< Marka 8 >
1 A w oneż dni, gdy nader wielki lud był, a nie mieli, co by jedli, zwoławszy Jezus uczniów swoich, rzekł im:
Mu magono aghu, kwa jhele kabhele ni bhumati mbaha na bhajhelepi ni kyakulya. Yesu akabhakuta bhanafunzi bha muene akabhajobhela,
2 Żal mi tego ludu; bo już trzy dni trwają przy mnie, a nie mają, co by jedli;
“Nikabhuhurumila bhumati obho bhajhendelili kujha nani kwa magono madatu na bhajhelepi ni kyakulya.
3 A jeźli je rozpuszczę głodne do domów ich, pomdleją na drodze; albowiem niektórzy z nich z daleka przyszli.
Nibetakubhatabhwanya bhalotajhi ku nyumba sya bhene bila kulya bhibhwesya kusirika munjhela ni njala. Na baadhi jha bhene bhahomili patali sana.”
4 Tedy mu odpowiedzieli uczniowie jego: Skądże te kto będzie mógł nasycić chlebem tu na puszczy?
Bhanafunzi bha muene bhakan'jibu, Twibeta kukabha ndaku mikate ghya kufuana kubhasibisya bhanu abha mu lieneo ele lya lilekibhu?”
5 I spytał ich: Wieleż macie chlebów? A oni rzekli: Siedm.
Akabhakhota, “mujhele ni fipandi filenga fya mikate” bhakajobha, “Saba”.
6 I rozkazał ludowi, żeby usiadł na ziemi; a wziąwszy one siedm chlebów, podziękowawszy łamał, i dawał uczniom swoim, aby przed lud kładli; i kładli przed lud.
Abhuamuili bhumati bhutamayi pasi. Akalota mikate saba akan'shukuru k'yara, ni kujhimetula. Akabhap'ela bhanafunzi bha muene bhaibhekajhi palongolo pa bhene, ni bhene bhakajhibhaka palongolo jha bhumati.
7 Mieli też trochę rybek, które pobłogosławiwszy, kazał i one przed lud kłaść.
Pia bhajhele ni somba sidebe, ni baada jha kushukuru, abhaamuili bhanafunzi bha muene bhabhagabhilayi ele pia.
8 Jedli tedy i nasyceni są, i zebrali, co zbyło ułomków, siedm koszów.
Bhalili na bhatoshiki. Na bhabhongeniye fipandi fya libakili findonga fibhaha saba.
9 A było tych, co jedli, około czterech tysięcy; i rozpuścił je.
Bhakaribili bhanu elfu nne. Na abhalikili bhalotayi.
10 A wnet wstąpiwszy w łódź z uczniami swoimi, przyszedł w strony Dalmanutskie.
Mara akajhingila mu mashua ni bhanafunzi bha muene, na bhakalota mu bhukanda bhwa Dalmanuta.
11 I wyszli Faryzeuszowie, a poczęli z nim spór wieść, szukając od niego znamienia z nieba, a kusząc go.
Kisha Mafarisayo bhakapita kwibhala ni kujhanda kubishana ni muene. Bhalondeghe abhapelayi ishara kuh'omela kumbinguni, kwa kun'jaribu.
12 Tedy westchnąwszy serdecznie w duchu swym, rzekł: Przeczże ten rodzaj znamienia szuka? Zaprawdę powiadam wam, że nie będzie dane znamię temu rodzajowi.
Akatafakari kwa kina mu muoyo mwa muene akajobha, “Kwandabha jhakiki kizazi ekhe kilonda ishara? Nikabhajobhela muenga kweli, jhijhelepi ishara jha jhibeta kupisibhwa kwa kizazi ekhe.”
13 I opuściwszy ich, wstąpił zasię w łódź, i przeprawił się na drugą stronę.
Kisha akabhaleka, akajhingila mugati mu mashua kabhele, akabhoka kulota lubhafu l'ongi.
14 A zapomnieli byli uczniowie wziąć z sobą chleba, i nie mieli z sobą nic więcej, tylko jeden chleb w łodzi.
Bhwakati abhu bhanafunzi bhajhebhelili mikate. Bhajhelepi ni mikate zaidi jha kipandi kimonga kyakikajhele mu mashua.
15 Tedy im przykazał, mówiąc: Baczcież, a strzeżcie się kwasu Faryzeuszów i kwasu Herodowego.
Abhaonyili ni kujobha, “Mujhelayi mchu na mkil'endayi dhidi jha chachu jha Mafarisayo ni chachu jha Herode.
16 I rozmawiali między sobą i rzekli: O tem snać mówi, że nie mamy chleba.
Bhanafunzi bhakajobhesana bhene kwa bhene, “Kwandabha tudulili mikate.”
17 Co poznawszy Jezus, rzekł im: O czemże rozmawiacie, iż nie macie chleba? Jeszczeż nie baczycie i nie zrozumiewacie? Jeszczeż macie serce swoje zdrętwiałe?
Yesu alimanyili elu, na akabhajobhela, “kwa ndabha jhakiki mwijobhesana kuhusu kudula mikate? Mmanyili lepi? mwijhelabhwa lepi? mioyo ghya muenga mijhojhofu?
18 Oczy mając nie widzicie, i uszy mając nie słyszycie, i nie pamiętacie?
Mujheni mihu, mwilola lepi? mujheni mbolokhoto, mwip'eleka lepi? mwikhomboka lepi?
19 Gdym onych pięć chlebów łamał między pięć tysięcy ludzi, wiele żeście pełnych koszów ułomków zebrali? Rzekli mu: Dwanaście;
Bho nijhigabhwenye mikate mihanu kwa bhanu elfu tano, mwatolili fikapu filenga fya fimemili fipandi fya mikate?” Bhakan'jibu, “kumi ni fibhele.”
20 A gdym onych siedm chlebów łamał między cztery tysiące ludzi, wieleście koszów pełnych ułomków zebrali? A oni rzekli: Siedm.
“na bho nijhigabhwenye mikate saba kwa bhanu elfu nne, mwatolili fikapu filenga?”
21 A on im rzekł: Jakoż tedy nie rozumiecie?
Bhakajobha, “saba.” Akabhajobhela, “Badomwijhelebhwa lepi?”
22 Potem przyszedł do Betsaidy; i przywiedli do niego ślepego, prosząc go, aby się go dotknął.
Bhakahida Bethsaida. Bhanu abhu bhakandeta kwa Yesu munu kibofu ni kun'sihi Yesu an'kamulayi. Yesu akan'kamula kwa kibhoko
23 A ująwszy onego ślepego za rękę, wywiódł go precz za miasteczko, i plunąwszy na oczy jego, włożył na niego ręce, i pytał go, jeźliby co widział.
kya muene jhola kipofu ni kun'sihi Yesu an'kamulayi. Yesu akan'kamula kwa kibhoko Kya muene jhola kipofu ni kundongosya kwibhala ku Kijiji. Bho afunyili mata panani pa mihu gha muene ni kunyosya mabhoko gha muene panani pa muene, akan'kota, “Ghwilonda kyokyoha khela?”
24 A on spojrzawszy w górę, rzekł: Widzę ludzi; bo widzę, że chodzą jako drzewa.
Alolili kunani ni kujobha, “Nibhona bhanu bhibhonekana Kama mab'ehe gha ghigenda.”
25 Potem zasię włożył ręce na oczy jego, i rozkazał mu w górę spojrzeć; i uzdrowiony jest na wzroku, tak że i z daleka wszystkich jasno widział.
Ndipo akanyosya kabhele mabhoko gha muene kunani pa mihu gha muene, munu jhola akafumbula mihu gha muene, akalota kabhele, na akalota khila khenu kinofu.
26 I odesłał go do domu jego, mówiąc: I do tego miasteczka nie wchodź, i nikomu z miasteczka nie powiadaj.
Yesu akandeka alotayi kunyumba ni akan'jobhela, “Usijhingili ku mjini.”
27 Tedy wyszedł Jezus i uczniowie jego do miasteczek należących do Cezaryi Filipowej, a w drodze pytał uczniów swoich, mówiąc im: Kimże mię powiadają być ludzie?
Yesu akabhoka ni bhanafunzi bha muene kulota fijiji fya Kaiseria jha Filipi. Bho bhajhele munjela akabhakhota bhanafunzi, “Bhanu bhijobha nene na niani?”
28 A oni mu odpowiedzieli: Jedni Janem Chrzcicielem, a drudzy Elijaszem, a drudzy jednym z proroków.
Bhakan'jibu bhakajobha, “Yohana Mbatisiaji. Bhangi bhijobha, 'Eliya' na bhangi, 'Bhebhe mmonga ghwa Manabii.”
29 Ale on im rzekł: A wy kim mię być powiadacie? A odpowiadając Piotr, rzekł mu: Tyś jest on Chrystus.
Akabhakota, “Lakini muenga mwijobha nene na niani?” Petro akan'jobhela, “Bhebhe ndo kristu.”
30 I przygroził im, aby o nim nikomu nie powiadali.
Yesu akabhaonya bhasimb'oli munu jhejhioha kun'husu muene.
31 I począł je nauczać, że Syn człowieczy musi wiele ucierpieć, i odrzuconym być od starszych ludu, i od przedniejszych kapłanów i nauczonych w Piśmie, i być zabity, a po trzech dniach zmartwychwstać.
Ni kujhanda kubhafundisya kujha Mwana ghwa Adamu lazima atesekajhi kwa mambo mingi, na ibetakubelibhwa ni bhalongosi ni makuhani bhabhaha, ni bhaandishi na ibetakukomibhwa, ni baada jha magono madatu ibetakufufuka.
32 A to mówił jawnie. Tedy go Piotr wziąwszy na stronę, począł go strofować.
Ajobhili agha kwa bhuwazi. Ndipo Petro akan'tola palubhafu ni kujhanda kum'besya.
33 Ale on obróciwszy się, a wejrzawszy na ucznie swoje, zgromił Piotra, mówiąc: Idź ode mnie, szatanie; albowiem nie pojmujesz tego, co jest Bożego, ale co jest ludzkiego.
Lakini Yesu asanuiki ni kubhalanga bhanafunzi bha muene ni kun'kemela Petro ni kujobha, “p'etayi kunyuma jha nene lisyetani! Ghwijali lepi mambo gha K'yara, isipokujha mambo gha bhanu.”
34 A zwoławszy ludu z uczniami swoimi, rzekł im: Ktokolwiek chce za mną iść, niech samego siebie zaprze, a weźmie krzyż swój, i naśladuje mię.
Kisha akabhukuta bhumati bhwa bhanafunzi bha muene pamonga ni kubhajobhela, “Kama kuna munu ilonda kunikesya, akibelayi muene, atolayi n'salaba ghwa muene na anikesiayi.
35 Albowiem kto by chciał zachować duszę swą, straci ją; a kto by stracił duszę swą dla mnie i dla Ewangielii, ten ją zachowa.
Kwa kujha jhejhioha jhailonda kughaokola maisha gha muene ibetakughayasya, na jhejhioha jha ibetakughajhasya maisha gha muene ibetakughaokola kwa ndabha jha nene.
36 Bo cóż pomoże człowiekowi, choćby wszystek świat pozyskał, a szkodowałby na duszy swojej?
Jhikamfaidisya kiki munu, kukabha bhulimwengu bhuoha, ni Kisha kukabha hasara jha maisha gha muene?
37 Albo co za zamianę da człowiek za duszę swoję?
Munu ibhwesya kuh'omesya kiki badala jha maisha gha muene?
38 Albowiem kto by się wstydził za mię i za słowa moje między tym rodzajem cudzołożnym i grzesznym, i Syn człowieczy wstydzić się za niego będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swego z Anioły świętymi.
Jhejhioha jha ikanibhonela soni ni nene mu kizazi ekhe kya bhazinzi hi kizazi Kya bhenye dhambi, Mwana ghwa Adamu ibetakumbonela soni paibetakuhida mu bhufalme bhwa dadimunu pamonga ni malaika bhatakatifu.