Mateusza 18
1 Onej godziny przystąpili uczniowie do Jezusa, mówiąc: Któż wżdy największy jest w królestwie niebieskiem?
Matam aduda Jisugi tung-inbasing aduna Jisugi nakta laktuna hairak-i, “Swarga leibakta kanana khwaidagi henna chaobage?”
2 A zawoławszy Jezus dziecięcia, postawił je w pośrodku ich,
Maduda Ibungona apikpa angang amabu kousilladuna makhoigi marakta lep-halle.
3 I rzekł: Zaprawdę powiadam wam: Jeźli się nie nawrócicie i nie staniecie się jako dzieci, żadnym sposobem nie wnijdziecie do królestwa niebieskiego.
Adudagi Ibungona hairak-i, “Eina nakhoida tasengnamak hairibasini, nakhoina pukning hongduna apikpa angangsinggumna oirakpa natanadi, nakhoina swarga leibakta khak changloi.
4 Kto się tedy uniży jako to dziecię, tenci jest największym w królestwie niebieskiem.
Maram aduna apikpa angang asigumna nollukchaba kanagumba mahak aduna swarga leibakta khwaidagi henna chao-i.
5 A kto by przyjął jedno dziecię takie w imieniu mojem, mnie przyjmuje.
Aduga eigi mingda asigumba apikpa angang amabu lousinjaba kanagumba mahak aduna eibu lousinjabani.
6 Kto by zaś zgorszył jednego z tych małych, którzy we mię wierzą, pożyteczniej by mu było, aby zawieszony był kamień młyński na szyi jego, a utopiony był w głębokości morskiej.
“Kanagumbana eibu thajaba apikpa angangsing asigi maraktagi amabu papta tahallabadi, mahakki ngaksamda achouba chakkri-nung ama yansillaga aruba ipakta lup-hankhibana mahakkidamak henna phei.
7 Biada światu dla zgorszenia! albowiem muszą zgorszenia przyjść; wszakże biada człowiekowi onemu, przez którego przychodzi zgorszenie!
Misingbu papta tahalliba makhoising adugi maramna taibangpan asi awabanida! Asigumbasing asi soidana thokkani adubu athembada tahalliba mi adu awabanida!
8 Przetoż jeźli ręka twoja albo noga twoja gorszy cię, odetnij ją i zarzuć od siebie; lepiej jest tobie wnijść do żywota chromym albo ułomnym, niżeli dwie ręce albo dwie nogi mając, wrzuconym być do ognia wiecznego. (aiōnios g166)
“Aduga nahakki nakhut nattraga nakhongna nahakpu papta tahallabadi, madu kakthattuna langthokkho. Maramdi nakhut ani amadi nakhong ani pallaga lomba naidaba meinungda langsinbabudi, nakhut soinaina amadi khong tekna hingbada changbana nahakidamak henna phei. (aiōnios g166)
9 A jeźli cię oko twoje gorszy, wyłup je i zarzuć od siebie; lepiej jest tobie jednookim wnijść do żywota, niżeli oba oczy mając, być wrzuconym do ognia piekielnego. (Geenna g1067)
Aduga nahakki mitna nahakpu papta tahallabadi, madu kotthoktuna langthokkho. Maramdi namit ani pallaga norokki meinungda langsinbabudi, namit namatang pallaga hingbada changbana nahakkidamak henna phei. (Geenna g1067)
10 Patrzajcież, abyście nie gardzili żadnym z tych maluczkich; albowiem wam powiadam, iż Aniołowie ich w niebiesiech zawsze patrzą na oblicze Ojca mojego, który jest w niebiesiech.
“Nakhoina apikpa angangsing asigi maraktagi amabu thou-oi usittana toudananaba cheksillu. Maramdi eina nakhoida hairi, madudi matam pumnamakta eigi swargagi Ipaga loinadunata leiba makhoigi dutsing swargada lei.
11 Przyszedł bowiem Syn człowieczy, aby zbawił to, co było zginęło.
Maramdi Migi Machanupa aduna mangkhraba adubu kanbinanaba lakpani.
12 Co się wam zda? Gdyby który człowiek miał sto owiec, a zabłąkałaby się jedna z nich, azaż nie zostawia onych dziewięćdziesięciu i dziewięciu, a poszedłszy na góry, nie szuka zbłąkanej?
“Nakhoina karamna khanbage? Kanagumba nupa amagi yao chama leijaba adudagi yao ama mangkhrabadi mahakna yao mariphutara-mapan adubu chingda thanamduna mangkhraba yao adubu thiba chatloidra?
13 A jeźli mu się zdarzy, znaleźć ją, zaprawdę powiadam wam, że się z niej bardziej raduje, niż z onych dziewięćdziesięciu i dziewięciu nie zbłąkanych.
Aduga mahakna yao adu phanglabadi, eina nakhoida tasengnamak hairibasini, mahakna mangdaba yao mariphutara-mapan adudagi henna mangluraba yao amadu phangjabana thoina henna haraojei.
14 Tak nie jest wola Ojca waszego, który jest w niebiesiech, aby zginął jeden z tych maluczkich.
Matou asigumna angangsing asigi maraktagi ama mangkhiba haibasi nakhoigi swargada leiba napa Ibungogi aningba natte.
15 A jeźliby zgrzeszył przeciwko tobie brat twój, idź, strofuj go między tobą i onym samym: jeźli cię usłucha, pozyskałeś brata twego.
“Nahakki nachin-nanaona nahakki nathakta pap tourabadi, nahakna chattuna mangonda mahakki aranba adu khanghallu. Adubu madu nakhoi ani khaktagi marakta pangthok-u. Karigumba nahakna haiba adu mahakna tarabadi, nahakna nahakki nachin-nanao adu amuk hanna phangjarabani.
16 Ale jeźli cię nie usłucha, przybierz do siebie jeszcze jednego albo dwóch, aby w uściech dwóch albo trzech świadków stanęło każde słowo.
Adubu nahakna haiba adu mahakna tadrabadi, nahakna haiba khudingmak adu achumbani haiba lepnabagi sakhi oinaba mioi ani nattraga ahum puduna amuk chatlu.
17 A jeźliby ich nie usłuchał, powiedz zborowi; a jeźliby zboru nie usłuchał, niech ci będzie jako poganin i celnik.
Aduga makhoina haiba adudasu mahakna tadrabadi, pumnamaksing adu singlupta haiyu. Aduga singlupna haiba wa phaoba mahakna tadrabadi mahakpu Tengban Mapubu thajadaba mi amasung kanggat khomba mi amagumna lou.
18 Zaprawdę powiadam wam: Cokolwiek byście związali na ziemi, będzie związane i na niebie; a co byście rozwiązali na ziemi; będzie rozwiązane i na niebie.
“Eina nakhoida tasengnamak hairibasini, nakhoina taibangpanda punba khuding eina swargadasu pun-gani, aduga nakhoina taibangpanda thadokpa khuding eina swargadasu thadokkani!
19 Zasię powiadam wam: Iż gdyby się z was dwaj zgodzili na ziemi o wszelką rzecz, o którą by prosili, stanie się im od Ojca mego, który jest w niebiesiech.
“Aduga eina masimasu nakhoida tasengna hairi: Nakhoigi maraktagi anina makhoina nijariba adugi maramda malem asida pukning tinnajarabadi makhoina nijariba adu swargada leiba eigi Ipana makhoida toubigani.
20 Albowiem gdzie są dwaj albo trzej zgromadzeni w imię moje, tam jestem w pośrodku ich.
Maramdi eigi mingda mi ani nattraga ahum punna tinnaba mapham aduda eina makhoigi marakta lei.”
21 Tedy przystąpiwszy do niego Piotr, rzekł: Panie! wielekroć zgrzeszy przeciwko mnie brat mój, a odpuszczę mu? czyż aż do siedmiu kroć?
Adudagi Peter-na Jisugi nakta laktuna hairak-i, “Ibungo, eigi ichin-inaona eingonda aranba thabak touraklabadi eina mahakpu kayarak ngakpigadage? Taretlak phaoba ngakpigadra?”
22 I rzekł mu Jezus: Nie mówię ci aż do siedmiu kroć, ale aż do siedmdziesiąt siedmiu kroć.
Maduda Jisuna mangonda khumlak-i, “Natte, taretlak natte, adubu tarettu humphutararakni!
23 Dlatego podobne jest królestwo niebieskie człowiekowi królowi, który się chciał rachować z sługami swymi.
Maram aduna swarga leibak asi mahakki manaisingga sel pathok pasin touge ningliba ningthou amagumbani.
24 A gdy się począł rachować, stawiono mu jednego, który był winien dziesięć tysięcy talentów.
Aduga mahakna sel pathok pasin touba hourabada talent lising tara tonba nupa ama mahakki nakta purakle.
25 A gdy nie miał skąd oddać, kazał go pan jego zaprzedać, i żonę jego, i dzieci, i wszystko, co miał, i dług oddać.
Adubu manai aduna madu singba ngamdrabada, mahak masamak aduga mahakki nupi angang amadi mahakki leijaba pumnamak yonthoklaga sendol adu singdoknaba mabungo aduna yathang pirammi.
26 Upadłszy tedy sługa on, pokłonił mu się, mówiąc: Panie! miej cierpliwość nade mną, a wszystko ci oddam.
Adubu manai aduna ningthou adugi mangda tuthajaduna khurumjaraga haijarak-i, ‘Ibungo, eibu matam kharadangga ngaibiyu, eina sel pumnamak singjage.’
27 A użaliwszy się pan onego sługi, uwolnił go, i dług mu odpuścił.
Maduda mabungo aduna manai aduda nungsiba pokladuna mahakpu thadokpire aduga mahakki sendol adusu kokpire.
28 A wyszedłszy on sługa, znalazł jednego z spółsług swoich, który mu był winien sto groszy; a porwawszy go, dusił go, mówiąc: Oddaj mi, coś winien.
“Adubu manai aduna mapham adudagi thoklakpada mahakki denari chama tonba ningthou manai oiminnaba mamannaba ama thengnare. Adudagi mahakna mamannaba adubu pharaga makhouri charam mettuna, ‘Eigi atonba sel adu sing-u!’ haina hairammi.
29 Przypadłszy tedy on spółsługa jego do nóg jego, prosił go, mówiąc: Miej cierpliwość nade mną, a oddam ci wszystko.
Maduda mamannaba minai aduna mamaangda tuthajaduna haijarak-i, ‘Eibu matam kharadangga ngaibiyu, eina sel pumnamak singjage.’
30 Lecz on nie chciał, ale szedłszy wrzucił go do więzienia, ażby oddał, co był winien.
Adubu haijariba adu mahakna yaramde. Madugi mahutta, mahakna toliba senphamdu singdriphaoba mahakpu keisumsangda thajille.
31 Ujrzawszy tedy spółsłudzy jego, co się stało, zasmucili się bardzo, a szedłszy oznajmili panu swemu wszystko, co się stało.
Adudagi mahakki mamannaba atoppa minai kharana thokkhiba thoudoktu ubada thamoi yamna soklammi. Amasung makhoina chattuna thokkhiba thoudok pumnamak adu ningthou aduda tamlure.
32 Tedy zawoławszy go pan jego, rzekł mu: Sługo zły! wszystek on dług odpuściłem ci, żeś mię prosił.
Adudagi ningthou aduna minai adubu koukhatladuna hairak-i, ‘He phattaba minai, nahakna eingonda haijabagi maramna eina nahakki sendon pumnamak adu kokpikhre.
33 Azażeś się i ty nie miał zmiłować nad spółsługą twoim, jakom się i ja zmiłował nad tobą?
Eina nangbu nungsikhiba adugumna nahaknasu nahakki namannaba adubusu nungsipham thoktabra?’
34 A rozgniewawszy się pan jego, podał go katom, ażby oddał to wszystko, co mu był winien.
Adudagi ningthou aduna saoraduna mana tonba sendon pumnamak adu singdriphaoba mahakpu ot-neinanaba keisumsangda thajillammi.”
35 Tak i Ojciec mój niebieski uczyni wam, jeźli nie odpuścicie każdy bratu swemu z serc waszych upadków ich.
“Aduga nakhoina nakhoigi thamoidagi nachin-nanaogi ayol-aransing adu kokpidrabadi swargada leiba eigi Ipanasu nakhoida matou asigumna tougani.”
