Marka 7
1 Tedy się zgromadzili do niego Faryzeuszowie, i niektórzy z nauczonych w Piśmie, którzy byli przyszli z Jeruzalemu;
BaFalisi abamwi bayiisyi bamulawu bakali bazwa ku Jelusalema bakamubunganina
2 A ujrzawszy niektóre z uczniów jego, że pospolitemi rękoma, (to jest, nieumytemi) jedli chleb, ganili to.
Mpawo bakabona bamwi basikwiiya bakwe kabanikulya chakulya amaboko “atasalali,” nkukuti, atasambide.
3 Albowiem Faryzeuszowie i wszyscy Żydzi nie jedzą, jeźliby pilnie rąk nie umyli, trzymając ustawę starszych.
(BaFalisi abaJuda boonse tabalyi chakulya kabatasambide maboko pe mbuli kuchiyanza chabo, nkaambo bajisi mbuli tunsiyasiya twabapati.
4 I z rynku przyszedłszy, jeźliby się nie umyli, nie jedzą; i innych rzeczy wiele jest, które przyjęli ku trzymaniu, jako umywanie kubków, konewek, i miednic, i stołów.
Nibazwa kuzisambalilo ba Falisi tabalyi pe kabatasambide. Balalondola atumwi tunsiyansiya twiingi, tuli mbuli kusanzya nkomechi, nongo zyameenda azilongo nzikbalida.)
5 Potem go pytali Faryzeuszowie i nauczeni w Piśmie: Przecz uczniowie twoi nie chodzą według podania starszych, ale nieumytemi rękoma chleb jedzą?
Lino baFalisi abayiisyi bamulawu bakabuzya Jesu bati, “Nkaamboonzi basikwiiya bako nibatalondoli tunsiyansiya twabapati, balalya kabatasambide?”
6 Tedy on odpowiadając, rzekł im: Dobrze Izajasz o was obłudnikach prorokował, jako napisano: Lud ten czci mię wargami, ale serce ich daleko jest ode mnie.
Wakabasandula wati, “Isaya wakasinsima kabotu aatala andinywe nibasikuupawupa; mbuli mbaakalemba kuti: 'Aba bantu bandilemeka amilomo yabo, pesi myoyo yabo ilikule andime.
7 Lecz próżno mię czczą nauczając nauk i ustaw ludzkich.
Nkombyo zyabo tazikwe nchizyaamba, bayiisya milawu yabantu aziyanza zyabo.'
8 Albowiem wy opuściwszy przykazania Boże, trzymacie ustawy ludzkie, umywanie konewek i kubków, i wiele innych takich tym podobnych rzeczy czynicie.
Mwakalekezya milawu yaLeza, mpawo mwajatisya ziyanza zyabantu.”
9 Mówił im też: Wy czysto znosicie przykazania Boże, abyście ustawy wasze zachowali.
Mpawo wakabaambila wati, “Mujisi nzila inembene yakusunzulusya mulawu waLeza akuubikka kumbali kuti mulondole kabotu tunsiyansiya twanu!
10 Bo Mojżesz rzekł: Czcij ojca twego i matkę twoję; a kto złorzeczy ojcu albo matce, niech śmiercią umrze.
Mozesi wakati, 'Lemeka wuso abanyoko,' akuti 'kufumbwa muntu utukila wisi abayina, weelede kujeegwa.'
11 Ale wy mówicie: Jeźliby człowiek rzekł ojcu albo matce: Korban, (co jest dar), którykolwiek będzie ode mnie, tobie pożyteczny będzie, bez winy będzie;
Pesi nywe mulati, 'Na muntu waamba kuli wisi abanyina, kuti “Kufumbwa zilibiyeni nzimwakagwasigwa kulindime ngu ‘Kkobbani’ (nkukuti, 'Nchilumbyo cha Leza', ) -
12 I nie dopuścicie mu nic więcej czynić ojcu swemu albo matce swojej,
elyo tamumuzumizyi kuti achitile wisi abanyina chimwi chintu.
13 Wniwecz obracając słowo Boże ustawą waszą, którąście ustawili; i wiele innych rzeczy tym podobnych czynicie.
Mulalobya ijwi lya Leza nkaambo katunsiyansiya twanu ntumwakabamba. Alimwi mulachita zintu zyiingi zili mbuli eezyo.”
14 A zwoławszy wszystkiego ludu, mówił im: Słuchajcie mię wszyscy, a zrozumiejcie!
Mpawo Jesu wakayita makamumakamu abantu wati kulimbabo, “Amundiswilizye, moonse, mumvwisisisye.
15 Nie masz nic z rzeczy zewnętrznych, które wchodzą w człowieka, co by go mogło pokalać; ale to, co pochodzi z niego, to jest, co pokala człowieka.
Takwe chili kunze amuntu chikonzya kumuninaania kuti chanjila mulinguwe. Chininaania muntu ncheecho chizwa mukati mumoyo wamuntu nchimuninaania.”
16 Jeźli kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha!
17 A gdy wszedł w dom od onego ludu, pytali go uczniowie jego o to podobieństwo.
Jesu kali wasiya makamumakamu aabantu akunjila mung'anda, basikwiiya bakwe bakamubuzya atala achikozyano eechi.
18 Tedy im rzekł: Także i wy bezrozumni jesteście? Azaż nie rozumiecie, iż wszystko, co zewnątrz wchodzi w człowieka, nie może go pokalać?
Jesu wakati, “Tamunaaba akumvwisisisya pe?” Tamubwene na kuti taakwe chinjila mumuntu chili kunze kwamuntu chinga chilamuninaania chanjila mukati mulinguwe, mbukunga
19 Albowiem nie wchodzi w serce jego, ale w brzuch, i do wychodu wychodzi, czyszcząc wszystkie pokarmy.
tachinjili mumoyo wakwe pesi muubula biyo mpawo chazwa kunze.” Mukwaamba oobu Jesu wakasalazya zyakulya zyoonse.
20 I powiedział, że co pochodzi z człowieka, to pokala człowieka.
Wakati, “Chizwa mumuntu nchichita kuti aninaane.
21 Bo z wnętrzności serca ludzkiego pochodzą złe myśli, cudzołóstwa, wszeteczeństwa, mężobójstwa,
Nkaambo mukati ka myoyo ya bantu, muzwa mizeezo mibi, buyangwe, kubba, bujayi,
22 Kradzieże, łakomstwa, złości, zdrada, niewstyd, oko złe, bluźnierstwo, pycha, głupstwo.
bwamu, bwaanka, luuni, lweeno, cheendwe, ibbivwe, kusinga, kulipunayizya abufubafuba.
23 Wszystkie te złe rzeczy pochodzą z wnętrzności, i pokalają człowieka.
Zibi eezi zyoonse zizwa mumoyo nzizininaania muntu.”
24 A stamtąd wstawszy, poszedł na granice Tyru i Sydonu, a wszedłszy w dom, nie chciał, aby kto wiedział; lecz się utaić nie mógł.
Wakanyampuka aabusena oobo akuya kuchlikiti cha chaTaya a Sidon. Wakanjila mung'anda alimwi tewakayanda kuti azibinkane kuti mpali amuntu naba omwe, nekuba boobo wakakachilwa kuyuba kuti bantu batamuboni.
25 Albowiem usłyszawszy o nim niewiasta, której córeczka miała ducha nieczystego, przyszła i przypadła do nóg jego,
Mpawaawo umwi mwanakazi wakali amwana wakanjidwe muuya mubi, mbakamvwa biyo aatala aJesu wakaza wawida kumawulu aakwe.
26 (A ta niewiasta była Grecka, rodem z Syrofenicyi) i prosiła go, aby dyjabła wygnał z córki jej.
Mwanakazi oyu wakali wamusyobo waba Gilikki wakazyalilwa kuSiliya Fonisiya. Wakakumbila Jesu kuti atande muuya mubi uzwe mumwana wakwe.
27 Ale jej Jezus rzekł: Niech się pierwej dzieci nasycą; boć nie jest dobra, brać chleb dzieciom i miotać szczeniętom.
Wakamwaambila wati, “Weelede kulekela bana kuti balye saansi. Nkaambo tachili kabotupe kubweza chakulya chabana mpawo usowele bankala.”
28 A ona odpowiedziała i rzekła mu: Tak jest, Panie! Wszakże i szczenięta jadają pod stołem z odrobin dziecinnych.
Pesi wakamuvwiila wati, “Iiyi, Mwami, nekubaboobo alabo bankala balabwezelela bumbulumbulu bulosya bana munsi lyatafula.”
29 I rzekł do niej: Dla tej mowy idź, wyszedł dyjabeł z córki twojej.
Mpawo wakamwaambila kuti, “Mbwasandula obo, enda biyo, muuya mubi wazwa kale mumwana wako.”
30 A gdy ona odeszła do domu swego, znalazła iż dyjabeł wyszedł, a córka leżała na łożu.
Mpawo wakajoka kung'anda wajana mwana ulilede abulo, muuya mubi kali wazwa kale.
31 A wyszedłszy zaś z granic Tyrskich i Sydońskich, przyszedł nad morze Galilejskie, pośrodkiem granic dziesięciu miast.
Lino Jesu wakazwa kubusena bwaTaya wakeenda wayinda muSidoni, katozya kulwizi lwaGalili mpawo wanjila muchilikiti chaDekkapolisi.
32 I przywiedli mu głuchego i z ciężkością mówiącego, a prosili go, aby na niego rękę włożył.
Ooku, bamwi bantu bakamweetela mwaalumi musinkematwi kali sichilimilimi, mpawo bakamukumbila kuti amubikke luboko lwakwe amuponisye.
33 A wziąwszy go Pan od ludu osobno, włożył palce swoje w uszy jego, a plunąwszy dotknął się języka jego;
Wakamubweza wakamugwisya mubantu biingi wamutola kumbali, wakamunjizya minwe mumatwi. naakaswida wamudompa alulimi.
34 A wejrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: Efata! to jest, otwórz się.
Mpawo wakalungumana walanga kujulu, woompomoka wati kulinguwe, “Efata,” nkukwaamba kuti, “Sinkuka!”.
35 I wnet się otworzyły uszy jego, i rozwiązała się związka języka jego, i wymawiał dobrze.
Nizyakachitwa eezi mwaalumi oolya akasinkuka matwi aakwe, lulimi lwakwe lwakaangunuka mpawo watanguna kwaambuula kabotu.
36 Tedy im zakazał, aby tego nikomu nie powiadali.
Wakabalayilila kuti bataambili bantu. Pesi nakanoonga wabalayilila oobu, bantu nibakayindilila loko kwaambuula azyakachitika.
37 Ale czem on im bardziej zakazywał, tem oni to bardziej rozgłaszali, i nader się bardzo zdumiewali, mówiąc: Dobrze wszystko uczynił; bo czyni, iż głusi słyszą i niemi mówią.
Bantu bakazula kugamba kabaamba kuti, “Uchita kabotu loko muzintu zyoonse ulaponia basinkematwi abasichilimilimi.”
