Marka 1
1 Ten jest początek Ewangielii Jezusa Chrystusa, Syna Bożego.
ఈశ్వరపుత్రస్య యీశుఖ్రీష్టస్య సుసంవాదారమ్భః|
2 Jako napisano w prorokach: Oto Ja posyłam Anioła mego przed obliczem twojem, który zgotuje drogę twoję przed tobą.
భవిష్యద్వాదినాం గ్రన్థేషు లిపిరిత్థమాస్తే, పశ్య స్వకీయదూతన్తు తవాగ్రే ప్రేషయామ్యహమ్| గత్వా త్వదీయపన్థానం స హి పరిష్కరిష్యతి|
3 Głos wołającego na puszczy: Gotujcie drogę Pańską, proste czyńcie ścieżki jego.
"పరమేశస్య పన్థానం పరిష్కురుత సర్వ్వతః| తస్య రాజపథఞ్చైవ సమానం కురుతాధునా| " ఇత్యేతత్ ప్రాన్తరే వాక్యం వదతః కస్యచిద్రవః||
4 Jan chrzcił na puszczy, i kazał chrzest pokuty na odpuszczenie grzechów.
సఏవ యోహన్ ప్రాన్తరే మజ్జితవాన్ తథా పాపమార్జననిమిత్తం మనోవ్యావర్త్తకమజ్జనస్య కథాఞ్చ ప్రచారితవాన్|
5 I wychodziła do niego wszystka kraina Judzka, i Jeruzalemczycy, a wszyscy byli od niego chrzczeni w rzece Jordanie, wyznawając grzechy swoje.
తతో యిహూదాదేశయిరూశాలమ్నగరనివాసినః సర్వ్వే లోకా బహి ర్భూత్వా తస్య సమీపమాగత్య స్వాని స్వాని పాపాన్యఙ్గీకృత్య యర్ద్దననద్యాం తేన మజ్జితా బభూవుః|
6 Ale Jan przyodziany był sierścią wielbłądową, a pas skórzany był około biódr jego, a jadał szarańczę i miód leśny.
అస్య యోహనః పరిధేయాని క్రమేలకలోమజాని, తస్య కటిబన్ధనం చర్మ్మజాతమ్, తస్య భక్ష్యాణి చ శూకకీటా వన్యమధూని చాసన్|
7 I kazał, mówiąc: Idzie za mną możniejszy niżeli ja, któremum nie jest godzien, schyliwszy się, rozwiązać rzemyka u obuwia jego.
స ప్రచారయన్ కథయాఞ్చక్రే, అహం నమ్రీభూయ యస్య పాదుకాబన్ధనం మోచయితుమపి న యోగ్యోస్మి, తాదృశో మత్తో గురుతర ఏకః పురుషో మత్పశ్చాదాగచ్ఛతి|
8 Jamci was chrzcił wodą; ale on was będzie chrzcił Duchem Świętym.
అహం యుష్మాన్ జలే మజ్జితవాన్ కిన్తు స పవిత్ర ఆత్మాని సంమజ్జయిష్యతి|
9 I stało się w one dni, że przyszedł Jezus z Nazaretu Galilejskiego, a ochrzczony jest od Jana w Jordanie.
అపరఞ్చ తస్మిన్నేవ కాలే గాలీల్ప్రదేశస్య నాసరద్గ్రామాద్ యీశురాగత్య యోహనా యర్ద్దననద్యాం మజ్జితోఽభూత్|
10 A zarazem wystąpiwszy z wody, ujrzał rozstępujące się niebiosa, i Ducha jako gołębicę na niego zstępującego.
స జలాదుత్థితమాత్రో మేఘద్వారం ముక్తం కపోతవత్ స్వస్యోపరి అవరోహన్తమాత్మానఞ్చ దృష్టవాన్|
11 I stał się głos z nieba: Tyś jest on Syn mój miły, w którym mi się upodobało.
త్వం మమ ప్రియః పుత్రస్త్వయ్యేవ మమమహాసన్తోష ఇయమాకాశీయా వాణీ బభూవ|
12 A zaraz Duch wypędził go na puszczą.
తస్మిన్ కాలే ఆత్మా తం ప్రాన్తరమధ్యం నినాయ|
13 I był tam na puszczy przez czterdzieści dni, będąc kuszony od szatana, a był z zwierzęty, a Aniołowie służyli mu.
అథ స చత్వారింశద్దినాని తస్మిన్ స్థానే వన్యపశుభిః సహ తిష్ఠన్ శైతానా పరీక్షితః; పశ్చాత్ స్వర్గీయదూతాస్తం సిషేవిరే|
14 Lecz potem, gdy Jan był podany do więzienia, przyszedł Jezus do Galilei, każąc Ewangieliję królestwa Bożego,
అనన్తరం యోహని బన్ధనాలయే బద్ధే సతి యీశు ర్గాలీల్ప్రదేశమాగత్య ఈశ్వరరాజ్యస్య సుసంవాదం ప్రచారయన్ కథయామాస,
15 A mówiąc: Wypełnił się czas i przybliżyło się królestwo Boże: Pokutujcie, a wierzcie Ewangielii.
కాలః సమ్పూర్ణ ఈశ్వరరాజ్యఞ్చ సమీపమాగతం; అతోహేతో ర్యూయం మనాంసి వ్యావర్త్తయధ్వం సుసంవాదే చ విశ్వాసిత|
16 A przechodząc się nad morzem Galilejskiem, ujrzał Szymona i Andrzeja, brata jego, zapuszczających sieć w morze; bo byli rybitwi.
తదనన్తరం స గాలీలీయసముద్రస్య తీరే గచ్ఛన్ శిమోన్ తస్య భ్రాతా అన్ద్రియనామా చ ఇమౌ ద్వౌ జనౌ మత్స్యధారిణౌ సాగరమధ్యే జాలం ప్రక్షిపన్తౌ దృష్ట్వా తావవదత్,
17 I rzekł im Jezus: Pójdźcie za mną, a uczynię was rybitwami ludzi.
యువాం మమ పశ్చాదాగచ్ఛతం, యువామహం మనుష్యధారిణౌ కరిష్యామి|
18 A oni zarazem opuściwszy sieci swoje, poszli za nim.
తతస్తౌ తత్క్షణమేవ జాలాని పరిత్యజ్య తస్య పశ్చాత్ జగ్మతుః|
19 A stamtąd troszeczkę odszedłszy, ujrzał Jakóba, syna Zebedeuszowego, i Jana, brata jego, a oni w łodzi poprawiali sieci.
తతః పరం తత్స్థానాత్ కిఞ్చిద్ దూరం గత్వా స సివదీపుత్రయాకూబ్ తద్భ్రాతృయోహన్ చ ఇమౌ నౌకాయాం జాలానాం జీర్ణముద్ధారయన్తౌ దృష్ట్వా తావాహూయత్|
20 I zaraz ich powołał; a oni zostawiwszy ojca swego Zebedeusza w łodzi z czeladzią, poszli za nim.
తతస్తౌ నౌకాయాం వేతనభుగ్భిః సహితం స్వపితరం విహాయ తత్పశ్చాదీయతుః|
21 Potem weszli do Kapernaum; a zaraz w sabat wszedłszy Jezus do bóżnicy, nauczał.
తతః పరం కఫర్నాహూమ్నామకం నగరముపస్థాయ స విశ్రామదివసే భజనగ్రహం ప్రవిశ్య సముపదిదేశ|
22 I zdumiewali się nad nauką jego; albowiem on ich uczył jako mający moc, a nie jako nauczeni w Piśmie.
తస్యోపదేశాల్లోకా ఆశ్చర్య్యం మేనిరే యతః సోధ్యాపకాఇవ నోపదిశన్ ప్రభావవానివ ప్రోపదిదేశ|
23 A był w bóżnicy ich człowiek mający ducha nieczystego, który zawołał,
అపరఞ్చ తస్మిన్ భజనగృహే అపవిత్రభూతేన గ్రస్త ఏకో మానుష ఆసీత్| స చీత్శబ్దం కృత్వా కథయాఞ్చకే
24 Mówiąc: Ach! cóż my z tobą mamy, Jezusie Nazareński? Przyszedłeś, abyś nas wytracił. Znam cię, ktoś jest, żeś on święty Boży.
భో నాసరతీయ యీశో త్వమస్మాన్ త్యజ, త్వయా సహాస్మాకం కః సమ్బన్ధః? త్వం కిమస్మాన్ నాశయితుం సమాగతః? త్వమీశ్వరస్య పవిత్రలోక ఇత్యహం జానామి|
25 I zgromił go Jezus, mówiąc: Umilknij, a wynijdź z niego.
తదా యీశుస్తం తర్జయిత్వా జగాద తూష్ణీం భవ ఇతో బహిర్భవ చ|
26 Tedy rozdarłszy go duch nieczysty i zawoławszy głosem wielkim, wyszedł z niego.
తతః సోఽపవిత్రభూతస్తం సమ్పీడ్య అత్యుచైశ్చీత్కృత్య నిర్జగామ|
27 I wylękli się wszyscy, tak iż się pytali między sobą, mówiąc: Cóż to jest? cóż to za nowa nauka, iż mocą i duchom nieczystym rozkazuje, i są mu posłuszni?
తేనైవ సర్వ్వే చమత్కృత్య పరస్పరం కథయాఞ్చక్రిరే, అహో కిమిదం? కీదృశోఽయం నవ్య ఉపదేశః? అనేన ప్రభావేనాపవిత్రభూతేష్వాజ్ఞాపితేషు తే తదాజ్ఞానువర్త్తినో భవన్తి|
28 I rozeszła się powieść o nim prędko po wszystkiej krainie, leżącej około Galilei.
తదా తస్య యశో గాలీలశ్చతుర్దిక్స్థసర్వ్వదేశాన్ వ్యాప్నోత్|
29 A wyszedłszy zaraz z bóżnicy, przyszli do domu Szymonowego i Andrzejowego z Jakóbem i z Janem.
అపరఞ్చ తే భజనగృహాద్ బహి ర్భూత్వా యాకూబ్యోహన్భ్యాం సహ శిమోన ఆన్ద్రియస్య చ నివేశనం ప్రవివిశుః|
30 A świekra Szymonowa leżała, mając gorączkę, o której mu wnet powiedzieli.
తదా పితరస్య శ్వశ్రూర్జ్వరపీడితా శయ్యాయామాస్త ఇతి తే తం ఝటితి విజ్ఞాపయాఞ్చక్రుః|
31 Tedy przystąpiwszy podniósł ją, ująwszy ją za rękę jej; a zaraz ją gorączka opuściła, i posługowała im.
తతః స ఆగత్య తస్యా హస్తం ధృత్వా తాముదస్థాపయత్; తదైవ తాం జ్వరోఽత్యాక్షీత్ తతః పరం సా తాన్ సిషేవే|
32 A gdy był wieczór i słońce zachodziło, przynosili do niego wszystkie, którzy się źle mieli, i opętane;
అథాస్తం గతే రవౌ సన్ధ్యాకాలే సతి లోకాస్తత్సమీపం సర్వ్వాన్ రోగిణో భూతధృతాంశ్చ సమానిన్యుః|
33 A wszystko miasto zgromadziło się do drzwi.
సర్వ్వే నాగరికా లోకా ద్వారి సంమిలితాశ్చ|
34 I uzdrowił wiele tych, co się źle mieli na rozliczne choroby, i wygnał wiele dyjabłów, a nie dopuścił mówić dyjabłom; bo go znali.
తతః స నానావిధరోగిణో బహూన్ మనుజానరోగిణశ్చకార తథా బహూన్ భూతాన్ త్యాజయాఞ్చకార తాన్ భూతాన్ కిమపి వాక్యం వక్తుం నిషిషేధ చ యతోహేతోస్తే తమజానన్|
35 A bardzo rano przede dniem wstawszy, wyszedł i odszedł na puste miejsce, a tam się modlił.
అపరఞ్చ సోఽతిప్రత్యూషే వస్తుతస్తు రాత్రిశేషే సముత్థాయ బహిర్భూయ నిర్జనం స్థానం గత్వా తత్ర ప్రార్థయాఞ్చక్రే|
36 I poszli za nim Szymon i ci, którzy z nim byli;
అనన్తరం శిమోన్ తత్సఙ్గినశ్చ తస్య పశ్చాద్ గతవన్తః|
37 A znalazłszy go, rzekli mu: Wszyscy cię szukają.
తదుద్దేశం ప్రాప్య తమవదన్ సర్వ్వే లోకాస్త్వాం మృగయన్తే|
38 Tedy im on rzekł: Idźmy do przyległych miasteczek, abym i tam kazał; bom na to przyszedł.
తదా సోఽకథయత్ ఆగచ్ఛత వయం సమీపస్థాని నగరాణి యామః, యతోఽహం తత్ర కథాం ప్రచారయితుం బహిరాగమమ్|
39 I kazał w bóżnicach ich po wszystkiej Galilei, i wyganiał dyjabły.
అథ స తేషాం గాలీల్ప్రదేశస్య సర్వ్వేషు భజనగృహేషు కథాః ప్రచారయాఞ్చక్రే భూతానత్యాజయఞ్చ|
40 Tedy przyszedł do niego trędowaty, prosząc go i upadając przed nim na kolana, i mówiąc mu: Jeźli chcesz, możesz mię oczyścić.
అనన్తరమేకః కుష్ఠీ సమాగత్య తత్సమ్ముఖే జానుపాతం వినయఞ్చ కృత్వా కథితవాన్ యది భవాన్ ఇచ్ఛతి తర్హి మాం పరిష్కర్త్తుం శక్నోతి|
41 A tak Jezus użaliwszy się, wyciągnął rękę, a dotknął się go i rzekł mu: Chcę, bądź oczyszczony!
తతః కృపాలు ర్యీశుః కరౌ ప్రసార్య్య తం స్పష్ట్వా కథయామాస
42 A gdy to Pan rzekł, zarazem odszedł trąd od niego, i był oczyszczony.
మమేచ్ఛా విద్యతే త్వం పరిష్కృతో భవ| ఏతత్కథాయాః కథనమాత్రాత్ స కుష్ఠీ రోగాన్ముక్తః పరిష్కృతోఽభవత్|
43 A srodze mu przygroziwszy Jezus, zaraz go odprawił;
తదా స తం విసృజన్ గాఢమాదిశ్య జగాద
44 I rzekł mu: Patrz, abyś nikomu nic nie powiadał, ale idź, a ukaż się kapłanowi, i ofiaruj za oczyszczenie twoje to, co rozkazał Mojżesz, na świadectwo przeciwko nim.
సావధానో భవ కథామిమాం కమపి మా వద; స్వాత్మానం యాజకం దర్శయ, లోకేభ్యః స్వపరిష్కృతేః ప్రమాణదానాయ మూసానిర్ణీతం యద్దానం తదుత్సృజస్వ చ|
45 Ale on odszedłszy, począł wiele opowiadać i rozsławiać tę rzecz, tak iż już nie mógł Jezus jawnie wnijść do miasta, ale był na ustroniu na miejscach pustych. I schodzili się do niego zewsząd.
కిన్తు స గత్వా తత్ కర్మ్మ ఇత్థం విస్తార్య్య ప్రచారయితుం ప్రారేభే తేనైవ యీశుః పునః సప్రకాశం నగరం ప్రవేష్టుం నాశక్నోత్ తతోహేతోర్బహిః కాననస్థానే తస్యౌ; తథాపి చతుర్ద్దిగ్భ్యో లోకాస్తస్య సమీపమాయయుః|
