Marka 4
1 I począł zasię uczyć przy morzu; i zgromadził się do niego lud wielki, tak iż wstąpiwszy w łódź, siedział na morzu, a wszystek lud był przy morzu na ziemi.
तैल्ला पत्ती, यीशु फिरी गलील समुन्दरेरे बन्ने लोकन शिक्षा देने लगो। मैन्हु केरि एत्री भीड़ तैस कां अकोट्ठी भोइ। यीशु समुन्दरे मां एक्की किश्ती मां च़ढ़ो ते बिश्शी जेव, ताके तै सेब्भी लोकन परमेशरेरी गल्लां केरि शिक्षा देइ सके। मैन्हु केरि सारी भीड़ तैसेरी गल्लां शुन्तां समुन्दरेरे बन्ने पुड़ खड़ी राई।
2 I nauczał ich wiele rzeczy w podobieństwach, a mówił do nich w nauce swojej: Słuchajcie!
यीशुए तैनन् बेड़ि गल्लां मिसालन मां ज़ोई। तैनी शिक्षा देइतां तैन लोकन सेइं ज़ोवं,
3 Oto wyszedł rozsiewca, aby rozsiewał.
“ई कहानी शुना! एक्सां अक बीज़ बेनेबालो बीज़ बेने जो जेव।
4 I stało się, gdy rozsiewał, że jedno padło podle drogi, a ptaki niebieskie przyleciały i podziobały je.
बीज़ बेते बार किछ बीज़ बत्तेरे ड्लेखी बिछ़ड़ू त च़ुड़ोल्लेईं एइतां तैन बीज़ च़ुनू।
5 Drugie zasię padło na miejsce opoczyste, gdzie nie miało wiele ziemi; i prędko weszło, przeto iż nie miało głębokości ziemi;
किछ बीज़ घोड़नबाली ज़मीनी पुड़ बिछ़ड़ू, ज़ेड़ी तैस डुग्घी मित्ती न मेलनेरे वजाई सेइं तैन लूशी उग्गू त बूटो लगो।
6 A gdy słońce weszło, wygorzało, a iż korzenia nie miało, uschło.
पन ज़ैखन दिहाड़ो निस्सो, त तै निकड़ो बूटो फुक्कोई जेव। ते ज़ील न छ़ड्डनेरे वजाई सेइं शुक्की जेव।
7 A drugie padło między ciernie; i wzrosły ciernie i zadusiły je, i nie wydało pożytku.
होरू किछ बीज़ कंटां केरे झ़ैल्लन मां बिछ़ड़ू। ज़ैखन तैड़ी बूटो लगो, त कंटां केरे झ़ैल्लेईं बेड़ोइतां तै बूटो दबेइ छ़ड्डो, त तैनी बुटे फल न दित्तो।
8 Drugie zasię padło na ziemię dobrą, i wydało pożytek bujno wschodzący i rosnący; i przyniosło jedno trzydziesiątny, a drugie sześćdziesiątny, a drugie setny.
पन किछ बीज़ रोड़ी ज़मीनी पुड़ बिछ़ड़ू, त तैन उग्गू त बेडोवं त फलदार भोवं। तैन मरां केन्ची बीज़े ट्लही गुणा फल दित्तो, त केन्ची बीज़े शठ गुणा, त केन्चे शौव गुणा।”
9 I mówił im: Kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha.
ए मिसाल शुनानेरे बाद, यीशुए लोकन सेइं ज़ोवं, “ज़ै कोई समझ़नू चाते, तै ध्याने सेइं शुने त समझ़े।”
10 A gdy sam tylko był, pytali go ci, co przy nim byli ze dwunastoma, o to podobieństwo.
तैल्ला पत्ती, ज़ैखन यीशु मैन्हु केरि भीड़ी करां अलग थियो, त तैखन तैसेरे सैथेईं त कने तैसेरे 12 चेलेईं यीशु तैस मिसालेरे बारे मां पुच़्छ़ू।
11 A on im odpowiedział: Wam dano wiedzieć tajemnicę królestwa Bożego; ale tym, którzy są obcymi, wszystko się podawa w podobieństwach;
यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “अवं तुसन परमेशरेरे राज़्ज़ेरो भेद समझ़ेईलो। पन होरि लोकां केरे लेइ मिसालन मां ज़ोवं गाते।
12 Aby patrząc patrzeli, ale nie widzieli, i słysząc słyszeli, ale nie zrozumieli, by się snać nie nawrócili, a byłyby im grzechy odpuszczone.
ताके ज़ेन्च़रां परमेशरेरी किताबी मां लिखोरूए तेन्च़रां भोए कि, ‘ज़ैन अवं केरतईं, तैन तैना बार-बार हेरेले, पन तैना तैसेरो मतलब न बुज़्झ़ेले। ज़ैन अवं ज़ोतईं, तैन तैना बार-बार शुनेले, पन मेरी गल न समझ़ेले। एरू न भोए कि तैना अपने पापन करां मन फिरान त तैन केरे पाप माफ़ किये गान।’”
13 Zatem rzekł do nich: Nie rozumiecie tego podobieństwa? A jakoż zrozumiecie wszystkie inne podobieństwa?
तैल्ला पत्ती, यीशुए तैन सेइं ज़ोवं, “कुन तुसेईं तै मिसाल न समझ़ी? अगर तुस तैस मिसाली न समझ़थ, त फिरी होरि सब मिसालां केन्च़रां समझ़ेले?
14 Rozsiewca on rozsiewa słowo.
अवं तुसन तै मिसाल समझ़ताईं। बीज़ बेनेबालो तै आए, ज़ै परमेशरेरी गल्लां लोकन शुनाते।
15 A którzy podle drogi, ci są, którym się rozsiewa słowo; ale gdy usłyszeli, zaraz przychodzi szatan, a wybiera słowo wsiane w serca ich.
ज़ैना मैन्हु परमेशरेरी गल्लां शुन्तन, तैन मरां किछ लोक तैस बत्तेरे ज़ेरे आन, ज़ेड़ी बीज़ बिछ़ड़ते। तैना त परमेशरेरी गल्लां शुन्तन, पन शैतान अकदम एइतां तैन मैन्हु केरे दिले मरां परमेशरेरी गल्लां केड्डी छ़ड्ते।
16 Także i ci, którzy na opoczystych miejscach posiani są, ci są, którzy, gdy usłyszeli słowo, zaraz je z radością przyjmują;
किछ होरे लोक, ज़ैना परमेशरेरी गल्लां शुन्तन, तैना तैस घोड़नबैली ज़मीनेरे ज़ेरे आन। तैना परमेशरेरी गल्लां शुन्तन त खुशी सेइं तैन कबूल भी केरतन।
17 Wszakże nie mają korzenia w sobie, ale są doczesnymi; potem, gdy przychodzi ucisk albo prześladowanie dla słowa, wnet się gorszą;
पन ज़ेन्च़रां निकड़ो बूटो घोड़नबैली ज़मीनी मां मित्ती घट भोनेरे वजाई सेइं लूशी लगते, तेन्च़रां एना मैन्हु भी भोतन। तैना मज़बूत विश्वास न रखन। एल्हेरेलेइ तैना थोड़े दिहाड़न तगर विश्वास रखतन। पन ज़ैखन परमेशरेरी गल्लां केरे मुताबिक च़लनेरे वजाई सेइं तैन पुड़ मुसीबतां एच्चन त कने ज़ैखन लोकन केरां सताए गातन, त तैखन तैना अकदम अपने विश्वास छ़ेडतां ठोकर खातन।
18 A którzy między cierniem są posiani, ci są, którzy słuchają słowa;
होरे किछ लोक, ज़ैना परमेशरेरी गल्लां शुन्तन, तैना तैस कंटां केरे झ़ैल्लां केरे ज़मीनेरे ज़ेरे आन। तैना परमेशरेरी गल्लां त शुन्तन,
19 Ale pieczołowanie świata tego i omamienie bogactw, i pożądliwości innych rzeczy, wszedłszy zaduszają słowo, i staje się bez pożytku. (aiōn g165)
पन तैना इस दुनियारी फिक्र केरतन, त कने दौलतरे वजाई सेइं धोखो खातन, त तैना बड़े चीज़ां केरू लालच़ केरतन। एसेरे वजाई सेइं तैना परमेशरेरी गल्लां बिसरी छ़ड्तन त तैन गल्लन पुड़ न च़लन। (aiōn g165)
20 A którzy na dobrą ziemię przyjęli nasienie, ci są, co słuchają słowa, i przyjmują je, przynoszą pożytek, jedno trzydziesiątny, a drugie sześćdziesiątny, a drugie setny.
पन किछ लोक, ज़ैना परमेशरेरी गल्लां शुन्तन त कने तैन पुड़ च़लतन, तैना तैस रोड़ी ज़मीनेरे ज़ेरे आन। तैना परमेशरेरी गल्लां शुन्तन त कबूल भी केरतन त फल देतन, मतलब की तैना परमेशरेरी गल्लां केरे मुताबिक ज़िन्दगी ज़ीतन। कोई ट्लही गुणा, कोई शठ गुणा त कोई शौव गुणा फल देतन।”
21 Nadto mówił im: Izali przynoszą świecę, aby wstawiona była pod korzec albo pod łoże? izali nie dlatego, aby ją na świecznik wstawiono?
तैल्ला पत्ती, यीशुए मैन्हु केरि भीड़ी सेइं ज़ोवं, “कोई बलतो दीयो एन्तां हेटी मां या खट्टी हठ न रख्खे। पन केन्ची उच्ची ठैरी पुड़ रख्खो गाते। (ताके सारे घरे लौ भोए।)
22 Bo nic nie masz tajemnego, co by nie miało być objawiono; ani się stało co skrytego, aby na jaw nie wyszło.
कोई गल छ़प्पोरी न राली, पन सैरी गल्लां बेंदी भोली, ते न कोई भेद छ़प्पोरो रालो, पन सारो भेद बांदो भोलो।
23 Jeźli kto ma uszy ku słuchaniu, niechaj słucha!
ज़ै कोई समझ़नू चाते, तै ध्याने सेइं शुने त समझ़े!”
24 I rzekł do nich: Patrzcież, czego słuchacie; jaką miarą mierzycie, taką wam będzie odmierzono, a będzie wam przydano, którzy słuchacie.
तैल्ला पत्ती, यीशुए मैन्हु केरि भीड़ी सेइं ज़ोवं, “होशियार राथ कि अवं तुसन कुन शिक्षा देइ राओरोईं। मेरी शिक्षाई शुन्तां, ज़ेत्री तुस मेरी गल मन्नेले तेत्री परमेशर तुसन समझ़ देलो। हाँ, परमेशर तुश्शी समझ़ होरि भी बधालो।
25 Albowiem kto ma, będzie mu dano; a kto nie ma, i to, co ma, będzie od niego odjęto.
किजोकि ज़ैस कां परमेशरेरी मर्ज़ी समझ़नेरी इच्छा आए, तैस परमेशर जादे समझ़ देलो। पन ज़ैस कां परमेशरेरी मर्ज़ी समझ़नेरी इच्छा नईं, तैस केरां, थोड़ी ज़ेरि समझ़, ज़ै तैस कां आए, तै भी नी गाली।”
26 I mówił: Takie jest królestwo Boże, jako gdyby człowiek wrzucił nasienie w ziemię;
तैल्ला पत्ती, यीशुए मैन्हु केरि भीड़ी सेइं ज़ोवं, “परमेशरेरू राज़ एरू ज़ेरू आए, कि अक मैन्हु ज़मीनी पुड़ बीज़ बेते।
27 A spałby i wstawałby we dnie i w nocy, a nasienie by weszło i urosło, gdy on nie wie.
तै मैन्हु हर राती झ़ुलते त दीसां बींझ़ते। तैन बीज़ उगने लग्गोरूए त बडोने लग्गोरूए, पन तैस पतो न च़ले कि तैन केन्च़रां भोते।
28 Boć ziemia sama z siebie pożytek wydawa, naprzód trawę, potem kłos, a potem zupełne zboże w kłosie.
केन्चेरी मद्दतरे बगैर ज़मीन एप्पू फल आन्चे। पेइले मुन्केरे निस्तन, बादे मां शिल्लां निस्तन, तैल्ला पत्ती शिल्लन ग्लेव लगतन।
29 A skoro się okaże urodzaj, wnet gospodarz zapuszcza sierp; bo żniwo przyszło.
आखरी मां, ज़ैखन ग्लेव पेक्की गातन, तैखन अकदम तै मैन्हु कटाई केरनेरे लेइ मैन्हु भेज़ते, किजोकि कटाईरो वक्त ओरो भोते।”
30 Nad to rzekł: Do czego przypodobamy królestwo Boże, albo którem je podobieństwem wyrazimy?
तैल्ला पत्ती, यीशुए मैन्हु केरि भीड़ी सेइं ज़ोवं, “अस परमेशरेरू राज़्ज़ेरी मसाल कोस चीज़ी सेइं देइ सकतम? कोस मिसाली सेइं अस तैस समझ़ेइ सकतम?
31 Jest jako ziarno gorczyczne; które, gdy wsiane bywa w ziemię, najmniejsze jest ze wszystkich nasion, które są na ziemi.
परमेशरेरू राज़ शेरीएरे बीज़ेरू ज़ेरू आए (ज़ै शेरीयो इस्राएले मां भोते)। ज़ैखन तैन बीज़ ज़मीनी मां बेव गाते, तैन सारे बीज़न केरां निकड़ू भोते।
32 Ale gdy bywa wsiane, wzrasta, i bywa największe nad wszystkie jarzyny, i rozpuszcza gałęzie wielkie, tak iż pod cieniem jego mogą sobie czynić gniazda ptaki niebieskie.
पन ज़ैखन तैन बीज़ बेव गाते, तै उगतां सारे निक्के-निक्के बुट्टन केरां बड्डो भोते। तैसेरी एत्री बेड्डी डेलड़ी निस्चन, कि अम्बरेरां च़ुड़ोल्ली तैसेरी छावी मां अपने आले बनेइ सकतन।”
33 I przez wiele takich podobieństw mówił do nich słowo, tak jako słuchać mogli.
एन्च़रां बेड़ि मिसालां ज़ोइतां, यीशु तैन लोकन परमेशरेरी गल्लां शुनातो थियो, ज़ेत्रू तैना शुनी सकते थिये।
34 A bez podobieństwa nie mówił do nich; wszakże uczniom swym wszystko z osobna wykładał.
तै हमेशा मिसाल देइतां परमेशरेरे राज़्ज़ेरे बारे मां तैन सेइं ज़ोतो थियो। पन ज़ैखन मैन्हु केरि भीड़ी मरां यीशु त तैसेरे चेले अलग बिश्ते थिये, तैखन यीशु अपने चेलन सेइं सैरी मिसालां केरो मतलब समझ़ोतो थियो।
35 I rzekł do nich w tenże dzień, gdy już był wieczór: Przeprawmy się na drugą stronę.
तैस दिहाड़ेरे बादे मां, ज़ैखन ड्लोझ़ भोइ, यीशुए अपने चेलन सेइं ज़ोवं, “एज्जा, अस गलील समुन्दरेरे पार च़लम।”
36 A rozpuściwszy lud, wzięli go z sobą, tak jako był w łodzi; ale i inne łódki były przy nim.
तैल्हेरेलेइ मैन्हु केरि भीड़ छ़ेडतां तैना तैस किश्ती मां च़ढ़े ज़ैस मां यीशु पेइलो थियो, त तैना तैट्ठां च़ले जे। होरि किछ किश्ती मां भी लोक तैन सेइं साथी जे।
37 Tedy powstała wielka nawałność wiatru, a wały biły na łódź, tak że się już napełniała.
ज़ैखन तैना समुन्दर पार केरने लग्गोरे थिये, तैखन अक बड्डो तूफान च़लो, त छ़ेल्ली एड़ी तगर पुज़्ज़ी कि किश्ती पैनी सेइं भेरोई जेई।
38 A on na zadzie łodzi spał na wezgłówku; i obudzili go i mówili mu: Nauczycielu! nie dbasz, że giniemy?
पन यीशु किश्तेरी पेत्री पासे, शेराहने पुड़ क्रोड़ी रेखतां झ़ुल्लोरो थियो। तैखन तैसेरे चेलेईं तै बींझ़ेइतां तैस सेइं ज़ोवं, “हे गुरू, कुन तीं फिक्र नईं, अस त मरने बालेम!”
39 A tak ocknąwszy się, zgromił wiatr, i rzekł morzu: Umilknij, a uśmierz się. I przestał wiatr, a stało się wielkie uciszenie.
तैखन यीशुए उठतां तूफान डांटो, त समुन्दरे सेइं ज़ोवं, “शान्त रा, रुकी गा!” अकदम तूफान रुकी जेव त समुन्दर शान्त भोव।
40 Zatem rzekł im: Przecz jesteście tak bojaźliwi? Jakoż nie macie wiary?
तैखन यीशुए अपने चेलन सेइं ज़ोवं, “तुस किजो डरतथ? कुन तुसन हेजू भी मीं पुड़ विश्वास नईं?”
41 I bali się bojaźnią wielką, i mówili jedni do drugich: Któż wżdy ten jest, że mu i wiatr i morze są posłuszne?
पन तैना बड़े डेरि जे त एप्पू मांमेइं ज़ोने लग्गे, “ए मैन्हु कौन आए कि तूफान त समुन्दर भी एसेरो हुक्म मन्तन!”
