Marka 10
1 A wstawszy stamtąd, przyszedł do granic Judzkich przez krainę za Jordanem leżącą; i zszedł się zaś do niego lud, i uczył je zaś jako miał zwyczaj.
Vbvrikunamv Jisu ho mooku a vngyula, Judia mookubv vngtoku, okv jordan svko nga raptoku. Nyitwng v lvkodv ninyia vngyum toku, okv ninyigv ribwngnam aingbv, bunuam nw tamsar toku.
2 Tedy przystąpiwszy Faryzeuszowie, pytali go: Godzili się mężowi żonę opuścić? a to czynili, kusząc go.
Parisis kvgonv ninyigvlo aato okv ninyia kupdubv gwngto. Bunu tvvkato, “Ngonua minpa labv, ngonugv Pvbv lo nyiga ngv atugv nywng nga apak dubv dopvnvre?”
3 Ale on odpowiadając, rzekł im: Cóż wam przykazał Mojżesz?
Jisu mirwk siyingla tvvkato, “Moses nonua ogu Pvbv go minpvpi?”
4 A oni rzekli: Mojżesz pozwolił napisać list rozwodny i opuścić ją.
Bunugv mirwknamv, “Moses gv minpv namv nyiga ngv atugv nywng nga apak dubv vnglin nvnv pota go lvktola vngmulaka hvpv.”
5 A odpowiadając Jezus, rzekł im: Dla zatwardzenia serca waszego napisał wam to przykazanie.
Jisu bunuam minto, “Moses nonugv lvgabv so Pvbv nga lvkto ogulvgavbolo nonua tamsar sarnyu manam lvgabv.
6 Aleć od początku stworzenia mężczyznę i niewiastę uczynił je Bóg.
Vbvritola atuake ho, Pwklinyarlin rilo, ‘Pwknvyarnv bunua nyimv okv nyilo bv,’ darwknv Kitaplo vbv mindu.
7 Dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę, a przyłączy się do żony swojej,
‘Okv vkvlvgalo nyiga ngv atugv anv okv abua kayupila okv atugv nywng nga lvkobv ririku,
8 I będą dwoje jednem ciałem; a tak już nie są dwoje, ale jedno ciało.
okv anyiv akin gubv ririku.’ Vkvlvgabv bunyi anyikuma, vbvritola akinhvku.
9 Co tedy Bóg złączył, człowiek niechaj nie rozłącza.
Vbvrikunamv, Pwknvyarnv gv naadumsiku nama nyia nyi gunv yvvjvka um naapin sirung mabvka.”
10 A w domu zaś uczniowie jego o toż go pytali.
Vdwlo bunu naamlo vngkur tokudw, lvbwlaksu vdwv so gv lvkwng nga Jisunyi tvvkato.
11 I rzekł im: Ktobykolwiek opuścił żonę swą, a pojąłby inną, cudzołoży przeciwko niej;
Nw bunuam minto, “Nyi v yvv atugv nywng nga apak tvla okv kvvbi nyimvmvvga nga nywng mvbolo atugv nywng nga rinyingdu.
12 A jeźliby niewiasta opuściła męża swego, a szłaby za drugiego, cudzołoży.
Vkv aingbv, nyimvmvvga ngv yvv atugv nyilu nga apak tvla okv kvvbinyi go nyilu naakubolo hv jwkjwkvrwk manv.”
13 Tedy przynoszono do niego dziatki, aby się ich dotykał; ale uczniowie gromili tych, którzy je przynosili.
Nyi megonv vmi vdwa Jisu gvlo aagvto ninyigv laak lokv bunuam mampv modubv vla, vbvritola lvbwlaksu vdwv nyi vdwa yamtumto.
14 Co ujrzawszy Jezus, rozgniewał się i rzekł im: Dopuśćcie dziatkom przychodzić do mnie, a nie zabraniajcie im; albowiem takich jest królestwo Boże.
Vdwlo Jisu um kaapa kunamv, nw haachito okv ninyigv lvbwlaksu vdwa minto, “Vmi vdwa ngoogvlo aamuto, okv bunua mintor mabv, ogulvgavbolo Pwknvyarnv gv Karv ngv bunu aingnv gvngv.
15 Zaprawdę powiadam wam: Ktobykolwiek nie przyjął królestwa Bożego jako dzieciątko, nie wnijdzie do niego.
Ngo nonua jvjvbv mindunv. Yvv vmi aingbv Pwknvyarnv gv Karv nga naarwk madudw nw hoka vdwloka aanyumare.”
16 I biorąc je na ręce swoje, i kładąc na nie ręce, błogosławił im.
Vbvrikunamv nw vmi vdwa nw gvlo laachumtoku, ninyigv laak v bunuam akin-akinbv mampvto, okv bunuam boktalwkji toku.
17 A gdy on wychodził w drogę, przybieżał jeden, i upadłszy przed nim na kolana, pytał go: Nauczycielu dobry! cóż czynić mam, abym odziedziczył żywot wieczny? (aiōnios g166)
Jisu ninyigv vngkubv lvkodv vngrap tvvdubv, nyi ako joklwk toku, ninyigv lvgaplo gublwkto, okv ninyia tvvkato, “Alvbv Tamsarbo, ngo turbwng nama paadubv ogugo rise vdw?” (aiōnios g166)
18 Ale mu Jezus rzekł: Przecz mię zowiesz dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden, to jest Bóg.
Jisu ninyia tvvkato, “No ngam ogubv alvnvgo vla mindunv?” “Yvvka alvnvgo kaama Pwknvyarnv akin mwng.
19 Przykazania umiesz: nie będziesz cudzołożył, nie będziesz zabijał, nie będziesz kradł, nie będziesz mówił świadectwa fałszywego, nie będziesz oszukiwał nikogo, czcij ojca twego i matkę twoję.
No gamkinam vdwa chinsudo: ‘Gwngrw gwmabvka; nywngnyilu ribo minsu mabvka; dvcho mabvka; yvvnyika mvvla mimur mabvka; dvkup mabvka; noogv anv okv noogv abua mvngdv laka.’”
20 A on odpowiadając, rzekł mu: Nauczycielu! tegom wszystkiego przestrzegał od młodości mojej.
“Tamsarnv,” nyi angv minto, “Ngoogv yaapa singsa yilokv rila, ngo gamkinam vdwa tvvla ripvkunv.”
21 A Jezus spojrzawszy nań, rozmiłował się go, i rzekł mu: Jednego ci nie dostaje; idź, sprzedaj co masz, a rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie, a przyjdź, naśladuj mię, wziąwszy krzyż.
Jisu ninyia paknambv kaagap jinjinla minto, “No rise ako doodu. Vngnyika okv noogvlo ogugo doopvdw mvnwngnga pyoktoka okv morko nga heema vdwa ortoka, okv no nyidomooku tvlo nyitvyachok reku; vbvritokula aalakula okv ngam vngming gvlaka.”
22 A on zafrasowawszy się dla tego słowa, odszedł smutny; albowiem miał wiele majętności.
Vdwlo nyi angv so tvvpa kunamv, ninyigv nyukmu v motvkrv tokula, okv mvngdwkla vngtoku, ogulvgavbolo nw achibv nyitv nvgo.
23 A spojrzawszy Jezus w około, rzekł do uczniów swoich: Jakoż trudno ci, którzy mają bogactwa, wnijdą do królestwa Bożego!
Jisu hoka ninyigv lvbwlaksu vdwa kaitkarla kaato okv bunuam minto, “Nyitvnv nyi vdwgv lvgabv Pwknvyarnv gv Karv lo aatv rinyi achialvbv aanyu manam gubv ridu!”
24 Tedy uczniowie zdumieli się nad temi słowami jego. Lecz Jezus zaś odpowiadając, rzekł im: Dziatki! jakoż jest trudno tym, co ufają w bogactwach, wnijść do królestwa Bożego.
Lvbwlaksu vdwv ho gv gaam minam vdwa lamtoku, vbvritola Jisu minbwng jito, “Ngoogv vmi vdwa, Pwknvyarnv gv Karv lo aadu bv so si achialvbv aanyu manam gubv ridu!
25 Snadniej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogaczowi wnijść do królestwa Bożego.
Nyitvnv nyi gv Pwknvyarnv gv Karv lo aatv rinyi kemel gv pwsi ungko lo vngpit tvvnam um svnga, si achialvbv aanyu manam gubv riya dunv.”
26 A oni się tem więcej zdumiewali, mówiąc między sobą: I któż może być zbawiony?
Hokaku lvbwlaksu vdwv achialvbv lamngak nyatoku okv akonv-akonyi tvvka minsu toku, “Vbvribolo, yvvkula ringnam a paala jinv?”
27 A Jezus spojrzawszy na nie, rzekł: U ludzić to niemożno, ale nie u Boga; albowiem u Boga wszystko jest możno.
Jisu hoka bunuam kaadichinchinla kaato okv mirwkto, “So si nyi gvbv rikanyuma nvgo, vbvritola Pwknvyarnv gvbvma; Pwknvyarnv lvgabv ogumvnwng ngv rinyu dunv.”
28 I począł Piotr mówić do niego: Otośmy my opuścili wszystko, a poszliśmy za tobą.
Vbvrinamv Pitar milin toku, “Kaato, ngonu ogumvnwng nga topu tokula okv nam lvkobv vngming gvdunv.”
29 A Jezus odpowiadając, rzekł: Zaprawdę powiadam wam: Nikt nie jest, kto by opuścił dom, albo braci, albo siostry, albo ojca, albo matkę, albo żonę, albo dzieci, albo role dla mnie i dla Ewangielii,
“Vm,” Jisu bunuam minto, “Okv ngo nonua mindunv ho yvv akonv naam vmalo boru vdwa vmalo bormv vdwa vmalo anv nga vmalo abua vmalo kuu vdwa vmalo rongo nga ngoogv okv gamlv gv lvgabv topu kubolo,
31 Aleć wiele pierwszych będą ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.
Vbvritola, awgonv vjak yvv kainvgobv singpvdw, hv miang nvgobv singreku, okv awgonv yvv vjak, miang nvgobv singpvdw, hv kainvgobv singreku.”
32 I byli w drodze, wstępując do Jeruzalemu; a Jezus szedł przed nimi, i zdumiewali się, a idąc za nim, bali się. A on wziąwszy zasię z sobą onych dwanaście, począł im powiadać, co nań przyjść miało,
Jisu okv ninyigv lvbwlaksu vdwv Jerusalem lo chaadubv lamtvlo vngdungto. Jisu lvbwlaksu vdwa vngchoyala vngto, kvgonv lamnyato; adarlo vngming gvnv nyi vdwv busunyato. Lvkodv Jisu vring gola anyi lvbwlaksu vdwa adargolo lingvto okv hoka ninyia ogugo rijinvnga ung mintoku.
33 Mówiąc: Oto wstępujemy do Jeruzalemu, a Syn człowieczy będzie wydany przedniejszym kapłanom i nauczonym w Piśmie, i osądzą go na śmierć, i wydadzą go poganom.
“Tvvyato,” Nw bunua minto “Ngonu Jerusalem bv vngdungdunv hoka Nyia Kuunyilo nga nyibu butvnv vdwgvlo okv Pvbv tamsarnv vdwgvlo laklwk reku. Bunu ninyia simu dukubv miyakaya reku okv vbvritola ninyia Jentail haalung gvlo laklwk reku,
34 A oni się z niego naśmiewać będą, i ubiczują go, i będą nań plwać, i zabiją go; ale dnia trzeciego zmartwychwstanie.
Ho bunu ninyia nyarjikau reku, tachor chorbiakre, svnyakpare, okv ninyia mvkire; vbvritola nw alu loum nvnga turkur reku.”
35 Tedy przystąpili do niego Jakób i Jan, synowie Zebedeuszowi, mówiąc: Nauczycielu! chcemy, abyś nam uczynił, o co cię prosić będziemy.
Vbvrikunamv Jebedi gv kuunyilo, Jems la Jon, Jisu gvlo aato. Bunu minto, “Tamsarnv, ngonugv mvngnam akonv ngonugv lvgabv rijilabv vla mvngdunv.”
36 A on im rzekł: Cóż chcecie, abym wam uczynił?
Jisu bunua tvvkato, “Hv ogugola?”
37 A oni mu rzekli: Daj nam, abyśmy jeden na prawicy twojej a drugi na lewicy twojej siedzieli w chwale twojej.
Bunu mirwkto, “Vdwlo no noogv yunglit rungnv Karv lo doori kudw, ngonu mvngdu no ngonua noogv lakchilo akonyi okv lakbiklo akonyi, noogv dookulo lvkobv doogv labv vla mvngdunv.”
38 Lecz im Jezus rzekł: Nie wiecie, o co prosicie. Możecież pić kielich, który ja piję, i chrztem, którym się ja chrzczę, być ochrzczeni?
Jisu bunua minto, “Nonuno chima nonu ogu gonyi koodudw, Ngoogv hinching koobu lo tvngjinam sum um nonu tvnglare? Ngoogv Baptisma naajinam um nonuno naalare?”
39 A oni mu rzekli: Możemy. A Jezus im rzekł: Kielichci, który ja piję, pić będziecie i chrztem, którym ja się chrzczę, ochrzczeni będziecie.
Bunu mirwkto, “Ngonu rilare.” Jisu bunua minto, “Rinam gvbv nonu ngoogv tvngjikunam hinching koobulo tvnglare okv ngoogv baptisma naajinam apiabv naamwng gvlare.
40 Ale siedzieć po prawicy mojej albo po lewicy mojej, nie moja rzecz jest dać; ale będzie dano tym, którym zgotowano.
Vbvritola ngoogv lakchilo okv lakbiklo yvv dooridw um dardubv ngoogvlo kaama. So dooku sam Pwknvyarnv yvvgv lvgabv mvpvjila vvpvnv nw jire.”
41 A usłyszawszy to oni dziesięciu, poczęli się gniewać na Jakóba i na Jana.
Vdwlo lvbwlaksu vring ngv um tvvpa tokudw, bunu Jems nyila okv Jonnyi haachi toku.
42 Ale Jezus zwoławszy ich, rzekł im: Wiecie, iż ci, którym się zda, że władzę mają nad narody, panują nad nimi, a którzy z nich wielcy są, moc przewodzą nad nimi.
Vkvlvgabv Jisu bunu mvnwngnga lvkobv ninyigvlo goklwkto okv minto, “Nonu chindu yvvnyiv Jiusmanv nyi vdwgv dvbv bv ridunv bunu vdwv bunuam rigvdu, okv rigvnv vdwv achialvbv tojupkunamv doodu.
43 Lecz nie tak będzie między wami; ale ktobykolwiek chciał być wielkim między wami, będzie sługą waszym;
Si, ogubvrijeka, nonugv pingkolo rima svngv. Nonuno gvlo akonv kai yanvpv mvngdulo, nw mvnwng gv pakbubv rirunglaka;
44 A ktobykolwiek z was chciał być pierwszym, będzie sługą wszystkich.
Okv nonuno gvlo akonv vngcho nvpv mvngdudw, nw mvnwng gv nyirabv rirunglaka.
45 Bo i Syn człowieczy nie przyszedł, aby mu służono, ale aby służył, i aby dał duszę swą na okup za wielu.
Nyia kuunyilo jesing ngv rijikodubv aama; Nw rijitebv aato okv ninyigv singtung nga mvngnga yala achialv nyi go ringlin dukubv.”
46 Tedy przyszli do Jerycha; a gdy on wychodził z Jerycha, i uczniowie jego i lud wielki, syn Tymeusza, Bartymeusz ślepy, siedział podle drogi żebrząc.
Bunu Jeriko lo aalwkto, okv Jisu ninyigv lvbwlaksu vdwala okv nyitwng nga lvkobv vnggvla vngrilo, Timias gv kuunyilo Bartimas vnam nyikching tola giago nvgu lamtv adar lo dooto.
47 A usłyszawszy, iż jest Jezus on Nazareński, począł wołać, mówiąc: Jezusie, Synu Dawida! zmiłuj się nade mną.
Vdwlo nw Najaret lokv Jisu kunyi vla tvvpapvdw, nw gokrapto, “Dabid gv kuunyilo, Jisu, ngam aya mvngpa labv!”
48 I gromiło go wiele ich, aby milczał, ale on tem więcej wołał: Synu Dawida! zmiłuj się nade mną.
Achialvnv nyi v ninyia yamto, okv ninyia bunu choibvkv vla minto. Vbvritola nw gamtvyayabv gokto, “Dabid gv kuunyilo, nga aya labvka!”
49 Tedy zastanowiwszy się Jezus, kazał go zawołać. I zawołano ślepego, mówiąc mu: Ufaj, wstań, woła cię.
Jisu daktungto okv minto, “Ninyia goklwkto.” Vkvlvgabv bunu nyikchingnv nyi um goklwk jitoku. “Mvngpu laka!” Bunu minto. “Gudunglak nam Jisu gokdu.”
50 A on porzuciwszy płaszcz swój, wstał, i przyszedł do Jezusa.
Vkvlvgabv nw atubogv vji laklwk ka ora toku, pogin pokrapto, okv Jisu gvlo aatoku.
51 I odpowiadając Jezus, rzekł mu: Cóż chcesz, abym ci uczynił? A ślepy mu rzekł: Mistrzu! abym przejrzał.
“No ngam ogugo rijikoso mvngdu?” Jisu nyi um tvuto. “Tamsarnv,” Nyikchingnv nyi v mirwksito, “Ngo lvkodv kaapa nwngdo.”
52 A Jezus mu rzekł: Idź, wiara twoja ciebie uzdrowiła. A zarazem przejrzał, i szedł drogą za Jezusem.
“Vngnyika,” Jisu ninyia minto, “Noogv mvngjwng ngv nam alvdvbv mvpvku.” Vjakgobv nw kaapatoku okv lamtv ho Jisunyi vngming gvtoku.
