Marka 4
1 I począł zasię uczyć przy morzu; i zgromadził się do niego lud wielki, tak iż wstąpiwszy w łódź, siedział na morzu, a wszystek lud był przy morzu na ziemi.
Avelin dil panga thu ahilpan kit tai. Mipi tamtah akoma ahung kikhom pai jeng un, Ama kong sunga aluttan ahi. Kong sunga chun atouvin, mipite chu vaokama atouvun ahi.
2 I nauczał ich wiele rzeczy w podobieństwach, a mówił do nich w nauce swojej: Słuchajcie!
Amaho chu thulem'in thu tamtah ahil in,
3 Oto wyszedł rozsiewca, aby rozsiewał.
“Ngaiyun! Muchi thepa muchi then achen ahi.
4 I stało się, gdy rozsiewał, że jedno padło podle drogi, a ptaki niebieskie przyleciały i podziobały je.
Athe atheleh abang lamsih-ah achun, hiho chu vachaten ahungloh un anegam tauvin ahi.
5 Drugie zasię padło na miejsce opoczyste, gdzie nie miało wiele ziemi; i prędko weszło, przeto iż nie miało głębokości ziemi;
Chule abang songlheo chunga leipatna lah a achun, alei asalou jeh'in akehdoh jeng in,
6 A gdy słońce weszło, wygorzało, a iż korzenia nie miało, uschło.
Ahivang in nisan ahin kah phat in asang gon, jung aneilou jeh'in agoplha paitan ahi.
7 A drugie padło między ciernie; i wzrosły ciernie i zadusiły je, i nie wydało pożytku.
Chule abang linglah-a achun, ling hochu ahung khang in chang phung dong nalaiho chu adep lihtan, ahinga aum tapoi.
8 Drugie zasię padło na ziemię dobrą, i wydało pożytek bujno wschodzący i rosnący; i przyniosło jedno trzydziesiątny, a drugie sześćdziesiątny, a drugie setny.
Adang ho chu leiphalaiya achun, ahung khang in agatan, hiho chu ajat somthum, ajat somgup, ajat jakhat cheng in apungtan ahi!”
9 I mówił im: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha.
Chuin Aman aseiyin, “Koihileh khojahna ding nakhang neiyin ngaihen,” ati.
10 A gdy sam tylko był, pytali go ci, co przy nim byli ze dwunastoma, o to podobieństwo.
Chomkhat jouvin aseijui somleni ho toh akimvela mi dangho toh aum khom pet in, amahon athulem seiho chu ipi kiseina ham tin adong un.
11 A on im odpowiedział: Wam dano wiedzieć tajemnicę królestwa Bożego; ale tym, którzy są obcymi, wszystko się podawa w podobieństwach;
Aman adonbut in, “Pathen gam thuguh chu nangho kipea nahi tauve. Hinlah thulema kaseina jeh chu polam miho jah ding ahi,
12 Aby patrząc patrzeli, ale nie widzieli, i słysząc słyszeli, ale nie zrozumieli, by się snać nie nawrócili, a byłyby im grzechy odpuszczone.
Hichu Lekhabun aseisa agui lhunna ding: ‘Ka thilbol amu tengule, ima jildoh hetdoh aneilou diu. Ka thusei ajah tengule, ima hetdoh aneilou diu. Achutiloule keima lam'ah hung kiheiyuntin, ngaidam chang get unte,’ kiti chu ahi,” ati.
13 Zatem rzekł do nich: Nie rozumiecie tego podobieństwa? A jakoż zrozumiecie wszystkie inne podobieństwa?
Abanin Yeshuan akomuva, “Nanghon hiche thulem hi nahetlou monguham? Achutile thulem dang jouse iti nahet tadiu vem?
14 Rozsiewca on rozsiewa słowo.
Lou bolpan muchi athe chu Pathen thu midang koma kihil lhang tobang ahi.
15 A którzy podle drogi, ci są, którym się rozsiewa słowo; ale gdy usłyszeli, zaraz przychodzi szatan, a wybiera słowo wsiane w serca ich.
Muchi kithe lamsih-a chuhon avetsah chu ahileh, Pathen thu ja-a ahivanga Satan in ahung kilhoh mang pai toh tekah ahi.
16 Także i ci, którzy na opoczystych miejscach posiani są, ci są, którzy, gdy usłyszeli słowo, zaraz je z radością przyjmują;
Songlheo chung leipatna lah-a chuhon avetsah chu, athu ajah jah-a thanomtah'a joppai jengho ahi.
17 Wszakże nie mają korzenia w sobie, ale są doczesnymi; potem, gdy przychodzi ucisk albo prześladowanie dla słowa, wnet się gorszą;
Ahivang in amaho chu jung neilou ahi jeh-un, apangsot jouji pouve. Pathen thutahsan jeh'a boina le suhgimna ato tengule, jung aneilou jeh-uvin alhupaiji tauve.
18 A którzy między cierniem są posiani, ci są, którzy słuchają słowa;
Ling lah a muchi kithehon avetsah chu Pathen thu ja a,
19 Ale pieczołowanie świata tego i omamienie bogactw, i pożądliwości innych rzeczy, wszedłszy zaduszają słowo, i staje się bez pożytku. (aiōn g165)
Ahivanga leiset hinkho lungkhamna ten alodimsetna, haona lungthim chule thildang dang ngaichatnan thu chu adeplih jeh-a ga sodoh joulou tobang ahi. (aiōn g165)
20 A którzy na dobrą ziemię przyjęli nasienie, ci są, co słuchają słowa, i przyjmują je, przynoszą pożytek, jedno trzydziesiątny, a drugie sześćdziesiątny, a drugie setny.
Chule leipha laiya chuhon avetsah chu athu ja-a, hea jopte chu ahiuvin, abang ajat somthum, abang jat somgup chule abang ajat ja-a aga punsah beho ahiuve,” ati.
21 Nadto mówił im: Izali przynoszą świecę, aby wstawiona była pod korzec albo pod łoże? izali nie dlatego, aby ją na świecznik wstawiono?
Chuin Yeshuan ajah uva, “Koiyin meivah khu lo sung le jalkhun noiya atun ngaiyem? Koiman bolponte! Meivah chu avah hoiselna ding muna aki tungjin ahi.
22 Bo nic nie masz tajemnego, co by nie miało być objawiono; ani się stało co skrytego, aby na jaw nie wyszło.
Ijeh-inem itileh thil kiselguh chengse chu achaina leh kiphongdoh ding, chuleh akiselguh jouse chu vahdoh ding ahi.
23 Jeźli kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha!
Koihileh khojahna ding nakhang neiyin ngaihen,” ati.
24 I rzekł do nich: Patrzcież, czego słuchacie; jaką miarą mierzycie, taką wam będzie odmierzono, a będzie wam przydano, którzy słuchacie.
Chuin ajah uva, “Najah chengseu chu lungluttah in ngaiyun. Phataha nangai chan uva, hetgilna nakipe diu ahi—chule kipehbe dingbon nahiuve.
25 Albowiem kto ma, będzie mu dano; a kto nie ma, i to, co ma, będzie od niego odjęto.
Koihileh kathuhil ngaiho chu hetbena kipehbe ding, ahinlah koihileh kathuhil ngailou chu ahetsa themkhat jong amahoa kon'a kilahmang peh ding ahi,” ati.
26 I mówił: Takie jest królestwo Boże, jako gdyby człowiek wrzucił nasienie w ziemię;
Yeshuan ajah uva, “Pathen gam umdol chu loubolmi khat'in leiya muchi athe tobang ahi.
27 A spałby i wstawałby we dnie i w nocy, a nasienie by weszło i urosło, gdy on nie wie.
Asun ajan'a a-imut pet chuleh aha pet hijongleh, amuchi the chu ahung kehdoh-in, akhanglen in, hinlah aman hitia chu thil iti hung umdoh ham ahepoi.
28 Boć ziemia sama z siebie pożytek wydawa, naprzód trawę, potem kłos, a potem zupełne zboże w kłosie.
Leiset'in acham in ahin gadohsah jin, amasapen in avui ahung dondoh in, chuteng achaina leh ahung gadoh in aminji tai.
29 A skoro się okaże urodzaj, wnet gospodarz zapuszcza sierp; bo żniwo przyszło.
Aga chu amin phatleh, a atphat ahitah jeh'in loubolpa achen, koiten a atpai jitai,” ati.
30 Nad to rzekł: Do czego przypodobamy królestwo Boże, albo którem je podobieństwem wyrazimy?
Yeshuan aseiben, “Pathen gam hi ipitoh kitekah ding hitam? Ipi thulema ka hilchet ding hitam?
31 Jest jako ziarno gorczyczne; które, gdy wsiane bywa w ziemię, najmniejsze jest ze wszystkich nasion, które są na ziemi.
Ankam mu chang leiya kithe tobang ahi, hichu muchi lah-a aneopen ahi.
32 Ale gdy bywa wsiane, wzrasta, i bywa największe nad wszystkie jarzyny, i rozpuszcza gałęzie wielkie, tak iż pod cieniem jego mogą sobie czynić gniazda ptaki niebieskie.
Ahivang in ahung kedoh tengleh hampa dang jouse sangin alenjon, abah lentah jong ahin sodoh jin, chutichun chunga leng vachate abah lim noiya ahung geh jiuvin ahi,” ati.
33 I przez wiele takich podobieństw mówił do nich słowo, tak jako słuchać mogli.
Chuin chutobang thulem tamtah mangchan amahon ahetthei diu kham thu ahil e.
34 A bez podobieństwa nie mówił do nich; wszakże uczniom swym wszystko z osobna wykładał.
Mihonpi jah-a thulem tilouvin imacha aseikhapoi. Ahinla aseijuite chengse vang chu guhthimin ijakai ahilchen jinai.
35 I rzekł do nich w tenże dzień, gdy już był wieczór: Przeprawmy się na drugą stronę.
Chuin nilhah in Yeshuan aseijuite koma, “Hung un, dil khu agal langa galkaiyu hite,” ati.
36 A rozpuściwszy lud, wzięli go z sobą, tak jako był w łodzi; ale i inne łódki były przy nim.
Chuti chun mihonpi chu adalha uvin, Yeshua chu konga akitolpi tauvin, kong dang phabep'in vang ahinjuiyun ahi.
37 Tedy powstała wielka nawałność wiatru, a wały biły na łódź, tak że się już napełniała.
Chuin khopi hui ahung nung in ahileh, twi kinong chu kong sunga ahung kinonglut matchet jeng tan, adimpai ding ahitan ahi.
38 A on na zadzie łodzi spał na wezgłówku; i obudzili go i mówili mu: Nauczycielu! nie dbasz, że giniemy?
Apet chun Yeshua chu kong mei lama lukhap kikhap'in ana ihmun, aseijuiten asukhang'un ajah-a, “Houhil, kalhummang gam dingu hi imalouva nagel ham?” atitauve.
39 A tak ocknąwszy się, zgromił wiatr, i rzekł morzu: Umilknij, a uśmierz się. I przestał wiatr, a stało się wielkie uciszenie.
Yeshua akhah phat'in huipi chu aphoh-in, twi-nong jah-a, “Thipmin! Thipchet in!” tia thu apeh leh, apettah'in huipi chu athipchet jeng tan, kho aphaseltan ahi.
40 Zatem rzekł im: Przecz jesteście tak bojaźliwi? Jakoż nie macie wiary?
Chuin Aman ajah uva, “Ibola nakichat uham? Tahsanna nanei nailou uham?” atitai.
41 I bali się bojaźnią wielką, i mówili jedni do drugich: Któż wżdy ten jest, że mu i wiatr i morze są posłuszne?
Seijui ho chu akithing jeng tauvin, “Hichepa hi koi mongmong hiya, huipi le twi-nongin jong athu angai ahitadem?” tin aki dongto tauvin ahi.
