanyisya matowashi kwandabha j'ha bhufalme bhwa kumbinguni. J'haibhwesya kupokela mafundisu agha na aghapokelayi.”
13 Tedy mu przynoszono dziatki, aby na nie ręce wkładał i modlił się; ale uczniowie gromili je.
Kisha akaletibhwa baadhi j'ha bhana bhadebe ili abhabhekelayi mabhoko panani pa bhene ni kus'oma, lakini bhanafunzi bha muene bhakabhakemela.
14 Lecz Jezus rzekł: Zaniechajcie dziatek, a nie zabraniajcie im przychodzić do mnie; albowiem takich jest królestwo niebieskie.
Bali Yesu akajobha, “Bharuhusuaghe bhana bhadebe, bhwala musibhabesi kuhida kwa nene, kwa ndabha bhufalme bhwa mbinguni ni wa bhanu kama abhu.
15 A włożywszy na nie ręce, poszedł stamtąd.
Ni muene akabheka mabhoko panani pa bhene, kisha akabhoka pala.
16 A oto jeden przystąpiwszy, rzekł mu: Nauczycielu dobry! co dobrego mam czynić, abym miał żywot wieczny? (aiōnios g166)
Langai munu mmonga akahida kwa Yesu ni kujobha, “Mwalimu, khenu gani kinofu kyanilondeka kubhomba ili nikabhai bhusima bhwa milele?” (aiōnios g166)
17 Ale mu on rzekł: Przecz mię zowiesz dobrym? nikt nie jest dobry, tylko jeden, to jest Bóg; a jeźli chcesz wnijść do żywota, przestrzegaj przykazań.
Yesu akabhajobhela, “Kwa ndabha j'ha kiki ukanikota khenu gani kinofu? Aj'he mmonga tu j'ha ajhe n'nofu, lakini kama ghwilonda kukabha bhusima bhwa milele, sikamulayi sheria sya K'yara.”
18 I rzekł mu: Których? A Jezus rzekł: Nie będziesz zabijał, nie będziesz cudzołożył, nie będziesz kradł, nie będziesz mówił fałszywego świadectwa;
Munu yola akan'kota, “Sheria syene seleku?” Yesu akajobha, “Usikomi, usibhushuhudili bhudesi,
19 Czcij ojca twego i matkę, i miłować będziesz bliźniego swego, jako siebie samego.
bhaheshimuaghe dadiwaku ni nyinuaku, na un'ganai jirani ghwa j'hobhi kama nafsi j'ha bhebhe.”
20 Rzekł mu młodzieniec: Tegom wszystkiego przestrzegał od młodości swojej; czegoż mi jeszcze nie dostaje?
Munu yola akan'jobhela, “Mambo ghoha aghu nimalili kughatii. Bado nilonda kiki?
21 Rzekł mu Jezus: Jeźli chcesz być doskonałym, idź, sprzedaj majętności twoje, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie, a przyszedłszy, naśladuj mię.
“Yesu akan'jobhela. “Kama ghwilonda kuj'ha n'kamilifu, lotayi, ukagolisiayi fenu fyoha fya ujhe nafu, na ubhapelayi maskini, na ghwibetakuj'ha ni hazina kumbinguni. Kisha hidayi unikhesiayi.”
22 A gdy młodzieniec te słowa usłyszał, odszedł smutny; albowiem wiele miał majętności.
Lakini n'songolo y'ola bho apeliki ghala ghaan'jobhili akabhoka kwa huzuni, kwa ndabha aj'hele imiliki mali simehele.
23 Tedy Jezus rzekł uczniom swoim: Zaprawdę powiadam wam, że z trudnością bogaty wnijdzie do królestwa niebieskiego.
Yesu akabhajobhela bhanafunzi bha muene, “Kweli nikabhajobhela, ni vigumu kwa munu tajiri kuj'hingila mu bhufalme bhwa mbinguni.
24 I zasię powiadam wam: Że snadniej wielbłądowi przez ucho igielne przejść, niż bogatemu wnijść do królestwa Bożego.
Kabhele nikabhakobhela, ni rahisi kwa ngamia kup'heta mu lilende sya sindanu, kuliko kwa munu tajiri kuj'hingila mu bhufalme bhwa K'yara.”
25 Co usłyszawszy uczniowie jego, zdumieli się bardzo, mówiąc: Któż tedy może być zbawion?
Bhanafunzi bhobhap'eliki aghu, bhakashangala sana ni kujobha, “Ndo j'holekhu basi jhaibeta kuokoka?”
26 A Jezus wejrzawszy na nie, rzekł im: U ludzić to nie można; lecz u Boga wszystko jest możebne.
Yesu akabhalanga ni kujobha, “Kwa mwanadamu e'lu libhwesekana lepi, lakini kwa K'yara ghoha ghibhwesekana.”
27 Tedy odpowiadając Piotr, rzekł mu: Otośmy my opuścili wszystko, i poszliśmy za tobą; cóż nam tedy za to będzie?
Kisha Petro akan'jibu ni kun'jobhela, “Langai tulekayi fyoha ni kukukesya bhebhe. Khenu gani twibetakukabha?”
28 A Jezus rzekł im: Zaprawdę powiadam wam: Iż wy, którzyście mię naśladowali w odrodzeniu, gdy usiądzie Syn człowieczy na stolicy chwały swojej, usiądziecie i wy na dwunastu stolicach, sądząc dwanaście pokoleń Izraelskich.
Yesu akabhajobhela, “Kweli nikabhajobhela, muene j'haibeta kunikesya nene, munu bhuzao mpya bhwakati Mwana ghwa Adamu pa ibeta kutama mu kiti kya enzi kya bhutukufu bhwakhe, namu mwibetakutama panani pa kiti kya enzi kumi na mbili, kugha hukumu makabila kumi na mabhele gha Israeli.
29 A każdy, kto by opuścił domy, albo braci, albo siostry, albo ojca, albo matkę, albo żonę, albo dzieci, albo rolę, dla imienia mego, stokroć więcej weźmie, i żywot wieczny odziedziczy. (aiōnios g166)
Kila mmonga bhinu j'ha alekili nyumba, kaka, dada. tata, mabhu, bhana, au n'gonda kwa ndabha j'ha lihina lya nene, ibeta kupokela mara mia ni kubhurithi bhuzima bhwa milele. (aiōnios g166)
30 A wiele pierwszych będą ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.
Lakini bhingi bha bhajhele bhakubhwandelu henu, bhibetakujha bha mwishu, na bhabhaj'hele bha mwishu bhibheta kujha bha kubhwandelu.
