Marka 15
1 A zaraz rano naradziwszy się przedniejsi kapłani z starszymi i z nauczonymi w Piśmie i ze wszystką radą, związali Jezusa, i wiedli go, i podali Piłatowi.
அத² ப்ரபா⁴தே ஸதி ப்ரதா⁴நயாஜகா: ப்ராஞ்ச உபாத்⁴யாயா: ஸர்வ்வே மந்த்ரிணஸ்²ச ஸபா⁴ம்’ க்ரு’த்வா யீஸு²ம்’ ப³ந்த⁴யித்வ பீலாதாக்²யஸ்ய தே³ஸா²தி⁴பதே: ஸவித⁴ம்’ நீத்வா ஸமர்பயாமாஸு: |
2 I pytał go Piłat: Tyżeś jest król Żydowski? A on mu odpowiadając rzekł: Ty powiadasz.
ததா³ பீலாதஸ்தம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் த்வம்’ கிம்’ யிஹூதீ³யலோகாநாம்’ ராஜா? தத: ஸ ப்ரத்யுக்தவாந் ஸத்யம்’ வத³ஸி|
3 I skarżyli nań przedniejsi kapłani o wiele rzeczy: (ale on nic nie odpowiedział.)
அபரம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகாஸ்தஸ்ய ப³ஹுஷு வாக்யேஷு தோ³ஷமாரோபயாஞ்சக்ரு: கிந்து ஸ கிமபி ந ப்ரத்யுவாச|
4 Tedy go zasię pytał Piłat, mówiąc: Nic nie odpowiadasz? Oto jako wiele rzeczy świadczą przeciwko tobie.
ததா³நீம்’ பீலாதஸ்தம்’ புந: பப்ரச்ச² த்வம்’ கிம்’ நோத்தரயஸி? பஸ்²யைதே த்வத்³விருத்³த⁴ம்’ கதிஷு ஸாத்⁴யேஷு ஸாக்ஷம்’ த³த³தி|
5 Ale Jezus przecię nic nie odpowiedział, tak iż się Piłat dziwował.
கந்து யீஸு²ஸ்ததா³பி நோத்தரம்’ த³தௌ³ தத: பீலாத ஆஸ்²சர்ய்யம்’ ஜகா³ம|
6 A na święto zwykł im był wypuszczać więźnia jednego, o którego by prosili.
அபரஞ்ச காராப³த்³தே⁴ கஸ்திம்’ஸ்²சித் ஜநே தந்மஹோத்ஸவகாலே லோகை ர்யாசிதே தே³ஸா²தி⁴பதிஸ்தம்’ மோசயதி|
7 I był jeden, którego zwano Barabbasz, w więzieniu z tymi, co rozruch czynią, którzy byli w rozruchu mężobójstwo popełnili.
யே ச பூர்வ்வமுபப்லவமகார்ஷுருபப்லவே வத⁴மபி க்ரு’தவந்தஸ்தேஷாம்’ மத்⁴யே ததா³நோம்’ ப³ரப்³பா³நாமக ஏகோ ப³த்³த⁴ ஆஸீத்|
8 Tedy lud wystąpiwszy i głosem zawoławszy, począł prosić, żeby uczynił tak, jako im zawsze czynił,
அதோ ஹேதோ: பூர்வ்வாபரீயாம்’ ரீதிகதா²ம்’ கத²யித்வா லோகா உச்சைருவந்த: பீலாதஸ்ய ஸமக்ஷம்’ நிவேத³யாமாஸு: |
9 Ale Piłat im odpowiedział, mówiąc: Chcecież, wypuszczę wam króla Żydowskiego?
ததா³ பீலாதஸ்தாநாசக்²யௌ தர்ஹி கிம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜாநம்’ மோசயிஷ்யாமி? யுஷ்மாபி⁴: கிமிஷ்யதே?
10 (Wiedział bowiem, iż go z nienawiści wydali przedniejsi kapłani.)
யத: ப்ரதா⁴நயாஜகா ஈர்ஷ்யாத ஏவ யீஸு²ம்’ ஸமார்பயந்நிதி ஸ விவேத³|
11 Ale przedniejsi kapłani podburzali lud, iżby im raczej Barabbasza wypuścił.
கிந்து யதா² ப³ரப்³பா³ம்’ மோசயதி ததா² ப்ரார்த²யிதும்’ ப்ரதா⁴நயாஜகா லோகாந் ப்ரவர்த்தயாமாஸு: |
12 A odpowiadając Piłat, rzekł im zasię: Cóż tedy chcecie, abym uczynił temu, którego nazywacie królem żydowskim?
அத² பீலாத: புந: ப்ரு’ஷ்டவாந் தர்ஹி யம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜேதி வத³த² தஸ்ய கிம்’ கரிஷ்யாமி யுஷ்மாபி⁴: கிமிஷ்யதே?
13 A oni znowu zawołali: Ukrzyżuj go!
ததா³ தே புநரபி ப்ரோச்சை: ப்ரோசுஸ்தம்’ க்ருஸே² வேத⁴ய|
14 A Piłat rzekł do nich: I cóż wżdy złego uczynił? Ale oni tem bardziej wołali: Ukrzyżuj go!
தஸ்மாத் பீலாத: கதி²தவாந் குத: ? ஸ கிம்’ குகர்ம்ம க்ரு’தவாந்? கிந்து தே புநஸ்²ச ருவந்தோ வ்யாஜஹ்ருஸ்தம்’ க்ருஸே² வேத⁴ய|
15 A tak Piłat, chcąc ludowi dosyć uczynić, wypuścił im Barabbasza, a Jezusa ubiczowawszy, podał im, aby był ukrzyżowany.
ததா³ பீலாத: ஸர்வ்வால்லோகாந் தோஷயிதுமிச்ச²ந் ப³ரப்³பா³ம்’ மோசயித்வா யீஸு²ம்’ கஸா²பி⁴: ப்ரஹ்ரு’த்ய க்ருஸே² வேத்³து⁴ம்’ தம்’ ஸமர்பயாம்ப³பூ⁴வ|
16 Lecz żołnierze wprowadzili go do dworu, to jest do ratusza, i zwołali wszystkiej roty.
அநந்தரம்’ ஸைந்யக³ணோ(அ)ட்டாலிகாம் அர்தா²த்³ அதி⁴பதே ர்க்³ரு’ஹம்’ யீஸு²ம்’ நீத்வா ஸேநாநிவஹம்’ ஸமாஹுயத்|
17 A oblekłszy go w szarłat, i uplótłszy koronę z ciernia, włożyli nań;
பஸ்²சாத் தே தம்’ தூ⁴மலவர்ணவஸ்த்ரம்’ பரிதா⁴ப்ய கண்டகமுகுடம்’ ரசயித்வா ஸி²ரஸி ஸமாரோப்ய
18 I poczęli go pozdrawiać, mówiąc: Bądź pozdrowiony, królu żydowski!
ஹே யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜந் நமஸ்கார இத்யுக்த்வா தம்’ நமஸ்கர்த்தாமாரேபி⁴ரே|
19 I bili głowę jego trzciną i plwali nań, a upadając na kolana, kłaniali mu się.
தஸ்யோத்தமாங்கே³ வேத்ராகா⁴தம்’ சக்ருஸ்தத்³கா³த்ரே நிஷ்டீ²வஞ்ச நிசிக்ஷிபு: , ததா² தஸ்ய ஸம்முகே² ஜாநுபாதம்’ ப்ரணோமு:
20 A gdy się z niego naśmiali, zewlekli go z szarłatu, i oblekli go w szaty jego własne, i wiedli go, aby go ukrzyżowali.
இத்த²முபஹஸ்ய தூ⁴ம்ரவர்ணவஸ்த்ரம் உத்தார்ய்ய தஸ்ய வஸ்த்ரம்’ தம்’ பர்ய்யதா⁴பயந் க்ருஸே² வேத்³து⁴ம்’ ப³ஹிர்நிந்யுஸ்²ச|
21 Tedy przymusili mimo idącego niektórego Szymona Cyrenejczyka, (który szedł z pola, ) ojca Aleksandrowego i Rufowego, aby niósł krzyż jego.
தத: பரம்’ ஸேகந்த³ரஸ்ய ருப²ஸ்ய ச பிதா ஸி²மோந்நாமா குரீணீயலோக ஏக: குதஸ்²சித்³ க்³ராமாதே³த்ய பதி² யாதி தம்’ தே யீஸோ²: க்ருஸ²ம்’ வோடு⁴ம்’ ப³லாத்³ த³த்⁴நு: |
22 I przywiedli go na miejsce Golgota, co się wykłada: Miejsce trupich głów.
அத² கு³ல்க³ல்தா அர்தா²த் ஸி²ர: கபாலநாமகம்’ ஸ்தா²நம்’ யீஸு²மாநீய
23 I dawali mu pić wino z myrrą; ale go on nie przyjął.
தே க³ந்த⁴ரஸமிஸ்²ரிதம்’ த்³ராக்ஷாரஸம்’ பாதும்’ தஸ்மை த³து³: கிந்து ஸ ந ஜக்³ராஹ|
24 A gdy go ukrzyżowali, rozdzielili szaty jego, miecąc o nie los, co by kto wziąć miał.
தஸ்மிந் க்ருஸே² வித்³தே⁴ ஸதி தேஷாமேகைகஸ²: கிம்’ ப்ராப்ஸ்யதீதி நிர்ணயாய
25 A była trzecia godzina, gdy go ukrzyżowali.
தஸ்ய பரிதே⁴யாநாம்’ விபா⁴கா³ர்த²ம்’ கு³டிகாபாதம்’ சக்ரு: |
26 Był też napis winy jego napisany: Król żydowski.
அபரம் ஏஷ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜேதி லிகி²தம்’ தோ³ஷபத்ரம்’ தஸ்ய ஸி²ரஊர்த்³வ்வம் ஆரோபயாஞ்சக்ரு: |
27 Ukrzyżowali też z nim dwóch zbójców; jednego po prawicy, a drugiego po lewicy jego.
தஸ்ய வாமத³க்ஷிணயோ ர்த்³வௌ சௌரௌ க்ருஸ²யோ ர்விவிதா⁴தே|
28 I wypełniło się Pismo, które mówi: Z złoczyńcami jest policzony.
தேநைவ "அபராதி⁴ஜநை: ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸ க³ணிதோ ப⁴விஷ்யதி," இதி ஸா²ஸ்த்ரோக்தம்’ வசநம்’ ஸித்³த⁴மபூ⁴த|
29 A ci, którzy mimo chodzili, bluźnili go, chwiejąc głowami swemi a mówiąc: Ehej! który rozwalasz kościół, a we trzech dniach budujesz go!
அநந்தரம்’ மார்கே³ யே யே லோகா க³மநாக³மநே சக்ருஸ்தே ஸர்வ்வ ஏவ ஸி²ராம்’ஸ்யாந்தோ³ல்ய நிந்த³ந்தோ ஜக³து³: , ரே மந்தி³ரநாஸ²க ரே தி³நத்ரயமத்⁴யே தந்நிர்ம்மாயக,
30 Ratuj samego siebie, a zstąp z krzyża!
அது⁴நாத்மாநம் அவித்வா க்ருஸா²த³வரோஹ|
31 Także też i przedniejsi kapłani naśmiewając się, jedni do drugich z nauczonymi w Piśmie mówili: Innych ratował, a siebie samego ratować nie może;
கிஞ்ச ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகாஸ்²ச தத்³வத் திரஸ்க்ரு’த்ய பரஸ்பரம்’ சசக்ஷிரே ஏஷ பராநாவத் கிந்து ஸ்வமவிதும்’ ந ஸ²க்நோதி|
32 Niechże teraz Chrystus on król Izraelski zstąpi z krzyża, abyśmy ujrzeli i uwierzyli. Ci też, co z nim byli ukrzyżowani, urągali mu.
யதீ³ஸ்ராயேலோ ராஜாபி⁴ஷிக்தஸ்த்ராதா ப⁴வதி தர்ஹ்யது⁴நைந க்ருஸா²த³வரோஹது வயம்’ தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா விஸ்²வஸிஷ்யாம: ; கிஞ்ச யௌ லோகௌ தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ க்ருஸே² (அ)வித்⁴யேதாம்’ தாவபி தம்’ நிர்ப⁴ர்த்ஸயாமாஸது: |
33 A gdy było o godzinie szóstej, stała się ciemność po wszystkiej ziemi, aż do godziny dziewiątej.
அத² த்³விதீயயாமாத் த்ரு’தீயயாமம்’ யாவத் ஸர்வ்வோ தே³ஸ²: ஸாந்த⁴காரோபூ⁴த்|
34 A o godzinie dziewiątej zawołał Jezus głosem wielkim, mówiąc: Eloi! Eloi! Lamma sabachtani, co się wykłada: Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił?
ததஸ்த்ரு’தீயப்ரஹரே யீஸு²ருச்சைரவத³த் ஏலீ ஏலீ லாமா ஸி²வக்தநீ அர்தா²த்³ "ஹே மதீ³ஸ² மதீ³ஸ² த்வம்’ பர்ய்யத்யாக்ஷீ: குதோ ஹி மாம்’?"
35 A niektórzy z tych, co tam stali, usłyszawszy mówili: Oto Elijasza woła.
ததா³ ஸமீபஸ்த²லோகாநாம்’ கேசித் தத்³வாக்யம்’ நிஸ²ம்யாசக்²யு: பஸ்²யைஷ ஏலியம் ஆஹூயதி|
36 Zatem bieżawszy jeden, napełnił gąbkę octem, a włożywszy ją na trzcinę, dawał mu pić, mówiąc: Zaniechajcie, patrzmy, jeźli przyjdzie Elijasz, zdejmować go.
தத ஏகோ ஜநோ தா⁴வித்வாக³த்ய ஸ்பஞ்ஜே (அ)ம்லரஸம்’ பூரயித்வா தம்’ நடா³க்³ரே நிதா⁴ய பாதும்’ தஸ்மை த³த்த்வாவத³த் திஷ்ட² ஏலிய ஏநமவரோஹயிதும் ஏதி ந வேதி பஸ்²யாமி|
37 A Jezus zawoławszy głosem wielkim, oddał ducha.
அத² யீஸு²ருச்சை: ஸமாஹூய ப்ராணாந் ஜஹௌ|
38 I rozerwała się zasłona kościelna na dwoje, od wierzchu aż do dołu.
ததா³ மந்தி³ரஸ்ய ஜவநிகோர்த்³வ்வாத³த⁴: ர்ய்யந்தா விதீ³ர்ணா த்³விக²ண்டா³பூ⁴த்|
39 Tedy widząc setnik, który stał przeciwko niemu, iż tak wołając oddał ducha, rzekł: Prawdziwie człowiek ten był Synem Bożym.
கிஞ்ச இத்த²முச்சைராஹூய ப்ராணாந் த்யஜந்தம்’ தம்’ த்³ரு’ஷ்த்³வா தத்³ரக்ஷணாய நியுக்தோ ய: ஸேநாபதிராஸீத் ஸோவத³த் நரோயம் ஈஸ்²வரபுத்ர இதி ஸத்யம்|
40 Były też i niewiasty z daleka się przypatrując, między któremi była Maryja Magdalena, i Maryja, Jakóba małego i Jozesa matka, i Salome;
ததா³நீம்’ மக்³த³லீநீ மரிஸம் கநிஷ்ட²யாகூபோ³ யோஸேஸ்²ச மாதாந்யமரியம் ஸா²லோமீ ச யா: ஸ்த்ரியோ
41 Które gdy jeszcze były w Galilei, chodziły za nim, a posługowały mu; i wiele innych, które z nim były wstąpiły do Jeruzalemu.
கா³லீல்ப்ரதே³ஸே² யீஸு²ம்’ ஸேவித்வா தத³நுகா³மிந்யோ ஜாதா இமாஸ்தத³ந்யாஸ்²ச யா அநேகா நார்யோ யீஸு²நா ஸார்த்³த⁴ம்’ யிரூஸா²லமமாயாதாஸ்தாஸ்²ச தூ³ராத் தாநி த³த்³ரு’ஸு²: |
42 A gdy już był wieczór, (ponieważ był dzień przygotowania, ) który jest przed sabatem,
அதா²ஸாத³நதி³நஸ்யார்தா²த்³ விஸ்²ராமவாராத் பூர்வ்வதி³நஸ்ய ஸாயம்’கால ஆக³த
43 Przyszedłszy Józef z Arymatyi, poczesny radny pan, który też sam oczekiwał królestwa Bożego, śmiele wszedł do Piłata, i prosił o ciało Jezusowe.
ஈஸ்²வரராஜ்யாபேக்ஷ்யரிமதீ²யயூஷப²நாமா மாந்யமந்த்ரீ ஸமேத்ய பீலாதஸவித⁴ம்’ நிர்ப⁴யோ க³த்வா யீஸோ²ர்தே³ஹம்’ யயாசே|
44 A Piłat się dziwował, jeźliby już umarł; i zawoławszy setnika, pytał go, dawnoli umarł?
கிந்து ஸ இதா³நீம்’ ம்ரு’த: பீலாத இத்யஸம்ப⁴வம்’ மத்வா ஸ²தஸேநாபதிமாஹூய ஸ கதா³ ம்ரு’த இதி பப்ரச்ச²|
45 A dowiedziawszy się od setnika, darował ciało Józefowi.
ஸ²தஸேமநாபதிமுகா²த் தஜ்ஜ்ஞாத்வா யூஷபே² யீஸோ²ர்தே³ஹம்’ த³தௌ³|
46 A on kupiwszy prześcieradło, zdjąwszy go, obwinął w prześcieradło, i położył go w grobie, który był wykowany z opoki, i przywalił kamień do drzwi grobowych.
பஸ்²சாத் ஸ ஸூக்ஷ்மம்’ வாஸ: க்ரீத்வா யீஸோ²: காயமவரோஹ்ய தேந வாஸஸா வேஷ்டாயித்வா கி³ரௌ கா²தஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பிதவாந் பாஷாணம்’ லோட²யித்வா த்³வாரி நித³தே⁴|
47 Ale Maryja Magdalena, i Maryja, matka Jozesowa, patrzały, kędy go położono.
கிந்து யத்ர ஸோஸ்தா²ப்யத தத மக்³த³லீநீ மரியம் யோஸிமாத்ரு’மரியம் ச த³த்³ரு’ஸ²த்ரு’: |
