Marka 2
1 A zasię przyszedł po kilku dniach do Kapernaum, i usłyszano, że jest w domu.
Mago'a kna evutegeno Jisasi'a rukrahe huno Kapaneamu nemania kumate emani'nege'za, Jisasi'ma e'ne kema veamo'za antahi'naze.
2 A wnet zeszło się ich tak wiele, że się zmieścić nie mogli ani przede drzwiami; i opowiadał im słowo Boże.
Hagi rama'a vahe krerfamo'za atru hu'za nompine kasante'ene mani titipa nehazageno, mono kea zamasmi'ne.
3 Tedy przyszli do niego niosący powietrzem ruszonego, którego czterej nieśli.
Hagi mago'a vahe'mo'za aga sti'nea ne' avare'za e'naze. Hagi 4'a vahe'mo'za sesenku hu'za erizafa hu'za e'naze.
4 A gdy do niego przystąpić nie mogli dla ciżby, odarli dach, gdzie był Jezus, a przełamawszy go, spuścili po powrozach na dół łoże, na którem leżał powietrzem ruszony.
Zamagra zafahu'za ufrega osu'naze, na'ankure rama'a vahe krefamo'za manihiza hazageno, Jisasi'ma mani'nea avamenteti nomuza eri anasege'za, ana nera sesenkufi mase'nege'za nofite azerineza atrageno akoheno urami'ne.
5 A widząc Jezus wiarę ich, rzekł powietrzem ruszonemu: Synu! odpuszczone są tobie grzechy twoje.
Anama hazageno'a Jisasi'a avare'za e'namokizmi zamentinti negeno, agama sti'nea nera amanage huno asami'ne, Ne'nimoka kumika'a apasegantoe.
6 A byli tam niektórzy z nauczonych w Piśmie, siedząc i myśląc w sercach swoich:
Hianagi anampina mago'a kasegere ugagota hu'naza vahe'mo'za mani'ne'za, anage hu'za zamagu'afina antahi'naze.
7 Czemuż ten takie mówi bluźnierstwa? któż może grzechy odpuszczać, tylko sam Bóg?
Na'a higeno ama ne'mo'a kumira atregantoe nehie? Anumzamofo huhaviza hunente! Iza Agra kumira atregantoe nehie, Anumzamoke kumira atrentegahie hu'za antahinaze?
8 A zaraz poznawszy Jezus duchem swym, iż tak w sobie myśleli, rzekł im: Czemuż tak myślicie w sercach waszych?
E'i anage hu'za zamagesa nentahizageno, Jisasi'a zamagu'afi negeno, ame huno zamasami'ne, Na'a higetma tamaguafina e'inahu antahintahia nehaze?
9 Cóż łatwiejszego jest, rzec powietrzem ruszonemu: Odpuszczone są tobie grzechy, czyli rzec: Wstań i weźmij łoże twoje, a chodź?
Agama sti'nea nera ina'i kema hanua kemo fru huntegahie. Kumi ka'a atregantoe hanua kemopi, ontinka sesenku ka'a erinka vuo hanua kemo fru huntegahio?
10 Ale żebyście wiedzieli, iż Syn człowieczy ma moc na ziemi grzechy odpuszczać, rzekł powietrzem ruszonemu:
Hianagi tamagra antahitama ketma hugahaze. Vahe'mofo Mofavremo'a, ama mopafi vahe'ma kumi'ma atrente hihamua erineankino, kumira atrentegahie.
11 Tobie mówię: Wstań, a weźmij łoże twoje, a idź do domu twego.
Nagra hugantoanki otinka sesenkuka'a erinka nonka'arega vuo.
12 A on zarazem wstał, i wziąwszy łoże swoje, wyszedł przed wszystkimi, tak iż się wszyscy zdumiewali i chwalili Boga, mówiąc: Nigdyśmy nic takiego nie widzieli.
Higeno ame huno otino sesenku'a eri kofino mika vahe zamure atiramino vu'ne. Nevige'za mika vahe'mo'za zamagogo fege'za, Anumzamofo agi erisaga nehu'za, e'inahu ruzahu ruzahu avu'ava zana nonkonaza erifore nehie, hu'naze.
13 I wyszedł zasię nad morze, a wszystek lud przychodził do niego, i nauczał je.
Henka ete Jisasi'a Galili tiru ankenarega nevige'za, veamo'za eri hantage'za mani'nerega azageno rempi huzami'ne.
14 A idąc mimo cła, ujrzał Lewiego, syna Alfeuszowego, siedzącego na cle, i rzekł mu: Pójdź za mną! a on wstawszy szedł za nim.
Agra nevuno Alfiasi nemofo agi'a Livae takisi e'neriza osi nompi mani'negeno ome negeno amanage hu'ne, Eme namage anto higeno otino amage vu'ne.
15 I stało się, gdy Jezus siedział za stołem w domu jego, że wiele celników i grzeszników wespół siedziało z Jezusem i z uczniami jego; bo ich wiele było, i chodzili za nim.
Hagi Jisasi'ma Livae nompi ne'za ome ne'negeno'a, rama'a takesi zagoma eneriza vahe'mo'zane, kumi vahe'mo'za Jisasi'ene amage'ma nentaza disaipolo naga'ane magopi ne'za ne'naze. Na'ankure rama'a vahe'mo'za Jisasina amagera ante'naze.
16 A nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie widząc go, że jadł z celnikami i z grzesznikami, mówili do uczniów jego: Cóż jest, iż z celnikami i z grzesznikami je i pije?
Hagi kasegere ugagota hu'naza vahe'ene, Farisi vahe'mo'zama, kazageno kumi vahe'ene takisi zagoma e'neri'za vahe'ene, magopima manineno tine ne'zama nenazageno, na'a higeno takesi e'neri'za vahe'ene kumi vahe'enena magopina ne'zana nene? Hu'za amage'ma nentaza disaipol nagara zmantahige'naze.
17 A usłyszawszy to Jezus, rzekł im: Nie potrzebują zdrowi lekarza, ale ci, co się źle mają; nie przyszedłem, wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych do pokuty.
Jisasi'a ana naneke nentahino amanage huno zamasmi'ne, Krima e'orinaza vahe'mo'zage tusa vahetera novaze. Hanki krima eri'naza vahe'mo'za tusa vahetera nevaze. Nagra fatgo vahe kehunakura omenoanki, kumi vahe kehuku e'noe.
18 A uczniowie Janowi i Faryzejscy pościli, a przyszedłszy mówili do niego: Czemuż uczniowie Janowi i Faryzejscy poszczą, a twoi uczniowie nie poszczą?
Hagi Joni amage'ma nentaza disaipol naga'mo'zane, Farisi mono vahe'mo'za, ne'zana a'o nehaze. Anama hu'naza zanku mago'a vahe'mo'za Jisasinte e'za anage hu'naze. Na'a higeno Joni amage'ma nentaza disaipol vahe'ene Farisi vahe'mo'za ne'za a'o nehazanagi, Kagri kamagema nentaza disaipol vahe'mo'za ne'zana a'o nosaze?
19 I rzekł im Jezus: Izali mogą synowie łożnicy małżeńskiej pościć, póki z nimi jest oblubieniec? Póki z sobą oblubieńca mają, nie mogą pościć.
Hazageno Jisasi'a anage huno zamasami'ne, Aravema hunakuma hirema etruma hu'naza naga'mo'za aravema hunaku hu'nesia ne'ma zamagri enema mani'nenige'za ne'zana a'o hugahazafi? Aravema hu'naku hu'nesia ne'ma mani'nenigeno'a, ne'zana a'o osugahaze.
20 Ale przyjdą dni, gdy od nich odjęty będzie oblubieniec, a tedy będą pościć w one dni.
Hianagi mago'a kna ne-eankino, aravema hunaku hania ne'ma avare'za vutesageno, ana knafi ne'zana a'o hugahaze.
21 A żaden nie wprawuje łaty sukna nowego w szatę wiotchą, inaczej ona jego łata nowa ujmuje nieco od wiotchej szaty, i stawa się gorsze rozdarcie.
Hagi mago vahe'mo'e huno atafa kenama tagato hu'nerera kasefa tavravea erinteno ohatigahie. Sese nehanigeno ampimpi nehuno mago'ene ruragato hura hu'zanku anaranosie.
22 I żaden nie leje wina młodego w stare statki; bo inaczej wino młode rozsadza statki, i wycieka wino, a statki się psują; ale wino nowe ma być wlewane w statki nowe.
Magore huno vahe'mo'a kahefa wainia, atafa tintafema meme akrute tro huntepina taginonte. Na'ankure wainimo'a ana tafena rutagato hanigeno, wainimo'ene ana tintafemo'enena haviza hugaha'e. Hagino kahefa waini'a kahefa tintafempi tagintegahie.
23 I stało się, że szedł Jezus w sabat przez zboża, i poczęli uczniowie jego idąc rwać kłosy.
Mago mani fruhu knazupa Jisasi'a witi hozafi rukitagino nevigeno, Agri'ma amage'ma nentaza disaipol naga'mo'za mago'a witi eritaniza nene'za vu'naze.
24 Ale Faryzeuszowie mówili do niego: Oto czemu ci czynią w sabat, czego się nie godzi czynić?
Ana hazageno Farisi vahe'mo'za anage Jisasinkura hu'naze. Ko, na'a hige'za kasegemo mani fruhu knazupa osiho hu'neazana nehaze?
25 A on im rzekł: Nigdyście nie czytali, co uczynił Dawid, gdy niedostatek cierpiał, a łaknął, sam i ci, którzy z nim byli?
Hazageno agra anage huno zamasami'ne, Devitima mago zupama hu'nea zana tamagra hamprita ontahinazo? Agra'ene magokama vu'naza vahe'mo'za, zamaga'ma atege'za hu'naza zana zanku nehue.
26 Jako wszedł do domu Bożego za Abijatara, kapłana najwyższego, i jadł chleby pokładne, (których się nie godziło jeść, tylko kapłanom), a dał i tym, którzy z nim byli.
Abiatama, ugagota Prisima maninerera, Deviti'ma Anumzamofo nompi ufreno, pristi vahe'moke nenea bretia erino neneno zami'neana, kasegemo'a pristi vahe'mo'zage negahaze hu'nea bretia ne'neazamofo kea ontahineta nehazo?
27 Dotego rzekł im: Sabat dla człowieka uczyniony, a nie człowiek dla sabatu.
Huteno Jisasi'a anage huno zamasami'ne, Anumza'mo'ma mani fruhu knama anteneana, vahe'mofo aza hinogu antene. Hagi vahe'mo'za mani fruhu kna aza hanazagura ontene.
28 Dlatego Syn człowieczy jest Panem i sabatu.
Hagi Vahe'mofo Mofavremo'a mani fruhu knamofo ra mani'ne.
