Marka 5
1 Tedy się przeprawili za morze do krainy Gadareńczyków.
Adudagi Jisu amadi mahakki tung-inbasingna Galilee patki wangmada leiba Gerasa-gi lamda thunglammi.
2 A gdy on wyszedł z łodzi, zaraz mu zabieżał z grobów człowiek mający ducha nieczystego;
Amasung Jisuna hidagi hek kumthabaga, phattaba thawai changba mi amana mongpham maraktagi Ibungobu unanaba thoraklammi.
3 Który miał mieszkanie w grobach, a nie mógł go nikt i łańcuchami związać,
Nupa adu mongpham marakta leibani. Aduga kana amatana mahakpu amuk hanna yotlina punduna thamba ngamdre.
4 Przeto że on często będąc pętami i łańcuchami związany, łańcuchy porwał, i pęta pokruszył; a nie mógł go nikt ukrócić.
Makhoina mahakki makhong makhut adu kayarak hanna pullurabani adubu mahakpu hek punba khudingmakta mahakna yotli adu thadatli amasung yotling phalang adubu matek matek thudek-i. Mahak yamna kanba maramna kanamatana mahakpu phajinba ngamlamde.
5 A zawsze we dnie i w nocy na górach w grobach był, wołając i kamieniem się tłukąc.
Ahing nungthil animak mahakna mongpham marakta amadi chingda koichat chattuna koirao laoraga masa mathantabu nungna sudatcharammi.
6 Ujrzawszy tedy Jezusa z daleka, bieżał i pokłonił mu się;
Jisuna lapna leiringeida mahakna Jisubu urammi aduga mahakna chellaktuna Ibungogi mangda khuru khudak kunduna tuthajarammi.
7 A wołając głosem wielkim, rzekł: Cóż mam z tobą Jezusie, Synu Boga najwyższego? Poprzysięgam cię przez Boga, abyś mię nie trapił.
Amasung mahakna ahouba khonjelda laoraduna hairak-i, “He Jisu, khwaidagi wangthoiraba Mapu Ibungogi Machanupa! Nangna eingonda kari touba pambage? Eina Mapu Ibungo panduna haijari, eibu ot-neiduna cheirak pibiganu!”
8 (Albowiem mu mówił: Wynijdź, duchu nieczysty! z tego człowieka.)
(Mahakna masi haibagi maramdi Jisuna, “Phattaba thawai, mi asidagi thokkhro!” haina hanna haikhibagini.)
9 Tedy go pytał: Co masz za imię? A on odpowiadając, rzekł: Imię moje jest wojsko: albowiem nas jest wiele.
Maduda Jisuna mangonda hanglak-i, “Naming kari kou-i?” Mahakna khumlak-i, “Eigi mingdi ‘Tenggol’ kou-i, maramdi eikhoi yammi!”
10 I prosił go bardzo, aby ich nie wyganiał z onej krainy.
Aduga mahakna Jisuda makhoibu mapham adudagi tanthokpidanaba hanjin hanjin haijarammi.
11 A była tam przy górach wielka trzoda świni, która się pasła.
Matam aduda manak nakpa ching-ya amada ok sanggu ama machinjak chaduna leirammi.
12 I prosili go oni wszyscy dyjabli, mówiąc: Puść nas w te świnie, abyśmy w nie weszli.
Maram aduna phattaba thawaising aduna Jisuda nonjaduna haijarak-i, “Eikhoibu oksing asida thabiduna makhoida chang-hanbiyu.”
13 I pozwolił im zaraz Jezus. A wyszedłszy oni duchowie nieczyści, weszli w one świnie; i porwała się ona trzoda z przykra w morze (a było ich około dwóch tysięcy, ) i potonęły w morzu.
Adudagi Ibungona makhoida ayaba adu pire, amasung phattaba thawaisingduna mi adudagi thokkhraga oksing aduda changkhre. Chaorakna masing lising animuk oiba ok sanggu adu angamba adudagi pat tamna thuna chenthakhiduna pat aduda iraknaduna sire.
14 A oni, którzy świnie paśli, uciekli, i oznajmili to w mieście i we wsiach; i wyszli, aby oglądali to, co się stało.
Maduda ok sellambasing aduna chenkhiduna saharduda amadi khunsingda thoudok adugi paodu sandokle. Adudagi misingna thokkhiba thoudok adu yengnanabagidamak mapham aduda laklammi.
15 I przyszli do Jezusa, i ujrzeli onego, który był opętany, i siedział obleczony, będąc przy dobrem baczeniu; onego, mówię, w którym było wojsko dyjabłów; i bali się.
Amasung makhoina Jisugi nakta lakpada, phattaba thawai tenggol changlamba nupa aduna maphamduda maphi marol ningthina settuna amadi wakhal tana phambadu ubada makhoi loina kire.
16 A ci, którzy to widzieli, opowiedzieli im, co się działo z onym opętanym, i o świniach.
Aduga phattaba thawaising changlamba nupa amasung oksing aduda kari thokkhibage haibadu uhoubasingna makhoida tamle.
17 Tedy go poczęli prosić, aby odszedł z granic ich.
Maram aduna Jisubu makhoigi lam adu thadoktuna chatpikhinaba makhoina Jisuda haijare.
18 A gdy wstąpił w łódź, prosił go on, co był opętanym, aby był przy nim.
Aduga Jisuna hida kakhatpa matamda phattaba thawaising changlamba nupa aduna Jisuda nonjaduna haijarak-i, “Eisu Ibungoga loinana chatchage!”
19 Lecz mu Jezus nie dopuścił, ale mu rzekł: Idź do domu swego, do swoich, a oznajmij im, jakoć wielkie rzeczy Pan uczynił, a jako się nad tobą zmiłował.
Adubu madu Jisuna yakhide. Amasung Ibungona mangonda hairak-i, “Nahakna nayumda amasung nahakki oiba mising adugi manakta handuna Mapu Ibungona nahakkidamak kayada chaoba thabak toubikhiba amadi nahakpu kayagi matik nungsibiba haibadu makhoida tamlu.”
20 Tedy odszedł, i począł opowiadać w dziesięciu miastach, jako mu wielkie rzeczy uczynił Jezus; i dziwowali się wszyscy.
Maduda mahakna chatkhiduna Decapolis haina khangnaba Sahar Tara adugi mapham khudingda Jisuna mangonda toubikhibasing adu sandokpa hourammi. Amasung madu taba mi pumnamakna ngaklammi.
21 A gdy się zasię Jezus przeprawił w łodzi na drugą stronę, zebrał się do niego wielki lud; a on był nad morzem.
Adudagi Jisuna patki wangmada amuk hallakle. Aduga yamlaba miyam amana Ibungogi akoibada tillare.
22 A oto przyszedł jeden z przełożonych bóżnicy, imieniem Jairus, a ujrzawszy go, przypadł do nóg jego.
Adudagi Jairus kouba synagogue-ki luchingba amana mapham aduda lakle, aduga mahakna Jisubu ubaga Jisugi khuyakhada tuthajaduna,
23 I prosił go wielce, mówiąc: Ponieważ córeczka moja kona, pójdźże, włóż na nię ręce, aby była uzdrowiona, i będzie żywa. I poszedł z nim.
yamna nollukna haijarak-i, “Eigi piklibi ichanupi sigadabagi phibhamda yamna kanna nare. Mahakna naba phajaduna hingjananaba, Ibungona lakpiduna mahakki mathakta Ibungogi khut thambiyu.”
24 I szedł za nim lud wielki, i cisnęli go.
Maduda Jisuna Jairus-ka loinana chatminnare. Amasung yamlaba miyam amana Ibungogi matung illammi aduga makhoina Ibungogi akoibada krik-krik innaduna chatlammi.
25 Tedy niektóra niewiasta, która cierpiała płynienie krwi ode dwunastu lat.
Mapham aduda chahi taranithoi chupna ee taduna naraklabi nupi ama leirammi.
26 I wiele ucierpiała od wielu lekarzy, i wynałożyła wszystko, co miała; a nic jej nie pomogło, owszem się jej tem więcej pogorszało:
Mahakna layengba mi kaya amada yengduna awaba kaya khangkhre aduga mahakki areiba sel pumbasu sijinnakhre, adubu phagatlakpagi mahutta anaba henna henjillammi.
27 Usłyszawszy o Jezusie, przyszła z tyłu między ludem, i dotknęła się szaty jego;
Mahakna Jisugi maramda taraduna miyam marakta Ibungogi tunglomda laklaga mahak masa mathanta “Eina Ibungogi phi asi sokta sokcharabadi, ei naba phajagani” haina mapukningda khanjabaga loinana Ibungogi phida sokcharammi.
28 Bo mówiła: Jeźli się tylko dotknę szaty jego, będę uzdrowiona.
29 A zarazem wyschło źródło krwi jej, i poczuła na ciele, że uzdrowiona była od choroby swojej.
Mahakna Ibungogi phi adu hek sokchabaga, khudak aduda mahakki ee tarambadu lepkhre; amasung mahak masana masada leiba anaba adu phajare haibadu khangjakhi.
30 A wnet poznawszy Jezus sam w sobie, że z niego moc wyszła, obrócił się do ludu i rzekł: Kto się dotknął szat moich?
Maduda Jisuna mangondagi panggal thokkhre haibadu khudak aduda khangladuna, miyam aduda onsillaktuna hanglak-i, “Kanana eigi phi sokkhibage?”
31 I rzekli mu uczniowie jego: Widzisz, że cię ten lud ciśnie, a mówisz: Kto się mnie dotknął?
Ibungogi tung-inbasingna khumlak-i, “Yengbiyu, miyamsing asina Ibungogi akoibada krik-krik innaduna leiri; aduga ‘Kanana eibu sokkhibage?’ haina karigi Ibungona hangbiribano?”
32 I spojrzał w koło, aby ujrzał tę, która to uczyniła:
Adubu mangonda sokkhibi nupi adubu unanaba Ibungona koina yenglammi.
33 Ale niewiasta ona z bojaźnią i ze drżeniem, wiedząc, co się przy niej stało, przystąpiła i upadła przed nim, a powiedziała mu wszystkę prawdę.
Nupi aduna mangonda kari thokkhibage haibadu khanglabada kibana masadu niklammi amasung mahakna laktuna Ibungogi khuyakhada tuthajaraga thokkhiba thoudok pumnamak Ibungoda tamjare.
34 Zatem jej on rzekł: Córko! wiara twoja ciebie uzdrowiła, idźże w pokoju, a bądź zdrowa od choroby twojej.
Maduda Jisuna mangonda hairak-i, “Ichanupi, nanggi thajabana nahakpu phahanbire. Ingthana chatlo, aduga nahakki laina adudagi phajaro!”
35 A gdy on jeszcze mówił, przyszli słudzy od przełożonego bóżnicy, mówiąc: Córka twoja umarła, czemuż jeszcze trudzisz nauczyciela?
Jisuna masi hairingeida synagogue-ki luchingba Jairus-ki yumdagi mi khara laklaga mangonda hairak-i, “Nahakki nachanupi sire. Oja Ibungobu amuk wahallubagi kari kanagani?”
36 Ale Jezus skoro usłyszał to, co oni mówili, rzekł do przełożonego bóżnicy: Nie bój się, tylko wierz!
Makhoina haibadu hek tabaga karisu thousaba toudana Ibungona Jairus-ta hairak-i, “Kiganu, thada thajou.”
37 I nie dopuścił nikomu iść za sobą, tylko Piotrowi, i Jakóbowi, i Janowi, bratu Jakóbowemu.
Adudagi Peter, Jacob amadi mahakki manao John nattana atei kana amatabu mahakka loinana chatminnaba Ibungona yadre.
38 A przyszedł do domu przełożonego bóżnicy, i ujrzał tam zgiełk, i płaczące i bardzo narzekające.
Amasung makhoina Jairus-ki yumda lakle aduga mapham aduda irang langba, kappa laoba amadi tengtha nawoiba Ibungona ure.
39 Wszedłszy tedy, rzekł im: Przecz zgiełk czynicie i płaczecie? nie umarłać dzieweczka, ale śpi.
Adudagi Ibungona changsinduna makhoida hairak-i, “Karigi nakhoina irang langduna kapna-laonaribano? Angang asi siba natte, mahak tumlibani!”
40 I naśmiewali się z niego. Ale on wygnawszy wszystkie, wziął z sobą ojca i matkę dzieweczki, i te, którzy przy nim byli, i wszedł tam, gdzie dzieweczka leżała.
Maduda makhoina Ibungoda karemnaduna noknarammi. Adubu Ibungona makhoi pumnamak mapanda thok-hankhraga, angangdugi mama mapa amadi Ibungogi tung-inba ahumduga loinana, angangduna hipliba ka aduda changle.
41 A ująwszy za rękę onę dzieweczkę, rzekł do niej: Talita kumi! co się wykłada: Dzieweczko (tobie mówię) wstań!
Aduga Ibungona angang adugi khut pairaduna hairak-i, “Talitha kumi!” haibagi wahanthokti, “Nupimacha, eina nangonda hairi, hougatlu!”
42 A zaraz dzieweczka wstała, i chodziła; albowiem była w dwunastym roku. I zdumieli się zdumieniem wielkiem.
Khudaktuda nupimachadu hougattuna koichat chatle. (Mahak chahi taranithoi surabini.) Maduda makhoi yamna ngaklammi.
43 Tedy im przykazał wielce, aby tego nikt nie wiedział, i rozkazał, aby jej dano jeść.
Adubu Ibungona makhoida kana amatada haidoktanaba akanba yathang pirammi, aduga mahakna makhoida hairak-i, “Nupimacha aduda chanaba khara piyu.”
