Marka 4
1 I począł zasię uczyć przy morzu; i zgromadził się do niego lud wielki, tak iż wstąpiwszy w łódź, siedział na morzu, a wszystek lud był przy morzu na ziemi.
අනන්තරං ස සමුද්‍රතටේ පුනරුපදේෂ්ටුං ප්‍රාරේභේ, තතස්තත්‍ර බහුජනානාං සමාගමාත් ස සාගරෝපරි නෞකාමාරුහ්‍ය සමුපවිෂ්ටඃ; සර්ව්වේ ලෝකාඃ සමුද්‍රකූලේ තස්ථුඃ|
2 I nauczał ich wiele rzeczy w podobieństwach, a mówił do nich w nauce swojej: Słuchajcie!
තදා ස දෘෂ්ටාන්තකථාභි ර්බහූපදිෂ්ටවාන් උපදිශංශ්ච කථිතවාන්,
3 Oto wyszedł rozsiewca, aby rozsiewał.
අවධානං කුරුත, ඒකෝ බීජවප්තා බීජානි වප්තුං ගතඃ;
4 I stało się, gdy rozsiewał, że jedno padło podle drogi, a ptaki niebieskie przyleciały i podziobały je.
වපනකාලේ කියන්ති බීජානි මාර්ගපාශ්වේ පතිතානි, තත ආකාශීයපක්‍ෂිණ ඒත්‍ය තානි චඛාදුඃ|
5 Drugie zasię padło na miejsce opoczyste, gdzie nie miało wiele ziemi; i prędko weszło, przeto iż nie miało głębokości ziemi;
කියන්ති බීජානි ස්වල්පමෘත්තිකාවත්පාෂාණභූමෞ පතිතානි තානි මෘදෝල්පත්වාත් ශීඝ්‍රමඞ්කුරිතානි;
6 A gdy słońce weszło, wygorzało, a iż korzenia nie miało, uschło.
කින්තූදිතේ සූර‍්‍ය්‍යේ දග්ධානි තථා මූලානෝ නාධෝගතත්වාත් ශුෂ්කාණි ච|
7 A drugie padło między ciernie; i wzrosły ciernie i zadusiły je, i nie wydało pożytku.
කියන්ති බීජානි කණ්ටකිවනමධ්‍යේ පතිතානි තතඃ කණ්ටකානි සංවෘද්ව්‍ය තානි ජග්‍රසුස්තානි න ච ඵලිතානි|
8 Drugie zasię padło na ziemię dobrą, i wydało pożytek bujno wschodzący i rosnący; i przyniosło jedno trzydziesiątny, a drugie sześćdziesiątny, a drugie setny.
තථා කියන්ති බීජාන්‍යුත්තමභූමෞ පතිතානි තානි සංවෘද්ව්‍ය ඵලාන්‍යුත්පාදිතානි කියන්ති බීජානි ත්‍රිංශද්ගුණානි කියන්ති ෂෂ්ටිගුණානි කියන්ති ශතගුණානි ඵලානි ඵලිතවන්ති|
9 I mówił im: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha.
අථ ස තානවදත් යස්‍ය ශ්‍රෝතුං කර්ණෞ ස්තඃ ස ශෘණෝතු|
10 A gdy sam tylko był, pytali go ci, co przy nim byli ze dwunastoma, o to podobieństwo.
තදනන්තරං නිර්ජනසමයේ තත්සඞ්ගිනෝ ද්වාදශශිෂ්‍යාශ්ච තං තද්දෘෂ්ටාන්තවාක්‍යස්‍යාර්ථං පප්‍රච්ඡුඃ|
11 A on im odpowiedział: Wam dano wiedzieć tajemnicę królestwa Bożego; ale tym, którzy są obcymi, wszystko się podawa w podobieństwach;
තදා ස තානුදිතවාන් ඊශ්වරරාජ්‍යස්‍ය නිගූඪවාක්‍යං බෝද්ධුං යුෂ්මාකමධිකාරෝ(අ)ස්ති;
12 Aby patrząc patrzeli, ale nie widzieli, i słysząc słyszeli, ale nie zrozumieli, by się snać nie nawrócili, a byłyby im grzechy odpuszczone.
කින්තු යේ වහිර්භූතාඃ "තේ පශ්‍යන්තඃ පශ්‍යන්ති කින්තු න ජානන්ති, ශෘණ්වන්තඃ ශෘණ්වන්ති කින්තු න බුධ්‍යන්තේ, චේත්තෛ ර්මනඃසු කදාපි පරිවර්ත්තිතේෂු තේෂාං පාපාන්‍යමෝචයිෂ්‍යන්ත," අතෝහේතෝස්තාන් ප්‍රති දෘෂ්ටාන්තෛරේව තානි මයා කථිතානි|
13 Zatem rzekł do nich: Nie rozumiecie tego podobieństwa? A jakoż zrozumiecie wszystkie inne podobieństwa?
අථ ස කථිතවාන් යූයං කිමේතද් දෘෂ්ටාන්තවාක්‍යං න බුධ්‍යධ්වේ? තර්හි කථං සර්ව්වාන් දෘෂ්ටාන්තාන භෝත්ස්‍යධ්වේ?
14 Rozsiewca on rozsiewa słowo.
බීජවප්තා වාක්‍යරූපාණි බීජානි වපති;
15 A którzy podle drogi, ci są, którym się rozsiewa słowo; ale gdy usłyszeli, zaraz przychodzi szatan, a wybiera słowo wsiane w serca ich.
තත්‍ර යේ යේ ලෝකා වාක්‍යං ශෘණ්වන්ති, කින්තු ශ්‍රුතමාත්‍රාත් ශෛතාන් ශීඝ්‍රමාගත්‍ය තේෂාං මනඃසූප්තානි තානි වාක්‍යරූපාණි බීජාන්‍යපනයති තඒව උප්තබීජමාර්ගපාර්ශ්වේස්වරූපාඃ|
16 Także i ci, którzy na opoczystych miejscach posiani są, ci są, którzy, gdy usłyszeli słowo, zaraz je z radością przyjmują;
යේ ජනා වාක්‍යං ශ්‍රුත්වා සහසා පරමානන්දේන ගෘහ්ලන්ති, කින්තු හෘදි ස්ථෛර‍්‍ය්‍යාභාවාත් කිඤ්චිත් කාලමාත්‍රං තිෂ්ඨන්ති තත්පශ්චාත් තද්වාක්‍යහේතෝඃ
17 Wszakże nie mają korzenia w sobie, ale są doczesnymi; potem, gdy przychodzi ucisk albo prześladowanie dla słowa, wnet się gorszą;
කුත්‍රචිත් ක්ලේශේ උපද්‍රවේ වා සමුපස්ථිතේ තදෛව විඝ්නං ප්‍රාප්නුවන්ති තඒව උප්තබීජපාෂාණභූමිස්වරූපාඃ|
18 A którzy między cierniem są posiani, ci są, którzy słuchają słowa;
යේ ජනාඃ කථාං ශෘණ්වන්ති කින්තු සාංසාරිකී චින්තා ධනභ්‍රාන්ති ර්විෂයලෝභශ්ච ඒතේ සර්ව්වේ උපස්ථාය තාං කථාං ග්‍රසන්ති තතඃ මා විඵලා භවති (aiōn g165)
19 Ale pieczołowanie świata tego i omamienie bogactw, i pożądliwości innych rzeczy, wszedłszy zaduszają słowo, i staje się bez pożytku. (aiōn g165)
තඒව උප්තබීජසකණ්ටකභූමිස්වරූපාඃ|
20 A którzy na dobrą ziemię przyjęli nasienie, ci są, co słuchają słowa, i przyjmują je, przynoszą pożytek, jedno trzydziesiątny, a drugie sześćdziesiątny, a drugie setny.
යේ ජනා වාක්‍යං ශ්‍රුත්වා ගෘහ්ලන්ති තේෂාං කස්‍ය වා ත්‍රිංශද්ගුණානි කස්‍ය වා ෂෂ්ටිගුණානි කස්‍ය වා ශතගුණානි ඵලානි භවන්ති තඒව උප්තබීජෝර්ව්වරභූමිස්වරූපාඃ|
21 Nadto mówił im: Izali przynoszą świecę, aby wstawiona była pod korzec albo pod łoże? izali nie dlatego, aby ją na świecznik wstawiono?
තදා සෝ(අ)පරමපි කථිතවාන් කෝපි ජනෝ දීපාධාරං පරිත්‍යජ්‍ය ද්‍රෝණස්‍යාධඃ ඛට්වායා අධේ වා ස්ථාපයිතුං දීපමානයති කිං?
22 Bo nic nie masz tajemnego, co by nie miało być objawiono; ani się stało co skrytego, aby na jaw nie wyszło.
අතෝහේතෝ ර‍්‍යන්න ප්‍රකාශයිෂ්‍යතේ තාදෘග් ලුක්කායිතං කිමපි වස්තු නාස්ති; යද් ව්‍යක්තං න භවිෂ්‍යති තාදෘශං ගුප්තං කිමපි වස්තු නාස්ති|
23 Jeźli kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha!
යස්‍ය ශ්‍රෝතුං කර්ණෞ ස්තඃ ස ශෘණෝතු|
24 I rzekł do nich: Patrzcież, czego słuchacie; jaką miarą mierzycie, taką wam będzie odmierzono, a będzie wam przydano, którzy słuchacie.
අපරමපි කථිතවාන් යූයං යද් යද් වාක්‍යං ශෘණුථ තත්‍ර සාවධානා භවත, යතෝ යූයං යේන පරිමාණේන පරිමාථ තේනෛව පරිමාණේන යුෂ්මදර්ථමපි පරිමාස්‍යතේ; ශ්‍රෝතාරෝ යූයං යුෂ්මභ්‍යමධිකං දාස්‍යතේ|
25 Albowiem kto ma, będzie mu dano; a kto nie ma, i to, co ma, będzie od niego odjęto.
යස්‍යාශ්‍රයේ වර්ද්ධතේ තස්මෛ අපරමපි දාස්‍යතේ, කින්තු යස්‍යාශ්‍රයේ න වර්ද්ධතේ තස්‍ය යත් කිඤ්චිදස්ති තදපි තස්මාන් නේෂ්‍යතේ|
26 I mówił: Takie jest królestwo Boże, jako gdyby człowiek wrzucił nasienie w ziemię;
අනන්තරං ස කථිතවාන් ඒකෝ ලෝකඃ ක්‍ෂේත්‍රේ බීජාන්‍යුප්ත්වා
27 A spałby i wstawałby we dnie i w nocy, a nasienie by weszło i urosło, gdy on nie wie.
ජාගරණනිද්‍රාභ්‍යාං දිවානිශං ගමයති, පරන්තු තද්වීජං තස්‍යාඥාතරූපේණාඞ්කුරයති වර්ද්ධතේ ච;
28 Boć ziemia sama z siebie pożytek wydawa, naprzód trawę, potem kłos, a potem zupełne zboże w kłosie.
යතෝහේතෝඃ ප්‍රථමතඃ පත්‍රාණි තතඃ පරං කණිශානි තත්පශ්චාත් කණිශපූර්ණානි ශස්‍යානි භූමිඃ ස්වයමුත්පාදයති;
29 A skoro się okaże urodzaj, wnet gospodarz zapuszcza sierp; bo żniwo przyszło.
කින්තු ඵලේෂු පක්කේෂු ශස්‍යච්ඡේදනකාලං ඥාත්වා ස තත්ක්‍ෂණං ශස්‍යානි ඡිනත්ති, අනේන තුල්‍යමීශ්වරරාජ්‍යං|
30 Nad to rzekł: Do czego przypodobamy królestwo Boże, albo którem je podobieństwem wyrazimy?
පුනඃ සෝ(අ)කථයද් ඊශ්වරරාජ්‍යං කේන සමං? කේන වස්තුනා සහ වා තදුපමාස්‍යාමි?
31 Jest jako ziarno gorczyczne; które, gdy wsiane bywa w ziemię, najmniejsze jest ze wszystkich nasion, które są na ziemi.
තත් සර්ෂපෛකේන තුල්‍යං යතෝ මෘදි වපනකාලේ සර්ෂපබීජං සර්ව්වපෘථිවීස්ථබීජාත් ක්‍ෂුද්‍රං
32 Ale gdy bywa wsiane, wzrasta, i bywa największe nad wszystkie jarzyny, i rozpuszcza gałęzie wielkie, tak iż pod cieniem jego mogą sobie czynić gniazda ptaki niebieskie.
කින්තු වපනාත් පරම් අඞ්කුරයිත්වා සර්ව්වශාකාද් බෘහද් භවති, තස්‍ය බෘහත්‍යඃ ශාඛාශ්ච ජායන්තේ තතස්තච්ඡායාං පක්‍ෂිණ ආශ්‍රයන්තේ|
33 I przez wiele takich podobieństw mówił do nich słowo, tak jako słuchać mogli.
ඉත්ථං තේෂාං බෝධානුරූපං සෝ(අ)නේකදෘෂ්ටාන්තෛස්තානුපදිෂ්ටවාන්,
34 A bez podobieństwa nie mówił do nich; wszakże uczniom swym wszystko z osobna wykładał.
දෘෂ්ටාන්තං විනා කාමපි කථාං තේභ්‍යෝ න කථිතවාන් පශ්චාන් නිර්ජනේ ස ශිෂ්‍යාන් සර්ව්වදෘෂ්ටාන්තාර්ථං බෝධිතවාන්|
35 I rzekł do nich w tenże dzień, gdy już był wieczór: Przeprawmy się na drugą stronę.
තද්දිනස්‍ය සන්ධ්‍යායාං ස තේභ්‍යෝ(අ)කථයද් ආගච්ඡත වයං පාරං යාම|
36 A rozpuściwszy lud, wzięli go z sobą, tak jako był w łodzi; ale i inne łódki były przy nim.
තදා තේ ලෝකාන් විසෘජ්‍ය තමවිලම්බං ගෘහීත්වා නෞකයා ප්‍රතස්ථිරේ; අපරා අපි නාවස්තයා සහ ස්ථිතාඃ|
37 Tedy powstała wielka nawałność wiatru, a wały biły na łódź, tak że się już napełniała.
තතඃ පරං මහාඣඤ්භ්ශගමාත් නෞ ර්දෝලායමානා තරඞ්ගේණ ජලෛඃ පූර්ණාභවච්ච|
38 A on na zadzie łodzi spał na wezgłówku; i obudzili go i mówili mu: Nauczycielu! nie dbasz, że giniemy?
තදා ස නෞකාචශ්චාද්භාගේ උපධානේ ශිරෝ නිධාය නිද්‍රිත ආසීත් තතස්තේ තං ජාගරයිත්වා ජගදුඃ, හේ ප්‍රභෝ, අස්මාකං ප්‍රාණා යාන්ති කිමත්‍ර භවතශ්චින්තා නාස්ති?
39 A tak ocknąwszy się, zgromił wiatr, i rzekł morzu: Umilknij, a uśmierz się. I przestał wiatr, a stało się wielkie uciszenie.
තදා ස උත්ථාය වායුං තර්ජිතවාන් සමුද්‍රඤ්චෝක්තවාන් ශාන්තඃ සුස්ථිරශ්ච භව; තතෝ වායෞ නිවෘත්තේ(අ)බ්ධිර්නිස්තරඞ්ගෝභූත්|
40 Zatem rzekł im: Przecz jesteście tak bojaźliwi? Jakoż nie macie wiary?
තදා ස තානුවාච යූයං කුත ඒතාදෘක්ශඞ්කාකුලා භවත? කිං වෝ විශ්වාසෝ නාස්ති?
41 I bali się bojaźnią wielką, i mówili jedni do drugich: Któż wżdy ten jest, że mu i wiatr i morze są posłuszne?
තස්මාත්තේ(අ)තීවභීතාඃ පරස්පරං වක්තුමාරේභිරේ, අහෝ වායුඃ සින්ධුශ්චාස්‍ය නිදේශග්‍රාහිණෞ කීදෘගයං මනුජඃ|
