< Marka 11 >

1 A gdy się przybliżyli do Jeruzalemu i do Betfagie i do Betanii ku górze oliwnej, posłał dwóch z uczniów swoich,
जेबे यीशु और तिना रे चेले यरूशलेम नगरो रे नेड़े जैतून पाह्ड़ो पाँदे, बैतफगे और बैतनिय्याहो गांव रे नेड़े आए, तो तेबे यीशुए आपणे चेलेया बीचा ते दो जणे ये बोली की पेजे,
2 I rzekł im: Idźcie do miasteczka, które jest przeciwko wam, a wszedłszy do niego, zaraz znajdziecie oślę uwiązane, na którem nikt z ludzi nie siedział; odwiążcież je, a przywiedźcie.
“सामणे रे गांव रे जाओ, और तेती पऊँछी की तुसा खे एक गह्दिया रा बच्चा, जेस पाँदे कदी कोई नि बैठी रा, बाने रा तुसा खे मिलणा, तेस खोली की ल्याओ।
3 A jeźliby wam kto rzekł: Cóż to czynicie? Powiedzcie, iż go Pan potrzebuje; a wnet je tu pośle.
जे तुसा खे कोई पूछो गा ‘एड़ा कऊँ लगी रे करने?’ तो बोलणा, ‘मेरे प्रभुए खे एसते कुछ काम ए,’ और तिना फटाफट से एती पेजी देणा।”
4 Szli tedy i znaleźli oślę uwiązane u drzwi na dworze na rozstaniu dróg, i odwiązali je.
चेलेया से गह्दिया रा बच्चा बाअरे गल़िया रे दरवाजे रे नेड़े बाने रा देखेया और सेयो तेसखे खोलणे लगे।
5 Tedy niektórzy z onych, co tam stali, mówili: Cóż czynicie, że odwiązujecie oślę?
तेबे जो तेती खड़ी रे थे, तिना बीचा ते कोई-कोई बोलणे लगे, “ये क्या लगी रे करने? गह्दिया रे बच्चे खे कऊँ लगी रे खोलणे?”
6 A oni im rzekli, jako im był rozkazał Jezus. I puścili je.
चेलेया, जिंयाँ यीशुए था बोले रा, तिंयाँ ई तिना खे बोलणे लगे, तेबे तिने सेयो जाणे दित्ते।
7 Przywiedli tedy oślę do Jezusa, i włożyli na nie szaty swoje; i wsiadł na nie.
चेलेया से गह्दिया रा बच्चा यीशुए गे ल्याया और तेस पाँदे आपणे टाले पाए और यीशु तेस पाँदे बैठीगे।
8 A wiele ich słali szaty swoje na drodze; drudzy zasię obcinali gałązki z drzew, i słali na drodze.
तेबे बऊत जणेया आपणी-आपणी चादरी बाटा रे बछाइतिया और कईए डोरूआ ते खजूरो रिया डाल़िया बाडी-बाडी की तिना रे स्वागतो खे बछाइतिया।
9 A którzy wprzód szli, i którzy pozad szli, wołali, mówiąc: Hosanna, błogosławiony, który idzie w imieniu Pańskiem!
तेबे जो यीशुए रे आगे और पीछे चली रे थे, सेयो जोरे-जोरे की बोलणे लगी रे थे, “होशन्ना, धन्य ए से, जो प्रभुए रे नाओं ते आओआ।
10 Błogosławione królestwo ojca naszego Dawida, które przyszło w imieniu Pańskiem! Hosanna na wysokościach!
आसा रे पिता दाऊदो रा राज्य जो आऊणे लगी रा; से धन्य ए; स्वर्गो रे होशन्ना।”
11 I wjechał Jezus do Jeruzalemu i przyszedł do kościoła, a obejrzawszy wszystko, gdy już była wieczorna godzina, wyszedł do Betanii z dwunastoma.
तेबे यीशु यरूशलेमो नगरो रे पऊँछी की मन्दरो रे आए और चऊँ कनारे सब कुछ देखी की आपणे बारा चेलेया साथे बैतनिय्याहो गांव खे गए, कऊँकि साँज ऊईगी थी।
12 A drugiego dnia, gdy wychodzili z Betanii, łaknął.
दूजे दिने जेबे सेयो बैतनिय्याहो गांव ते निकल़े, तेबे यीशुए खे पूख लगी।
13 I ujrzawszy z daleka figowe drzewo, mające liście, przyszedł, jeźliby snać co na niem znalazł; a gdy do niego przyszedł, nic nie znalazł, tylko liście; bo nie był czas figom.
तेबे तिने दूरो ते एक दाऊगल़े रा अरा डाल़ देखेया और तेस डाल़ो रे नेड़े आए कि क्या पता ईदे कुछ लगी रा ओगा, पर पत्तेया खे छाडी की ओर कुछ नि मिलेया, कऊँकि फल लगणे रा बखत नि था।
14 A odpowiadając Jezus, rzekł mu: Niechajże więcej na wieki nikt z ciebie owocu nie je. A słyszeli to uczniowie jego. (aiōn g165)
तेबे यीशुए तेस डाल़ो खे बोलेया, “आजो ते बाद तेरा फल केसी नि खाणा” और तिना रे चेले सुणने लगी रे थे। (aiōn g165)
15 I przyszli do Jeruzalemu; a wszedłszy Jezus do kościoła, począł wyganiać sprzedawające i kupujące w kościele, i poprzewracał stoły tych, co pieniędzmi handlowali, i stołki tych, co sprzedawali gołębie;
तेबे यीशु यरूशलेमो नगरो खे आए और मन्दरो रे गए, तेबे जो तेती लेण-देण लगी रे थे करने, सेयो तिना खे बारे निकयाल़ने लगे और सर्राफे रिया पेटिया और कबूतरा खे बेचणे वाल़िया चौकिया मूँदिया करी तिया
16 A nie dopuścił, żeby kto miał nieść naczynie przez kościół.
और मन्दरो रिये कोई बी सामान लई की आऊणे-जाणे नि दित्तेया।
17 I nauczał, mówiąc im: Azaż nie napisano: Że dom mój, dom modlitwy będzie nazwany od wszystkich narodów? a wyście go uczynili jaskinią zbójców.
तेबे उपदेश देई की तिना खे बोलेया, “एड़ा लिखी राखेया, मेरा मन्दर, सब जातिया खे प्रार्थना रा कअर ऊणा। पर तुसे ये डाकूआ री गुफा बणाई ती री।”
18 A słyszeli to nauczeni w Piśmie i przedniejsi kapłani i szukali, jakoby go stracili; albowiem się go bali, przeto iż wszystek lud zdumiewał się nad nauką jego.
ये सुणी की बड़े पुरोईत और शास्त्री यीशुए खे बर्बाद करने रा मोका टोल़ने लगे, कऊँकि सेयो तिना ते डरो थे और लोक बी तिना रे उपदेशो ते हैरान थे।
19 A gdy przyszedł wieczór, wyszedł z miasta.
साँज ऊँदे ई यीशु और तिना रे चेले नगरो ते बाअरे चली गे।
20 A rano idąc mimo figowe drzewo, ujrzeli, iż z korzenia uschło.
तेबे प्यागा सेयो तिसिये गए और चेलेया से दाऊगल़े रा डाल़ जड़ा ते सूकेया रा देखेया।
21 Tedy wspomniawszy Piotr, rzekł mu: Mistrzu! oto figowe drzewo, któreś przeklął, uschło.
पतरसो खे से गल्ल याद आई और तिने यीशुए खे बोलेया, “ओ गुरू! देख, ये दाऊगल़े रा डाल़, जेसखे तुसे स्राप दित्तेया था, सूकी गा रा।”
22 A Jezus odpowiadając, rzekł im: Miejcie wiarę w Boga.
यीशुए जवाब दित्तेया, “परमेशरो पाँदे विश्वास राखो।
23 Bo zaprawdę powiadam wam, iż ktobykolwiek rzekł tej górze: Podnieś się, a rzuć się w morze, a nie wątpiłby w sercu swojem, leczby wierzył, że się stanie, co mówi, stanie się mu, cokolwiek rzecze.
आऊँ तुसा खे सच बोलूँआ कि जे कोई एस पाह्ड़ो खे बोलो, ‘तूँ पट्ठी जा और समुद्रो रे पड़ी जा,’ और आपणे मनो रे शक नि करो, बल्कि विश्वास राखो कि जो बोलूँआ, से ऊई जाणा, तो तेसखे से ऊई जाणा।
24 Przetoż powiadam wam: O cokolwiekbyście, modląc się, prosili, wierzcie, że weźmiecie, a stanie się wam.
तेबेई तो आऊँ तुसा खे बोलूँआ कि जो कुछ तुसे प्रार्थना करी की मांगोगे, तो विश्वास राखो कि तुसा खे मिली गा और तुसा खे ऊई जाणा।
25 A gdy stoicie modląc się, odpuśćcież, jeźli co przeciw komu macie, aby i Ojciec wasz, który jest w niebiesiech, odpuścił wam upadki wasze.
जेबे कदी तुसे खड़े ऊई की प्रार्थना करोए और तुसा रे मनो रे केसी रे खलाफ कोई गल्ल ओ, तो तेसखे माफ करी देओ। तुसा रा स्वर्गिय पिता बी तुसा रे पाप माफ करोआ।
26 Bo jeźli wy nie odpuścicie, i Ojciec wasz, który jest w niebiesiech, nie odpuści wam upadków waszych.
और जे तुसे माफ नि करोगे, तो तुसा रे स्वर्गिय पिते बी तुसा रे अपराध माफ नि करने।”
27 I przyszli znowu do Jeruzalemu. A gdy się on przechodził po kościele, przystąpili do niego przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie i starsi;
तेबे यीशु और तिना रे चेले फेर यरूशलेमो नगरो खे आए और जेबे यीशु मन्दरो रे कूमणे लगी रे थे, तेबे बड़े पुरोईत, शास्त्री और बुजुर्ग तिना गे आई की पूछणे लगे,
28 I mówili do niego: Którąż to mocą czynisz? a kto ci dał tę moc, abyś to czynił?
“तूँ इना कामा केस अक्को ते करेया? और ताखे ये अक्क किने देई राखेया कि तूँ इना कामा खे करे?”
29 Tedy Jezus odpowiadając, rzekł im: Spytam was i ja o jednę rzecz; odpowiedzcież mi, a powiem, którą mocą to czynię.
यीशुए तिना खे बोलेया, “आऊँ बी तुसा ते एक गल्ल पुछूँआ, माखे जवाब देओ, तो मां बी तुसा खे बताणा कि इना कामा केस अक्को ते करूँआ?
30 Chrzest Jana z niebaż był, czyli z ludzi? Odpowiedzcie mi.
यूहन्ने रा बपतिस्मा क्या स्वर्गो ते था या मांणूए री तरफा ते था? माखे जवाब देओ।”
31 I rozbierali to sami między sobą, mówiąc: Jeźli powiemy, z nieba, rzecze: Przeczżeście mu tedy nie wierzyli?
तेबे सेयो आपू बीचे बात-चीत करने लगे, “जे आसे बोलूँ कि ‘स्वर्गो री तरफा ते था,’ तो एस बोलणा, ‘तेबे तुसे तेस पाँदे विश्वास कऊँ नि कित्तेया?’
32 A jeźli powiemy, z ludzi, bojemy się ludu; albowiem wszyscy Jana mieli za prawdziwego proroka.
और जे आसे बोलूँगे, ‘मांणूए री तरफा ते ए,’ तो लोका रा डर ए, कि लोक गुस्सा ऊई जाणे; कऊँकि सब जाणोए कि यूहन्ना भविष्यबक्ता था।”
33 Tedy odpowiadając rzekli Jezusowi: Nie wiemy. Jezus też odpowiadając rzekł im: I ja wam nie powiem, którą mocą to czynię.
तो तेबे तिने यीशुए खे जवाब दित्तेया, “आसे नि जाणदे।” यीशुए बी तिना खे बोलेया, “मां पनि बताणा कि ये काम केसरे अक्को ते करूँआ।”

< Marka 11 >