Marka 6
1 A wyszedłszy stamtąd przyszedł do ojczyzny swojej, i szli za nim uczniowie jego.
Chuin chua kon chun Yeshua ache doh'in, achenna Nazareth lama aseijuite toh ache tan ahi.
2 A gdy przyszedł sabat, począł uczyć w bóżnicy, a wiele ich słuchając, zdumiewali się i mówili: Skądże temu to wszystko? a co to za mądrość, która mu jest dana, że się i takie mocy dzieją przez ręce jego?
Cholngahni ahung hi phat in Judah ho kikhopna in'ah thu ahil pan in, chuin athu hil chu mi tamtah ajaho chun kidang asa uvin, “Hichepa hin hoiya kon'a chihna le thibol theina hi chengpi hi akilah ahitadem?” atiuvin ahi.
3 Izali ten nie jest cieśla, syn Maryi, i brat Jakóba, i Jozesa, i Judasa, i Szymona? Azaż tu nie masz i sióstr jego u nas? I gorszyli się z niego.
Chuin nuisat toh atho uvin, “Ama hi thingthem bol maimai, Mary chapa, chule James, Joseph (Joses), Juda le Simon sopipa ahibouve. Chule asopi numei ho jong ilah uva acheng uve,” atiuvin ahi. Amaho chu alung-u adong in ahivang in atahsan nom pouvin ahi.
4 Ale Jezus rzekł do nich: Nie jestci prorok beze czci, chyba w ojczyźnie swojej, a między pokrewnymi, i w domu swoim.
Chuin Yeshuan adonbut in ajah uva, “Themgao chu ama achenna gamsung le ainkote lah chule ama insung tailouvin mun dang jousea jabolna achang jin ahi,” ati.
5 I nie mógł tam uczynić żadnego cudu, oprócz iż niektóre chore, wkładając na nie ręce, uzdrowił.
Chukoma miten atahsan lou jeh'un ana damlou phabep khat chunga, akhut angapma adamsah tailou chun thil kidang ima abol thei tapoi.
6 A dziwował się niedowiarstwu ich, i obchodził okoliczne miasteczka, nauczając.
Atahsan lou dan'u chu adatmo lheh jeng e. Chuin kho anai dunga achelen thu ahil-le tai.
7 Tedy zwoławszy do siebie onych dwunastu, począł je po dwóch rozsyłać, i dał im moc nad duchami nieczystymi.
Chuin aseijui somleni ho chu akouvin, lhagaoboh chunga thaneina apen, chujouvin mi ni-nin asoldoh tai.
8 I rozkazał im, aby nic nie brali na drogę, jedno tylko laskę: ani taistry, ani chleba, ani w trzos pieniędzy;
Chule ajin nauva tenggol tailou ima dang, changlhah jong, sakhao jong, dangka dip sunga sum them jong—aken louhel diuvin thu apei.
9 Ale żeby się obuli w trzewiki, a nie obłoczyli dwóch sukien.
Kengchot vang akise uva, sangkhol thoni vang aki ahlou diuvin aseipeh in ahi.
10 Zatem mówił do nich: Gdziekolwiek wnijdziecie w dom, tam zostańcie, póki byście stamtąd nie wyszli.
“Hoikom hijongle nachena chan uva, nalhun lhunnau in'a chun, khosung na potdoh kahse uvin umun.
11 A którzykolwiek by was nie przyjęli, ani was słuchali, wyszedłszy stamtąd, otrząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo im; zaprawdę powiadam wam: Lżej będzie Sodomie i Gomorze w dzień sądny, niż miastu onemu.
Ahinlah koi kho hileh nahin lhunsah lou uleh, nathu seiyu ngailou khomite nadalhah tenguleh, dalhah ahitauve ti ahettohsah nan nakeng phang uva agam leivui chu thinglha uvin,” tin thu apei.
12 Tedy wyszedłszy kazali, aby ludzie pokutowali.
Chuti chun akipatdoh un, mihemten lunghei ding ahi ti chu ahil lhangle uvin,
13 I wyganiali wiele dyjabłów, i wiele chorych olejkiem mazali i uzdrawiali je.
Thilha tamtah jong anodoh'un, ana damlou tamtah jong thao anu uvin aboldam un ahi.
14 A usłyszał o tem król Herod, (bo się imię jego stało rozsławione, ) i rzekł: Jan Chrzciciel zmartwychwstał, dlatego się cuda dzieją przez niego.
Yeshua min gamtina akithan tah jeh chun, Leng Herod Antipas in hiti thu chu ajatan, mi phabep in, “Ama hi John Baptist athia kon'a thoudoh kit hinte. Hijeh'a chu thil kidang boltheina anei ahi,” tin aseiji uve.
15 A drudzy mówili: Elijasz to jest; drudzy zaś mówili: Prorok to jest, albo jako jeden z onych proroków.
Loikhat in, “Themgao Elijah ahi,” atiuvin, loikhat kit chun, “Malai themgao minthang ho banga themgao khat ahi,” atiuve.
16 Co usłyszawszy Herod, rzekł: Ten jest Jan, któregom ja ściął, on zmartwychwstał.
Herod'in Yeshua chung thu ajah phat in, “Alu katansa John chu athia kon'a hung thoukit hinante,” ati.
17 Albowiem tenże Herod posławszy pojmał Jana, i wsadził go do więzienia dla Herodyjady, żony Filipa, brata swego, iż ją był pojął za żonę.
Ijeh-inem itileh Herod in anaopa Philip jinu Herodias chu aki chenpi ahin, amanu jal'a chu ama tah'in mi asola John chu amatsah a, akan'a songkula akhum ahi.
18 Bo Jan mówił Herodowi: Nie godzi się mieć żony brata twego.
John chun Herod jah a, “Nasopi ji jia naneiya naki chenpi hi dan ngai ahipoi,” anatin ahi.
19 A Herodyjas czyhała nań, i chciała go zabić, ale nie mogła;
Hiche jeh'a chu Herodias chun ama chu hahot in ahot in, tha ding in atup in, ahivanginla Herod phalna louvin abol theipon ahi.
20 Albowiem Herod obawiał się Jana, wiedząc, iż był mężem sprawiedliwym i świętym; i oglądał się nań, i słuchając go, wiele czynił i rad go słuchał.
Ijeh-inem itileh Herod chun John chu michon phatah le mithengtah ahi ti chu ahet jeh'in ajabolin, chuleh avesuiyin ahi. Herod'in John ahoulimpi teng ahimo ji lheh in, ahijeng vang'in, athusei angainom kit jin ahi.
21 A gdy przyszedł dzień sposobny, którego Herod, obchodząc pamiątkę narodzenia swego, wieczerzą sprawił na książęta swoje i na hetmany i na przedniejsze z Galilei;
Hinlah Herodias in phat gomkom anga jing chu Herod pen nikho chun ahung lhung tai. Chuche nikhoa chun gamvaipo natong alen alal ho, galsat-thalchoi lamkai ho chule Galilee gam'a milun ho chengse vahnan golvah abolin ahi.
22 A gdy weszła córka onej Herodyjady i tańcowała, i podobała się Herodowi i spółsiedzącym, rzekł król do dzieweczki: Proś mię o co chcesz, a dam ci.
Hiachun achanu chu ahung lut in, alam in ahileh leng Herod le atou khompi chengse chu alung lhaisah sohtan, chuphat'in lengpan nungahnu jah achun, “Nagot chan thum'in, keiman peng kate,”
23 I przysiągł jej: O cokolwiek byś mię prosiła, dam ci, aż do połowy królestwa mego.
“Nathum chan chu kapeh ding ahi, ka lenggam akeh khat geiya jong kapeh thei nahi,” atitai.
24 Ona tedy wyszedłszy, rzekła matce swojej: O co mam prosić? A ona rzekła: O głowę Jana Chrzciciela.
Chuin amanu apotdoh in, anu komah, “Ipi kathum ding ham?” tia agadoh leh, anun, “John Baptist luchang thum in,” ahin titai.
25 A tak ona zaraz wszedłszy prędko do króla, prosiła mówiąc: Chcę, abyś mi teraz dał na misie głowę Jana Chrzciciela.
Chuphat'in amanu kintah'in lengpa hengah ahung loiyin, “John Baptist luchang tutah in konglheng khat'in neipe lechun kati penne,” tin athumtai.
26 I zasmucił się król bardzo, wszakże dla przysięgi i dla spółsiedzących nie chciał jej odmówić.
Chuin lengpa alunggim lheh jeng tan, ahivanginla mi masanga athutep le akihahselna chule a-ankong umpiho jal chun, amanu thil thum chu nahsahmon akoithei tapoi.
27 A zarazem posławszy król kata, rozkazał przynieść głowę jego.
Hijeh chun asolchah hemchoi ho khat chu John lu gala ding in asoltan, ama achen songkul sungah alu agatang dentai.
28 A on poszedłszy ściął go w więzieniu, i przyniósł głowę jego na misie, a dał ją dzieweczce, a dzieweczka dała ją matce swojej.
Chuin alu chu kong khat'in ahin domin nungahnu chu apen, aman anu aga petai.
29 Co gdy usłyszeli uczniowie jego, przyszli i wzięli ciało jego, i położyli je w grobie.
Chuin aseijuiten ajah phat'un ahung un along chu ahung lauvin lhan'ah avui tauve.
30 A Apostołowie zszedłszy się do Jezusa, opowiedzieli mu wszystko, i co czynili, i czego uczyli.
Chuin solchah hochu anatoh nauva kon in Yeshua henga ahung kile uvin, akiman chah dan'u le athuhil danho uchu aseiyun ahi.
31 I rzekł im: Pójdźcie wy sami osobno na miejsce puste, a odpocznijcie trochę; bo ich wiele było, co przychodzili, i odchodzili, tak iż nie mieli wolnego czasu, żeby jedli.
Chuin Yeshuan ajah uva, “Hung un, munthip'ah chomkhat gakichol ute,” ati. Ijeh-inem itileh ahungle achele mi atam behseh jeng in, an jeng jong ne manlou ahi tauve.
32 I odjechali w łodzi na miejsce puste osobno.
Hiti chun amaho munthip lam jonin kong in akitolphei tauvin ahi.
33 A widząc je lud, że odjeżdżali, poznało go wiele ich, i zbieżeli się tam pieszo ze wszystkich miast, i poprzedzili je, i zgromadzili się do niego.
Hinlah mi tamtah'in hitia akitoldoh uchu anamu uvin, hichun khopi mun chomchoma kon in mi tamtah chu twipang achun anache pheiyun, agal langa chun analhung masakit tauvin ahi.
34 A wyszedłszy Jezus ujrzał wielki lud, i użalił się ich, iż byli jako owce nie mające pasterza, i począł ich nauczać wiele rzeczy.
Kong sunga kon Yeshuan kal ahin sedoh leh hitia mi honpi anaum chu Yeshuan amun, achingbei kelngoi hontoh abah jeh uchun alung asen, hichun amaho chu thil tampi ahil in ahi.
35 A gdy już czas mijał, przystąpiwszy do niego uczniowie jego, rzekli: To miejsce jest puste, a już czas mija.
Nilhah lam'in aseijuite ahung un ahenga, “Hikom hi gamthip ahin, phat hila agei lheh tan,
36 Rozpuść je, aby poszedłszy do okolicznych wsi i miasteczek, nakupili sobie chleba; bo nie mają, coby jedli.
mi honpi hi ikimvel uva loujao le khosung hoa acheuva neh ding imathem aga kichoh diuvin soldoh tan,” atiuvin ahi.
37 A on odpowiadając, rzekł im: Dajcie wy im jeść. I rzekli mu: Szedłszy kupimy za dwieście groszy chleba, a damy im jeść?
Hichun Yeshuan adonbut in, “Nanghon aneh diu peuvin,” ati leh, “Ipi-em kapeh diu? Mi hijatpi vahna ding vang chu sum tampi kakilona diuvin lha tampi lut inte!” tin ahin donbut uve.
38 A on im rzekł: Wieleż chleba macie? Idźcie, a dowiedzcie się. A oni dowiedziawszy się, powiedzieli: Pięcioro, i dwie ryby.
Chuin Yeshuan, “Changlhah pheng ijat naneiyum? Gave temun,” atin, hichun agave uvin, “Changlhah pheng nga toh ngani aum e,” atiuvin ahi.
39 Tedy im kazał wszystkie gromadami posadzić na zielonej trawie.
Chuin mi honpi chu aboncha uvin hamhing eng lah-a chu ahon hon'a atousah diuvin aseijuite athu hil tan.
40 I usiedli rząd podle rządu, tu po stu, tu zaś po pięćdziesiąt.
Chuin amaho agol golin—ja khat cheng, som nga cheng in atou tauvin ahi.
41 A wziąwszy one pięć chlebów, i one dwie ryby, wejrzawszy w niebo, błogosławił. I połamał one chleby i dawał uczniom swoim, aby kładli przed nie; i one dwie ryby rozdzielił między wszystkie.
Yeshuan changlhah pheng nga toh nga ni chu alan, vanlam aven, phatthei aboh-in changlhah chu ahehbal bal in, a anguvah luipeh ding in aseijuite apen, nga ni jong chu ahoppeh soh keiyin ahi.
42 I jedli wszyscy, i nasyceni byli.
Hichu amahon aneuvin, abonun aneva sohkei tauve.
43 I zebrali ułomków, dwanaście koszów pełnych, i z onych ryb.
Akivahva jouvun changlhah le nga aval chengse paipeh somleni aloh dimun ahi.
44 A było tych, którzy jedli chleby, około pięciu tysięcy mężów.
Mi honpi kivahva chu numei le chapang ho sim louvin pasal cheh mi sang nga alhing in ahi.
45 I wnet przymusił ucznie swoje, aby wstąpili w łódź, i uprzedzili go na drugą stronę ku Betsaidzie, ażby on rozpuścił lud.
Chuin Yeshuan mi honpi chu alhadoh jinglai chun aseijuite chu, gal langkhat lama Bethsaida anagalkai masa ding in konga chun alutsah in asoltan ahi.
46 A odprawiwszy je, odszedł na górę, aby się modlił.
Abonuva alhahdoh soh phat in, tao ding in mol chunga akal toutai.
47 A gdy był wieczór, była łódź w pośród morza, a on sam był na ziemi.
Jansot lamin aseijuite chu dil lailunga kong chunga aumun, Ama achangin tolgo chunga aum den e.
48 I widział, że się spracowali, wiosłami robiąc; (bo wiatr mieli przeciwny, ) a tak około czwartej straży nocnej przyszedł do nich, chodząc po morzu, i chciał je wyminąć.
Chuin amaho dil chunga konga akitol uva, hui le twi nong in anuh uva alungdon uchu amun, khovah ding kon lamin akeng in dil chunga lam ahinjot in, amaho chu khel ding agon ahi.
49 Ale oni ujrzawszy go chodzącego po morzu, mniemali, żeby była obłuda, i krzyknęli:
Ahin amahon dil chunga kenga lam ahin jot amu phat'un thilha hinte atiuvin, a aosot jeng un ahi.
50 (Bo go wszyscy widzieli, i wylękli się.) Ale zaraz przemówił do nich, i rzekł im: Ufajcie, jam jest; nie bójcie się!
Aboncha uva Amachu amu sohkeiyu ahin, atija lheh jeng un, ahivang in Aman amaho chu ahin houpaiyin ajah uva, “Ki chahih'un, hangsan uvin, keima hichea kaum nai,” ati.
51 I wstąpił do nich w łódź, i uciszył się wiatr; a oni się sami w sobie nader zdumiewali i dziwowali.
Chuin kong chunga chun akaldoh in, hui jong athip jengtai. Amaho chu alungdong lheh jengui.
52 Bo nie zrozumieli z strony chlebów, gdyż serce ich było zdrętwiało.
Ajehchu changlhah kidang thudol jong chu hephatalou ahitauve. Alungtah behseh nalam uva chuti ahi.
53 A przeprawiwszy się przyszli do ziemi Gienezaret i przybili się do brzegu.
Chuin agalkaiyun Gennesaret gamsung alhung un, kong chu twipam chin'ah anga tauve.
54 A gdy wyszli z łodzi, zaraz ci, co go poznali,
Chuin konga konin apotdoh doh un, miho chun anahepai tauvin ahi.
55 Obieżawszy wszystkę onę okoliczną krainę, poczęli nosić na łożach tych, którzy się źle mieli, gdziekolwiek usłyszeli o nim, że tam jest.
Agamsung uva alhai kimvel leuvin, chuah aume ti ahetna chanuvin ana damlou ho chu alupna pheh pumin ahinpu uvin ahi.
56 A gdziekolwiek on wszedł do miasteczek, albo do miast, albo do wsi, kładli niemocne po ulicach, i prosili go, aby się tylko dotykali podołka szaty jego; a ile się go ich dotknęli, byli uzdrowieni.
Achena chan khoneo, khopi chule loujao gamkochong alutna chan'ah adamlouho chu japi kititna kailhang mun'ah alupsah un, apon mongkaibeh atham dingun ahenga ataovun ahi. Hichun athamkha chan chu adam jeng un ahi.
