Mateusza 15
1 Tedy przystąpili do Jezusa z Jeruzalemu nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie, mówiąc:
அபரம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரீயா: கதிபயா அத்⁴யாபகா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச யீஸோ²: ஸமீபமாக³த்ய கத²யாமாஸு: ,
2 Czemu uczniowie twoi przestępują ustawę starszych? albowiem nie umywają rąk swych, gdy mają jeść chleb.
தவ ஸி²ஷ்யா: கிமர்த²ம் அப்ரக்ஷாலிதகரை ர்ப⁴க்ஷித்வா பரம்பராக³தம்’ ப்ராசீநாநாம்’ வ்யவஹாரம்’ லங்வந்தே?
3 A on odpowiadając, rzekł im: Czemuż i wy przestępujecie przykazanie Boże dla ustawy waszej?
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யுவாச, யூயம்’ பரம்பராக³தாசாரேண குத ஈஸ்²வராஜ்ஞாம்’ லங்வத்⁴வே|
4 Albowiem Bóg przykazał, mówiąc: Czcij ojca twego i matkę; i kto by złorzeczył ojcu albo matce, śmiercią niechaj umrze.
ஈஸ்²வர இத்யாஜ்ஞாபயத், த்வம்’ நிஜபிதரௌ ஸம்’மந்யேதா²: , யேந ச நிஜபிதரௌ நிந்த்³யேதே, ஸ நிஸ்²சிதம்’ ம்ரியேத;
5 Ale wy powiadacie: Kto by rzekł ojcu albo matce: Dar, którykolwiek jest ode mnie, tobie pożyteczny będzie; a nie uczciłby ojca swego albo matki swojej, bez winy będzie.
கிந்து யூயம்’ வத³த², ய: ஸ்வஜநகம்’ ஸ்வஜநநீம்’ வா வாக்யமித³ம்’ வத³தி, யுவாம்’ மத்தோ யல்லபே⁴தே², தத் ந்யவித்³யத,
6 I wzruszyliście przykazania Boże dla ustawy waszej.
ஸ நிஜபிதரௌ புந ர்ந ஸம்’மம்’ஸ்யதே| இத்த²ம்’ யூயம்’ பரம்பராக³தேந ஸ்வேஷாமாசாரேணேஸ்²வரீயாஜ்ஞாம்’ லும்பத²|
7 Obłudnicy! dobrze o was prorokował Izajasz, mówiąc:
ரே கபடிந: ஸர்வ்வே யிஸ²யியோ யுஷ்மாநதி⁴ ப⁴விஷ்யத்³வசநாந்யேதாநி ஸம்யக்³ உக்தவாந்|
8 Lud ten przybliża się do mnie usty swemi, i wargami czci mię; ale serce ich daleko jest ode mnie.
வத³நை ர்மநுஜா ஏதே ஸமாயாந்தி மத³ந்திகம்’| ததா²த⁴ரை ர்மதீ³யஞ்ச மாநம்’ குர்வ்வந்தி தே நரா: |
9 Lecz próżno mię czczą, nauczając nauk, które są przykazania ludzkie.
கிந்து தேஷாம்’ மநோ மத்தோ விதூ³ரஏவ திஷ்ட²தி| ஸி²க்ஷயந்தோ விதீ⁴ந் ந்ராஜ்ஞா ப⁴ஜந்தே மாம்’ முதை⁴வ தே|
10 A zawoławszy do siebie ludu, rzekł im: Słuchajcie, a rozumiejcie.
ததோ யீஸு² ர்லோகாந் ஆஹூய ப்ரோக்தவாந், யூயம்’ ஸ்²ருத்வா பு³த்⁴யத்⁴ப³ம்’|
11 Nie to, co wchodzi w usta, pokala człowieka; ale co wychodzi z ust, to pokala człowieka.
யந்முக²ம்’ ப்ரவிஸ²தி, தத் மநுஜம் அமேத்⁴யம்’ ந கரோதி, கிந்து யதா³ஸ்யாத் நிர்க³ச்ச²தி, ததே³வ மாநுஷமமேத்⁴யீ கரோதீ|
12 Tedy przystąpiwszy uczniowie jego, rzekli mu: Wiesz, iż Faryzeuszowie, usłyszawszy tę mowę, zgorszyli się?
ததா³நீம்’ ஸி²ஷ்யா ஆக³த்ய தஸ்மை கத²யாஞ்சக்ரு: , ஏதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா பி²ரூஸி²நோ வ்யரஜ்யந்த, தத் கிம்’ ப⁴வதா ஜ்ஞாயதே?
13 A on odpowiadając rzekł: Wszelki szczep, którego nie szczepił Ojciec mój niebieski, wykorzeniony będzie.
ஸ ப்ரத்யவத³த், மம ஸ்வர்க³ஸ்த²: பிதா யம்’ கஞ்சித³ங்குரம்’ நாரோபயத், ஸ உத்பாவ்த்³யதே|
14 Zaniechajcie ich; ślepi są wodzowie ślepych, a ślepy jeźliby ślepego prowadził, obadwa w dół wpadną.
தே திஷ்ட²ந்து, தே அந்த⁴மநுஜாநாம் அந்த⁴மார்க³த³ர்ஸ²கா ஏவ; யத்³யந்தோ⁴(அ)ந்த⁴ம்’ பந்தா²நம்’ த³ர்ஸ²யதி, தர்ஹ்யுபௌ⁴ க³ர்த்தே பதத: |
15 A odpowiadając Piotr, rzekł mu: Wyłóż nam to podobieństwo.
ததா³ பிதரஸ்தம்’ ப்ரத்யவத³த், த்³ரு’ஷ்டாந்தமிமமஸ்மாந் போ³த⁴யது|
16 I rzekł Jezus: Jeszczeż i wy bezrozumni jesteście?
யீஸு²நா ப்ரோக்தம்’, யூயமத்³ய யாவத் கிமபோ³தா⁴: ஸ்த²?
17 Jeszczeż nie rozumiecie, iż wszystko, co wchodzi w usta, w brzuch idzie, i do wychodu bywa wyrzucono?
கதா²மிமாம்’ கிம்’ ந பு³த்⁴யத்⁴பே³? யதா³ஸ்யம்’ ப்ரேவிஸ²தி, தத்³ உத³ரே பதந் ப³ஹிர்நிர்யாதி,
18 Ale co z ust pochodzi, z serca wychodzi, a toć pokala człowieka.
கிந்த்வாஸ்யாத்³ யந்நிர்யாதி, தத்³ அந்த: கரணாத் நிர்யாதத்வாத் மநுஜமமேத்⁴யம்’ கரோதி|
19 Albowiem z serca wychodzą złe myśli, mężobójstwa, cudzołóstwa, wszeteczeństwa, złodziejstwa, fałszywe świadectwa, bluźnierstwa.
யதோ(அ)ந்த: கரணாத் குசிந்தா ப³த⁴: பாரதா³ரிகதா வேஸ்²யாக³மநம்’ சைர்ய்யம்’ மித்²யாஸாக்ஷ்யம் ஈஸ்²வரநிந்தா³ சைதாநி ஸர்வ்வாணி நிர்ய்யாந்தி|
20 Toć jest, co pokala człowieka: ale jeść nieumytemi rękoma, toć nie pokala człowieka.
ஏதாநி மநுஷ்யமபவித்ரீ குர்வ்வந்தி கிந்த்வப்ரக்ஷாலிதகரேண போ⁴ஜநம்’ மநுஜமமேத்⁴யம்’ ந கரோதி|
21 A wyszedłszy Jezus stamtąd, ustąpił w strony Tyru i Sydonu.
அநந்தரம்’ யீஸு²ஸ்தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத் ப்ரஸ்தா²ய ஸோரஸீதோ³ந்நக³ரயோ: ஸீமாமுபதஸ்யௌ|
22 A oto niewiasta Chananejska z onych granic wyszedłszy, wołała, mówiąc do niego: Zmiłuj się nade mną Panie, synu Dawidowy! córka moja ciężko bywa od dyjabła dręczona.
ததா³ தத்ஸீமாத: காசித் கிநாநீயா யோஷித்³ ஆக³த்ய தமுச்சைருவாச, ஹே ப்ரபோ⁴ தா³யூத³: ஸந்தாந, மமைகா து³ஹிதாஸ்தே ஸா பூ⁴தக்³ரஸ்தா ஸதீ மஹாக்லேஸ²ம்’ ப்ராப்நோதி மம த³யஸ்வ|
23 A on jej nie odpowiedział i słowa. Tedy przystąpiwszy uczniowie jego, prosili go, mówiąc: Odpraw ją, boć woła za nami.
கிந்து யீஸு²ஸ்தாம்’ கிமபி நோக்தவாந், தத: ஸி²ஷ்யா ஆக³த்ய தம்’ நிவேத³யாமாஸு: , ஏஷா யோஷித்³ அஸ்மாகம்’ பஸ்²சாத்³ உச்சைராஹூயாக³ச்ச²தி, ஏநாம்’ விஸ்ரு’ஜது|
24 A on odpowiadając rzekł: Nie jestem posłany, tylko do owiec, które zginęły z domu Izraelskiego.
ததா³ ஸ ப்ரத்யவத³த், இஸ்ராயேல்கோ³த்ரஸ்ய ஹாரிதமேஷாந் விநா கஸ்யாப்யந்யஸ்ய ஸமீபம்’ நாஹம்’ ப்ரேஷிதோஸ்மி|
25 Lecz ona przystąpiwszy, pokłoniła mu się, mówiąc: Panie, ratuj mię!
தத: ஸா நாரீஸமாக³த்ய தம்’ ப்ரணம்ய ஜகா³த³, ஹே ப்ரபோ⁴ மாமுபகுரு|
26 A on odpowiadając rzekł: Niedobra jest brać chleb dziecinny, a miotać szczeniętom.
ஸ உக்தவாந், பா³லகாநாம்’ ப⁴க்ஷ்யமாதா³ய ஸாரமேயேப்⁴யோ தா³நம்’ நோசிதம்’|
27 A ona rzekła: Tak jest, Panie! a wszakże i szczenięta jedzą odrobiny, które padają z stołu panów ich.
ததா³ ஸா ப³பா⁴ஷே, ஹே ப்ரபோ⁴, தத் ஸத்யம்’, ததா²பி ப்ரபோ⁴ ர்ப⁴ஞ்சாத்³ யது³ச்சி²ஷ்டம்’ பததி, தத் ஸாரமேயா: கா²த³ந்தி|
28 Tedy odpowiadając Jezus rzekł jej: O niewiasto! wielka jest wiara twoja; niechaj ci się stanie, jako chcesz. I uzdrowiona jest córka jej od onejże godziny.
ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த், ஹே யோஷித், தவ விஸ்²வாஸோ மஹாந் தஸ்மாத் தவ மநோபி⁴லஷிதம்’ ஸித்³ய்யது, தேந தஸ்யா: கந்யா தஸ்மிந்நேவ த³ண்டே³ நிராமயாப⁴வத்|
29 A Jezus poszedłszy stamtąd, przyszedł nad morze Galilejskie, a wstąpiwszy na górę, siedział tam.
அநந்தரம்’ யீஸ²ஸ்தஸ்மாத் ஸ்தா²நாத் ப்ரஸ்தா²ய கா³லீல்ஸாக³ரஸ்ய ஸந்நிதி⁴மாக³த்ய த⁴ராத⁴ரமாருஹ்ய தத்ரோபவிவேஸ²|
30 I przyszedł do niego wielki lud, mając z sobą chrome, ślepe, nieme, ułomne i inszych wiele, i kładli je u nóg Jezusowych, i uzdrawiał je,
பஸ்²சாத் ஜநநிவஹோ ப³ஹூந் க²ஞ்சாந்த⁴மூகஸு²ஷ்ககரமாநுஷாந் ஆதா³ய யீஸோ²: ஸமீபமாக³த்ய தச்சரணாந்திகே ஸ்தா²பயாமாஸு: , தத: ஸா தாந் நிராமயாந் அகரோத்|
31 Tak iż się on lud dziwował, widząc, że niemi mówią, ułomni uzdrowieni są, chromi chodzą, a ślepi widzą; i wielbili Boga Izraelskiego.
இத்த²ம்’ மூகா வாக்யம்’ வத³ந்தி, ஸு²ஷ்ககரா: ஸ்வாஸ்த்²யமாயாந்தி, பங்க³வோ க³ச்ச²ந்தி, அந்தா⁴ வீக்ஷந்தே, இதி விலோக்ய லோகா விஸ்மயம்’ மந்யமாநா இஸ்ராயேல ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ ப³பா⁴ஷிரே|
32 Lecz Jezus zwoławszy uczniów swoich, rzekł: Żal mi tego ludu; albowiem już trzy dni przy mnie trwają, a nie mają, co by jedli, a nie chcę ich rozpuścić głodnych, by snać nie pomdleli na drodze.
ததா³நீம்’ யீஸு²: ஸ்வஸி²ஷ்யாந் ஆஹூய க³தி³தவாந், ஏதஜ்ஜநநிவஹேஷு மம த³யா ஜாயதே, ஏதே தி³நத்ரயம்’ மயா ஸாகம்’ ஸந்தி, ஏஷாம்’ ப⁴க்ஷ்யவஸ்து ச கஞ்சித³பி நாஸ்தி, தஸ்மாத³ஹமேதாநக்ரு’தாஹாராந் ந விஸ்ரக்ஷ்யாமி, ததா²த்வே வர்த்மமத்⁴யே க்லாம்யேஷு: |
33 Tedy mu rzekli uczniowie jego: Skądże byśmy wzięli tak wiele chleba na tej puszczy, abyśmy tak wielki lud nasycili?
ததா³ ஸி²ஷ்யா ஊசு: , ஏதஸ்மிந் ப்ராந்தரமத்⁴ய ஏதாவதோ மர்த்யாந் தர்பயிதும்’ வயம்’ குத்ர பூபாந் ப்ராப்ஸ்யாம: ?
34 I rzekł im Jezus: Wieleż macie chlebów? A oni rzekli: Siedm, i trochę rybek.
யீஸு²ரப்ரு’ச்ச²த், யுஷ்மாகம்’ நிகடே கதி பூபா ஆஸதே? த ஊசு: , ஸப்தபூபா அல்பா: க்ஷுத்³ரமீநாஸ்²ச ஸந்தி|
35 Tedy rozkazał ludowi, aby siedli na ziemi.
ததா³நீம்’ ஸ லோகநிவஹம்’ பூ⁴மாவுபவேஷ்டும் ஆதி³ஸ்²ய
36 A wziąwszy one siedm chlebów i one ryby, uczyniwszy dzięki, łamał i dał uczniom swoim, a uczniowie ludowi.
தாந் ஸப்தபூபாந் மீநாம்’ஸ்²ச க்³ரு’ஹ்லந் ஈஸ்²வரீயகு³ணாந் அநூத்³ய ப⁴ம்’க்த்வா ஸி²ஷ்யேப்⁴யோ த³தௌ³, ஸி²ஷ்யா லோகேப்⁴யோ த³து³: |
37 I jedli wszyscy i nasyceni są, i zebrali, co zbyło ułomków, siedm koszów pełnych.
தத: ஸர்வ்வே பு⁴க்த்வா த்ரு’ப்தவந்த: ; தத³வஸி²ஷ்டப⁴க்ஷ்யேண ஸப்தட³லகாந் பரிபூர்ய்ய ஸம்’ஜக்³ரு’ஹு: |
38 A było tych, którzy jedli, cztery tysiące mężów, oprócz niewiast i dziatek.
தே போ⁴க்தாரோ யோஷிதோ பா³லகாம்’ஸ்²ச விஹாய ப்ராயேண சது: ஸஹஸ்ராணி புருஷா ஆஸந்|
39 Tedy rozpuściwszy lud, wstąpił w łódź, i przyszedł na granice Magdalańskie.
தத: பரம்’ ஸ ஜநநிவஹம்’ விஸ்ரு’ஜ்ய தரிமாருஹ்ய மக்³த³லாப்ரதே³ஸ²ம்’ க³தவாந்|
