< Mateusza 16 >
1 A przystąpiwszy Faryzeuszowie i Saduceuszowie, kusząc prosili go, aby im znamię z nieba ukazał.
Parisis megola Sadusis mego bunu Jisu gvlo gwngkup dubv vla aanyato, vkvlvgabv bunu Jisunyi Pwknvyarnv gv kiinam gurung vla kaadubv lamrwpanam go ritokv vla tvvkato.
2 A on odpowiadając, rzekł im: Gdy bywa wieczór, mówicie: Pogoda będzie; bo się niebo czerwieni.
Vbvritola Jisu mirwkto, “Vdwlo doonyi v poklwk tvi kunyi, nonu mindu, ‘Ngonu alvnv doonyi a paato kuji, ogulvgavbolo nyidokolo ngv yalwng dooku.’
3 A rano: Dziś będzie niepogoda; albowiem się niebo pochmurne czerwieni. Obłudnicy! postawę nieba rozsądzić umiecie, a znamion tych czasów nie możecie.
Okv arukamchinyi nonu mindu, ‘Silu nyido hoi jinvgo, ogulvgavbolo nyidokolo ngv yalwng yakia bv ridu.’ Nonu nyidokolo nga kaagvrila minbwk jichodu, vbvritola nonu vdwloka vjakgv lamrwpanam gv lvkwng nga minbwk jinyu ma!
4 Rodzaj zły i cudzołożny znamienia szuka; ale mu znamię nie będzie dane, tylko ono znamię Jonasza proroka. I opuściwszy je, odszedł.
Vdwgo alvmabv okv Pwknvyarnv chimanv nyi bv ridu silugv nyi vdw si! Nonu nga lamrwpanam go koodu nvre? Ma! Nonua lamrwpanam go jijinam si Jona gv lamrwpanam rijinam vmwng.” Vkvlvgabv nw bunua kayu pikula vngyu toku.
5 A gdy się przeprawili uczniowie jego na drugą stronę morza, zapamiętali wziąć chleba.
Vdwlo lvbwlaksu vdwv svparsvlv gv takdv gonvlo rapto kudw, bunu vtwng gvse nga mvngpa mato.
6 I rzekł im Jezus: Patrzcie, a strzeżcie się kwasu Faryzeuszów i Saduceuszów.
Jisu bunua minto, “Hinsu laka; Parisis gvla Sadusis gv vpap am hima kaaya sulaka.”
7 A oni rozmawiali między sobą, mówiąc: Nie wzięliśmy chleba.
Bunu bunugv aralo raami surap nyato, “Ngonu vtwng gvmanam lvkwngbv nw vbv mindu.”
8 Co obaczywszy Jezus, rzekł im: O czemże rozmawiacie między sobą, o małowierni, żeście chleba nie wzięli?
Jisu chinto bunu ogugo minpvdw, vkvlvgabv nw bunua tvvkato, “Nonu vtwng gvmanam lvkwngbv ogubv raami sikwng dunv? Nonunogv mvngjwng ngv achok gomwng!
9 Jeszczeż nie rozumiecie, ani pamiętacie onych pięciu chlebów, a onych pięciu tysięcy ludzi, i jakoście wiele koszów zebrali?
Nonuno vjvlodvbv chima dunvre? Nonu ngoogv vtwng tangu ham nyi hejar angu lvgabv pintung piyung nama mvngpama ai? Paapi hvkamgo nonu darbingpvnv?
10 Ani onych siedmiu chlebów i czterech tysięcy ludzi, a jakoście wiele koszów nazbierali?
Okv nyi hejar api gv lvgabv vtwng takkanw gv lvkwng ngv oguv? Paapi hvkamgo nonuno darbingpvnv?
11 Jakoż nie rozumiecie, żem wam nie o chlebie powiedział, mówiąc: Abyście się strzegli kwasu Faryzeuszów i Saduceuszów?
Ngoogv vtwng gv lvkwng nga nonua gaam raami suma nama nonugv chima namv hv ogubv ripvnv? Hima kaaya sulaka Parisis gvla Sadusis gv vpap ham!”
12 Tedy zrozumieli, że nie mówił, aby się strzegli kwasu chleba, ale nauki Faryzeuszów i Saduceuszów.
Vbvrikunamv lvbwlaksu vdwv Jisu bunua, Parisis gvla Sadusis gv vtwng lo lwknam vpap ham hima sulakv vla gamrw kumanyi, vbvritola bunugv tamsar nama mindukunvnyi vla chintoku.
13 A gdy przyszedł Jezus w strony Cezaryi Filippowej, pytał uczniów swoich, mówiąc: Kimże mię powiadają być ludzie Syna człowieczego?
Jisu Pilippi gv Sijari banggu gv nvchi mooku lo vngtoku, hoka nw ninyigv lvbwlaksu vdwa tvvkato, “Nyia Kuunyilo nga, nyi vdwv yvv vla minya do?”
14 A oni rzekli: Jedni Janem Chrzcicielem, a drudzy Elijaszem, insi też Jeremijaszem, albo jednym z proroków.
“Nyi megonv Jon Baptist kv vla minya do,” vla bunu mirwkto. “Kvvbiv Elija kv, okv kvgonv Jeremia kv vmalo kvvbi nyijwk go vla minya do.”
15 I rzekł im: A wy kim mię być powiadacie?
Nw bunua tvvkato, “Nonu gvbv oguv? Okv nonu ngam yvv vla mindunv?”
16 A odpowiadając Szymon Piotr rzekł: Tyś jest Chrystus, on Syn Boga żywego.
Saimon Pitar mirwksito, “No Kristo, turla doobwngnv Pwknvyarnv gv Kuunyilo ngv.”
17 Tedy odpowiadając Jezus rzekł mu: Błogosławiony jesteś Szymonie, synu Jonaszowy! bo tego ciało i krew nie objawiły tobie, ale Ojciec mój, który jest w niebiesiech.
Jisu mirwkto, “Jon gv kuunyilo Saimon, no alvrungnv go! no gvlo so gv jvjv si nyi gvlokv aama, vbvritola naam sum ngoogv Abu nyido tolo doonv ngv jipv.
18 A Ja ci też powiadam, żeś ty jest Piotr; a na tej opoce zbuduję kościół mój, a bramy piekielne nie przemogą go: (Hadēs )
Okv Pitar, vkvlvgabv ngo naam mindunv: No vlwng go, okv so gv vlwng aolo ngo, ngoogv Gvrja nga mvlwkre, okv sinam ngenam v sum vdwloka rigumriya yala mare. (Hadēs )
19 I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; a cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane i w niebiesiech; a cokolwiek rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane i w niebiesiech.
Ngo naam Nyidomooku Karv gv chabi nga jidunv; noogv nyiamooku so maakv vnam a nyido mooku tolo maakv vreku, okv no ogugo nyiamooku so umkv vnam a nyido mooku toloka umkv vreku.”
20 Tedy przykazał uczniom swoim, aby nikomu nie powiadali, że on jest Jezus Chrystus.
Vbvrikunamv Jisu ninyigv lvbwlaksu vdwa mintoku nw Kristo kv vla yvvnyika minji mabvka.
21 I odtąd począł Jezus pokazywać uczniom swoim, iż musi odejść do Jeruzalemu, i wiele cierpieć od starszych i od przedniejszych kapłanów i nauczonych w Piśmie, a być zabitym i trzeciego dnia zmartwychwstać.
Ho gv alu lokv Jisu ninyigv lvbwlaksu vdwa mindamirala minpa jirap toku, “Ngo Jerusalem bv vngrungre okv nyigagaatv, nyibu butvnv, okv Pvbv tamsarnv vdw gvlokv hinching chingnam ma paarungre. Nga mvki nyareku, vbvritola alu loom kochinglo ngo turkur reku.”
22 A wziąwszy go Piotr na stronę, począł go strofować, mówiąc: Zmiłuj się sam nad sobą, Panie! nie przyjdzie to na cię.
Pitar ninyia sesum laila yamla minto, “Ahtu, Pwknvyarnv sum noogv lokv adu motoka, no gvlo si vdwloka rimare!”
23 A on obróciwszy się, rzekł Piotrowi: Idź ode mnie, szatanie! jesteś mi zgorszeniem; albowiem nie pojmujesz tego, co jest Bożego, ale co jest ludzkiego.
Jisu dakkur dakrwk dukula Pitarnyi minto, “Uyu no, ngo gvlokv vngroto! No ngoogv lamtvlo atup asi yanv gubv rido, ogulvgavbolo no gv svbv mvngnam si Pwknvyarnv gvlokv aama vbvritola nyi gvlokv aanv go.”
24 Tedy rzekł Jezus do uczniów swoich: Jeźli kto chce iść za mną, niechajże samego siebie zaprze, a weźmie krzyż swój, i naśladuje mię!
Vbvrikunamv Jisu ninyigv lvbwlaksu vdwa mintoku, “Yvvdw nga lvkobv vngming gvso mvngnv ngv, hv atubongv mvngnga sirung laka, ninyigv rvngko nga bagtola, nga vngming gvlaka.
25 Bo kto by chciał duszę swoję zachować, straci ją; a kto by stracił duszę swoję dla mnie, znajdzie ją.
Yvvdw atubogv singdung lvgabv mvngdunv, hv ngooriku; vbvritola yvvdw ngoogv lvgabv ninyigv singdung nga ngoomu dunv hv singnam ma paaya reku.
26 Albowiem cóż pomoże człowiekowi, choćby wszystek świat pozyskał, a na duszy swojej szkodował? albo co za zamianę da człowiek za duszę swoję?
Nyi gunv nyiamooku mvnwngnga paalv yagvre vbvritola nw atubogv yajiyalua ngoomu bolo, hv ogugo paabin yapv? Hvbv ma! Nw vdwloka ninyigv turnamam paakor kunam lvgabv oguguka nw jinyu kumare.
27 Albowiem Syn człowieczy przyjdzie w chwale Ojca swego z Anioły swoimi, a tedy odda każdemu według uczynków jego.
Nyia Kuunyilo ngv ninyigv Abu gv jwkrw lokv nyidogindung nga lvkobv aagvla aareku, okv vbvrikunamv nw akin-akin a kaigo ripvdw ma miang go ripvdw hum kaala amina jireku.
28 Zaprawdę powiadam wam: Są niektórzy z tych, co tu stoją, którzy nie ukuszą śmierci, ażby ujrzeli Syna człowieczego, idącego w królestwie swojem.
Ngo nonua jvjvbv mindunv ho-hoka mego si doopv bunu Nyia Kuunyilo gv Dvbv bv rila aanama kaama dvdvlo simare.”