< Marka 7 >
1 Tedy się zgromadzili do niego Faryzeuszowie, i niektórzy z nauczonych w Piśmie, którzy byli przyszli z Jeruzalemu;
Jerusalem hoiah angzo ca tarik thoemto kaminawk hoi Farasinawk Jesu khaeah amkhueng o.
2 A ujrzawszy niektóre z uczniów jego, że pospolitemi rękoma, (to jest, nieumytemi) jedli chleb, ganili to.
To naah a hnukbang kaminawk loe kaciim ah buhcaa o ai, tiah nihcae mah hnuk o (thuih koehhaih loe ban amsae ai ah buh caak o pongah kasae ah a hnuk o).
3 Albowiem Faryzeuszowie i wszyscy Żydzi nie jedzą, jeźliby pilnie rąk nie umyli, trzymając ustawę starszych.
Farasinawk hoi Judahnawk boih loe ban amsae ai ah, buh caa o ai, saning coeh kaminawk loe khosak kangquem to patawn o caeng vop.
4 I z rynku przyszedłszy, jeźliby się nie umyli, nie jedzą; i innych rzeczy wiele jest, które przyjęli ku trzymaniu, jako umywanie kubków, konewek, i miednic, i stołów.
Hmuenmae zawhhaih ahmuen ih hmuennawk cae loe pasae ai ah loe caa o ai. Boengloeng, laom sabaenawk, khaang laomnawk hoi caboinawk to pasaeh khue khawt ai, kalah atawknawk doeh kacakah patawnh o moe, pazui o.
5 Potem go pytali Faryzeuszowie i nauczeni w Piśmie: Przecz uczniowie twoi nie chodzą według podania starszych, ale nieumytemi rękoma chleb jedzą?
Topongah Farasinawk hoi ca tarik kaminawk mah, tipongah nang hnukbang kaminawk loe kacoehtanawk mah thuih ih lok to pazui o ai moe, ban amsae ai ah buh a caak o loe? tiah lok a dueng o.
6 Tedy on odpowiadając, rzekł im: Dobrze Izajasz o was obłudnikach prorokował, jako napisano: Lud ten czci mię wargami, ale serce ich daleko jest ode mnie.
Anih mah nihcae khaeah, Isaiah mah nangcae angsah thaih kami kawng tarik ih oh, Hae kaminawk loe pakha hoiah kai ang saphaw o, toe nihcae ih palungthin loe kai khae hoi angthla o.
7 Lecz próżno mię czczą nauczając nauk i ustaw ludzkich.
Atho kaom ai anui aphawn hoiah kai ang bok o moe, kaminawk mah sak ih loknawk to ni patuk o, tiah thuih.
8 Albowiem wy opuściwszy przykazania Boże, trzymacie ustawy ludzkie, umywanie konewek i kubków, i wiele innych takich tym podobnych rzeczy czynicie.
Sithaw mah paek ih loknawk to na vah o moe, kaminawk ih atawk mah, boengloeng hoi laom sabaenawk pasaeh han angaih, tiah patuk ih kaminawk ih atawk hoi kalah hmuennawk to kacakah na patawnh o lat, tiah a naa.
9 Mówił im też: Wy czysto znosicie przykazania Boże, abyście ustawy wasze zachowali.
Anih mah nihcae khaeah, Nangmacae khosakhaih atawk to na pazui o thai hanah, Sithaw ih kaalok to na vah o ving.
10 Bo Mojżesz rzekł: Czcij ojca twego i matkę twoję; a kto złorzeczy ojcu albo matce, niech śmiercią umrze.
Mosi mah, Nam no hoi nam pa to saiqat ah; mi kawbaktih doeh amno maw, to tih ai boeh loe ampa maw kasae thui kami loe, paduek han oh, tiah thuih:
11 Ale wy mówicie: Jeźliby człowiek rzekł ojcu albo matce: Korban, (co jest dar), którykolwiek będzie ode mnie, tobie pożyteczny będzie, bez winy będzie;
toe nangcae mah loe, Mi kawbaktih doeh amno maw, to tih ai boeh loe ampa khaeah maw, Kai khae hoi atho hnuk han koi kaom hmuennawk boih loe Korban ah ni oh, (to hmuen loe tangqum tiah thuih koehhaih ih ni, ) tiah thui nahaeloe, anih loe loih boeh.
12 I nie dopuścicie mu nic więcej czynić ojcu swemu albo matce swojej,
Anih mah amno hoi ampa khetzawn han angaih ai boeh, tiah na thuih pae o;
13 Wniwecz obracając słowo Boże ustawą waszą, którąście ustawili; i wiele innych rzeczy tym podobnych czynicie.
to tiah nangmacae ih khosak kangquem hoiah Sithaw ih lok atho kaom ai ah na sak o: hae baktih kalah pop parai hmuennawk doeh na sak o vop, tiah a naa.
14 A zwoławszy wszystkiego ludu, mówił im: Słuchajcie mię wszyscy, a zrozumiejcie!
Anih mah paroeai kaminawk to angmah khaeah kawk moe, nihcae khaeah, nangcae boih mah tahngai oh loe, thaikophaih to tawn oh:
15 Nie masz nic z rzeczy zewnętrznych, które wchodzą w człowieka, co by go mogło pokalać; ale to, co pochodzi z niego, to jest, co pokala człowieka.
tasa bang hoi kami takpum thungah akun, kami amhnongsak thaih hmuen tidoeh om ai: toe kami takpum thung hoi tacawt hmuen mah ni kami to amhnongsak.
16 Jeźli kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha!
Mi kawbaktih doeh thaihaih naa tawn kami loe, thai nasoe, tiah a naa.
17 A gdy wszedł w dom od onego ludu, pytali go uczniowie jego o to podobieństwo.
Pop parai kaminawk to a caehtaak moe, imthung ah akun pacoengah, a hnukbang kaminawk mah patahhaih lok to dueng o.
18 Tedy im rzekł: Także i wy bezrozumni jesteście? Azaż nie rozumiecie, iż wszystko, co zewnątrz wchodzi w człowieka, nie może go pokalać?
Anih mah nihcae khaeah, Nangcae doeh na thaih o kop ai maw? Tasa bang hoi kami takpum thungah akun kawbaktih hmuen mah doeh, kami to amhnongsak thai ai, tito na panoek o ai maw?
19 Albowiem nie wchodzi w serce jego, ale w brzuch, i do wychodu wychodzi, czyszcząc wszystkie pokarmy.
To hmuen loe kami palung thungah akun ai, zok thungah ni akunh, zok thung ih caaknaeknawk to ciimsak pacoengah, aek ah tacawt, tiah a naa.
20 I powiedział, że co pochodzi z człowieka, to pokala człowieka.
Anih mah, Kami takoh thung hoi angzo hmuen mah ni, kami to amhnongsak thaih.
21 Bo z wnętrzności serca ludzkiego pochodzą złe myśli, cudzołóstwa, wszeteczeństwa, mężobójstwa,
A thung hoiah loe kasae poekhaih, zu sava laep ah zae sakhaih, daan ai ah nongpa nongpata zae sakhaih, kami humhaih,
22 Kradzieże, łakomstwa, złości, zdrada, niewstyd, oko złe, bluźnierstwo, pycha, głupstwo.
paqukhaih, uthaih, poeksethaih, alinghaih, zae sak koehhaih, khithaih, loksae thuihaih, amoekhaih, amthuhaih:
23 Wszystkie te złe rzeczy pochodzą z wnętrzności, i pokalają człowieka.
hae kasae hmuennawk boih loe kami takoh thung hoiah angzoh moe, kami to amhnongsak, tiah a naa.
24 A stamtąd wstawszy, poszedł na granice Tyru i Sydonu, a wszedłszy w dom, nie chciał, aby kto wiedział; lecz się utaić nie mógł.
Anih loe to ahmuen hoiah angthawk moe, Tura hoi Sidon prae bangah a caeh, minawk mah panoek han ai ah, im maeto thungah akun, toe anih loe anghawk thai ai.
25 Albowiem usłyszawszy o nim niewiasta, której córeczka miała ducha nieczystego, przyszła i przypadła do nóg jego,
Taqawk sae tawn nongpata ih amno mah anih angzohhaih tamthang to thaih naah, anih khaeah angzoh moe, a hma ah cangkrawn pae:
26 (A ta niewiasta była Grecka, rodem z Syrofenicyi) i prosiła go, aby dyjabła wygnał z córki jej.
to nongpata loe Syrophonicia prae ah kaom Grik kami ah oh; a canu ih takoh thung hoiah taqawk haek pae hanah, anih khaeah tahmenhaih a hnik.
27 Ale jej Jezus rzekł: Niech się pierwej dzieci nasycą; boć nie jest dobra, brać chleb dzieciom i miotać szczeniętom.
Jesu mah anih khaeah, Nawktanawk zok kamhah ah caa o rae nasoe: nawktanawk ih buh to lak pae ving moe, uinawk khaeah paek han hoih ai, tiah a naa.
28 A ona odpowiedziała i rzekła mu: Tak jest, Panie! Wszakże i szczenięta jadają pod stołem z odrobin dziecinnych.
To nongpata mah, Ue, Angraeng; toe uinawk mah loe caboi tlim ah kakrah nawktanawk ih caaknoi to a caak o bae, tiah a naa.
29 I rzekł do niej: Dla tej mowy idź, wyszedł dyjabeł z córki twojej.
To tiah thuih ih lok pongah, Anih mah nongpata khaeah caeh lai ah; taqawk sae loe na canu takoh thung hoi tacawt boeh, tiah a naa.
30 A gdy ona odeszła do domu swego, znalazła iż dyjabeł wyszedł, a córka leżała na łożu.
To nongpata loe angmah im ah amlaem, to naah a canu takoh thung hoiah taqawk to tacawt boeh moe, iihkhun nuiah ka-iip a canu to a hnuk.
31 A wyszedłszy zaś z granic Tyrskich i Sydońskich, przyszedł nad morze Galilejskie, pośrodkiem granic dziesięciu miast.
Tura hoi Sidon vangpui to tacawt taak moe, Dekapolis prae thung hoiah Kalili tuipui bangah a caeh.
32 I przywiedli mu głuchego i z ciężkością mówiącego, a prosili go, aby na niego rękę włożył.
To ahmuen ah naa pangh moe, lok doeh ka-aa kami maeto, anih khaeah hoih o; a nuiah ban koeng pae hanah tahmenhaih a hnik pae o.
33 A wziąwszy go Pan od ludu osobno, włożył palce swoje w uszy jego, a plunąwszy dotknął się języka jego;
Anih mah to kami to pop parai kaminawk salak hoiah ahmuen kalah bangah caeh haih, anih ih naa khaw to ban pazung hoiah tapawh pae, tamtui pathoih pae moe, palai to a sui pae;
34 A wejrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: Efata! to jest, otwórz się.
van bangah doeng tahang moe, kasawkah anghah pacoengah, Eph-phatha, tiah a thuih, thuih koehhaih loe, Am-ong lai ah, tih haih ih ni.
35 I wnet się otworzyły uszy jego, i rozwiązała się związka języka jego, i wymawiał dobrze.
Akra ai ah to kami ih naa to amongh pae moe, palai thaqui doeh naem pae boeh pongah, kahoihah lok apaeh thai roep.
36 Tedy im zakazał, aby tego nikomu nie powiadali.
Mi khaeah doeh thui hmah, tiah a naa: toe nihcae mah kanung aep ah a thuih o.
37 Ale czem on im bardziej zakazywał, tem oni to bardziej rozgłaszali, i nader się bardzo zdumiewali, mówiąc: Dobrze wszystko uczynił; bo czyni, iż głusi słyszą i niemi mówią.
To ah kaom kaminawk loe dawnrai o boih, anih loe hmuen boih kahoihah sak: naapang kami to naa amongsak moe, lokaa doeh lok apaehsak, tiah a thuih o.