Marka 8
1 A w oneż dni, gdy nader wielki lud był, a nie mieli, co by jedli, zwoławszy Jezus uczniów swoich, rzekł im:
En ces jours-là, comme il y avait encore une grande foule qui n’avait pas de quoi manger, Jésus appela ses disciples et leur dit:
2 Żal mi tego ludu; bo już trzy dni trwają przy mnie, a nie mają, co by jedli;
« J’ai compassion de ce peuple, car voilà trois jours déjà qu’ils ne me quittent pas, et ils n’ont rien à manger.
3 A jeźli je rozpuszczę głodne do domów ich, pomdleją na drodze; albowiem niektórzy z nich z daleka przyszli.
Si je les renvoie dans leur maison sans nourriture, ils tomberont de défaillance en chemin; car plusieurs d’entre eux sont venus de loin! »
4 Tedy mu odpowiedzieli uczniowie jego: Skądże te kto będzie mógł nasycić chlebem tu na puszczy?
Ses disciples lui répondirent: « Comment pourrait-on trouver ici, dans un désert, assez de pain pour les rassasier? »
5 I spytał ich: Wieleż macie chlebów? A oni rzekli: Siedm.
Et il leur demanda: « Combien avez-vous de pains? « Ils dirent: « Sept. »
6 I rozkazał ludowi, żeby usiadł na ziemi; a wziąwszy one siedm chlebów, podziękowawszy łamał, i dawał uczniom swoim, aby przed lud kładli; i kładli przed lud.
Alors il fit asseoir la foule par terre, prit les sept pains, et, après avoir rendu grâces, il les rompit et les donna à ses disciples pour les distribuer; et ils les distribuèrent au peuple.
7 Mieli też trochę rybek, które pobłogosławiwszy, kazał i one przed lud kłaść.
Ils avaient en outre quelques petits poissons; après avoir prononcé une bénédiction, Jésus les fit aussi distribuer.
8 Jedli tedy i nasyceni są, i zebrali, co zbyło ułomków, siedm koszów.
Ils mangèrent et furent rassasiés, et l’on emporta sept corbeilles des morceaux qui restaient.
9 A było tych, co jedli, około czterech tysięcy; i rozpuścił je.
Or ceux qui mangèrent étaient environ quatre mille. Ensuite Jésus les renvoya.
10 A wnet wstąpiwszy w łódź z uczniami swoimi, przyszedł w strony Dalmanutskie.
Il monta aussitôt dans la barque avec ses disciples, et vint dans le pays de Dalmanutha.
11 I wyszli Faryzeuszowie, a poczęli z nim spór wieść, szukając od niego znamienia z nieba, a kusząc go.
Survinrent les Pharisiens, qui commencèrent à discuter avec lui, lui demandant, pour l’éprouver, un signe du ciel.
12 Tedy westchnąwszy serdecznie w duchu swym, rzekł: Przeczże ten rodzaj znamienia szuka? Zaprawdę powiadam wam, że nie będzie dane znamię temu rodzajowi.
Jésus ayant poussé un profond soupir, dit: « Pourquoi cette génération demande-t-elle un signe? Je vous le dis, en vérité, il ne sera point donné de signe à cette génération. »
13 I opuściwszy ich, wstąpił zasię w łódź, i przeprawił się na drugą stronę.
Et les laissant, il remonta dans la barque et passa à l’autre bord.
14 A zapomnieli byli uczniowie wziąć z sobą chleba, i nie mieli z sobą nic więcej, tylko jeden chleb w łodzi.
Or les disciples avaient oublié de prendre des pains; ils n’en avaient qu’un seul avec eux dans la barque.
15 Tedy im przykazał, mówiąc: Baczcież, a strzeżcie się kwasu Faryzeuszów i kwasu Herodowego.
Jésus leur donna cet avertissement: « Gardez-vous avec soin du levain des Pharisiens et du levain d’Hérode. »
16 I rozmawiali między sobą i rzekli: O tem snać mówi, że nie mamy chleba.
Sur quoi ils faisaient réflexion entre eux, disant: « C’est que nous n’avons pas de pains. »
17 Co poznawszy Jezus, rzekł im: O czemże rozmawiacie, iż nie macie chleba? Jeszczeż nie baczycie i nie zrozumiewacie? Jeszczeż macie serce swoje zdrętwiałe?
Jésus, connaissant leur pensée, leur dit: « Pourquoi vous entretenez-vous de ce que vous n’avez pas de pains? N’avez-vous encore ni sens ni intelligence? Votre cœur est-il encore aveuglé?
18 Oczy mając nie widzicie, i uszy mając nie słyszycie, i nie pamiętacie?
Avez-vous des yeux pour ne pas voir, des oreilles pour ne pas entendre? Et n’avez-vous point de mémoire?
19 Gdym onych pięć chlebów łamał między pięć tysięcy ludzi, wiele żeście pełnych koszów ułomków zebrali? Rzekli mu: Dwanaście;
Quand j’ai rompu les cinq pains entre les cinq mille hommes, combien avez-vous emporté de corbeilles pleines de morceaux? « Ils lui dirent: « Douze. » —
20 A gdym onych siedm chlebów łamał między cztery tysiące ludzi, wieleście koszów pełnych ułomków zebrali? A oni rzekli: Siedm.
Et quand j’ai rompu les sept pains entre les quatre mille hommes, combien de paniers pleins de morceaux avez-vous emportés? « Ils lui dirent: « Sept. »
21 A on im rzekł: Jakoż tedy nie rozumiecie?
Il leur dit: « Comment ne comprenez-vous pas encore? »
22 Potem przyszedł do Betsaidy; i przywiedli do niego ślepego, prosząc go, aby się go dotknął.
Ils arrivèrent à Bethsaïde, et on lui amena un aveugle qu’on le pria de toucher.
23 A ująwszy onego ślepego za rękę, wywiódł go precz za miasteczko, i plunąwszy na oczy jego, włożył na niego ręce, i pytał go, jeźliby co widział.
Prenant la main de l’aveugle, Jésus le conduisit hors du bourg, lui mit de sa salive sur les yeux, et, lui ayant imposé les mains, lui demanda s’il voyait quelque chose.
24 A on spojrzawszy w górę, rzekł: Widzę ludzi; bo widzę, że chodzą jako drzewa.
L’aveugle leva les yeux et dit: « Je vois les hommes qui marchent, semblables à des arbres. »
25 Potem zasię włożył ręce na oczy jego, i rozkazał mu w górę spojrzeć; i uzdrowiony jest na wzroku, tak że i z daleka wszystkich jasno widział.
Jésus lui mit de nouveau les mains sur les yeux, et il le fit regarder. Alors il fut si bien guéri, qu’il voyait distinctement toutes choses.
26 I odesłał go do domu jego, mówiąc: I do tego miasteczka nie wchodź, i nikomu z miasteczka nie powiadaj.
Alors Jésus le renvoya dans sa maison, en lui disant: « Va dans ta maison, sans entrer dans le bourg, ni parler de ceci à personne du bourg. »
27 Tedy wyszedł Jezus i uczniowie jego do miasteczek należących do Cezaryi Filipowej, a w drodze pytał uczniów swoich, mówiąc im: Kimże mię powiadają być ludzie?
De là, Jésus se rendit avec ses disciples dans les villages qui entourent Césarée de Philippe, et sur le chemin il leur fit cette question: « Qui dit-on que je suis? »
28 A oni mu odpowiedzieli: Jedni Janem Chrzcicielem, a drudzy Elijaszem, a drudzy jednym z proroków.
Ils lui répondirent: « Jean-Baptiste; d’autres, Élie; d’autres, un des prophètes. — »
29 Ale on im rzekł: A wy kim mię być powiadacie? A odpowiadając Piotr, rzekł mu: Tyś jest on Chrystus.
Mais vous, leur demanda-t-il, qui dites-vous que je suis? « Pierre, prenant la parole, lui dit: « Vous êtes le Christ. »
30 I przygroził im, aby o nim nikomu nie powiadali.
Et il leur défendit sévèrement de dire cela de lui à personne.
31 I począł je nauczać, że Syn człowieczy musi wiele ucierpieć, i odrzuconym być od starszych ludu, i od przedniejszych kapłanów i nauczonych w Piśmie, i być zabity, a po trzech dniach zmartwychwstać.
Alors il commença à leur enseigner qu’il fallait que le Fils de l’homme souffrît beaucoup, qu’il fût rejeté par les Anciens, par les Princes des prêtres et les Scribes, qu’il fût mis à mort et qu’il ressuscitât trois jours après.
32 A to mówił jawnie. Tedy go Piotr wziąwszy na stronę, począł go strofować.
Et il leur dit ces choses ouvertement. Pierre, le prenant à part, se mit à le reprendre.
33 Ale on obróciwszy się, a wejrzawszy na ucznie swoje, zgromił Piotra, mówiąc: Idź ode mnie, szatanie; albowiem nie pojmujesz tego, co jest Bożego, ale co jest ludzkiego.
Mais Jésus, s’étant retourné et ayant regardé ses disciples, réprimanda Pierre, en disant: « Arrière! Satan; car tes sentiments ne sont pas ceux de Dieu, mais ceux des hommes. »
34 A zwoławszy ludu z uczniami swoimi, rzekł im: Ktokolwiek chce za mną iść, niech samego siebie zaprze, a weźmie krzyż swój, i naśladuje mię.
Puis, ayant appelé le peuple avec ses disciples, il leur dit: « Si quelqu’un veut marcher à ma suite, qu’il se renonce lui-même, qu’il prenne sa croix et me suive.
35 Albowiem kto by chciał zachować duszę swą, straci ją; a kto by stracił duszę swą dla mnie i dla Ewangielii, ten ją zachowa.
Car celui qui veut sauver sa vie, la perdra, et celui qui perdra sa vie à cause de moi et de l’Évangile, la sauvera.
36 Bo cóż pomoże człowiekowi, choćby wszystek świat pozyskał, a szkodowałby na duszy swojej?
Que servira-t-il à l’homme de gagner le monde entier, s’il perd son âme?
37 Albo co za zamianę da człowiek za duszę swoję?
Car que donnera l’homme en échange de son âme?
38 Albowiem kto by się wstydził za mię i za słowa moje między tym rodzajem cudzołożnym i grzesznym, i Syn człowieczy wstydzić się za niego będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swego z Anioły świętymi.
Celui qui aura rougi de moi et de mes paroles au milieu de cette génération adultère et pécheresse, le Fils de l’homme aussi rougira de lui, lorsqu’il viendra dans la gloire de son Père avec les anges saints. »
