Marka 5
1 Tedy się przeprawili za morze do krainy Gadareńczyków.
Ils arrivèrent de l'autre côté de la mer, dans la contrée des Géraséniens.
2 A gdy on wyszedł z łodzi, zaraz mu zabieżał z grobów człowiek mający ducha nieczystego;
Et aussitôt que Jésus fut descendu de la barque, un homme, possédé d'un esprit impur, sortit des tombeaux et vint au-devant de lui.
3 Który miał mieszkanie w grobach, a nie mógł go nikt i łańcuchami związać,
Il faisait sa demeure dans les tombeaux, et personne ne pouvait plus le tenir lié, même avec une chaîne;
4 Przeto że on często będąc pętami i łańcuchami związany, łańcuchy porwał, i pęta pokruszył; a nie mógł go nikt ukrócić.
car souvent, ayant les fers aux pieds et étant lié de chaînes, il avait rompu les chaînes et brisé les fers, et personne n'avait la force de le dompter.
5 A zawsze we dnie i w nocy na górach w grobach był, wołając i kamieniem się tłukąc.
Il demeurait continuellement, nuit et jour, dans les tombeaux et sur les montagnes, criant et se meurtrissant avec des pierres.
6 Ujrzawszy tedy Jezusa z daleka, bieżał i pokłonił mu się;
Ayant vu Jésus de loin, il accourut, se prosterna devant lui,
7 A wołając głosem wielkim, rzekł: Cóż mam z tobą Jezusie, Synu Boga najwyższego? Poprzysięgam cię przez Boga, abyś mię nie trapił.
et, poussant un grand cri, il lui dit: Qu'y a-t-il entre moi et toi, Jésus, Fils du Dieu Très-Haut? Je t'en conjure, au nom de Dieu, ne me tourmente pas!
8 (Albowiem mu mówił: Wynijdź, duchu nieczysty! z tego człowieka.)
Car Jésus lui disait: Esprit impur, sors de cet homme!
9 Tedy go pytał: Co masz za imię? A on odpowiadając, rzekł: Imię moje jest wojsko: albowiem nas jest wiele.
Puis Jésus lui demanda: Quel est ton nom? Il lui répondit: Mon nom, c'est Légion; car nous sommes plusieurs.
10 I prosił go bardzo, aby ich nie wyganiał z onej krainy.
Et il le priait instamment de ne pas les chasser hors de cette contrée.
11 A była tam przy górach wielka trzoda świni, która się pasła.
Or, il y avait là, sur la montagne, un grand troupeau de pourceaux qui paissaient.
12 I prosili go oni wszyscy dyjabli, mówiąc: Puść nas w te świnie, abyśmy w nie weszli.
Les démons lui adressèrent cette prière: Envoie-nous vers ces pourceaux, afin que nous entrions en eux.
13 I pozwolił im zaraz Jezus. A wyszedłszy oni duchowie nieczyści, weszli w one świnie; i porwała się ona trzoda z przykra w morze (a było ich około dwóch tysięcy, ) i potonęły w morzu.
Et Jésus le leur permit. Alors les esprits impurs sortirent de cet homme; ils entrèrent dans les pourceaux, et le troupeau se précipita, du haut de la falaise, dans la mer. Il y en avait environ deux mille; et ils se noyèrent dans la mer.
14 A oni, którzy świnie paśli, uciekli, i oznajmili to w mieście i we wsiach; i wyszli, aby oglądali to, co się stało.
Ceux qui les faisaient paître s'enfuirent, et répandirent la nouvelle dans la ville et dans la campagne.
15 I przyszli do Jezusa, i ujrzeli onego, który był opętany, i siedział obleczony, będąc przy dobrem baczeniu; onego, mówię, w którym było wojsko dyjabłów; i bali się.
Alors les habitants sortirent pour voir ce qui était arrivé. Ils allèrent trouver Jésus, et ils virent le démoniaque qui avait eu la légion de démons, assis, vêtu et dans son bon sens; et ils furent remplis de crainte.
16 A ci, którzy to widzieli, opowiedzieli im, co się działo z onym opętanym, i o świniach.
Ceux qui avaient vu le fait leur racontèrent ce qui était arrivé au démoniaque et aux pourceaux.
17 Tedy go poczęli prosić, aby odszedł z granic ich.
Alors ils se mirent à le prier de se retirer de leur pays.
18 A gdy wstąpił w łódź, prosił go on, co był opętanym, aby był przy nim.
Et comme il entrait dans la barque, le démoniaque lui demanda la permission de rester avec lui.
19 Lecz mu Jezus nie dopuścił, ale mu rzekł: Idź do domu swego, do swoich, a oznajmij im, jakoć wielkie rzeczy Pan uczynił, a jako się nad tobą zmiłował.
Mais Jésus ne le lui permit pas, et il lui dit: Va dans ta maison, chez les tiens, et raconte-leur tout ce que le Seigneur t'a fait, et comment il a eu pitié de toi.
20 Tedy odszedł, i począł opowiadać w dziesięciu miastach, jako mu wielkie rzeczy uczynił Jezus; i dziwowali się wszyscy.
Cet homme s'en alla donc, et il se mit à publier dans la Décapole tout ce que Jésus lui avait fait; et tous étaient dans l'admiration.
21 A gdy się zasię Jezus przeprawił w łodzi na drugą stronę, zebrał się do niego wielki lud; a on był nad morzem.
Quand Jésus eut regagné, dans la barque, l'autre rive, une grande foule se rassembla autour de lui. Il se tenait au bord de la mer.
22 A oto przyszedł jeden z przełożonych bóżnicy, imieniem Jairus, a ujrzawszy go, przypadł do nóg jego.
Alors vint l'un des chefs de la synagogue, nommé Jaïrus, qui, ayant vu Jésus, se jeta à ses pieds.
23 I prosił go wielce, mówiąc: Ponieważ córeczka moja kona, pójdźże, włóż na nię ręce, aby była uzdrowiona, i będzie żywa. I poszedł z nim.
Il le priait instamment et lui disait: Ma petite fille est à toute extrémité; viens lui imposer les mains, pour qu'elle soit guérie et qu'elle vive.
24 I szedł za nim lud wielki, i cisnęli go.
Jésus alla avec lui; et une grande foule le suivait et le pressait de tous les côtés.
25 Tedy niektóra niewiasta, która cierpiała płynienie krwi ode dwunastu lat.
Or, il se trouvait là une femme malade d'une perte de sang depuis douze ans.
26 I wiele ucierpiała od wielu lekarzy, i wynałożyła wszystko, co miała; a nic jej nie pomogło, owszem się jej tem więcej pogorszało:
Elle avait beaucoup souffert entre les mains de plusieurs médecins, et elle y avait dépensé tout son bien sans recevoir aucun soulagement; son état avait plutôt empiré.
27 Usłyszawszy o Jezusie, przyszła z tyłu między ludem, i dotknęła się szaty jego;
Ayant entendu parler de Jésus, elle vint dans la foule, par derrière, et elle toucha son vêtement.
28 Bo mówiła: Jeźli się tylko dotknę szaty jego, będę uzdrowiona.
Car elle disait: Si je touche seulement ses vêtements, je serai guérie.
29 A zarazem wyschło źródło krwi jej, i poczuła na ciele, że uzdrowiona była od choroby swojej.
Au même instant, la perte de sang s'arrêta; et elle sentit dans son corps qu'elle était guérie de son mal.
30 A wnet poznawszy Jezus sam w sobie, że z niego moc wyszła, obrócił się do ludu i rzekł: Kto się dotknął szat moich?
Aussitôt Jésus, ayant senti en lui-même qu'une force était sortie de lui, se retourna au milieu de la foule, et il dit: Qui a touché mes vêtements?
31 I rzekli mu uczniowie jego: Widzisz, że cię ten lud ciśnie, a mówisz: Kto się mnie dotknął?
Ses disciples lui répondirent: Tu vois que la foule te presse, et tu dis: Qui est-ce qui m'a touché?
32 I spojrzał w koło, aby ujrzał tę, która to uczyniła:
Mais il regardait tout autour de lui, pour voir celle qui avait fait cela.
33 Ale niewiasta ona z bojaźnią i ze drżeniem, wiedząc, co się przy niej stało, przystąpiła i upadła przed nim, a powiedziała mu wszystkę prawdę.
Alors la femme, effrayée et tremblante, sachant ce qui lui était arrivé, vint se jeter à ses pieds, et elle lui dit toute la vérité.
34 Zatem jej on rzekł: Córko! wiara twoja ciebie uzdrowiła, idźże w pokoju, a bądź zdrowa od choroby twojej.
Jésus lui dit: Ma fille, ta foi t'a sauvée; va en paix, et sois guérie de ton mal.
35 A gdy on jeszcze mówił, przyszli słudzy od przełożonego bóżnicy, mówiąc: Córka twoja umarła, czemuż jeszcze trudzisz nauczyciela?
Comme il parlait encore, on vint de la maison du chef de la synagogue pour lui dire: Ta fille est morte; pourquoi importuner encore le Maître?
36 Ale Jezus skoro usłyszał to, co oni mówili, rzekł do przełożonego bóżnicy: Nie bój się, tylko wierz!
Mais Jésus, sans s'arrêter à ces paroles, dit au chef de la synagogue: Ne crains point, crois seulement!
37 I nie dopuścił nikomu iść za sobą, tylko Piotrowi, i Jakóbowi, i Janowi, bratu Jakóbowemu.
Et il ne permit à personne de le suivre, si ce n'est à Pierre, à Jacques et à Jean, frère de Jacques.
38 A przyszedł do domu przełożonego bóżnicy, i ujrzał tam zgiełk, i płaczące i bardzo narzekające.
Quand il fut arrivé à la maison du chef de la synagogue, il vit une foule bruyante, des gens qui pleuraient et qui jetaient de grands cris.
39 Wszedłszy tedy, rzekł im: Przecz zgiełk czynicie i płaczecie? nie umarłać dzieweczka, ale śpi.
Étant entré, il leur dit: Pourquoi faites-vous tout ce bruit, et pourquoi pleurez-vous? L'enfant n'est pas morte, mais elle dort.
40 I naśmiewali się z niego. Ale on wygnawszy wszystkie, wziął z sobą ojca i matkę dzieweczki, i te, którzy przy nim byli, i wszedł tam, gdzie dzieweczka leżała.
Et ils se moquaient de lui. Alors, il les fit tous sortir; il ne prit avec lui que le père et la mère de l'enfant, et ceux qui l'accompagnaient; puis il entra là où se trouvait l'enfant.
41 A ująwszy za rękę onę dzieweczkę, rzekł do niej: Talita kumi! co się wykłada: Dzieweczko (tobie mówię) wstań!
L'ayant prise par la main, il lui dit: Talilha koumi! — c'est-à-dire: Petite fille, je te le dis, lève-toi!
42 A zaraz dzieweczka wstała, i chodziła; albowiem była w dwunastym roku. I zdumieli się zdumieniem wielkiem.
Aussitôt, elle se leva et se mit à marcher; car elle avait douze ans. Et ils furent frappés d'un grand étonnement.
43 Tedy im przykazał wielce, aby tego nikt nie wiedział, i rozkazał, aby jej dano jeść.
Il leur recommanda expressément que personne ne le sût, et il fit donner à manger à l'enfant.
