Marka 6
1 A wyszedłszy stamtąd przyszedł do ojczyzny swojej, i szli za nim uczniowie jego.
ⲁ̅ⲁϥⲉⲓ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ̅ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲁϥⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉⲧⲉϥⲡⲟⲗⲓⲥ. ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲟⲩⲁϩⲟⲩ ⲛ̅ⲥⲱϥ ⲛ̅ϭⲓⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ
2 A gdy przyszedł sabat, począł uczyć w bóżnicy, a wiele ich słuchając, zdumiewali się i mówili: Skądże temu to wszystko? a co to za mądrość, która mu jest dana, że się i takie mocy dzieją przez ręce jego?
ⲃ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉⲡⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲇⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲁϥⲁⲣⲭⲉⲥⲑⲁⲓ ⲛ̅ϯⲥⲃⲱ ϩⲛ̅ⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲁⲩⲱ ⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲩⲥⲱⲧⲙ̅ ⲁⲩⲣ̅ϣⲡⲏⲣⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛ̅ⲧⲁⲡⲁⲓ̈ ϭⲛ̅ⲛⲁⲓ̈ ⲧⲱⲛ. ⲁⲩⲱ ⲟⲩ ⲧⲉ ⲧⲁⲓ̈ⲥⲟⲫⲓⲁ ⲛ̅ⲧⲁⲩⲧⲁⲁⲥ ⲙ̅ⲡⲁⲓ̈. ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲓ̈ϭⲟⲙ ⲛ̅ⲧⲉⲓ̅ϭⲟⲧ ⲉⲧⲉⲣⲉⲡⲁⲓ̈ ⲉⲓⲣⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ
3 Izali ten nie jest cieśla, syn Maryi, i brat Jakóba, i Jozesa, i Judasa, i Szymona? Azaż tu nie masz i sióstr jego u nas? I gorszyli się z niego.
ⲅ̅ⲙ̅ⲡⲁⲓ̈ ⲁⲙ ⲡⲉ ⲡϩⲁⲙϣⲉ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙ̅ⲙⲁⲣⲓⲁ. ⲁⲩⲱ ⲡⲥⲟⲛ ⲛ̅ⲓ̈ⲁⲕⲱⲃⲟⲥ ⲛⲙ̅ⲓ̈ⲱⲥⲏ ⲛⲙ̅ⲓ̈ⲟⲩⲇⲁ ⲛⲙ̅ⲥⲓⲙⲱⲛ. ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲥⲱⲛⲉ ⲛⲉⲩⲛ̅ⲡⲉⲉⲓⲙⲁ ⲁⲛ ϩⲁϩⲧⲏⲛ ⲁⲩⲥⲕⲁⲛⲇⲁⲗⲓⲍⲉ ϩⲣⲁⲓ̈ ⲛ̅ϩⲏⲧϥ̅.
4 Ale Jezus rzekł do nich: Nie jestci prorok beze czci, chyba w ojczyźnie swojej, a między pokrewnymi, i w domu swoim.
ⲇ̅ⲡⲉϫⲉⲓ̅ⲥ̅ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ. ϫⲉ ⲙ̅ⲙⲛ̅ⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲥⲏϣ ⲉⲓⲙⲏⲧⲓ ϩⲛ̅ⲧⲉϥⲡⲟⲗⲓⲥ ⲁⲩⲱ ϩⲛ̅ⲛⲉϥⲥⲩⲅⲅⲉⲛⲏⲥ ⲛⲙ̅ⲡⲉϥⲏⲉⲓ.
5 I nie mógł tam uczynić żadnego cudu, oprócz iż niektóre chore, wkładając na nie ręce, uzdrowił.
ⲉ̅ⲙ̅ⲡϥ̅ⲣ̅ⲗⲁⲁⲩ ⲇⲉ ⲛ̅ϭⲟⲙ ⲙ̅ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲛ̅ⲥⲁϩⲟⲉⲓⲛⲉ ⲉⲩϣⲱⲛⲉ ⲁϥⲕⲁⲧⲟⲟⲧϥ̅ ϩⲓϫⲱⲟⲩ ⲁϥⲧⲁⲗϭⲟⲟⲩ.
6 A dziwował się niedowiarstwu ich, i obchodził okoliczne miasteczka, nauczając.
ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲣ̅ϣⲡⲏⲣⲉ ⲉⲧⲃⲉⲧⲉⲩⲙⲛ̅ⲧⲁⲧⲛⲁϩⲧⲉ ⲛⲉϥⲕⲱⲧⲉ ⲇⲉ ⲡⲉ ⲉⲛⲉⲧⲙⲉ ⲉϥϯⲥⲃⲱ
7 Tedy zwoławszy do siebie onych dwunastu, począł je po dwóch rozsyłać, i dał im moc nad duchami nieczystymi.
ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲡⲙⲛⲧⲥ̅ⲛⲟⲟⲩⲥ ⲁϥⲁⲣⲭⲉⲥⲑⲁⲓ ⲛ̅ϫⲟⲟⲩⲥⲉ ⲥⲛⲁⲩ ⲥⲛⲁⲩ ⲁⲩⲱ ⲁϥϯ ⲛⲁⲩ ⲛ̅ⲧⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲛⲉⲡⲛ̅ⲁ̅ ⲛ̅ⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ
8 I rozkazał im, aby nic nie brali na drogę, jedno tylko laskę: ani taistry, ani chleba, ani w trzos pieniędzy;
ⲏ̅ⲁϥϩⲱⲛ ⲇⲉ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲛⲛⲉⲩϥⲓⲗⲁⲁⲩ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲉⲧⲉϩⲓⲏ ⲛ̅ⲥⲁⲟⲩϭⲉⲣⲱⲃ ⲙ̅ⲙⲁⲧⲉ ⲟⲩⲇⲉ ⲟⲉⲓⲕ ⲟⲩⲇⲉ ⲡⲏⲣⲁ ⲟⲩⲇⲉ ϩⲟⲙⲛ̅ⲧ ⲉⲛⲉⲩⲙⲟϫϩ
9 Ale żeby się obuli w trzewiki, a nie obłoczyli dwóch sukien.
ⲑ̅ⲁⲗⲗⲁ ⲉⲣⲉⲛⲉⲩⲥⲁⲛⲇⲁⲗⲓⲟⲛ ⲟⲧϩ ⲉⲣⲁⲧⲟⲩ. ⲟⲩⲇⲉ ⲛ̅ⲥⲉⲧⲙ̅ϯϣⲧⲏⲛ ⲥⲛ̅ⲧⲉ ϩⲓⲱⲟⲩ
10 Zatem mówił do nich: Gdziekolwiek wnijdziecie w dom, tam zostańcie, póki byście stamtąd nie wyszli.
ⲓ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲡⲏⲉⲓ ⲉⲧⲉⲧⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ ϭⲱ ⲛ̅ϩⲏⲧϥ̅ ϣⲁⲛⲧⲉⲧⲛ̅ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ̅ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ
11 A którzykolwiek by was nie przyjęli, ani was słuchali, wyszedłszy stamtąd, otrząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo im; zaprawdę powiadam wam: Lżej będzie Sodomie i Gomorze w dzień sądny, niż miastu onemu.
ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲉⲛϥ̅ⲛⲁϣⲉⲡⲧⲏⲩⲧⲛ̅ ⲉⲣⲟϥ ⲁⲛ ⲟⲩⲇⲉ ⲛ̅ⲥⲉⲧⲙ̅ⲥⲱⲧⲙ̅ ⲉⲣⲱⲧⲛ̅ ⲉⲧⲉⲧⲛ̅ⲛⲁⲉ͡ⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ̅ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲛⲟⲩϩⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲙ̅ⲡϣⲟⲉⲓϣ ⲉⲧϩⲁⲣⲟⲟⲩ ⲛ̅ⲛⲉⲧⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ⲉⲩⲙⲛ̅ⲧⲙⲛ̅ⲧⲣⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ.
12 Tedy wyszedłszy kazali, aby ludzie pokutowali.
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩⲙⲟⲟϣⲉ ⲁⲩⲕⲏⲣⲩⲥⲥⲉ ϫⲉ ⲉⲩⲉⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲉⲓ
13 I wyganiali wiele dyjabłów, i wiele chorych olejkiem mazali i uzdrawiali je.
ⲓ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ϩⲁϩ ⲛ̅ⲇⲁⲓⲙⲟⲛⲓⲟⲛ ⲁⲩⲛⲟϫⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲉⲛⲕⲉⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲩϣⲱⲛⲉ ⲁⲩⲧⲁϩⲥⲟⲩ ⲛ̅ⲛⲉϩ ⲁⲩⲧⲁⲗϭⲟⲟⲩ.
14 A usłyszał o tem król Herod, (bo się imię jego stało rozsławione, ) i rzekł: Jan Chrzciciel zmartwychwstał, dlatego się cuda dzieją przez niego.
ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲥⲱⲧⲙ̅ ⲛ̅ϭⲓϩⲏⲣⲱⲇⲏⲥ ⲡⲣⲣⲟ ⲁⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲅⲁⲣ ϯⲥⲟⲉⲓⲧ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲓ̈ⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲡⲉⲧϯⲃⲁⲡⲧⲓⲥⲙⲁ ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ϩⲛ̅ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲃⲉⲡⲁⲓ̈ ⲛ̅ϭⲟⲙ ⲉⲛⲉⲣⲅⲓ ⲛ̅ϩⲏⲧϥ̅.
15 A drudzy mówili: Elijasz to jest; drudzy zaś mówili: Prorok to jest, albo jako jeden z onych proroków.
ⲓ̅ⲉ̅ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ⲛⲉⲩϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ϩⲏⲗⲉⲓⲁⲥ ⲡⲉ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲡⲉ ⲛ̅ⲑⲉ ⲛ̅ⲟⲩⲁ ⲛ̅ⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ
16 Co usłyszawszy Herod, rzekł: Ten jest Jan, któregom ja ściął, on zmartwychwstał.
ⲓ̅ⲋ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲥⲱⲧⲙ̅ ⲇⲉ ⲛ̅ϭⲓϩⲏⲣⲱⲇⲏⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲓ̈ⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲡⲉ ⲛ̅ⲧⲁⲓ̈ϥⲓⲧⲉϥⲁⲡⲉ ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲡⲉ ⲛ̅ⲧⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ.
17 Albowiem tenże Herod posławszy pojmał Jana, i wsadził go do więzienia dla Herodyjady, żony Filipa, brata swego, iż ją był pojął za żonę.
ⲓ̅ⲍ̅ϩⲏⲣⲱⲇⲏⲥ ⲅⲁⲣ ⲁϥϫⲟⲟⲩ ⲁϥⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛ̅ⲓ̈ⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲁϥⲙⲟⲣϥ̅ ⲁϥⲕⲁⲁϥ ϩⲙ̅ⲡⲉϣⲧⲉⲕⲟ. ⲉⲧⲃⲉϩⲏⲣⲱⲇⲓⲁⲥ ⲑⲓⲙⲉ ⲙ̅ⲫⲓⲗⲓⲡⲡⲟⲥ ⲡⲉϥⲥⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲁϥϩⲙⲟⲟⲥ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲥ
18 Bo Jan mówił Herodowi: Nie godzi się mieć żony brata twego.
ⲓ̅ⲏ̅ⲓ̈ⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲅⲁⲣ ⲛⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲛ̅ϩⲏⲣⲱⲇⲏⲥ ϫⲉ ⲟⲩⲕ ⲉⲝⲉⲥⲧⲓ ⲛⲁⲕ ⲉϫⲓ ⲛ̅ⲑⲓⲙⲉ ⲙ̅ⲡⲉⲕⲥⲟⲛ.
19 A Herodyjas czyhała nań, i chciała go zabić, ale nie mogła;
ⲓ̅ⲑ̅ϩⲏⲣⲱⲇⲓⲁⲥ ⲇⲉ ⲛⲉⲥϭⲟⲛⲧ̅ ⲉⲣⲟϥ. ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲥⲟⲩⲱϣ ⲉⲙⲟⲟⲩⲧϥ̅ ⲙ̅ⲡⲉⲥϭⲙ̅ϭⲟⲙ ⲇⲉ.
20 Albowiem Herod obawiał się Jana, wiedząc, iż był mężem sprawiedliwym i świętym; i oglądał się nań, i słuchając go, wiele czynił i rad go słuchał.
ⲕ̅ϩⲏⲣⲱⲇⲏⲥ ⲅⲁⲣ ⲛⲉϥⲟ ⲛ̅ϩⲟⲧⲉ ϩⲏⲧϥ̅ ⲛ̅ⲓ̈ⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲉϥⲥⲟⲟⲩⲛ ⲙ̅ⲙⲟϥ ϫⲉ ⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲛ̅ⲇⲓⲕⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉ ⲉϥⲟⲩⲁⲁⲃ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲧⲙⲁⲓ̈ⲟ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲥⲱⲧⲙ̅ ⲇⲉ ⲉⲣⲟϥ ⲛ̅ϩⲁϩ ⲛ̅ⲥⲟⲡ ⲁϥⲣ̅ϣⲡⲏⲣⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲥⲱⲧⲙ̅ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥⲡⲓⲑⲉ.
21 A gdy przyszedł dzień sposobny, którego Herod, obchodząc pamiątkę narodzenia swego, wieczerzą sprawił na książęta swoje i na hetmany i na przedniejsze z Galilei;
ⲕ̅ⲁ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉⲟⲩϩⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲛ̅ⲣⲁⲛ ϣⲱⲡⲉ ⲉⲁϩⲏⲣⲱⲇⲏⲥ ϩⲙ̅ⲡⲉϥϩⲟⲩⲙⲓⲥⲉ ⲉⲣⲟⲩⲇⲓⲡⲛⲟⲛ ⲉⲛⲉϥⲙⲉⲅⲓⲥⲧⲁⲛⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲉⲛⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲙⲛ̅ⲛ̅ⲛⲟϭ ⲛ̅ⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ.
22 A gdy weszła córka onej Herodyjady i tańcowała, i podobała się Herodowi i spółsiedzącym, rzekł król do dzieweczki: Proś mię o co chcesz, a dam ci.
ⲕ̅ⲃ̅ⲁⲥⲉⲓ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛ̅ϭⲓⲧϣⲉⲉⲣⲉ ⲛ̅ϩⲏⲣⲱⲇⲓⲁⲥ ⲁⲥⲟⲣⲭⲉ ⲁⲥⲣ̅ⲁⲛⲁϥ ⲛ̅ϩⲏⲣⲱⲇⲏⲥ ⲛⲙ̅ⲛⲉⲧⲛⲏϫ. ⲡⲉⲣⲟ ⲇⲉ ⲁϥϫⲟⲟⲥ ⲛ̅ⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ ϫⲉ ⲁⲓⲧⲓ ⲙ̅ⲙⲟⲓ̈ ⲙ̅ⲡⲉⲧⲉⲟⲩⲁϣϥ̅ ⲁⲩⲱ ϯⲛⲁⲧⲁⲁϥ ⲛⲉ.
23 I przysiągł jej: O cokolwiek byś mię prosiła, dam ci, aż do połowy królestwa mego.
ⲕ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥϩⲟⲙⲟⲗⲟⲅⲉⲓ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲡⲉⲧⲉⲣⲁⲁⲓⲧⲓ ⲙ̅ⲙⲟⲓ̈ ⲙⲙⲟϥ ϯⲛⲁⲧⲁⲁϥ ⲛⲉ ϣⲁⲧⲡⲁϣⲉ ⲛ̅ⲧⲁⲙⲛ̅ⲧⲉⲣⲟ.
24 Ona tedy wyszedłszy, rzekła matce swojej: O co mam prosić? A ona rzekła: O głowę Jana Chrzciciela.
ⲕ̅ⲇ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉⲥⲉ͡ⲓ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲥϫⲟⲟⲥ ⲛ̅ⲧⲉⲥⲙⲁⲁⲩ ϫⲉ ⲧⲁⲁⲓⲧⲓ ⲛ̅ⲟⲩ. ⲛ̅ⲧⲟⲥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁⲥ ϫⲉ ⲉⲧⲓ ⲛ̅ⲧⲁⲡⲉ ⲛ̅ⲓ̈ⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲡⲃⲁⲡⲧⲓⲥⲧⲏⲥ
25 A tak ona zaraz wszedłszy prędko do króla, prosiła mówiąc: Chcę, abyś mi teraz dał na misie głowę Jana Chrzciciela.
ⲕ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉⲥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ϣⲁⲡⲉⲣⲟ ⲁⲥⲁⲓⲧⲓ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲉⲥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ϯⲟⲩⲱϣ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲉⲕⲉϯ ⲛⲁⲓ̈ ϩⲓϫⲛ̅ⲟⲩⲡⲓⲛⲁⲝ ⲛ̅ⲧⲁⲡⲉ ⲛ̅ⲓ̈ⲱϩⲁⲛⲛⲏⲥ ⲡⲃⲁⲡⲧⲓⲥⲧⲏⲥ.
26 I zasmucił się król bardzo, wszakże dla przysięgi i dla spółsiedzących nie chciał jej odmówić.
ⲕ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲙ̅ⲕⲁϩ ⲛ̅ϩⲏⲧ ⲛ̅ϭⲓⲡⲣ̅ⲣⲟ. ⲉⲧⲃⲉⲛⲁⲛⲁⲩϣ ⲛⲙ̅ⲛⲉⲧⲛⲏϫ ⲛⲙ̅ⲙⲁϥ ⲙⲡϥ̅ⲟⲩⲱϣ ⲉⲧⲥⲧⲟⲥ ⲉⲃⲟⲗ.
27 A zarazem posławszy król kata, rozkazał przynieść głowę jego.
ⲕ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲡⲉⲣⲟ ⲁϥϫⲟⲟⲩ ⲛ̅ⲟⲩⲥⲡⲉⲕⲟⲩⲗⲁⲧⲱⲣ ⲁϥⲟⲩⲉϩⲥⲁϩⲛⲉ ⲛⲁϥ ⲉⲧⲣⲉϥⲛ̅ⲧⲉϥⲁⲡⲉ.
28 A on poszedłszy ściął go w więzieniu, i przyniósł głowę jego na misie, a dał ją dzieweczce, a dzieweczka dała ją matce swojej.
ⲕ̅ⲏ̅ⲁϥⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲁϥϥⲓⲧⲉϥⲁⲡⲉ ϩⲙ̅ⲡⲉϣⲧⲉⲕⲟ. ⲁϥⲛ̅ⲧⲥ̅ ϩⲓϫⲙⲡⲡⲓⲛⲁⲝ ⲁϥⲧⲁⲁⲥ ⲛ̅ⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲧϣⲉⲉⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲇⲉ ⲁⲥⲧⲁⲁⲥ ⲛ̅ⲧⲉⲥⲙⲁⲁⲩ.
29 Co gdy usłyszeli uczniowie jego, przyszli i wzięli ciało jego, i położyli je w grobie.
ⲕ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩⲥⲱⲧⲙ̅ ⲛ̅ϭⲓⲙ̅ⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ. ⲁⲩⲉⲓ ⲁⲩϥⲓⲡⲉϥⲥⲱⲙⲁ ⲁⲩⲕⲁⲁϥ ϩⲛ̅ⲟⲩⲙ̅ϩⲁⲟⲩ.
30 A Apostołowie zszedłszy się do Jezusa, opowiedzieli mu wszystko, i co czynili, i czego uczyli.
ⲗ̅ⲛⲁⲡⲟⲥⲧⲟⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲁⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲉⲓ̅ⲥ̅ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϫⲱ ⲁⲩⲧⲁⲩⲟ ⲉⲣⲟϥ ⲛ̅ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲁⲁⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲙⲛ̅ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲁⲁⲩ ⲛ̅ⲥⲃⲱ
31 I rzekł im: Pójdźcie wy sami osobno na miejsce puste, a odpocznijcie trochę; bo ich wiele było, co przychodzili, i odchodzili, tak iż nie mieli wolnego czasu, żeby jedli.
ⲗ̅ⲁ̅ⲡⲉϫⲉⲓ̅ⲥ̅ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲁⲙⲏⲓ̈ⲛ ⲛ̅ⲧⲱⲧⲛ̅ ⲛ̅ⲥⲁⲩⲥⲁ ⲉⲩⲙⲁ ⲛ̅ϫⲁⲓ̈ⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲧⲛ̅ⲙⲧⲟⲛ ⲙ̅ⲙⲱⲧⲛ̅ ⲛ̅ⲟⲩⲕⲟⲩⲉⲓ ⲛⲉⲧⲛⲏⲩ ⲅⲁⲣ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲧⲃⲏⲕ ⲛⲉ ⲛⲁϣⲱⲟⲩ ⲉⲙⲁⲩⲕⲁⲁⲩ ⲉⲥⲣ̅ϥⲉ ⲉⲟⲩⲱⲙ
32 I odjechali w łodzi na miejsce puste osobno.
ⲗ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲧⲁⲗⲉ ⲉⲡϫⲟⲉⲓ ⲁⲩⲃⲱⲕ ⲙⲁⲩⲁⲁⲩ ⲉⲩⲙⲁ ⲛ̅ϫⲁⲉⲓⲉ.
33 A widząc je lud, że odjeżdżali, poznało go wiele ich, i zbieżeli się tam pieszo ze wszystkich miast, i poprzedzili je, i zgromadzili się do niego.
ⲗ̅ⲅ̅ⲁϩⲁϩ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉⲩⲃⲏⲕ ⲁⲩⲥⲟⲩⲱⲛⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲙ̅ⲡⲟⲗⲓⲥ. ⲁⲩⲡⲱⲧ ⲉⲣⲁⲧⲟⲩ. ⲁⲩⲣ̅ϣⲟⲣⲡ̅ ⲇⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ.
34 A wyszedłszy Jezus ujrzał wielki lud, i użalił się ich, iż byli jako owce nie mające pasterza, i począł ich nauczać wiele rzeczy.
ⲗ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲉ͡ⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉⲩⲛⲟϭ ⲙ̅ⲙⲏⲏϣⲉ. ⲁⲩⲱ ⲁϥϣⲛ̅ϩⲧⲏϥ ⲉϫⲱⲟⲩ ϫⲉ ⲛⲉⲩⲟ ⲛ̅ⲑⲉ ⲛ̅ϩⲉⲛⲉⲥⲟⲟⲩ ⲉⲙⲙⲛ̅ⲧⲟⲩϣⲱⲥ ϩⲓϫⲱⲟⲩ. ⲁⲩⲱ ⲁϥⲁⲣⲭⲓ ⲉϯⲥⲃⲱ ⲛⲁⲩ ⲉⲙⲁⲧⲉ
35 A gdy już czas mijał, przystąpiwszy do niego uczniowie jego, rzekli: To miejsce jest puste, a już czas mija.
ⲗ̅ⲉ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉⲛⲁⲩ ⲇⲉ ϣⲉ. ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲁⲩϯⲡⲉⲩⲟⲩⲟⲉⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲩϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲡⲙⲁ ⲟⲩϫⲁⲓ̈ⲉ ⲡⲉ. ⲁⲩⲱ ⲏⲇⲏ ⲁⲛⲁⲩ ϣⲉ.
36 Rozpuść je, aby poszedłszy do okolicznych wsi i miasteczek, nakupili sobie chleba; bo nie mają, coby jedli.
ⲗ̅ⲋ̅ⲕⲁⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲉⲩⲉⲃⲱⲕ ⲉⲛⲥⲱϣⲉ ⲉⲧϩⲙ̅ⲡⲉⲩⲕⲱⲧⲉ ⲙⲛ̅ⲛⲉⲧⲙⲉ ⲛ̅ⲥⲉⲧⲟⲟⲩ ⲛⲁⲩ ⲛ̅ⲛⲉⲧⲟⲩⲛⲁⲟⲩⲟⲙⲟⲩ.
37 A on odpowiadając, rzekł im: Dajcie wy im jeść. I rzekli mu: Szedłszy kupimy za dwieście groszy chleba, a damy im jeść?
ⲗ̅ⲍ̅ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ϯ ⲛⲁⲩ ⲛ̅ⲧⲱⲧⲛ̅ ⲉⲧⲣⲉⲩⲟⲩⲱⲙ. ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲙⲁⲣⲛ̅ⲃⲱⲕ ⲛ̅ⲧⲛ̅ⲧⲟⲟⲩ ⲙⲛⲧ̅ⲥⲛⲟⲟⲩⲥ ⲛ̅ϣⲉ ⲛ̅ⲟⲉⲓⲕ ⲛ̅ⲧⲛ̅ⲧⲁⲁⲩ ⲛⲁⲩ ⲉⲟⲩⲱⲙ.
38 A on im rzekł: Wieleż chleba macie? Idźcie, a dowiedzcie się. A oni dowiedziawszy się, powiedzieli: Pięcioro, i dwie ryby.
ⲗ̅ⲏ̅ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲟⲩⲛⲧⲏⲧⲛ̅ⲟⲩⲏⲣ ⲛ̅ⲟⲉⲓⲕ ⲃⲱⲕ ⲛ̅ⲧⲉⲧⲛ̅ⲛⲁⲩ. ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩⲉⲓⲙⲉ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ϯⲟⲩ ⲙⲛ̅ⲧⲃⲧ̅ ⲥⲛⲁⲩ.
39 Tedy im kazał wszystkie gromadami posadzić na zielonej trawie.
ⲗ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲟⲩⲉϩⲥⲁϩⲛⲉ ⲛⲁⲩ ⲉⲧⲣⲉⲩⲛⲟϫⲟⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲩⲟ ⲛ̅ⲁⲩⲏⲧʾ ⲁⲩⲏⲧʾ ⲉϫⲙ̅ⲡⲉⲭⲟⲣⲧⲟⲥ ⲉⲧⲟⲩⲉⲧⲟⲩⲱⲧ
40 I usiedli rząd podle rządu, tu po stu, tu zaś po pięćdziesiąt.
ⲙ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲛⲟϫⲟⲩ ⲉⲩⲟ ⲛ̅ⲁⲩⲏⲧʾ ⲁⲩⲏⲧʾ ϣⲉ ϣⲉ ⲁⲩⲱ ⲧⲁⲉⲓⲟⲩ ⲧⲁⲉⲓⲟⲩ.
41 A wziąwszy one pięć chlebów, i one dwie ryby, wejrzawszy w niebo, błogosławił. I połamał one chleby i dawał uczniom swoim, aby kładli przed nie; i one dwie ryby rozdzielił między wszystkie.
ⲙ̅ⲁ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥϫⲓ ⲇⲉ ⲙ̅ⲡϯⲟⲩ ⲛ̅ⲟⲓ̈ⲕ ⲛⲙⲡ̅ⲧⲃ̅ⲧ ⲥⲛⲁⲩ ⲁϥϥⲓⲁⲧϥ̅ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉⲧⲡⲉ ⲁϥⲥⲙⲟⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲡⲉϣⲛ̅ⲟⲉⲓⲕ ⲁϥⲧⲁⲁⲩ ⲛ̅ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ⲉⲩⲉⲕⲁⲁⲩ ϩⲁⲣⲱⲟⲩ ⲡⲕⲉⲧⲃⲧ̅ ⲥⲛⲁⲩ ⲁϥⲡⲟϣⲟⲩ ⲉϫⲱⲟⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ
42 I jedli wszyscy, i nasyceni byli.
ⲙ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲟⲩⲱⲙ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲁⲩⲥⲓ.
43 I zebrali ułomków, dwanaście koszów pełnych, i z onych ryb.
ⲙ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩϥⲓⲙⲛ̅ⲧⲥ̅ⲛⲟⲟⲩⲥ ⲛ̅ⲕⲟⲧ ⲉⲩⲙⲉϩ ⲗ̅ⲗⲁⲕⲙ̅ ⲁⲩϥⲓ ⲟⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲛ̅ⲧⲃⲧ̅.
44 A było tych, którzy jedli chleby, około pięciu tysięcy mężów.
ⲙ̅ⲇ̅ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲟⲩⲱⲙ ⲇⲉ ⲛⲉⲩⲛⲁⲣ̅ⲁⲩϭⲓⲥⲧⲃⲁ ⲣ̅ⲣⲱⲙⲉ.
45 I wnet przymusił ucznie swoje, aby wstąpili w łódź, i uprzedzili go na drugą stronę ku Betsaidzie, ażby on rozpuścił lud.
ⲙ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁϥⲁⲛⲁⲅⲕⲁⲍⲉ ⲛ̅ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ⲉⲧⲁⲗⲉ ⲉⲡϫⲟⲉⲓ ⲁⲩⲱ ⲉⲣϣⲟⲣⲡ̅ ⲉⲣⲟϥ ⲉⲡⲓⲕⲣⲟ ⲉⲃⲏⲑⲥⲁⲓ̈ⲇⲁ ϣⲁⲛⲧⲉϥⲕⲁⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲃⲟⲗ.
46 A odprawiwszy je, odszedł na górę, aby się modlił.
ⲙ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲁⲡⲟⲥⲧⲁⲥⲥⲉ ⲛⲁⲩ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉⲡⲧⲟⲟⲩ ⲉϣⲗⲏⲗ.
47 A gdy był wieczór, była łódź w pośród morza, a on sam był na ziemi.
ⲙ̅ⲍ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉⲣⲟⲩϩⲉ ⲇⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲛⲉⲣⲉⲡϫⲟⲉⲓ ϩⲛ̅ⲧⲙⲏⲧⲉ ⲛ̅ⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ. ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲛⲉϥϩⲓⲡⲉⲕⲣⲟ ⲙⲁⲩⲁⲁϥ.
48 I widział, że się spracowali, wiosłami robiąc; (bo wiatr mieli przeciwny, ) a tak około czwartej straży nocnej przyszedł do nich, chodząc po morzu, i chciał je wyminąć.
ⲙ̅ⲏ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥⲛⲁⲩ ⲇⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉⲩϩⲟⲥⲉ ϩⲙ̅ⲡⲧⲣⲉⲩⲥϭⲏⲣ ⲡⲧⲏⲩ ⲅⲁⲣ ⲛⲉϥϯⲟⲩⲃⲏⲩ ϩⲙ̅ⲡⲙⲉϩϥⲧⲟⲟⲩ ⲛ̅ϣⲱⲡ ⲛ̅ⲧⲉⲩϣⲏ ⲁϥⲉⲓ ϣⲁⲣⲟⲟⲩ ⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ ϩⲓϫⲛ̅ⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲟⲩⲱϣ ⲉⲡⲁⲣⲁⲅⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ.
49 Ale oni ujrzawszy go chodzącego po morzu, mniemali, żeby była obłuda, i krzyknęli:
ⲙ̅ⲑ̅ⲛ̅ⲧⲟⲟⲩ ⲛ̅ⲇⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟϥ ⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ ϩⲓϫⲛ̅ⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ. ⲁⲩⲙⲉⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲫⲁⲛⲧⲁⲥⲙⲁ ⲡⲉ. ⲁⲩⲱ ⲁⲩϫⲓϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ
50 (Bo go wszyscy widzieli, i wylękli się.) Ale zaraz przemówił do nich, i rzekł im: Ufajcie, jam jest; nie bójcie się!
ⲛ̅ⲁⲩⲉⲓⲟⲣϩϥ ⲅⲁⲣ ⲧⲏⲣⲟⲩ. ⲁⲩⲱ ⲁⲩϣⲧⲟⲣⲧⲣ̅. ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁϥϣⲁϫⲉ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲧⲱⲕ ⲛ̅ϩⲏⲧ ⲁⲛⲟⲕ ⲡⲉ ⲙ̅ⲡⲣ̅ⲣ̅ϩⲟⲧⲉ
51 I wstąpił do nich w łódź, i uciszył się wiatr; a oni się sami w sobie nader zdumiewali i dziwowali.
ⲛ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲁⲗⲉ ⲉⲡϫⲟⲉⲓ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲁⲡⲧⲏⲩ ⲗⲟ ⲃ̅ⲃⲟⲗ. ⲁⲩⲣ̅ϣⲡⲏⲣⲉ ⲇⲉ ⲉⲙⲁⲧⲉ
52 Bo nie zrozumieli z strony chlebów, gdyż serce ich było zdrętwiało.
ⲛ̅ⲃ̅ⲙ̅ⲡⲟⲩⲛⲟⲉⲓ ⲅⲁⲣ ϩⲓⲛ̅ⲟⲉⲓⲕ. ⲁⲗⲗⲁ ⲛⲉⲣⲉⲡⲉⲩϩⲏⲧ ⲧⲏⲙ
53 A przeprawiwszy się przyszli do ziemi Gienezaret i przybili się do brzegu.
ⲛ̅ⲅ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩⲙⲟⲟⲛⲉ ⲇⲉ ⲉⲡⲉⲕⲣⲟ ⲁⲩⲉⲓ ⲉⲅⲉⲛⲛⲏⲥⲁⲣⲉⲧ
54 A gdy wyszli z łodzi, zaraz ci, co go poznali,
ⲛ̅ⲇ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩⲡⲉ ⲇⲉ ⲉⲡⲉⲕⲣⲟ ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁⲩⲥⲟⲩⲱⲛϥ̅
55 Obieżawszy wszystkę onę okoliczną krainę, poczęli nosić na łożach tych, którzy się źle mieli, gdziekolwiek usłyszeli o nim, że tam jest.
ⲛ̅ⲉ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲡⲱⲧ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲧⲉⲭⲱⲣⲁ ⲧⲏⲣⲥ̅ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ. ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲁⲣⲭⲉⲓ ⲉⲉⲓⲛⲉ ϩⲓϫⲛ̅ⲛⲉⲧϭⲗⲱϭ ⲛ̅ⲛⲉⲧⲙⲟⲕϩ ϩⲛ̅ⲛⲉⲩϣⲱⲛⲉ ⲉⲡⲙⲁ ⲉϣⲁⲩⲥⲱⲧⲙ̅ ϫⲉ ϥⲛ̅ϩⲏⲧϥ̅.
56 A gdziekolwiek on wszedł do miasteczek, albo do miast, albo do wsi, kładli niemocne po ulicach, i prosili go, aby się tylko dotykali podołka szaty jego; a ile się go ich dotknęli, byli uzdrowieni.
ⲛ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲡⲙⲁ ⲉⲧϥⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟϥ ⲉϩⲉⲛϯⲙⲉ ⲏ ϩⲉⲛⲡⲟⲗⲓⲥ ⲏ ϩⲉⲛⲥⲱϣⲉ. ϣⲁⲩⲕⲁⲛⲉⲧϣⲱⲛⲉ ϩⲛ̅ⲛ̅ⲁⲅⲟⲣⲁ ⲛ̅ⲥⲉⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ̅ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉϫⲱϩ ⲉⲡⲧⲟⲡ ⲛ̅ⲧⲉϥϣⲧⲏⲛ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϣⲁⲩϫⲱϩ ⲉⲣⲟϥ ϣⲁⲩⲗⲟ.
