Marka 5
1 Tedy się przeprawili za morze do krainy Gadareńczyków.
They came to the other side of the sea – the region of the Gerasenes;
2 A gdy on wyszedł z łodzi, zaraz mu zabieżał z grobów człowiek mający ducha nieczystego;
and, as soon as Jesus had got out of the boat, he met a man coming out of the tombs, who was under the power of a foul spirit,
3 Który miał mieszkanie w grobach, a nie mógł go nikt i łańcuchami związać,
and who made his home in the tombs. No one had ever been able to secure him, even with a chain;
4 Przeto że on często będąc pętami i łańcuchami związany, łańcuchy porwał, i pęta pokruszył; a nie mógł go nikt ukrócić.
for, though he had many times been left secured with fetters and chains, he had snapped the chains and broken the fetters to pieces, and no one could master him.
5 A zawsze we dnie i w nocy na górach w grobach był, wołając i kamieniem się tłukąc.
Night and day alike, he was continually shrieking in the tombs and among the hills, and cutting himself with stones.
6 Ujrzawszy tedy Jezusa z daleka, bieżał i pokłonił mu się;
Catching sight of Jesus from a distance, he ran and bowed to the ground before him,
7 A wołając głosem wielkim, rzekł: Cóż mam z tobą Jezusie, Synu Boga najwyższego? Poprzysięgam cię przez Boga, abyś mię nie trapił.
shrieking out in a loud voice, “What do you want with me, Jesus, Son of the Most High God? For God’s sake do not torment me!”
8 (Albowiem mu mówił: Wynijdź, duchu nieczysty! z tego człowieka.)
For Jesus had said, “Come out from the man, you foul spirit.”
9 Tedy go pytał: Co masz za imię? A on odpowiadając, rzekł: Imię moje jest wojsko: albowiem nas jest wiele.
And he asked him, “What is your name?” “My name,” he said, “is Legion, for there are many of us;”
10 I prosił go bardzo, aby ich nie wyganiał z onej krainy.
and he begged Jesus again and again not to send them away out of that country.
11 A była tam przy górach wielka trzoda świni, która się pasła.
There was a large herd of pigs close by, feeding on the hillside;
12 I prosili go oni wszyscy dyjabli, mówiąc: Puść nas w te świnie, abyśmy w nie weszli.
and the spirits begged Jesus, “Send us into the pigs so that we can take possession of them.”
13 I pozwolił im zaraz Jezus. A wyszedłszy oni duchowie nieczyści, weszli w one świnie; i porwała się ona trzoda z przykra w morze (a było ich około dwóch tysięcy, ) i potonęły w morzu.
Jesus gave them leave. They came out, and entered into the pigs; and the herd – about two thousand in number – rushed down the steep slope into the sea and were drowned in the sea.
14 A oni, którzy świnie paśli, uciekli, i oznajmili to w mieście i we wsiach; i wyszli, aby oglądali to, co się stało.
Then the men who tended them ran away, and carried the news to the town, and to the country around; and the people went to see what had happened.
15 I przyszli do Jezusa, i ujrzeli onego, który był opętany, i siedział obleczony, będąc przy dobrem baczeniu; onego, mówię, w którym było wojsko dyjabłów; i bali się.
When they came to Jesus, they found the possessed man sitting there, clothed and in his right mind – the man who had had the ‘Legion’ in him – and they were awe-struck.
16 A ci, którzy to widzieli, opowiedzieli im, co się działo z onym opętanym, i o świniach.
Then those who had seen it related to them all that had happened to the possessed man, as well as about the pigs;
17 Tedy go poczęli prosić, aby odszedł z granic ich.
so they began to beg Jesus to leave their region.
18 A gdy wstąpił w łódź, prosił go on, co był opętanym, aby był przy nim.
As Jesus was getting into the boat, the possessed man begged him to let him stay with him.
19 Lecz mu Jezus nie dopuścił, ale mu rzekł: Idź do domu swego, do swoich, a oznajmij im, jakoć wielkie rzeczy Pan uczynił, a jako się nad tobą zmiłował.
But Jesus refused. “Go back to your home, to your own people,” he said, “and tell them of all that the Lord has done for you, and how he took pity on you.”
20 Tedy odszedł, i począł opowiadać w dziesięciu miastach, jako mu wielkie rzeczy uczynił Jezus; i dziwowali się wszyscy.
So the man went, and began to proclaim in the district of the Ten Towns all that Jesus had done for him; and everyone was amazed.
21 A gdy się zasię Jezus przeprawił w łodzi na drugą stronę, zebrał się do niego wielki lud; a on był nad morzem.
By the time Jesus had recrossed in the boat to the opposite shore, a great number of people had gathered to meet him, and were standing by the sea.
22 A oto przyszedł jeden z przełożonych bóżnicy, imieniem Jairus, a ujrzawszy go, przypadł do nóg jego.
One of the leaders of the synagogue, whose name was Jairus, came and, as soon as he saw Jesus, threw himself at his feet and begged him repeatedly,
23 I prosił go wielce, mówiąc: Ponieważ córeczka moja kona, pójdźże, włóż na nię ręce, aby była uzdrowiona, i będzie żywa. I poszedł z nim.
saying, “My little daughter is at death’s door. Please come and place your hands on her so that she may recover and live.”
24 I szedł za nim lud wielki, i cisnęli go.
So Jesus went with him. A great number of people followed Jesus, and kept pressing around him.
25 Tedy niektóra niewiasta, która cierpiała płynienie krwi ode dwunastu lat.
Meanwhile a woman who for twelve years had suffered from hemorrhage,
26 I wiele ucierpiała od wielu lekarzy, i wynałożyła wszystko, co miała; a nic jej nie pomogło, owszem się jej tem więcej pogorszało:
and undergone much at the hands of many doctors, (spending all she had without obtaining any relief, but, on the contrary, growing worse),
27 Usłyszawszy o Jezusie, przyszła z tyłu między ludem, i dotknęła się szaty jego;
heard about Jesus, came behind in the crowd, and touched his cloak.
28 Bo mówiła: Jeźli się tylko dotknę szaty jego, będę uzdrowiona.
“If I can only touch his clothes,” she said, “I will get well!”
29 A zarazem wyschło źródło krwi jej, i poczuła na ciele, że uzdrowiona była od choroby swojej.
At once her bleeding stopped, and she felt in herself that she was cured of her affliction.
30 A wnet poznawszy Jezus sam w sobie, że z niego moc wyszła, obrócił się do ludu i rzekł: Kto się dotknął szat moich?
Jesus at once became aware of the power that had gone out from him, and, turning around in the crowd, he said, “Who touched my clothes?”
31 I rzekli mu uczniowie jego: Widzisz, że cię ten lud ciśnie, a mówisz: Kto się mnie dotknął?
“You see the people pressing around you,” exclaimed his disciples, “and yet you say ‘Who touched me?’”
32 I spojrzał w koło, aby ujrzał tę, która to uczyniła:
But Jesus looked about to see who had done it.
33 Ale niewiasta ona z bojaźnią i ze drżeniem, wiedząc, co się przy niej stało, przystąpiła i upadła przed nim, a powiedziała mu wszystkę prawdę.
Then the woman, in fear and trembling, knowing what had happened to her, came and threw herself down before him, and told him the whole truth.
34 Zatem jej on rzekł: Córko! wiara twoja ciebie uzdrowiła, idźże w pokoju, a bądź zdrowa od choroby twojej.
“Daughter,” he said, “your faith has delivered you. Go, and peace be with you; be free from your affliction.”
35 A gdy on jeszcze mówił, przyszli słudzy od przełożonego bóżnicy, mówiąc: Córka twoja umarła, czemuż jeszcze trudzisz nauczyciela?
Before he had finished speaking, some people from the house of the synagogue leader came and said, “Your daughter is dead! Why should you trouble the teacher further?”
36 Ale Jezus skoro usłyszał to, co oni mówili, rzekł do przełożonego bóżnicy: Nie bój się, tylko wierz!
But Jesus, overhearing what they were saying, said to the synagogue leader, “Do not be afraid; only have faith.”
37 I nie dopuścił nikomu iść za sobą, tylko Piotrowi, i Jakóbowi, i Janowi, bratu Jakóbowemu.
And he allowed no one to accompany him, except Peter, James, and John, the brother of James.
38 A przyszedł do domu przełożonego bóżnicy, i ujrzał tam zgiełk, i płaczące i bardzo narzekające.
Presently they reached the leader’s house, where Jesus saw a scene of confusion – people weeping and wailing incessantly.
39 Wszedłszy tedy, rzekł im: Przecz zgiełk czynicie i płaczecie? nie umarłać dzieweczka, ale śpi.
“Why this confusion and weeping?” he said on entering. “The little child is not dead; she is asleep.”
40 I naśmiewali się z niego. Ale on wygnawszy wszystkie, wziął z sobą ojca i matkę dzieweczki, i te, którzy przy nim byli, i wszedł tam, gdzie dzieweczka leżała.
They began to laugh at him; but he sent them all out, and then, with the child’s father and mother and his companions, went into the room where she was lying.
41 A ująwszy za rękę onę dzieweczkę, rzekł do niej: Talita kumi! co się wykłada: Dzieweczko (tobie mówię) wstań!
Taking her hand, Jesus said to her, “Talitha, koum!” – which means ‘little girl, I am speaking to you – Rise!’
42 A zaraz dzieweczka wstała, i chodziła; albowiem była w dwunastym roku. I zdumieli się zdumieniem wielkiem.
The little girl stood up at once, and began to walk about; for she was twelve years old. And, as soon as they saw it, they were overwhelmed with amazement;
43 Tedy im przykazał wielce, aby tego nikt nie wiedział, i rozkazał, aby jej dano jeść.
but Jesus repeatedly cautioned them not to let anyone know of it, and told them to give her something to eat.
