Mateusza 18
1 Onej godziny przystąpili uczniowie do Jezusa, mówiąc: Któż wżdy największy jest w królestwie niebieskiem?
ତଦାନୀଂ ଶିଷ୍ୟା ଯୀଶୋଃ ସମୀପମାଗତ୍ୟ ପୃଷ୍ଟୱନ୍ତଃ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟେ କଃ ଶ୍ରେଷ୍ଠଃ?
2 A zawoławszy Jezus dziecięcia, postawił je w pośrodku ich,
ତତୋ ଯୀଶୁଃ କ୍ଷୁଦ୍ରମେକଂ ବାଲକଂ ସ୍ୱସମୀପମାନୀଯ ତେଷାଂ ମଧ୍ୟେ ନିଧାଯ ଜଗାଦ,
3 I rzekł: Zaprawdę powiadam wam: Jeźli się nie nawrócicie i nie staniecie się jako dzieci, żadnym sposobem nie wnijdziecie do królestwa niebieskiego.
ଯୁଷ୍ମାନହଂ ସତ୍ୟଂ ବ୍ରୱୀମି, ଯୂଯଂ ମନୋୱିନିମଯେନ କ୍ଷୁଦ୍ରବାଲୱତ୍ ନ ସନ୍ତଃ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟଂ ପ୍ରୱେଷ୍ଟୁଂ ନ ଶକ୍ନୁଥ|
4 Kto się tedy uniży jako to dziecię, tenci jest największym w królestwie niebieskiem.
ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଏତସ୍ୟ କ୍ଷୁଦ୍ରବାଲକସ୍ୟ ସମମାତ୍ମାନଂ ନମ୍ରୀକରୋତି, ସଏୱ ସ୍ୱର୍ଗରାଜଯେ ଶ୍ରେଷ୍ଠଃ|
5 A kto by przyjął jedno dziecię takie w imieniu mojem, mnie przyjmuje.
ଯଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ଏତାଦୃଶଂ କ୍ଷୁଦ୍ରବାଲକମେକଂ ମମ ନାମ୍ନି ଗୃହ୍ଲାତି, ସ ମାମେୱ ଗୃହ୍ଲାତି|
6 Kto by zaś zgorszył jednego z tych małych, którzy we mię wierzą, pożyteczniej by mu było, aby zawieszony był kamień młyński na szyi jego, a utopiony był w głębokości morskiej.
କିନ୍ତୁ ଯୋ ଜନୋ ମଯି କୃତୱିଶ୍ୱାସାନାମେତେଷାଂ କ୍ଷୁଦ୍ରପ୍ରାଣିନାମ୍ ଏକସ୍ୟାପି ୱିଧ୍ନିଂ ଜନଯତି, କଣ୍ଠବଦ୍ଧପେଷଣୀକସ୍ୟ ତସ୍ୟ ସାଗରାଗାଧଜଲେ ମଜ୍ଜନଂ ଶ୍ରେଯଃ|
7 Biada światu dla zgorszenia! albowiem muszą zgorszenia przyjść; wszakże biada człowiekowi onemu, przez którego przychodzi zgorszenie!
ୱିଘ୍ନାତ୍ ଜଗତଃ ସନ୍ତାପୋ ଭୱିଷ୍ୟତି, ୱିଘ୍ନୋଽୱଶ୍ୟଂ ଜନଯିଷ୍ୟତେ, କିନ୍ତୁ ଯେନ ମନୁଜେନ ୱିଘ୍ନୋ ଜନିଷ୍ୟତେ ତସ୍ୟୈୱ ସନ୍ତାପୋ ଭୱିଷ୍ୟତି|
8 Przetoż jeźli ręka twoja albo noga twoja gorszy cię, odetnij ją i zarzuć od siebie; lepiej jest tobie wnijść do żywota chromym albo ułomnym, niżeli dwie ręce albo dwie nogi mając, wrzuconym być do ognia wiecznego. (aiōnios g166)
ତସ୍ମାତ୍ ତୱ କରଶ୍ଚରଣୋ ୱା ଯଦି ତ୍ୱାଂ ବାଧତେ, ତର୍ହି ତଂ ଛିତ୍ତ୍ୱା ନିକ୍ଷିପ, ଦ୍ୱିକରସ୍ୟ ଦ୍ୱିପଦସ୍ୟ ୱା ତୱାନପ୍ତୱହ୍ନୌ ନିକ୍ଷେପାତ୍, ଖଞ୍ଜସ୍ୟ ୱା ଛିନ୍ନହସ୍ତସ୍ୟ ତୱ ଜୀୱନେ ପ୍ରୱେଶୋ ୱରଂ| (aiōnios g166)
9 A jeźli cię oko twoje gorszy, wyłup je i zarzuć od siebie; lepiej jest tobie jednookim wnijść do żywota, niżeli oba oczy mając, być wrzuconym do ognia piekielnego. (Geenna g1067)
ଅପରଂ ତୱ ନେତ୍ରଂ ଯଦି ତ୍ୱାଂ ବାଧତେ, ତର୍ହି ତଦପ୍ୟୁତ୍ପାୱ୍ୟ ନିକ୍ଷିପ, ଦ୍ୱିନେତ୍ରସ୍ୟ ନରକାଗ୍ନୌ ନିକ୍ଷେପାତ୍ କାଣସ୍ୟ ତୱ ଜୀୱନେ ପ୍ରୱେଶୋ ୱରଂ| (Geenna g1067)
10 Patrzajcież, abyście nie gardzili żadnym z tych maluczkich; albowiem wam powiadam, iż Aniołowie ich w niebiesiech zawsze patrzą na oblicze Ojca mojego, który jest w niebiesiech.
ତସ୍ମାଦୱଧଦ୍ଧଂ, ଏତେଷାଂ କ୍ଷୁଦ୍ରପ୍ରାଣିନାମ୍ ଏକମପି ମା ତୁଚ୍ଛୀକୁରୁତ,
11 Przyszedł bowiem Syn człowieczy, aby zbawił to, co było zginęło.
ଯତୋ ଯୁଷ୍ମାନହଂ ତଥ୍ୟଂ ବ୍ରୱୀମି, ସ୍ୱର୍ଗେ ତେଷାଂ ଦୂତା ମମ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥସ୍ୟ ପିତୁରାସ୍ୟଂ ନିତ୍ୟଂ ପଶ୍ୟନ୍ତି| ଏୱଂ ଯେ ଯେ ହାରିତାସ୍ତାନ୍ ରକ୍ଷିତୁଂ ମନୁଜପୁତ୍ର ଆଗଚ୍ଛତ୍|
12 Co się wam zda? Gdyby który człowiek miał sto owiec, a zabłąkałaby się jedna z nich, azaż nie zostawia onych dziewięćdziesięciu i dziewięciu, a poszedłszy na góry, nie szuka zbłąkanej?
ଯୂଯମତ୍ର କିଂ ୱିୱିଂଗ୍ଘ୍ୱେ? କସ୍ୟଚିଦ୍ ଯଦି ଶତଂ ମେଷାଃ ସନ୍ତି, ତେଷାମେକୋ ହାର୍ୟ୍ୟତେ ଚ, ତର୍ହି ସ ଏକୋନଶତଂ ମେଷାନ୍ ୱିହାଯ ପର୍ୱ୍ୱତଂ ଗତ୍ୱା ତଂ ହାରିତମେକଂ କିଂ ନ ମୃଗଯତେ?
13 A jeźli mu się zdarzy, znaleźć ją, zaprawdę powiadam wam, że się z niej bardziej raduje, niż z onych dziewięćdziesięciu i dziewięciu nie zbłąkanych.
ଯଦି ଚ କଦାଚିତ୍ ତନ୍ମେଷୋଦ୍ଦେଶଂ ଲମତେ, ତର୍ହି ଯୁଷ୍ମାନହଂ ସତ୍ୟଂ କଥଯାମି, ସୋଽୱିପଥଗାମିଭ୍ୟ ଏକୋନଶତମେଷେଭ୍ୟୋପି ତଦେକହେତୋରଧିକମ୍ ଆହ୍ଲାଦତେ|
14 Tak nie jest wola Ojca waszego, który jest w niebiesiech, aby zginął jeden z tych maluczkich.
ତଦ୍ୱଦ୍ ଏତେଷାଂ କ୍ଷୁଦ୍ରପ୍ରାଏନାମ୍ ଏକୋପି ନଶ୍ୟତୀତି ଯୁଷ୍ମାକଂ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥପିତୁ ର୍ନାଭିମତମ୍|
15 A jeźliby zgrzeszył przeciwko tobie brat twój, idź, strofuj go między tobą i onym samym: jeźli cię usłucha, pozyskałeś brata twego.
ଯଦ୍ୟପି ତୱ ଭ୍ରାତା ତ୍ୱଯି କିମପ୍ୟପରାଧ୍ୟତି, ତର୍ହି ଗତ୍ୱା ଯୁୱଯୋର୍ଦ୍ୱଯୋଃ ସ୍ଥିତଯୋସ୍ତସ୍ୟାପରାଧଂ ତଂ ଜ୍ଞାପଯ| ତତ୍ର ସ ଯଦି ତୱ ୱାକ୍ୟଂ ଶୃଣୋତି, ତର୍ହି ତ୍ୱଂ ସ୍ୱଭ୍ରାତରଂ ପ୍ରାପ୍ତୱାନ୍,
16 Ale jeźli cię nie usłucha, przybierz do siebie jeszcze jednego albo dwóch, aby w uściech dwóch albo trzech świadków stanęło każde słowo.
କିନ୍ତୁ ଯଦି ନ ଶୃଣୋତି, ତର୍ହି ଦ୍ୱାଭ୍ୟାଂ ତ୍ରିଭି ର୍ୱା ସାକ୍ଷୀଭିଃ ସର୍ୱ୍ୱଂ ୱାକ୍ୟଂ ଯଥା ନିଶ୍ଚିତଂ ଜାଯତେ, ତଦର୍ଥମ୍ ଏକଂ ଦ୍ୱୌ ୱା ସାକ୍ଷିଣୌ ଗୃହୀତ୍ୱା ଯାହି|
17 A jeźliby ich nie usłuchał, powiedz zborowi; a jeźliby zboru nie usłuchał, niech ci będzie jako poganin i celnik.
ତେନ ସ ଯଦି ତଯୋ ର୍ୱାକ୍ୟଂ ନ ମାନ୍ୟତେ, ତର୍ହି ସମାଜଂ ତଜ୍ଜ୍ଞାପଯ, କିନ୍ତୁ ଯଦି ସମାଜସ୍ୟାପି ୱାକ୍ୟଂ ନ ମାନ୍ୟତେ, ତର୍ହି ସ ତୱ ସମୀପେ ଦେୱପୂଜକଇୱ ଚଣ୍ଡାଲଇୱ ଚ ଭୱିଷ୍ୟତି|
18 Zaprawdę powiadam wam: Cokolwiek byście związali na ziemi, będzie związane i na niebie; a co byście rozwiązali na ziemi; będzie rozwiązane i na niebie.
ଅହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ସତ୍ୟଂ ୱଦାମି, ଯୁଷ୍ମାଭିଃ ପୃଥିୱ୍ୟାଂ ଯଦ୍ ବଧ୍ୟତେ ତତ୍ ସ୍ୱର୍ଗେ ଭଂତ୍ସ୍ୟତେ; ମେଦିନ୍ୟାଂ ଯତ୍ ଭୋଚ୍ୟତେ, ସ୍ୱର୍ଗେଽପି ତତ୍ ମୋକ୍ଷ୍ୟତେ|
19 Zasię powiadam wam: Iż gdyby się z was dwaj zgodzili na ziemi o wszelką rzecz, o którą by prosili, stanie się im od Ojca mego, który jest w niebiesiech.
ପୁନରହଂ ଯୁଷ୍ମାନ୍ ୱଦାମି, ମେଦିନ୍ୟାଂ ଯୁଷ୍ମାକଂ ଯଦି ଦ୍ୱାୱେକୱାକ୍ୟୀଭୂଯ କିଞ୍ଚିତ୍ ପ୍ରାର୍ଥଯେତେ, ତର୍ହି ମମ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ଥପିତ୍ରା ତତ୍ ତଯୋଃ କୃତେ ସମ୍ପନ୍ନଂ ଭୱିଷ୍ୟତି|
20 Albowiem gdzie są dwaj albo trzej zgromadzeni w imię moje, tam jestem w pośrodku ich.
ଯତୋ ଯତ୍ର ଦ୍ୱୌ ତ୍ରଯୋ ୱା ମମ ନାନ୍ନି ମିଲନ୍ତି, ତତ୍ରୈୱାହଂ ତେଷାଂ ମଧ୍ୟେଽସ୍ମି|
21 Tedy przystąpiwszy do niego Piotr, rzekł: Panie! wielekroć zgrzeszy przeciwko mnie brat mój, a odpuszczę mu? czyż aż do siedmiu kroć?
ତଦାନୀଂ ପିତରସ୍ତତ୍ସମୀପମାଗତ୍ୟ କଥିତୱାନ୍ ହେ ପ୍ରଭୋ, ମମ ଭ୍ରାତା ମମ ଯଦ୍ୟପରାଧ୍ୟତି, ତର୍ହି ତଂ କତିକୃତ୍ୱଃ କ୍ଷମିଷ୍ୟେ?
22 I rzekł mu Jezus: Nie mówię ci aż do siedmiu kroć, ale aż do siedmdziesiąt siedmiu kroć.
କିଂ ସପ୍ତକୃତ୍ୱଃ? ଯୀଶୁସ୍ତଂ ଜଗାଦ, ତ୍ୱାଂ କେୱଲଂ ସପ୍ତକୃତ୍ୱୋ ଯାୱତ୍ ନ ୱଦାମି, କିନ୍ତୁ ସପ୍ତତ୍ୟା ଗୁଣିତଂ ସପ୍ତକୃତ୍ୱୋ ଯାୱତ୍|
23 Dlatego podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który się chciał rachować z sługami swymi.
ଅପରଂ ନିଜଦାସୈଃ ସହ ଜିଗଣଯିଷୁଃ କଶ୍ଚିଦ୍ ରାଜେୱ ସ୍ୱର୍ଗରାଜଯଂ|
24 A gdy się począł rachować, stawiono mu jednego, który był winien dziesięć tysięcy talentów.
ଆରବ୍ଧେ ତସ୍ମିନ୍ ଗଣନେ ସାର୍ଦ୍ଧସହସ୍ରମୁଦ୍ରାପୂରିତାନାଂ ଦଶସହସ୍ରପୁଟକାନାମ୍ ଏକୋଽଘମର୍ଣସ୍ତତ୍ସମକ୍ଷମାନାଯି|
25 A gdy nie miał skąd oddać, kazał go pan jego zaprzedać, i żonę jego, i dzieci, i wszystko, co miał, i dług oddać.
ତସ୍ୟ ପରିଶୋଧନାଯ ଦ୍ରୱ୍ୟାଭାୱାତ୍ ପରିଶୋଧନାର୍ଥଂ ସ ତଦୀଯଭାର୍ୟ୍ୟାପୁତ୍ରାଦିସର୍ୱ୍ୱସ୍ୱଞ୍ଚ ୱିକ୍ରୀଯତାମିତି ତତ୍ପ୍ରଭୁରାଦିଦେଶ|
26 Upadłszy tedy sługa on, pokłonił mu się, mówiąc: Panie! miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam.
ତେନ ସ ଦାସସ୍ତସ୍ୟ ପାଦଯୋଃ ପତନ୍ ପ୍ରଣମ୍ୟ କଥିତୱାନ୍, ହେ ପ୍ରଭୋ ଭୱତା ଘୈର୍ୟ୍ୟେ କୃତେ ମଯା ସର୍ୱ୍ୱଂ ପରିଶୋଧିଷ୍ୟତେ|
27 A użaliwszy się pan onego sługi, uwolnił go, i dług mu odpuścił.
ତଦାନୀଂ ଦାସସ୍ୟ ପ୍ରଭୁଃ ସକରୁଣଃ ସନ୍ ସକଲର୍ଣଂ କ୍ଷମିତ୍ୱା ତଂ ତତ୍ୟାଜ|
28 A wyszedłszy on sługa, znalazł jednego z spółsług swoich, który mu był winien sto groszy; a porwawszy go, dusił go, mówiąc: Oddaj mi, coś winien.
କିନ୍ତୁ ତସ୍ମିନ୍ ଦାସେ ବହି ର୍ୟାତେ, ତସ୍ୟ ଶତଂ ମୁଦ୍ରାଚତୁର୍ଥାଂଶାନ୍ ଯୋ ଧାରଯତି, ତଂ ସହଦାସଂ ଦୃଷ୍ଦ୍ୱା ତସ୍ୟ କଣ୍ଠଂ ନିଷ୍ପୀଡ୍ୟ ଗଦିତୱାନ୍, ମମ ଯତ୍ ପ୍ରାପ୍ୟଂ ତତ୍ ପରିଶୋଧଯ|
29 Przypadłszy tedy on spółsługa jego do nóg jego, prosił go, mówiąc: Miej cierpliwość nade mną, a oddam ci wszystko.
ତଦା ତସ୍ୟ ସହଦାସସ୍ତତ୍ପାଦଯୋଃ ପତିତ୍ୱା ୱିନୀଯ ବଭାଷେ, ତ୍ୱଯା ଧୈର୍ୟ୍ୟେ କୃତେ ମଯା ସର୍ୱ୍ୱଂ ପରିଶୋଧିଷ୍ୟତେ|
30 Lecz on nie chciał, ale szedłszy wrzucił go do więzienia, ażby oddał, co był winien.
ତଥାପି ସ ତତ୍ ନାଙଗୀକୃତ୍ୟ ଯାୱତ୍ ସର୍ୱ୍ୱମୃଣଂ ନ ପରିଶୋଧିତୱାନ୍ ତାୱତ୍ ତଂ କାରାଯାଂ ସ୍ଥାପଯାମାସ|
31 Ujrzawszy tedy spółsłudzy jego, co się stało, zasmucili się bardzo, a szedłszy oznajmili panu swemu wszystko, co się stało.
ତଦା ତସ୍ୟ ସହଦାସାସ୍ତସ୍ୟୈତାଦୃଗ୍ ଆଚରଣଂ ୱିଲୋକ୍ୟ ପ୍ରଭୋଃ ସମୀପଂ ଗତ୍ୱା ସର୍ୱ୍ୱଂ ୱୃତ୍ତାନ୍ତଂ ନିୱେଦଯାମାସୁଃ|
32 Tedy zawoławszy go pan jego, rzekł mu: Sługo zły! wszystek on dług odpuściłem ci, żeś mię prosił.
ତଦା ତସ୍ୟ ପ୍ରଭୁସ୍ତମାହୂଯ ଜଗାଦ, ରେ ଦୁଷ୍ଟ ଦାସ, ତ୍ୱଯା ମତ୍ସନ୍ନିଧୌ ପ୍ରାର୍ଥିତେ ମଯା ତୱ ସର୍ୱ୍ୱମୃଣଂ ତ୍ୟକ୍ତଂ;
33 Azażeś się i ty nie miał zmiłować nad spółsługą twoim, jakom się i ja zmiłował nad tobą?
ଯଥା ଚାହଂ ତ୍ୱଯି କରୁଣାଂ କୃତୱାନ୍, ତଥୈୱ ତ୍ୱତ୍ସହଦାସେ କରୁଣାକରଣଂ କିଂ ତୱ ନୋଚିତଂ?
34 A rozgniewawszy się pan jego, podał go katom, ażby oddał to wszystko, co mu był winien.
ଇତି କଥଯିତ୍ୱା ତସ୍ୟ ପ୍ରଭୁଃ କ୍ରୁଦ୍ଧ୍ୟନ୍ ନିଜପ୍ରାପ୍ୟଂ ଯାୱତ୍ ସ ନ ପରିଶୋଧିତୱାନ୍, ତାୱତ୍ ପ୍ରହାରକାନାଂ କରେଷୁ ତଂ ସମର୍ପିତୱାନ୍|
35 Tak i Ojciec mój niebieski uczyni wam, jeźli nie odpuścicie każdy bratu swemu z serc waszych upadków ich.
ଯଦି ଯୂଯଂ ସ୍ୱାନ୍ତଃକରଣୈଃ ସ୍ୱସ୍ୱସହଜାନାମ୍ ଅପରାଧାନ୍ ନ କ୍ଷମଧ୍ୱେ, ତର୍ହି ମମ ସ୍ୱର୍ଗସ୍ୟଃ ପିତାପି ଯୁଷ୍ମାନ୍ ପ୍ରତୀତ୍ଥଂ କରିଷ୍ୟତି|
