Marka 5
1 Tedy się przeprawili za morze do krainy Gadareńczyków.
ⲁ̅ⲟⲩⲟϩ ⲁϥ⳿ⲓ ⳿ⲉⲙⲏⲣ ⳿ⲉ⳿ⲫⲓⲟⲙ ⳿ⲉ⳿ⲧⲭⲱⲣⲁ ⳿ⲛⲧⲉ ⲛⲓⲄⲉⲣⲅⲉⲥⲉⲛⲟⲥ.
2 A gdy on wyszedł z łodzi, zaraz mu zabieżał z grobów człowiek mający ducha nieczystego;
ⲃ̅ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲉⲧⲁϥ⳿ⲓ ⳿ⲉⲃⲟⲗϧⲉⲛ ⲡⲓϫⲟⲓ ⲥⲁⲧⲟⲧϥ ⲁϥ⳿ⲓ ⳿ⲉϧⲟⲩⲛ ⳿ⲉ⳿ϩⲣⲁϥ ⳿ⲉⲃⲟⲗϧⲉⲛ ⲛⲓ⳿ⲙϩⲁⲩ ⳿ⲛϫⲉ ⲟⲩⲣⲱⲙⲓ ⲉϥϧⲉⲛ ⲟⲩⲡ͞ⲛⲁ̅ ⳿ⲛ⳿ⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ.
3 Który miał mieszkanie w grobach, a nie mógł go nikt i łańcuchami związać,
ⲅ̅ⲫⲏ ⳿ⲉⲛⲁⲣⲉ ⲡⲉϥⲙⲁ⳿ⲛϣⲱⲡⲓ ϣⲟⲡ ϧⲉⲛ ⲛⲓ⳿ⲙϩⲁⲩ ⲟⲩⲟϩ ⲟⲩⲇⲉ ϧⲉⲛ ⲛⲓⲕⲉϩⲁⲗⲩⲥⲓⲥ ⳿ⲙⲙⲟⲛ⳿ϣϫⲟⲙ ⳿ⲛ⳿ϩⲗⲓ ⲡⲉ ⳿ⲉⲥⲟⲛϩϥ.
4 Przeto że on często będąc pętami i łańcuchami związany, łańcuchy porwał, i pęta pokruszył; a nie mógł go nikt ukrócić.
ⲇ̅ⲉⲑⲃⲉ ϫⲉ ⲛⲉ ⲁⲩⲥⲟⲛϩϥ ⳿ⲛⲟⲩⲙⲏϣ ⳿ⲛⲥⲟⲡ ⳿ⲛϩⲁⲛⲡⲉⲇⲏⲥ ⲛⲉⲙ ϩⲁⲛϩⲁⲗⲩⲥⲓⲥ ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲛⲧⲉϥⲥⲱⲗⲡ ⳿ⲛⲛⲓϩⲁⲗⲩⲥⲓⲥ ⳿ⲉⲃⲟⲗϩⲓⲧⲟⲧϥ ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲛⲥⲉϧⲟⲙϧⲉⲙ ⳿ⲛϫⲉ ⲛⲓⲡⲉⲇⲏⲥ ⲟⲩⲟϩ ⲛⲉ ⳿ⲙⲙⲟⲛ⳿ϣϫⲟⲙ ⳿ⲛⲧⲉ ⳿ϩⲗⲓ ⲉⲣⲇⲁⲙⲁⲍⲓⲛ ⳿ⲙⲙⲟϥ.
5 A zawsze we dnie i w nocy na górach w grobach był, wołając i kamieniem się tłukąc.
ⲉ̅ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲛⲥⲏⲟⲩ ⲛⲓⲃⲉⲛ ⳿ⲙⲡⲓ⳿ⲉϫⲱⲣϩ ⲛⲉⲙ ⲡⲓ⳿ⲉϩⲟⲟⲩ ⲉϥⲭⲏ ϧⲉⲛ ⲛⲓ⳿ⲙϩⲁⲩ ⲟⲩⲟϩ ⲛⲁϥⲭⲏ ϧⲉⲛ ⲛⲓⲧⲱⲟⲩ ⲡⲉ ⲉϥⲱϣ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⲟⲩⲟϩ ⲉϥϣⲱⲧ ⳿ⲙⲙⲟϥ ⳿ⲛϩⲁⲛ⳿ⲱⲛⲓ.
6 Ujrzawszy tedy Jezusa z daleka, bieżał i pokłonił mu się;
ⲋ̅ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲉⲧⲁϥⲛⲁⲩ ⳿ⲉⲒⲏ̅ⲥ̅ ⲓⲥϫⲉⲛ ϩⲓ ⳿ⲫⲟⲩⲉⲓ ⲁϥϭⲟϫⲓ ⲟⲩⲟϩ ⲁϥⲟⲩⲱϣⲧ ⳿ⲙⲙⲟϥ.
7 A wołając głosem wielkim, rzekł: Cóż mam z tobą Jezusie, Synu Boga najwyższego? Poprzysięgam cię przez Boga, abyś mię nie trapił.
ⲍ̅ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲉⲧⲁϥⲱϣ ⳿ⲉⲃⲟⲗϧⲉⲛ ⲟⲩⲛⲓϣϯ ⳿ⲛ⳿ⲥⲙⲏ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⳿ⲁϧⲟⲕ ⲛⲉⲙⲏⲓ ϩⲱⲕ Ⲓⲏ̅ⲥ̅ Ⲡ̇ϣⲏⲣⲓ ⳿ⲙⲪϯ ⲉⲧϭⲟⲥⲓ ϯⲧⲁⲣⲕⲟ ⳿ⲙⲙⲟⲕ ⳿ⲙⲪϯ ⳿ⲙⲡⲉⲣϯϭⲗⲁⲕ ⲛⲏⲓ.
8 (Albowiem mu mówił: Wynijdź, duchu nieczysty! z tego człowieka.)
ⲏ̅ⲛⲁϥϫⲱ ⲅⲁⲣ ⳿ⲙⲙⲟⲥ ⲡⲉ ϫⲉ ⳿ⲁⲙⲟⲩ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⲡⲓⲡ͞ⲛⲁ̅ ⳿ⲛ⳿ⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ϧⲉⲛ ⲡⲓⲣⲱⲙⲓ.
9 Tedy go pytał: Co masz za imię? A on odpowiadając, rzekł: Imię moje jest wojsko: albowiem nas jest wiele.
ⲑ̅ⲟⲩⲟϩ ⲛⲁϥϣⲓⲛⲓ ⳿ⲙⲙⲟϥ ⲡⲉ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉ ⲡⲉⲕⲣⲁⲛ ⲟⲩⲟϩ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲗⲉⲅⲉⲱⲛ ⲡⲉ ⲡⲁⲣⲁⲛ ϫⲉ ⲧⲉⲛⲉⲣ ⲟⲩⲙⲏϣ.
10 I prosił go bardzo, aby ich nie wyganiał z onej krainy.
ⲓ̅ⲟⲩⲟϩ ⲛⲁϥϯϩⲟ ⳿ⲉⲣⲟϥ ⳿ⲛϩⲁⲛⲙⲏϣ ϩⲓⲛⲁ ⳿ⲛⲧⲉϥ⳿ϣⲧⲉⲙⲟⲩⲟⲣⲡ ⲥⲁⲃⲟⲗ ⳿ⲛϯⲭⲱⲣⲁ.
11 A była tam przy górach wielka trzoda świni, która się pasła.
ⲓ̅ⲁ̅ⲛⲉ ⲟⲩⲟⲛ ⲟⲩ⳿ⲁⲅⲉⲗⲏ ⲇⲉ ⳿ⲛⲣⲓⲣ ⲉⲥⲟϣ ⳿ⲙⲙⲁⲩ ⲡⲉ ⲉⲥⲙⲟⲛⲓ ϧⲁⲧⲉⲛ ⲡⲓⲧⲱⲟⲩ.
12 I prosili go oni wszyscy dyjabli, mówiąc: Puść nas w te świnie, abyśmy w nie weszli.
ⲓ̅ⲃ̅ⲟⲩⲟϩ ⲛⲁⲩϯϩⲟ ⳿ⲉⲣⲟϥ ⲡⲉ ⲉⲩϫⲱ ⳿ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲟⲩⲟⲣⲡⲧⲉⲛ ⳿ⲉⲛ⳿ⲓⲣⲓⲣ ϩⲓⲛⲁ ⳿ⲛⲧⲉⲛϣⲉ ⳿ⲉϧⲟⲩⲛ ⳿ⲉⲣⲱⲟⲩ.
13 I pozwolił im zaraz Jezus. A wyszedłszy oni duchowie nieczyści, weszli w one świnie; i porwała się ona trzoda z przykra w morze (a było ich około dwóch tysięcy, ) i potonęły w morzu.
ⲓ̅ⲅ̅ⲟⲩⲟϩ ⲁϥⲟⲩⲁϩⲥⲁϩⲛⲓ ⲛⲱⲟⲩ ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲉⲧⲁⲩ⳿ⲓ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⳿ⲛϫⲉ ⲛⲓⲡ͞ⲛⲁ̅ ⳿ⲛ⳿ⲁⲕⲁⲑⲣⲧⲟⲛ ⲁⲩϣⲉⲛⲱⲟⲩ ⳿ⲉϧⲟⲩⲛ ⳿ⲉⲛⲓ⳿ⲉϣⲁⲩ ⲟⲩⲟϩ ⲁⲥϩⲉⲓ ⳿ⲉ⳿ϧⲣⲏⲓ ⳿ⲛϫⲉ ϯ⳿ⲁⲅⲉⲗⲏ ϧⲁⲧⲉⲛ ⲡⲓϫⲁϫⲣⲓⲙ ⳿ⲉ⳿ⲫⲓⲟⲙ ⲉⲩⲉⲣ ϣⲟ ⲃ̅ ⲟⲩⲟϩ ⲛⲁⲩⲱϫϩ ⳿ⲙⲙⲱⲟⲩ ϧⲉⲛ ⳿ⲫⲓⲟⲙ.
14 A oni, którzy świnie paśli, uciekli, i oznajmili to w mieście i we wsiach; i wyszli, aby oglądali to, co się stało.
ⲓ̅ⲇ̅ⲟⲩⲟϩ ⲛⲏ⳿ⲉⲛⲁⲩ⳿ⲁⲙⲟⲛⲓ ⳿ⲙⲙⲱⲟⲩ ⲁⲩⲫⲱⲧ ⲟⲩⲟϩ ⲁⲩϫⲟⲥ ϧⲉⲛ ϯⲃⲁⲕⲓ ⲛⲉⲙ ϧⲉⲛ ⳿ⲧⲕⲟⲓ ⲟⲩⲟϩ ⲁⲩ⳿ⲓ ⳿ⲉⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉ ⲫⲏ⳿ⲉⲧⲁϥϣⲱⲡⲓ.
15 I przyszli do Jezusa, i ujrzeli onego, który był opętany, i siedział obleczony, będąc przy dobrem baczeniu; onego, mówię, w którym było wojsko dyjabłów; i bali się.
ⲓ̅ⲉ̅ⲟⲩⲟϩ ⲁⲩ⳿ⲓ ϩⲁ Ⲓⲏ̅ⲥ̅ ⲟⲩⲟϩ ⲁⲩⲛⲁⲩ ⳿ⲉⲫⲏ⳿ⲉⲛⲁⲣⲉ ⲛⲓⲇⲉⲙⲱⲛ ⲛⲉⲙⲁϥ ⲉϥϩⲉⲙⲥⲓ ⳿ⲉⲣⲉ ⲛⲉϥ⳿ϩⲃⲱⲥ ⲧⲟⲓ ϩⲓⲱⲧϥ ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲉⲣⲉ ⲡⲉϥϩⲏⲧ ⳿ⲙⲙⲟϥ ⲟⲩⲟϩ ⲁⲩⲉⲣϩⲟϯ.
16 A ci, którzy to widzieli, opowiedzieli im, co się działo z onym opętanym, i o świniach.
ⲓ̅ⲋ̅ⲟⲩⲟϩ ⲁⲩⲥⲁϫⲓ ϧⲁⲧⲟⲧⲟⲩ ⳿ⲛϫⲉ ⲛⲏ⳿ⲉⲧⲁⲩⲛⲁⲩ ϫⲉ ⳿ⲉⲧⲁⲥϣⲱⲡⲓ ⳿ⲛⲁϣ ⳿ⲛⲣⲏϯ ⳿ⲙⲫⲏ⳿ⲉⲛⲁⲣⲉ ⲛⲓⲇⲉⲙⲱⲛ ⲛⲉⲙⲁϥ ⲛⲉⲙ ⲉⲑⲃⲉ ⲛ⳿ⲓⲣⲓⲣ.
17 Tedy go poczęli prosić, aby odszedł z granic ich.
ⲓ̅ⲍ̅ⲟⲩⲟϩ ⲁⲩⲉⲣϩⲏⲧⲥ ⳿ⲛϯϩⲟ ⳿ⲉⲣⲟϥ ϫⲉ ⳿ⲛⲧⲉϥϣⲉⲛⲁϥ ⳿ⲉⲃⲟⲗϧⲉⲛ ⲛⲟⲩⲑⲟϣ.
18 A gdy wstąpił w łódź, prosił go on, co był opętanym, aby był przy nim.
ⲓ̅ⲏ̅ⲟⲩⲟϩ ⲁϥ⳿ⲁⲗⲏⲓ ⳿ⲉⲡⲓϫⲟⲓ ⲛⲁϥϯϩⲟ ⳿ⲉⲣⲟϥ ⳿ⲛϫⲉ ⲫⲏ⳿ⲉⲛⲁϥⲟⲓ ⳿ⲛⲇⲉⲙⲱⲛ ϩⲓⲛⲁ ⳿ⲛⲧⲉϥ⳿ⲟϩⲓ ⲛⲉⲙⲁϥ.
19 Lecz mu Jezus nie dopuścił, ale mu rzekł: Idź do domu swego, do swoich, a oznajmij im, jakoć wielkie rzeczy Pan uczynił, a jako się nad tobą zmiłował.
ⲓ̅ⲑ̅ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲙⲡⲉϥⲭⲁϥ ⲁⲗⲗⲁ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲙⲁϣⲉⲛⲁⲕ ⳿ⲉϧⲟⲩⲛ ⳿ⲉⲡⲉⲕⲏⲓ ϩⲁ ⲛⲏ⳿ⲉⲧⲉⲛⲟⲩⲕ ⲟⲩⲟϩ ⲙⲁⲧⲁⲙⲱⲟⲩ ⳿ⲉⲛⲏ⳿ⲉⲧⲁ Ⲡ⳪ ⲁⲓⲧⲟⲩ ⲛⲁⲕ ⲟⲩⲟϩ ⲁϥⲛⲁⲓ ⲛⲁⲕ.
20 Tedy odszedł, i począł opowiadać w dziesięciu miastach, jako mu wielkie rzeczy uczynił Jezus; i dziwowali się wszyscy.
ⲕ̅ⲟⲩⲟϩ ⲁϥϩⲱⲗ ⲟⲩⲟϩ ⲁϥⲉⲣϩⲏⲧⲥ ⳿ⲛϩⲓⲱⲓϣ ϧⲉⲛ ϯⲙⲏϯ ⳿ⲙⲃⲁⲕⲓ ⳿ⲙⲡⲉⲧⲁϥⲁⲓϥ ⲛⲁϥ ⳿ⲛϫⲉ Ⲓⲏ̅ⲥ̅ ⲟⲩⲟϩ ⲛⲁⲩⲉⲣ⳿ϣⲫⲏⲣⲓ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲡⲉ.
21 A gdy się zasię Jezus przeprawił w łodzi na drugą stronę, zebrał się do niego wielki lud; a on był nad morzem.
ⲕ̅ⲁ̅ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲉⲧⲁϥ⳿ⲓ ⲟⲛ ⳿ⲛϫⲉ Ⲓⲏ̅ⲥ̅ ⳿ⲉⲙⲏⲣ ϧⲉⲛ ⲡⲓϫⲟⲓ ⲁⲩⲑⲱⲟⲩϯ ⳿ⲛϫⲉ ⲟⲩⲙⲏϣ ⲉϥⲟϣ ϩⲁⲣⲟϥ ⲟⲩⲟϩ ⲛⲁϥⲭⲏ ⲡⲉ ϧⲁⲧⲉⲛ ⳿ⲫⲓⲟⲙ.
22 A oto przyszedł jeden z przełożonych bóżnicy, imieniem Jairus, a ujrzawszy go, przypadł do nóg jego.
ⲕ̅ⲃ̅ⲟⲩⲟϩ ⲁϥ⳿ⲓ ϩⲁⲣⲟϥ ⳿ⲛϫⲉ ⲟⲩⲁⲓ ⳿ⲛⲛⲓⲁⲣⲭⲏⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲟⲥ ⳿ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ Ⲓⲁⲓⲣⲟⲥ ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲉⲧⲁϥⲛⲁⲩ ⳿ⲉⲣⲟϥ ⲁϥϩⲓⲧϥ ϧⲁⲣⲁⲧⲟⲩ ⳿ⲛⲛⲉϥϭⲁⲗⲁⲩϫ.
23 I prosił go wielce, mówiąc: Ponieważ córeczka moja kona, pójdźże, włóż na nię ręce, aby była uzdrowiona, i będzie żywa. I poszedł z nim.
ⲕ̅ⲅ̅ⲟⲩⲟϩ ⲛⲁϥϯϩⲟ ⳿ⲉⲣⲟϥ ⳿ⲛϩⲁⲛⲙⲏϣ ⲉϥϫⲱ ⳿ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲧⲁϣⲉⲣⲓ ⲁⲥϧⲱⲛⲧ ⳿ⲉ⳿ⲫⲙⲟⲩ ϩⲓⲛⲁ ⳿ⲛⲧⲉⲕ⳿ⲓ ⳿ⲛⲧⲉⲕⲭⲁ ⲧⲉⲕϫⲓϫ ⳿ⲉϫⲱⲥ ϩⲓⲛⲁ ⳿ⲛⲧⲉⲥⲛⲟϩⲉⲙ ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲛⲧⲉⲥⲱⲛϧ.
24 I szedł za nim lud wielki, i cisnęli go.
ⲕ̅ⲇ̅ⲟⲩⲟϩ ⲁϥϣⲉⲛⲁϥ ⲛⲉⲙⲁϥ ⲟⲩⲟϩ ⲁⲩⲙⲟϣⲓ ⳿ⲛⲥⲱϥ ⳿ⲛϫⲉ ⲟⲩⲙⲏϣ ⲉϥⲟϣ ⲟⲩⲟϩ ⲛⲁⲩϩⲟϫϩⲉϫ ⳿ⲙⲙⲟϥ ⲡⲉ.
25 Tedy niektóra niewiasta, która cierpiała płynienie krwi ode dwunastu lat.
ⲕ̅ⲉ̅ⲟⲩⲟϩ ⲓⲥ ⲟⲩ⳿ⲥϩⲓⲙⲓ ⲁⲥⲉⲣ ⲓ̅ⲃ̅ ⳿ⲛⲣⲟⲙⲡⲓ ⳿ⲉⲣⲉ ⲟⲩⲟⲛ ⲟⲩ⳿ⲥⲛⲟϥ ϧⲁⲣⲟⲥ.
26 I wiele ucierpiała od wielu lekarzy, i wynałożyła wszystko, co miała; a nic jej nie pomogło, owszem się jej tem więcej pogorszało:
ⲕ̅ⲋ̅ⲟⲩⲟϩ ⲁⲥϭⲓ ⳿ⲛⲟⲩⲙⲏϣ ⳿ⲛϧⲓⲥⲓ ⳿ⲛⲧⲟⲧⲟⲩ ⳿ⲛϩⲁⲛⲙⲏϣ ⳿ⲛⲥⲏⲓⲛⲓ ⲟⲩⲟϩ ⲁⲥϭⲉ ⲛⲉⲧⲉⲛⲧⲁⲥ ⲛⲓⲃⲉⲛ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲙⲡⲉⲥϫⲉⲙϩⲏⲟⲩ ⳿ⲛ⳿ϩⲗⲓ ⲁⲗⲗⲁ ⲙⲁⲗⲗⲟⲛ ⲛⲁⲥ⳿ⲧϩⲟ ⳿ⲛϩⲟⲩ⳿ⲟ.
27 Usłyszawszy o Jezusie, przyszła z tyłu między ludem, i dotknęła się szaty jego;
ⲕ̅ⲍ̅⳿ⲉⲧⲁⲥⲥⲱⲧⲉⲙ ⲉⲑⲃⲉ Ⲓⲏ̅ⲥ̅ ⲁⲥ⳿ⲓ ϧⲉⲛ ⲡⲓⲙⲏϣ ϩⲓⲫⲁϩⲟⲩ ⲁⲥϭⲓⲛⲉⲙ ⲡⲉϥ⳿ϩⲃⲟⲥ.
28 Bo mówiła: Jeźli się tylko dotknę szaty jego, będę uzdrowiona.
ⲕ̅ⲏ̅ⲛⲁⲥϫⲱ ⲅⲁⲣ ⳿ⲙⲙⲟⲥ ⲡⲉ ϫⲉ ⲕⲁⲛ ⲁⲓϣⲁⲛϭⲓⲛⲉⲙ ⲡⲉϥ⳿ϩⲃⲱⲥ ϯⲛⲁⲛⲟϩⲉⲙ.
29 A zarazem wyschło źródło krwi jej, i poczuła na ciele, że uzdrowiona była od choroby swojej.
ⲕ̅ⲑ̅ⲟⲩⲟϩ ⲥⲁⲧⲟⲧⲥ ⲁⲥϣⲱⲟⲩ⳿ⲓ ⳿ⲛϫⲉ ϯⲙⲟⲩⲙⲓ ⳿ⲛⲧⲉ ⲡⲉⲥ⳿ⲥⲛⲟϥ ⲟⲩⲟϩ ⲁⲥ⳿ⲉⲙⲓ ϧⲉⲛ ⲡⲉⲥⲥⲱⲙⲁ ϫⲉ ⲁⲥⲟⲩϫⲁⲓ ⳿ⲉⲃⲟⲗϩⲁ ϯⲙⲁⲥⲧⲓⲅⲝ.
30 A wnet poznawszy Jezus sam w sobie, że z niego moc wyszła, obrócił się do ludu i rzekł: Kto się dotknął szat moich?
ⲗ̅ⲟⲩⲟϩ ⲥⲁⲧⲟⲧϥ ⲁϥ⳿ⲉⲙⲓ ⳿ⲛϫⲉ Ⲓⲏ̅ⲥ̅ ⳿ⲛ⳿ϧⲣⲏⲓ ⳿ⲛϧⲏⲧϥ ⳿ⲉϯϫⲟⲙ ⳿ⲉⲧⲁⲥ⳿ⲓ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⳿ⲙⲙⲟϥ ⳿ⲉⲧⲁϥⲫⲟⲛϩϥ ⲇⲉ ϧⲉⲛ ⲡⲓⲙⲏϣ ⲛⲁϥϫⲱ ⳿ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉⲧⲁϥϭⲓⲛⲉⲙ ⲛⲁ⳿ϩⲃⲱⲥ.
31 I rzekli mu uczniowie jego: Widzisz, że cię ten lud ciśnie, a mówisz: Kto się mnie dotknął?
ⲗ̅ⲁ̅ⲟⲩⲟϩ ⲛⲁⲩϫⲱ ⳿ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲁϥ ⲡⲉ ⳿ⲛϫⲉ ⲛⲉϥⲙⲁⲑⲏⲧⲏⲥ ϫⲉ ⳿ⲭⲛⲁⲩ ⳿ⲉⲡⲓⲙⲏϣ ⲉϥϩⲟϫϩⲉϫ ⳿ⲙⲙⲟⲕ ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲕϫⲱ ⳿ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲡⲉⲧⲁϥϭⲓⲛⲉⲙⲏⲓ.
32 I spojrzał w koło, aby ujrzał tę, która to uczyniła:
ⲗ̅ⲃ̅ⲟⲩⲟϩ ⲛⲁϥϫⲟⲩϣⲧ ⲡⲉ ⳿ⲉⲛⲁⲩ ⳿ⲉⲑⲏ⳿ⲉⲧⲁⲥⲉⲣ ⲫⲁⲓ.
33 Ale niewiasta ona z bojaźnią i ze drżeniem, wiedząc, co się przy niej stało, przystąpiła i upadła przed nim, a powiedziała mu wszystkę prawdę.
ⲗ̅ⲅ̅ϯ⳿ⲥϩⲓⲙⲓ ⲇⲉ ⳿ⲉⲧⲁⲥⲉⲣϩⲟϯ ⲟⲩⲟϩ ⲁⲥ⳿ⲥⲑⲉⲣⲧⲉⲣ ⲉⲥ⳿ⲉⲙⲓ ⳿ⲉⲫⲏ⳿ⲉⲧⲁϥϣⲱⲡⲓ ⳿ⲙⲙⲟⲥ ⲁⲥ⳿ⲓ ⲟⲩⲟϩ ⲁⲥϩⲓⲧⲥ ⳿ⲉ⳿ϧⲣⲏⲓ ϧⲁⲣⲁⲧϥ ⲟⲩⲟϩ ⲁⲥϫⲉ ϯⲙⲉⲑⲙⲏⲓ ⲧⲏⲣⲥ ⲛⲁϥ.
34 Zatem jej on rzekł: Córko! wiara twoja ciebie uzdrowiła, idźże w pokoju, a bądź zdrowa od choroby twojej.
ⲗ̅ⲇ̅⳿ⲛⲑⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲧⲁϣⲉⲣⲓ ⲡⲉⲛⲁϩϯ ⲡⲉⲧⲁϥⲛⲁϩⲙⲓ ⲙⲁϣⲉⲛⲉ ϧⲉⲛ ⲟⲩϩⲓⲣⲏⲛⲏ ⲟⲩⲟϩ ϣⲱⲡⲓ ⲉⲩⲟⲩϫⲁⲓ ⳿ⲉⲃⲟⲗϩⲁ ⲧⲉⲙⲁⲥⲧⲓⲅⲝ.
35 A gdy on jeszcze mówił, przyszli słudzy od przełożonego bóżnicy, mówiąc: Córka twoja umarła, czemuż jeszcze trudzisz nauczyciela?
ⲗ̅ⲉ̅⳿ⲉⲧⲓ ⲉϥⲥⲁϫⲓ ⲁⲩ⳿ⲓ ϩⲁ ⲡⲓⲁⲣⲭⲏⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲟⲥ ⲉⲩϫⲱ ⳿ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⳿ⲁ ⲧⲉⲕϣⲉⲣⲓ ⲙⲟⲩ ⲉⲑⲃⲉ ⲟⲩ ⳿ⲕϯϧⲓⲥⲓ ⳿ⲙⲡⲓⲣⲉϥϯ⳿ⲥⲃⲱ.
36 Ale Jezus skoro usłyszał to, co oni mówili, rzekł do przełożonego bóżnicy: Nie bój się, tylko wierz!
ⲗ̅ⲋ̅Ⲓⲏ̅ⲥ̅ ⲇⲉ ⳿ⲉⲧⲁϥⲥⲱⲧⲉⲙ ⳿ⲉⲡⲓⲥⲁϫⲓ ⳿ⲉⲧⲟⲩϫⲱ ⳿ⲙⲙⲟϥ ⲡⲉϫⲁϥ ⳿ⲙⲡⲓⲁⲣⲭⲏⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲟⲥ ϫⲉ ⳿ⲙⲡⲉⲣⲉⲣϩⲟϯ ⲙⲟⲛⲟⲛ ⲛⲁϩϯ.
37 I nie dopuścił nikomu iść za sobą, tylko Piotrowi, i Jakóbowi, i Janowi, bratu Jakóbowemu.
ⲗ̅ⲍ̅ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲙⲡⲉϥⲭⲁ ⳿ϩⲗⲓ ⲛⲉⲙⲁϥ ⲉϥⲙⲟϣⲓ ⳿ⲛⲥⲱϥ ⳿ⲉⲃⲏⲗ ⳿ⲉⲠⲉⲧⲣⲟⲥ ⲛⲉⲙ Ⲓⲁⲕⲱⲃⲟⲥ ⲛⲉⲙ Ⲓⲱⲁⲛⲛⲏⲥ ⳿ⲡⲥⲟⲛ ⳿ⲛⲒⲁⲕⲱⲃⲟⲥ.
38 A przyszedł do domu przełożonego bóżnicy, i ujrzał tam zgiełk, i płaczące i bardzo narzekające.
ⲗ̅ⲏ̅ⲟⲩⲟϩ ⲁⲩ⳿ⲓ ⳿ⲉ⳿ⲡⲏⲓ ⳿ⲙⲡⲓⲁⲣⲭⲏⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲟⲥ ⲟⲩⲟϩ ⲁⲩⲛⲁⲩ ⳿ⲉⲣⲱⲟⲩ ⲉⲩ⳿ϣⲑⲉⲣⲑⲱⲣ ⲟⲩⲟϩ ⲉⲩⲣⲓⲙⲓ ⲟⲩⲟϩ ⲉⲩ⳿ϣⲗⲏⲗⲟⲩ⳿ⲓ ⳿ⲛⲟⲩⲙⲏϣ.
39 Wszedłszy tedy, rzekł im: Przecz zgiełk czynicie i płaczecie? nie umarłać dzieweczka, ale śpi.
ⲗ̅ⲑ̅ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲉⲧⲁϥ⳿ⲓ ⳿ⲉϧⲟⲩⲛ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲱⲟⲩ ϫⲉ ⲉⲑⲃⲉ ⲟⲩ ⲧⲉⲧⲉⲛ⳿ϣⲧⲉⲣⲑⲱⲣ ⲟⲩⲟϩ ⲧⲉⲧⲉⲛⲣⲓⲙⲓ ⳿ⲙⲡⲉⲥⲙⲟⲩ ⳿ⲛϫⲉ ϯ⳿ⲁⲗⲟⲩ ⲁⲗⲗⲁ ⲁⲥⲉⲛⲕⲟⲧ.
40 I naśmiewali się z niego. Ale on wygnawszy wszystkie, wziął z sobą ojca i matkę dzieweczki, i te, którzy przy nim byli, i wszedł tam, gdzie dzieweczka leżała.
ⲙ̅ⲟⲩⲟϩ ⲛⲁⲩⲥⲱⲃⲓ ⳿ⲙⲙⲟϥ ⲡⲉ ⳿ⲛⲑⲟϥ ⲇⲉ ⳿ⲉⲧⲁϥϩⲓ ⳿ⲡⲧⲏⲣϥ ⳿ⲉⲃⲟⲗ ⲁϥ⳿ⲱⲗⲓ ⲛⲉⲙⲁϥ ⳿ⲙ⳿ⲫⲓⲱⲧ ⳿ⲛϯ⳿ⲁⲗⲟⲩ ⲛⲉⲙ ⲧⲉⲥⲙⲁⲩ ⲛⲉⲙ ⲛⲏⲉⲑⲛⲉⲙⲁϥ ⲟⲩⲟϩ ⲁϥϣⲉⲛⲁϥ ⳿ⲉϧⲟⲩⲛ ⳿ⲉⲡⲓⲙⲁ ⳿ⲉⲛⲁⲣⲉ ϯ⳿ⲁⲗⲟⲩ ⲭⲏ ⳿ⲙⲙⲟϥ.
41 A ująwszy za rękę onę dzieweczkę, rzekł do niej: Talita kumi! co się wykłada: Dzieweczko (tobie mówię) wstań!
ⲙ̅ⲁ̅ⲟⲩⲟϩ ⳿ⲉⲧⲁϥ⳿ⲁⲙⲟⲛⲓ ⳿ⲛ⳿ⲧϫⲓϫ ⳿ⲛϯ⳿ⲁⲗⲟⲩ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲥ ϫⲉ ⲧⲁⲗⲓⲑⲁ ⲕⲟⲩⲙⲓ ⳿ⲉⲧⲉ ⲫⲁⲓ ⲡⲉ ϫⲉ ϯ⳿ⲁⲗⲟⲩ ⲉⲓϫⲉⲣⲟ ⲧⲱⲟⲩⲛⲓ.
42 A zaraz dzieweczka wstała, i chodziła; albowiem była w dwunastym roku. I zdumieli się zdumieniem wielkiem.
ⲙ̅ⲃ̅ⲟⲩⲟϩ ⲥⲁⲧⲟⲧⲥ ⲁⲥⲧⲱⲛⲥ ⳿ⲛϫⲉ ϯ⳿ⲁⲗⲟⲩ ⲟⲩⲟϩ ⲁⲥⲙⲟϣⲓ ⲛⲁⲥϧⲉⲛ ⲓ̅ⲃ̅ ⲅⲁⲣ ⳿ⲛⲣⲟⲙⲡⲓ ⲡⲉ ⲟⲩⲟϩ ⲛⲁⲩⲉⲣ⳿ϣⲫⲏⲣⲓ ⲥⲁⲧⲟⲧⲟⲩ ⲡⲉ ϧⲉⲛ ⲟⲩⲛⲓϣϯ ⳿ⲛ⳿ϣⲫⲏⲣⲓ.
43 Tedy im przykazał wielce, aby tego nikt nie wiedział, i rozkazał, aby jej dano jeść.
ⲙ̅ⲅ̅ⲟⲩⲟϩ ⲁϥϩⲟⲛϩⲉⲛ ⲛⲱⲟⲩ ⳿ⲛϩⲁⲛⲙⲏϣ ϩⲓⲛⲁ ⳿ⲛⲧⲉ⳿ϣⲧⲉⲙ ⳿ϩⲗⲓ ⳿ⲉⲙⲓ ⳿ⲉⲫⲁⲓ ⲟⲩⲟϩ ⲁϥϫⲟⲥ ⳿ⲛⲧⲟⲩϯⲟⲩⲱⲙ ⲛⲁⲥ
