Marka 5
1 Tedy się przeprawili za morze do krainy Gadareńczyków.
And they came over to the other side of the sea, into the country of the Gadarenes.
2 A gdy on wyszedł z łodzi, zaraz mu zabieżał z grobów człowiek mający ducha nieczystego;
And when he had come out of the boat, immediately there met him out of the tombs a man with an unclean spirit,
3 Który miał mieszkanie w grobach, a nie mógł go nikt i łańcuchami związać,
Who had [his] dwelling among the tombs; and no man could bind him, no, not with chains:
4 Przeto że on często będąc pętami i łańcuchami związany, łańcuchy porwał, i pęta pokruszył; a nie mógł go nikt ukrócić.
For he had been often bound with fetters and chains, and the chains had been plucked asunder by him, and the fetters broken in pieces: neither could any [man] tame him.
5 A zawsze we dnie i w nocy na górach w grobach był, wołając i kamieniem się tłukąc.
And always, night and day, he was on the mountains, and in the tombs, crying, and cutting himself with stones.
6 Ujrzawszy tedy Jezusa z daleka, bieżał i pokłonił mu się;
But when he saw Jesus afar off, he ran and worshiped him,
7 A wołając głosem wielkim, rzekł: Cóż mam z tobą Jezusie, Synu Boga najwyższego? Poprzysięgam cię przez Boga, abyś mię nie trapił.
And cried with a loud voice, and said, What have I to do with thee, Jesus, [thou] Son of the Most High God? I adjure thee by God, that thou torment me not.
8 (Albowiem mu mówił: Wynijdź, duchu nieczysty! z tego człowieka.)
(For he said to him, Come out of the man, [thou] unclean spirit.)
9 Tedy go pytał: Co masz za imię? A on odpowiadając, rzekł: Imię moje jest wojsko: albowiem nas jest wiele.
And he asked him, What [is] thy name? And he answered, saying, My name [is] Legion: for we are many.
10 I prosił go bardzo, aby ich nie wyganiał z onej krainy.
And he besought him much that he would not send them away out of the country.
11 A była tam przy górach wielka trzoda świni, która się pasła.
Now there was there nigh to the mountains a great herd of swine feeding.
12 I prosili go oni wszyscy dyjabli, mówiąc: Puść nas w te świnie, abyśmy w nie weszli.
And all the demons besought him, saying, Send us into the swine, that we may enter into them.
13 I pozwolił im zaraz Jezus. A wyszedłszy oni duchowie nieczyści, weszli w one świnie; i porwała się ona trzoda z przykra w morze (a było ich około dwóch tysięcy, ) i potonęły w morzu.
And forthwith Jesus gave them leave. And the unclean spirits went out, and entered into the swine: and the herd ran violently down a steep place into the sea (they were about two thousand) and were choked in the sea.
14 A oni, którzy świnie paśli, uciekli, i oznajmili to w mieście i we wsiach; i wyszli, aby oglądali to, co się stało.
And they that fed the swine fled, and told [it] in the city, and in the country. And they went out to see what it was that was done.
15 I przyszli do Jezusa, i ujrzeli onego, który był opętany, i siedział obleczony, będąc przy dobrem baczeniu; onego, mówię, w którym było wojsko dyjabłów; i bali się.
And they come to Jesus, and see him that was possessed with the demon, and had the legion, sitting, and clothed, and in his right mind: and they were afraid.
16 A ci, którzy to widzieli, opowiedzieli im, co się działo z onym opętanym, i o świniach.
And they that saw [it] told them how it befell him that was possessed with the demon, and [also] concerning the swine.
17 Tedy go poczęli prosić, aby odszedł z granic ich.
And they began to pray him to depart out of their borders.
18 A gdy wstąpił w łódź, prosił go on, co był opętanym, aby był przy nim.
And when he had come into the boat, he that had been possessed with the demon prayed him that he might be with him.
19 Lecz mu Jezus nie dopuścił, ale mu rzekł: Idź do domu swego, do swoich, a oznajmij im, jakoć wielkie rzeczy Pan uczynił, a jako się nad tobą zmiłował.
Yet Jesus suffered him not, but saith to him, Go home to thy friends, and tell them how great things the Lord hath done for thee, and hath had compassion on thee.
20 Tedy odszedł, i począł opowiadać w dziesięciu miastach, jako mu wielkie rzeczy uczynił Jezus; i dziwowali się wszyscy.
And he departed, and began to publish in Decapolis how great things Jesus had done for him. And all [men] wondered.
21 A gdy się zasię Jezus przeprawił w łodzi na drugą stronę, zebrał się do niego wielki lud; a on był nad morzem.
And when Jesus had passed over again in a boat to the other side, much people gathered to him: and he was nigh to the sea.
22 A oto przyszedł jeden z przełożonych bóżnicy, imieniem Jairus, a ujrzawszy go, przypadł do nóg jego.
And behold, there cometh one of the rulers of the synagogue, Jairus by name; and when he saw him, he fell at his feet,
23 I prosił go wielce, mówiąc: Ponieważ córeczka moja kona, pójdźże, włóż na nię ręce, aby była uzdrowiona, i będzie żywa. I poszedł z nim.
And besought him greatly, saying, My little daughter lieth at the point of death: [I pray thee], come and lay thy hands on her, that she may be healed; and she will live.
24 I szedł za nim lud wielki, i cisnęli go.
And [Jesus] went with him; and many people followed him, and thronged him.
25 Tedy niektóra niewiasta, która cierpiała płynienie krwi ode dwunastu lat.
And a certain woman who had an issue of blood twelve years,
26 I wiele ucierpiała od wielu lekarzy, i wynałożyła wszystko, co miała; a nic jej nie pomogło, owszem się jej tem więcej pogorszało:
And had suffered many things from many physicians, and had spent all that she had, and was not relieved, but rather grew worse,
27 Usłyszawszy o Jezusie, przyszła z tyłu między ludem, i dotknęła się szaty jego;
When she had heard of Jesus, came in the crowd behind, and touched his garment.
28 Bo mówiła: Jeźli się tylko dotknę szaty jego, będę uzdrowiona.
For she said, If I may touch but his clothes, I shall be whole.
29 A zarazem wyschło źródło krwi jej, i poczuła na ciele, że uzdrowiona była od choroby swojej.
And immediately the fountain of her blood was dried up; and she felt in [her] body that she was healed of that infirmity.
30 A wnet poznawszy Jezus sam w sobie, że z niego moc wyszła, obrócił się do ludu i rzekł: Kto się dotknął szat moich?
And Jesus, immediately knowing in himself that virtue had gone out of him, turned him about in the throng, and said, Who touched my clothes?
31 I rzekli mu uczniowie jego: Widzisz, że cię ten lud ciśnie, a mówisz: Kto się mnie dotknął?
And his disciples said to him, Thou seest the multitude thronging thee, and sayest thou, Who touched me?
32 I spojrzał w koło, aby ujrzał tę, która to uczyniła:
And he looked around, to see her that had done this thing.
33 Ale niewiasta ona z bojaźnią i ze drżeniem, wiedząc, co się przy niej stało, przystąpiła i upadła przed nim, a powiedziała mu wszystkę prawdę.
But the woman fearing and trembling, knowing what was done in her, came and fell down before him, and told him all the truth.
34 Zatem jej on rzekł: Córko! wiara twoja ciebie uzdrowiła, idźże w pokoju, a bądź zdrowa od choroby twojej.
And he said to her, Daughter, thy faith hath made thee whole; go in peace, and be healed of thy infirmity.
35 A gdy on jeszcze mówił, przyszli słudzy od przełożonego bóżnicy, mówiąc: Córka twoja umarła, czemuż jeszcze trudzisz nauczyciela?
While he was yet speaking, there came from the ruler of the synagogue's [house certain] who said, Thy daughter is dead: why troublest thou the Master any further?
36 Ale Jezus skoro usłyszał to, co oni mówili, rzekł do przełożonego bóżnicy: Nie bój się, tylko wierz!
As soon as Jesus heard the word that was spoken, he saith to the ruler of the synagogue, Be not afraid, only believe,
37 I nie dopuścił nikomu iść za sobą, tylko Piotrowi, i Jakóbowi, i Janowi, bratu Jakóbowemu.
And he suffered no man to follow him, save Peter, and James, and John the brother of James.
38 A przyszedł do domu przełożonego bóżnicy, i ujrzał tam zgiełk, i płaczące i bardzo narzekające.
And he cometh to the house of the ruler of the synagogue, and seeth the tumult, and them that wept and wailed greatly.
39 Wszedłszy tedy, rzekł im: Przecz zgiełk czynicie i płaczecie? nie umarłać dzieweczka, ale śpi.
And when he had come in, he saith to them, Why make ye this tumult, and weep? the damsel is not dead, but sleepeth.
40 I naśmiewali się z niego. Ale on wygnawszy wszystkie, wziął z sobą ojca i matkę dzieweczki, i te, którzy przy nim byli, i wszedł tam, gdzie dzieweczka leżała.
And they derided him: but when he had put them all out, he taketh the father and the mother of the damsel, and them that were with him, and entereth in where the damsel was lying.
41 A ująwszy za rękę onę dzieweczkę, rzekł do niej: Talita kumi! co się wykłada: Dzieweczko (tobie mówię) wstań!
And he took the damsel by the hand, and said to her, Talitha cumi: which is, being interpreted, Damsel (I say to thee) arise.
42 A zaraz dzieweczka wstała, i chodziła; albowiem była w dwunastym roku. I zdumieli się zdumieniem wielkiem.
And forthwith the damsel arose, and walked; for she was [of the age] of twelve years. And they were astonished with a great astonishment.
43 Tedy im przykazał wielce, aby tego nikt nie wiedział, i rozkazał, aby jej dano jeść.
And he charged them strictly that no man should know it; and commanded that something should be given her to eat.
