Marka 11
1 A gdy się przybliżyli do Jeruzalemu i do Betfagie i do Betanii ku górze oliwnej, posłał dwóch z uczniów swoich,
Nihcae Jerusalem phak o duih boeh moe, Bethphage hoi Bethani vangpui ih Olive mae to a phak o naah, a hnukbang hnetto hmabang ah patoeh,
2 I rzekł im: Idźcie do miasteczka, które jest przeciwko wam, a wszedłszy do niego, zaraz znajdziecie oślę uwiązane, na którem nikt z ludzi nie siedział; odwiążcież je, a przywiedźcie.
Anih mah nihnik khaeah, Na hma ah kaom avang ah caeh hoih: avang thungah na kun hoi naah mi mah doeh angthueng vai ai ih, qui hoi pathlet moe, paeh ih laa hrang to na hnu hoi tih; aqui to khramh hoih loe hoi hoih.
3 A jeźliby wam kto rzekł: Cóż to czynicie? Powiedzcie, iż go Pan potrzebuje; a wnet je tu pośle.
Mi kawbaktih mah doeh nang hnik khaeah tih hanah hae tiah na sak hoi loe? tiah thui nahaeloe, Angraeng mah angtoeng, akra ai ah na thak phrat tih hmang, tiah thui pae hoih, tiah a naa.
4 Szli tedy i znaleźli oślę uwiązane u drzwi na dworze na rozstaniu dróg, i odwiązali je.
To pongah nihnik loe caeh hoi moe, a hnuk hoi ih khongkha tasa bangah kaom lampui taengah paeh ih laa hrang to a khramh hoi naah,
5 Tedy niektórzy z onych, co tam stali, mówili: Cóż czynicie, że odwiązujecie oślę?
to ah angdoe kaminawk mah nihnik khaeah, Tih han ih hrang to na khramh hoi loe? tiah a naa o.
6 A oni im rzekli, jako im był rozkazał Jezus. I puścili je.
Jesu mah thuih ih lok baktih toengah nihcae khaeah a thuih pae hoi pongah, nihcae mah caeh hoi sak.
7 Przywiedli tedy oślę do Jezusa, i włożyli na nie szaty swoje; i wsiadł na nie.
Nihnik mah laa hrang to Jesu khaeah hoih pae hoi, hrang nuiah kahni a baih pae o moe, anih to hrang nuiah angthueng o sak.
8 A wiele ich słali szaty swoje na drodze; drudzy zasię obcinali gałązki z drzew, i słali na drodze.
Paroeai kaminawk mah angmacae ih kahni to loklam ah baih o: thoemto kaminawk loe thing tanghang to pakhruk o moe, loklam ah baih o.
9 A którzy wprzód szli, i którzy pozad szli, wołali, mówiąc: Hosanna, błogosławiony, który idzie w imieniu Pańskiem!
Hmabang caeh kaminawk hoi a hnukah angzo kaminawk mah, Hosana; Angraeng ih ahmin hoi angzo kami loe tahamhoihaih om nasoe:
10 Błogosławione królestwo ojca naszego Dawida, które przyszło w imieniu Pańskiem! Hosanna na wysokościach!
Angraeng ih ahmin hoi angzo, aicae ampa David ih prae loe, tahamhoihaih om nasoe, kasang koek Hosana, tiah hangh o.
11 I wjechał Jezus do Jeruzalemu i przyszedł do kościoła, a obejrzawszy wszystko, gdy już była wieczorna godzina, wyszedł do Betanii z dwunastoma.
Jesu loe Jerusalem ah caeh moe, tempul thungah akun: a taengah kaom hmuennawk boih to a khet naah, niduem boeh pongah, kami hatlai hnettonawk hoi nawnto Bethani avang ah caeh o.
12 A drugiego dnia, gdy wychodzili z Betanii, łaknął.
Khawnbangah, anih Bethani avang hoi angzoh naah, anih loe zok amthlam:
13 I ujrzawszy z daleka figowe drzewo, mające liście, przyszedł, jeźliby snać co na niem znalazł; a gdy do niego przyszedł, nic nie znalazł, tylko liście; bo nie był czas figom.
aqam khue kaom thaiduet kung to kangthla hoiah a hnuk, athaih oh mue, tiah a poek pongah akung ah a caeh: akung ah phak naah loe thaiduet athaihaih atue pha ai vop pongah, aqam khue ai ah loe, anih mah tidoeh hnu ai.
14 A odpowiadając Jezus, rzekł mu: Niechajże więcej na wieki nikt z ciebie owocu nie je. A słyszeli to uczniowie jego. (aiōn g165)
Jesu mah thaiduet kung khaeah, Nang khae hoi ih athaih to mi mah doeh dungzan khoek to caa hmah nasoe, tiah a naa. To lok to a hnukbang kaminawk mah thaih o. (aiōn g165)
15 I przyszli do Jeruzalemu; a wszedłszy Jezus do kościoła, począł wyganiać sprzedawające i kupujące w kościele, i poprzewracał stoły tych, co pieniędzmi handlowali, i stołki tych, co sprzedawali gołębie;
Nihcae Jerusalem ah angzoh o pacoengah, Jesu loe tempul thungah akun moe, hmuenmae zaw kaminawk hoi qan kaminawk to a haek, phoisa athlaeng kaminawk ih caboi hoi pahu zaw kaminawk ih anghnuthaih ahmuennawk to palet pae boih.
16 A nie dopuścił, żeby kto miał nieść naczynie przez kościół.
Mi kawbaktih hanah doeh tempul thung ih hmuen to sinsak ai.
17 I nauczał, mówiąc im: Azaż nie napisano: Że dom mój, dom modlitwy będzie nazwany od wszystkich narodów? a wyście go uczynili jaskinią zbójców.
Nihcae khaeah, Kai ih im loe acaeng kaminawk boih lawkthuihaih im ah om tih, tiah tarik ih lok to oh na ai maw? Toe nangcae mah loe kamqunawk ohhaih akhaw ah na sak o lat, tiah a naa.
18 A słyszeli to nauczeni w Piśmie i przedniejsi kapłani i szukali, jakoby go stracili; albowiem się go bali, przeto iż wszystek lud zdumiewał się nad nauką jego.
Ca tarik kaminawk hoi kalen koek qaima mah to kawng to thaih o naah, anih hum thaihaih loklam to pakrong o: anih mah patuk ih lok pongah kaminawk dawnrai o boih, to pongah anih to zit o.
19 A gdy przyszedł wieczór, wyszedł z miasta.
Duembang phak naah, anih loe vangpui thung hoiah tacawt.
20 A rano idąc mimo figowe drzewo, ujrzeli, iż z korzenia uschło.
Akhawnbang khawnthaw ah, nihcae tacawt o naah, tangzun hoi kamtong kangqo boih thaiduet kung to a hnuk o.
21 Tedy wspomniawszy Piotr, rzekł mu: Mistrzu! oto figowe drzewo, któreś przeklął, uschło.
Piter mah poek vawk naah anih khaeah, Rabbi, khenah, na tangoeng thuih ih thaiduet kung loe angqo ving boeh, tiah a naa.
22 A Jezus odpowiadając, rzekł im: Miejcie wiarę w Boga.
Jesu mah nihcae khaeah, Sithaw tanghaih tawn oh.
23 Bo zaprawdę powiadam wam, iż ktobykolwiek rzekł tej górze: Podnieś się, a rzuć się w morze, a nie wątpiłby w sercu swojem, leczby wierzył, że się stanie, co mówi, stanie się mu, cokolwiek rzecze.
Loktang kang thuih o, Mi kawbaktih doeh palung haenghaih tawn ai ah, tanghaih hoiah hae mae khaeah, angthui ah loe, tuipui thungah krah ah, tiah thui nahaeloe, a thuih ih lok baktiah om tih.
24 Przetoż powiadam wam: O cokolwiekbyście, modląc się, prosili, wierzcie, że weźmiecie, a stanie się wam.
To pongah kang thuih o, Lawkthuihaih hoi na hnik o ih hmuennawk boih loe, ka hnuk o boeh, tiah tang oh, to tiah nahaeloe na hnu o tih.
25 A gdy stoicie modląc się, odpuśćcież, jeźli co przeciw komu macie, aby i Ojciec wasz, który jest w niebiesiech, odpuścił wam upadki wasze.
Lawkthuih han nang doet o naah, minawk nuiah sakpazaehaih om nahaeloe, to zaehaih to tahmen oh; to tiah ni van ah kaom nangcae Ampa mah na sak pazaehaihnawk to tahmen toeng tih.
26 Bo jeźli wy nie odpuścicie, i Ojciec wasz, który jest w niebiesiech, nie odpuści wam upadków waszych.
Toe zaehaih na tahmen o ai nahaeloe, van ah kaom nangcae Ampa mah doeh na sak pazaehaihnawk to tahmen mak ai, tiah a naa.
27 I przyszli znowu do Jeruzalemu. A gdy się on przechodził po kościele, przystąpili do niego przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie i starsi;
Nihcae Jerusalem ah angzoh o let: anih tempul thungah akun naah, kalen koek qaima, ca tarik kaminawk hoi kacoehtanawk to Jesu khaeah angzoh o,
28 I mówili do niego: Którąż to mocą czynisz? a kto ci dał tę moc, abyś to czynił?
nihcae mah anih khaeah, Naa ih sakthaihaih akaa hoiah maw hae hmuennawk hae na sak? Mi mah maw hae baktih hmuennawk sakthaihaih to ang paek? tiah a dueng o.
29 Tedy Jezus odpowiadając, rzekł im: Spytam was i ja o jednę rzecz; odpowiedzcież mi, a powiem, którą mocą to czynię.
Jesu mah nihcae khaeah, Kai doeh lok maeto kang dueng o toeng han, na pathim oh, to pacoengah ni, naa ih sakthaihaih akaa hoiah maw hae hmuennawk hae ka sak, tito kang thuih o han.
30 Chrzest Jana z niebaż był, czyli z ludzi? Odpowiedzcie mi.
Johan tuinuemhaih loe van bang ih maw, to tih ai boeh loe kami khae hoi ih? Na pathim oh, tiah a naa.
31 I rozbierali to sami między sobą, mówiąc: Jeźli powiemy, z nieba, rzecze: Przeczżeście mu tedy nie wierzyli?
To naah nihcae mah, Van bang hoi ih ni, tiah a thuih o nahaeloe, anih mah to tiah nahaeloe, tipongah anih to na tang o ai loe? tiah na naa tih.
32 A jeźli powiemy, z ludzi, bojemy się ludu; albowiem wszyscy Jana mieli za prawdziwego proroka.
Kaminawk khae hoi ih ni, tiah a thuih o nahaeloe, kaminawk boih mah, Johan loe tahmaa ni, tiah poek o pongah, kaminawk to zit thoh koek bae, tiah angmacae hoi angmacae to lok ang thuih o.
33 Tedy odpowiadając rzekli Jezusowi: Nie wiemy. Jezus też odpowiadając rzekł im: I ja wam nie powiem, którą mocą to czynię.
To pongah nihcae mah Jesu khaeah, Ka thui o thai ai, tiah pathim pae o. To naah Jesu mah nihcae khaeah, Kai mah doeh naa ih sakthaihaih hoiah maw hae hmuennawk hae ka sak, tito kang thui o mak ai, tiah a naa.
