Marka 12
1 Tedy począł do nich mówić w podobieństwach: Człowiek jeden nasadził winnicę, i ogrodził ją płotem, i wykopał prasę, i zbudował wieżę, i najął ją winiarzom, i odjechał precz.
అనన్తరం యీశు ర్దృష్టాన్తేన తేభ్యః కథయితుమారేభే, కశ్చిదేకో ద్రాక్షాక్షేత్రం విధాయ తచ్చతుర్దిక్షు వారణీం కృత్వా తన్మధ్యే ద్రాక్షాపేషణకుణ్డమ్ అఖనత్, తథా తస్య గడమపి నిర్మ్మితవాన్ తతస్తత్క్షేత్రం కృషీవలేషు సమర్ప్య దూరదేశం జగామ|
2 I posłał, gdy tego był czas, sługę do winiarzy, aby od winiarzy odebrał pożytki onej winnicy.
తదనన్తరం ఫలకాలే కృషీవలేభ్యో ద్రాక్షాక్షేత్రఫలాని ప్రాప్తుం తేషాం సవిధే భృత్యమ్ ఏకం ప్రాహిణోత్|
3 Lecz oni pojmawszy go, ubili, i odesłali próżnego.
కిన్తు కృషీవలాస్తం ధృత్వా ప్రహృత్య రిక్తహస్తం విససృజుః|
4 I zasię posłał do nich sługę drugiego, którego też oni ukamionowawszy, głowę mu zranili, i odesłali obelżonego.
తతః స పునరన్యమేకం భృత్యం ప్రషయామాస, కిన్తు తే కృషీవలాః పాషాణాఘాతైస్తస్య శిరో భఙ్క్త్వా సాపమానం తం వ్యసర్జన్|
5 I zasię posłał inszego sługę; ale i tego zabili, i wiele innych, z których jedne ubili, a drugie pozabijali.
తతః పరం సోపరం దాసం ప్రాహిణోత్ తదా తే తం జఘ్నుః, ఏవమ్ అనేకేషాం కస్యచిత్ ప్రహారః కస్యచిద్ వధశ్చ తైః కృతః|
6 A mając jeszcze jednegoż swego miłego syna, posłał na ostatek do nich i tego, mówiąc: Wżdyć się będą wstydzili syna mego.
తతః పరం మయా స్వపుత్రే ప్రహితే తే తమవశ్యం సమ్మంస్యన్తే, ఇత్యుక్త్వావశేషే తేషాం సన్నిధౌ నిజప్రియమ్ అద్వితీయం పుత్రం ప్రేషయామాస|
7 Ale oni winiarze rzekli między sobą: Tenci jest dziedzic; pójdźcie, zabijmy go, a będzie nasze dziedzictwo.
కిన్తు కృషీవలాః పరస్పరం జగదుః, ఏష ఉత్తరాధికారీ, ఆగచ్ఛత వయమేనం హన్మస్తథా కృతే ఽధికారోయమ్ అస్మాకం భవిష్యతి|
8 I wziąwszy go zabili, a wyrzucili precz z winnicy.
తతస్తం ధృత్వా హత్వా ద్రాక్షాక్షేత్రాద్ బహిః ప్రాక్షిపన్|
9 Cóż tedy uczyni pan onej winnicy? Przyjdzie, a potraci one winiarze, i da winnicę innym.
అనేనాసౌ ద్రాక్షాక్షేత్రపతిః కిం కరిష్యతి? స ఏత్య తాన్ కృషీవలాన్ సంహత్య తత్క్షేత్రమ్ అన్యేషు కృషీవలేషు సమర్పయిష్యతి|
10 Izaliście nie czytali tego pisma: Kamień, który odrzucili budujący, ten się stał głową węgielną?
అపరఞ్చ, "స్థపతయః కరిష్యన్తి గ్రావాణం యన్తు తుచ్ఛకం| ప్రాధానప్రస్తరః కోణే స ఏవ సంభవిష్యతి|
11 Od Panać się to stało, i jest dziwne w oczach naszych.
ఏతత్ కర్మ్మ పరేశస్యాంద్భుతం నో దృష్టితో భవేత్|| " ఇమాం శాస్త్రీయాం లిపిం యూయం కిం నాపాఠిష్ట?
12 Starali się tedy, jakoby go pojmać, ale się ludu bali; bo poznali, iż przeciwko nim ono podobieństwo powiedział. I zaniechawszy go, odeszli.
తదానీం స తానుద్దిశ్య తాం దృష్టాన్తకథాం కథితవాన్, త ఇత్థం బుద్వ్వా తం ధర్త్తాముద్యతాః, కిన్తు లోకేభ్యో బిభ్యుః, తదనన్తరం తే తం విహాయ వవ్రజుః|
13 Potem posłali do niego niektóre z Faryzeuszów i z Herodyjanów, aby go usidlili w mowie.
అపరఞ్చ తే తస్య వాక్యదోషం ధర్త్తాం కతిపయాన్ ఫిరూశినో హేరోదీయాంశ్చ లోకాన్ తదన్తికం ప్రేషయామాసుః|
14 A tak oni przyszedłszy rzekli mu: Nauczycielu! wiemy, żeś jest prawdziwy, a nie dbasz na nikogo; albowiem nie patrzysz na osobę ludzką, ale w prawdzie drogi Bożej uczysz; godziż się dać czynsz cesarzowi, czyli nie? Mamyż go dać, czyli nie dać?
త ఆగత్య తమవదన్, హే గురో భవాన్ తథ్యభాషీ కస్యాప్యనురోధం న మన్యతే, పక్షపాతఞ్చ న కరోతి, యథార్థత ఈశ్వరీయం మార్గం దర్శయతి వయమేతత్ ప్రజానీమః, కైసరాయ కరో దేయో న వాం? వయం దాస్యామో న వా?
15 A on poznawszy obłudę ich, rzekł im: Czemuż mię kusicie? Przynieście mi grosz, abym go oglądał.
కిన్తు స తేషాం కపటం జ్ఞాత్వా జగాద, కుతో మాం పరీక్షధ్వే? ఏకం ముద్రాపాదం సమానీయ మాం దర్శయత|
16 Tedy mu oni przynieśli; a on im rzekł: Czyjże to jest obraz i napis? A oni mu powiedzieli: Cesarski.
తదా తైరేకస్మిన్ ముద్రాపాదే సమానీతే స తాన్ పప్రచ్ఛ, అత్ర లిఖితం నామ మూర్త్తి ర్వా కస్య? తే ప్రత్యూచుః, కైసరస్య|
17 I odpowiadając Jezus, rzekł im: Oddawajcież tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu. I dziwowali mu się.
తదా యీశురవదత్ తర్హి కైసరస్య ద్రవ్యాణి కైసరాయ దత్త, ఈశ్వరస్య ద్రవ్యాణి తు ఈశ్వరాయ దత్త; తతస్తే విస్మయం మేనిరే|
18 I przyszli do niego Saduceuszowie, którzy mówią, iż nie masz zmartwychwstania, i pytali go mówiąc:
అథ మృతానాముత్థానం యే న మన్యన్తే తే సిదూకినో యీశోః సమీపమాగత్య తం పప్రచ్ఛుః;
19 Nauczycielu! Mojżesz nam napisał, iż jeźliby czyj brat umarł, i zostawił żonę, a dziatek by nie zostawił, aby brat jego pojął żonę jego, a wzbudził nasienie bratu swemu.
హే గురో కశ్చిజ్జనో యది నిఃసన్తతిః సన్ భార్య్యాయాం సత్యాం మ్రియతే తర్హి తస్య భ్రాతా తస్య భార్య్యాం గృహీత్వా భ్రాతు ర్వంశోత్పత్తిం కరిష్యతి, వ్యవస్థామిమాం మూసా అస్మాన్ ప్రతి వ్యలిఖత్|
20 Było tedy siedm braci; a pierwszy pojąwszy żonę umarł, i nie zostawił nasienia;
కిన్తు కేచిత్ సప్త భ్రాతర ఆసన్, తతస్తేషాం జ్యేష్ఠభ్రాతా వివహ్య నిఃసన్తతిః సన్ అమ్రియత|
21 A drugi pojąwszy ją, umarł, lecz i ten nie zostawił nasienia; także i trzeci.
తతో ద్వితీయో భ్రాతా తాం స్త్రియమగృహణత్ కిన్తు సోపి నిఃసన్తతిః సన్ అమ్రియత; అథ తృతీయోపి భ్రాతా తాదృశోభవత్|
22 A tak ją pojęło onych siedm braci, a nie zostawili nasienia. Na ostatek po wszystkich umarła i ona niewiasta.
ఇత్థం సప్తైవ భ్రాతరస్తాం స్త్రియం గృహీత్వా నిఃసన్తానాః సన్తోఽమ్రియన్త, సర్వ్వశేషే సాపి స్త్రీ మ్రియతే స్మ|
23 Przetoż przy zmartwychwstaniu gdy powstaną, któregoż z nich będzie żoną? bo siedm ich mieli ją za żonę.
అథ మృతానాముత్థానకాలే యదా త ఉత్థాస్యన్తి తదా తేషాం కస్య భార్య్యా సా భవిష్యతి? యతస్తే సప్తైవ తాం వ్యవహన్|
24 Na to Jezus odpowiadając rzekł im: Zaż nie dlatego błądzicie, iżeście nie powiadomi Pisma ani mocy Bożej?
తతో యీశుః ప్రత్యువాచ శాస్త్రమ్ ఈశ్వరశక్తిఞ్చ యూయమజ్ఞాత్వా కిమభ్రామ్యత న?
25 Albowiem gdy zmartwychwstaną, ani się żenią, ani za mąż wydawają; ale są jako Aniołowie w niebiesiech.
మృతలోకానాముత్థానం సతి తే న వివహన్తి వాగ్దత్తా అపి న భవన్తి, కిన్తు స్వర్గీయదూతానాం సదృశా భవన్తి|
26 A o umarłych, iż będą wzbudzeni, nie czytaliścież w księgach Mojżeszowych, jako Bóg do niego ze krza mówił, i rzekł: Jam jest Bóg Abrahama, Bóg Izaaka, i Bóg Jakóba?
పునశ్చ "అహమ్ ఇబ్రాహీమ ఈశ్వర ఇస్హాక ఈశ్వరో యాకూబశ్చేశ్వరః" యామిమాం కథాం స్తమ్బమధ్యే తిష్ఠన్ ఈశ్వరో మూసామవాదీత్ మృతానాముత్థానార్థే సా కథా మూసాలిఖితే పుస్తకే కిం యుష్మాభి ర్నాపాఠి?
27 Bóg nie jestci Bogiem umarłych, ale Bogiem żywych: przetoż wy bardzo błądzicie.
ఈశ్వరో జీవతాం ప్రభుః కిన్తు మృతానాం ప్రభు ర్న భవతి, తస్మాద్ధేతో ర్యూయం మహాభ్రమేణ తిష్ఠథ|
28 A przystąpiwszy jeden z nauczonych w Piśmie, słysząc, że z sobą gadali, a widząc, że im dobrze odpowiedział, spytał go: Które jest najpierwsze ze wszystkich przykazanie?
ఏతర్హి ఏకోధ్యాపక ఏత్య తేషామిత్థం విచారం శుశ్రావ; యీశుస్తేషాం వాక్యస్య సదుత్తరం దత్తవాన్ ఇతి బుద్వ్వా తం పృష్టవాన్ సర్వ్వాసామ్ ఆజ్ఞానాం కా శ్రేష్ఠా? తతో యీశుః ప్రత్యువాచ,
29 A Jezus mu odpowiedział: Najpierwsze ze wszystkich przykazanie jest: Słuchaj, Izraelu! Pan, Bóg nasz, Pan jeden jest.
"హే ఇస్రాయేల్లోకా అవధత్త, అస్మాకం ప్రభుః పరమేశ్వర ఏక ఏవ,
30 Przetoż będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej, i ze wszystkiej myśli twojej, i ze wszystkiej siły twojej; toć jest pierwsze przykazanie.
యూయం సర్వ్వన్తఃకరణైః సర్వ్వప్రాణైః సర్వ్వచిత్తైః సర్వ్వశక్తిభిశ్చ తస్మిన్ ప్రభౌ పరమేశ్వరే ప్రీయధ్వం," ఇత్యాజ్ఞా శ్రేష్ఠా|
31 A wtóre temu podobne to jest: Będziesz miłował bliźniego twego, jako samego siebie. Większego przykazania innego nad to nie masz.
తథా "స్వప్రతివాసిని స్వవత్ ప్రేమ కురుధ్వం," ఏషా యా ద్వితీయాజ్ఞా సా తాదృశీ; ఏతాభ్యాం ద్వాభ్యామ్ ఆజ్ఞాభ్యామ్ అన్యా కాప్యాజ్ఞా శ్రేష్ఠా నాస్తి|
32 Tedy mu rzekł on nauczony w Piśmie: Nauczycielu! zaprawdę dobrześ powiedział, iż jeden jest Bóg, a nie masz inszego oprócz niego.
తదా సోధ్యాపకస్తమవదత్, హే గురో సత్యం భవాన్ యథార్థం ప్రోక్తవాన్ యత ఏకస్మాద్ ఈశ్వరాద్ అన్యో ద్వితీయ ఈశ్వరో నాస్తి;
33 I miłować go ze wszystkiego serca i ze wszystkiej myśli i ze wszystkiej duszy i ze wszystkiej siły, a miłować bliźniego jako samego siebie, więcej jest nad wszystkie całopalenia i ofiary.
అపరం సర్వ్వాన్తఃకరణైః సర్వ్వప్రాణైః సర్వ్వచిత్తైః సర్వ్వశక్తిభిశ్చ ఈశ్వరే ప్రేమకరణం తథా స్వమీపవాసిని స్వవత్ ప్రేమకరణఞ్చ సర్వ్వేభ్యో హోమబలిదానాదిభ్యః శ్రష్ఠం భవతి|
34 A widząc Jezus, że on mądrze odpowiedział, rzekł mu: Niedalekoś jest od królestwa Bożego. I nie śmiał go nikt dalej pytać.
తతో యీశుః సుబుద్ధేరివ తస్యేదమ్ ఉత్తరం శ్రుత్వా తం భాషితవాన్ త్వమీశ్వరస్య రాజ్యాన్న దూరోసి| ఇతః పరం తేన సహ కస్యాపి వాక్యస్య విచారం కర్త్తాం కస్యాపి ప్రగల్భతా న జాతా|
35 Tedy Jezus odpowiadając rzekł, gdy uczył w kościele: Jakoż mówią nauczeni w Piśmie, iż Chrystus jest Syn Dawida?
అనన్తరం మధ్యేమన్దిరమ్ ఉపదిశన్ యీశురిమం ప్రశ్నం చకార, అధ్యాపకా అభిషిక్తం (తారకం) కుతో దాయూదః సన్తానం వదన్తి?
36 Bo sam Dawid przez Ducha Świętego powiedział: Rzekł Pan Panu memu, siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.
స్వయం దాయూద్ పవిత్రస్యాత్మన ఆవేశేనేదం కథయామాస| యథా| "మమ ప్రభుమిదం వాక్యవదత్ పరమేశ్వరః| తవ శత్రూనహం యావత్ పాదపీఠం కరోమి న| తావత్ కాలం మదీయే త్వం దక్షపార్శ్వ్ ఉపావిశ| "
37 Ponieważ go sam Dawid nazywa Panem, jakoż tedy jest synem jego? a wielki lud rad go słuchał.
యది దాయూద్ తం ప్రభూం వదతి తర్హి కథం స తస్య సన్తానో భవితుమర్హతి? ఇతరే లోకాస్తత్కథాం శ్రుత్వాననన్దుః|
38 I mówił do nich w nauce swojej: Strzeżcie się nauczonych w Piśmie, którzy chcą w długich szatach chodzić, a być pozdrawiani na rynkach;
తదానీం స తానుపదిశ్య కథితవాన్ యే నరా దీర్ఘపరిధేయాని హట్టే విపనౌ చ
39 I na pierwszych stołkach siadać w bóżnicach, i pierwsze miejsca mieć na wieczerzach;
లోకకృతనమస్కారాన్ భజనగృహే ప్రధానాసనాని భోజనకాలే ప్రధానస్థానాని చ కాఙ్క్షన్తే;
40 Którzy pożerają domy wdów, a to pod pokrywką długich modlitw; cić odniosą cięższy sąd.
విధవానాం సర్వ్వస్వం గ్రసిత్వా ఛలాద్ దీర్ఘకాలం ప్రార్థయన్తే తేభ్య ఉపాధ్యాయేభ్యః సావధానా భవత; తేఽధికతరాన్ దణ్డాన్ ప్రాప్స్యన్తి|
41 A Jezus siedząc przeciwko skarbnicy, przypatrywał się, jako lud rzucał pieniądze do skarbnicy, i jako wiele bogaczów wiele rzucało.
తదనన్తరం లోకా భాణ్డాగారే ముద్రా యథా నిక్షిపన్తి భాణ్డాగారస్య సమ్ముఖే సముపవిశ్య యీశుస్తదవలులోక; తదానీం బహవో ధనినస్తస్య మధ్యే బహూని ధనాని నిరక్షిపన్|
42 I przyszedłszy jedna wdowa uboga, wrzuciła dwa drobne pieniążki, co czyni kwartnik.
పశ్చాద్ ఏకా దరిద్రా విధవా సమాగత్య ద్విపణమూల్యాం ముద్రైకాం తత్ర నిరక్షిపత్|
43 Tedy zwoławszy uczniów swoich rzekł im: Zaprawdę wam powiadam, że ta uboga wdowa więcej wrzuciła, niżeli ci wszyscy, którzy rzucali do skarbnicy.
తదా యీశుః శిష్యాన్ ఆహూయ కథితవాన్ యుష్మానహం యథార్థం వదామి యే యే భాణ్డాగారేఽస్మిన ధనాని నిఃక్షిపన్తి స్మ తేభ్యః సర్వ్వేభ్య ఇయం విధవా దరిద్రాధికమ్ నిఃక్షిపతి స్మ|
44 Albowiem ci wszyscy z tego, co im zbywało, rzucali; ale ta z ubóstwa swego wszystko, co miała, wrzuciła, wszystkę żywność swoję.
యతస్తే ప్రభూతధనస్య కిఞ్చిత్ నిరక్షిపన్ కిన్తు దీనేయం స్వదినయాపనయోగ్యం కిఞ్చిదపి న స్థాపయిత్వా సర్వ్వస్వం నిరక్షిపత్|
