Łukasza 7
1 A gdy dokończył wszystkich mów swoich przed onym ludem, wszedł do Kapernaum;
Yeshuan hiche ho jouse miho koma aseijou phat chun, Capernaum langah akile tai.
2 A niektórego setnika sługa źle się mając, już prawie miał umrzeć, którego on sobie bardzo poważał.
Hiche lai chun Rome sepai jalamkai khat dinga asoh sahlut tah khat chu hatah in adammon thiding kon cha ahitai.
3 Ten usłyszawszy o Jezusie, posłał do niego starszych z Żydów, prosząc go, aby przyszedłszy uzdrowił sługę jego.
Sepai jalamkai pan Yeshua chungchang ajahdoh phat in, aman ja umtah Juda upa ho asolin, ahinkou uva asohpa ahung damsah din asol'e.
4 A oni przyszedłszy do Jezusa, prosili go z pilnością, mówiąc: Godzien jest, abyś mu to uczynił;
Hijeh chun amahon jong ngehkhoh tah in Yeshua chun mipa akithopi din atao tauve. “Napanpina chang dinga lom khattou aumleh, ama hi ahi,” atiuvin ahi
5 Albowiem miłuje naród nasz, i on nam bóżnicę zbudował.
“Ajeh chu aman Juda miho eilungset un kikhopna in jong eisah pehuve,” atiuve.
6 A tak Jezus szedł z nimi. Ale gdy niedaleko był od domu, posłał do niego on setnik przyjacioły, mówiąc mu: Panie! nie zadawaj sobie pracy; bomci nie jest godzien, abyś wszedł pod dach mój.
Hijeh chun Yeshua jong amaho toh alhon'in achetai. Ahivangin in ahunglhun masangjep un, sepai jalamkai pan loi phabep asol'in hitin agasei sah e, “Pakai, ka-in'a hung dingin nang le nang kisugim hih in, ajehchu keima chutobang loma jana chang dinga kilom kahipoi.”
7 Przetoż i samego siebie nie miałem za godnego, abym miał przyjść do ciebie; ale rzecz słowo, a będzie uzdrowiony sługa mój.
Keima hungdoh a nangma toh kimuto dinga jong lhingjou lou kahi. Naum na'a kon chun thu chu seijeng'in, kasohpa suhdam'a umding ahi.
8 Bomci i ja człowiek pod mocą postanowiony, mający pod sobą żołnierzy, i mówię temu: Idź, a idzie, a drugiemu: Przyjdź, a przychodzi, a słudze mojemu: Czyń to, a czyni.
Ken hiche hi kahenai, ajehchu keima jong kachunga ho thunoiya um kahin, chule kenjong ka sepai ho chunga thuneina kanei ahi. Keiman “Chen” ti bouseh kasei le acheuvin, “Hungin” katileh ahung uve. Chule kasohte komah “Hiche bol'in kati leh abol jenguve,” atiuve.
9 Tedy usłyszawszy to Jezus, zadziwił mu się, i obróciwszy się, rzekł do ludu, który za nim szedł: Powiadam wam, żem ani w Izraelu tak wielkiej wiary nie znalazł.
Yeshuan hiche thu ajah doh phat in, atija lheh jenge. Mihonpi anungjui ho heng lam angan hitin aseiye, “Kaseipeh nahiuve, hitobang tahsan na hi Israel pumpi sungah kamukha poi!” ati.
10 A wróciwszy się do domu ci, którzy byli posłani, znaleźli sługę, który się źle miał, zdrowego.
Chuin sepai jalamkaipa loiho chu a'inah akile tauvin ahileh sohpa damthengsel'a anaum chu amu'uvin ahi. Yeshuan Meithainu Chapa Athisa Akaithou
11 I stało się nazajutrz, że szedł do miasta, które zowią Naim, a szło z nim uczniów jego wiele i lud wielki.
Chomkhat jouvin Yeshua aseijui hotoh Nain kho langah acheuvin, mihonpi tamtah'in ajui uve.
12 A gdy się przybliżył do bramy miejskiej, tedy oto wynoszono umarłego, syna jedynego matki swojej, a ta była wdową, a z nią szedł wielki lud miasta onego.
Thivui dinga hung kijotdoh honkhat khopi kelkot phunga chun atohkha uvin ahi. Khangdong athipa chu meithainu chapa changkhatseh ahin, chule khosunga pat mihonpi tamtah'in amanu aumpiu ahi.
13 Którą ujrzawszy Pan użalił się jej, i rzekł jej: Nie płacz!
Pakaiyin amanu amu chun, alungsung khotonan adimtan ahi. “Kap hih'in!” tin aga lhamon e.
14 I przystąpiwszy dotknął się trumny (mar), (a ci, co nieśli, stanęli) i rzekł: Młodzieńcze! tobie mówię, wstań.
Chuin thikong lama chun achen atongkhan ahile apoho adingden'un ahi. “Gollhang” atin “Kaseipeh nahi, thoudoh in” ati.
15 I usiadł on, który był umarł, i począł mówić; i oddał go matce jego.
Chuin athiah pasal chapang chu ahung toudoh in thu aseipan tai! Chule Yeshuan anu anungpeh tan ahi.
16 Tedy wszystkich strach zdjął, a wielbili Boga, mówiąc: Prorok wielki powstał między nami, a Bóg nawiedził lud swój.
Kichatna lentah in mihonpi chu alonvuh tai, chule amahon Pathen avahchoiyun, “Thil nasatah bolthei themgao khat ilah uvah akisepdoh tai,” atiuvin chule “Pathen in tunin amite aviltai,” atiuve.
17 I rozeszła się o nim ta wieść po wszystkiej Judzkiej ziemi, i po wszystkiej okolicznej krainie.
Chule Yeshua chungchang thusoh Judea gam pumpi le akimvel thinglhang gamkai ho'ah the chansoh'in aumtai.
18 I oznajmili Janowi uczniowie jego o tem wszystkiem. A Jan wezwawszy dwóch niektórych z uczniów swoich,
Twilutsah John seijui hon Yeshua thilbol jouse chu John aseipeh tauve. Hijeh chun John in aseijuite lah'a mini akouvin,
19 Posłał je do Jezusa, mówiąc: Tyżeś jest ten, który ma przyjść, czyli inszego czekać mamy?
chule adong dingin Pakai komah asoltai. “Nangma Messiah kanga jingu chu nahim, ahilouleh achom dang khat kavet nahlai diu ham?” agatisah e.
20 A gdy przyszli do niego mężowie oni, rzekli: Jan Chrzciciel posłał nas do ciebie, mówiąc: Tyżeś jest ten, który ma przyjść, czyli inszego czekać mamy?
John seijui tenin Yeshua amu lhon phat in aseilhon tai, “Twilutsah John in hiche dong dinga eihin sollhon ahi, Nangma Messiah, kanga jing pau chu nahim, ahilouleh achom dang khat kavetjing nahlai diu ham?” atilhon e.
21 A onejże godziny wiele ich uzdrowił od chorób, od niemocy, i od duchów złych, i wiele ślepych wzrokiem darował.
Hiche pettah a chu Yeshuan mi tampi anatnau, adammo nahou asuhdam pet, lhagaoboh vop ho aboldam pet, chule khomulou ho kho amusah pet anahie.
22 A odpowiadając Jezus, rzekł im: Szedłszy oznajmijcie Janowi, coście widzieli i słyszeli, iż ślepi widzą, chromi chodzą, trędowaci biorą oczyszczenie, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, a ubogim opowiadana bywa Ewangielija.
Yeshuan John seijui teni chu aseipeh in, “John hengah kile lhon in lang nathilmu lhon le nathujah lhon chengse seipeh lhon tan–mitchon kho amun, elbaiyin lam ajot'in, miphah ho jendam ahin, nangong'in kho ajan, mithiho kaithouvin aumin, chule Kipana Thuphahi mivaichate hengah seiphong'in aumtai.
23 A błogosławiony jest, kto by się nie zgorszył ze mnie.
Chule seipeh lhon'in, keima jeh a kiheimang louho chu Pathen in phatthei aboh'e,” ati.
24 A gdy odeszli posłowie Janowi, począł mówić do ludu o Janie: Coście wyszli na puszczę widzieć? Izali trzcinę chwiejącą się od wiatru?
John seijui tenin adalhah jouvin Yeshuan ama thudol mihonpi jah'a chun aseiyin ahi. “Itobang mi veding'a gamthip a chu nache uham? Ama chu huimut lingle peng don anem ham?
25 Ale coście wyszli widzieć? Izali człowieka w miękkie szaty obleczonego? Oto ci, którzy w szatach kosztownych i w rozkoszy żyją, są w domach królewskich.
Ahiloule ponsil mantamtah'a kivon mi mudinga nakiginchat um? Ahipoi, von hoitah kivon hole nomsatah'a hingho chu leng inpia bou akimui.
26 Ale coście wyszli widzieć? Izali proroka? Zaiste powiadam wam, iż więcej niż proroka.
Themgao ve nahiu ham? Henge, chule themgao sanga chungnung jo ahi.
27 Tenci bowiem jest, o którym napisano: Oto Ja posyłam Anioła mego przed obliczem twojem, który zgotuje drogę twoję przed tobą.
John chu Pathen Lekhabu in hitia aseipa chu ahi, Ven, keiman namasangah ka thu lhangsam kasol'e, chule aman nalampi namasanga asemtup ding ahi.
28 Albowiem powiadam wam: Większego proroka z tych, którzy się z niewiast rodzą, nie masz nad Jana Chrzciciela żadnego; lecz kto najmniejszy jest w królestwie Bożem, większy jest, niżeli on.
Kaseipeh nahiuve, anahing jouse lah'a, koima John sanga lenjo aumpoi. Ahin Pathen lenggam a aneopen jengjong chu ama sangin alenjon ahi!” ati.
29 Tedy wszystek lud słysząc to, i celnicy, wielbili Boga, będąc ochrzczeni chrztem Janowym.
Hiche thu ajah tah'un, mipi jouse–kaidong ho jengin jong–Pathen lampi chu adih ahi ti apom'un ahi, ajeh chu amaho John khut'a baptize anachang ahiuve.
30 Ale Faryzeuszowie i zakonnicy pogardzili radą Bożą sami przeciwko sobie, nie będąc ochrzczeni od niego.
Amavang Pharisee hole hou danthu themhon Pathen thilgon apampaiyun ahi, ijeh inem itile amahon John tuilutsah chu apomlouvu ahi.
31 I rzekł Pan: Komuż tedy przypodobam ludzi rodzaju tego, a komu są podobni?
“Tukhang mite hi ipi toh katekah tadem?” tin Yeshuan adongin “Iti kahilchet ding ham?” ati.
32 Podobni są dzieciom, które siedzą na rynku, a jedne na drugie wołają, mówiąc: Grałyśmy wam na piszczałkach, a nie tańcowaliście; śpiewałyśmy żałobne pieśni, a nie płakaliście.
Amaho hi kailhang lah'a chapang kichem tobang ahiuve. Amaho aloi agol ho komah aphunchel un, “Keihon moupui golvah la kalhauvin, nalam pouve” hijeh chun thivuina la joh kalhauvin chule nakap pouve.
33 Albowiem przyszedł Jan Chrzciciel, i chleba nie jedząc i wina nie pijąc, a mówicie: Dyjabelstwo ma.
Ajeh chu Tuilutsah John chun aphat ho changlhah neh ahiloule lengpitwi don kiti hohin asumang pon, chule nanghon, “Thilhavop ahi” natiuve.
34 Przyszedł Syn człowieczy jedząc i pijąc, a mówicie: Oto człowiek obżerca i pijanica wina, przyjaciel celników i grzeszników.
Mihem Chapan, alangkhat'ah, anen adonin, chule naseiyun, “Milop jukham chule kaidong ho le chonse dang ho jol le gol!” natiuve.
35 Ale usprawiedliwiona jest mądrość od wszystkich synów swoich.
Ahinla chihna chu adih ahi ti anungjui ho hinkho'ah tahlangin aume, ati.
36 I prosił go niektóry z Faryzeuszów, aby z nim jadł. A tak wszedłszy w dom Faryzeuszów, usiadł.
Pharisee ho lah'a khat in Yeshua toh nilhah an nehkhom din angeh in, hijeh chun Yeshua jong ama in'a chun achen an nedin atoutai.
37 A oto niewiasta, która była w mieście grzeszna, dowiedziawszy się, iż siedzi w domu Faryzeuszowym, przyniosła alabastrowy słoik maści;
Chukom muna an aneh ding chu numei jonthanhoi a chonse khat in ahetphat in, amanun songval bom khat'ah thao namtui mantamtah kikhum ahinchoiye.
38 A stanąwszy z tyłu u nóg jego, płacząc poczęła łzami polewać nogi jego, a włosami głowy swojej ucierała, i całowała nogi jego, i maścią mazała.
Chuin amanu chu adilsun Amapa kengmuh gal lam'a chun adilsun akaptai. Amitlhi akengmuh lamah avalhan, hichu asam in athehgo in ahi. Chuin akengmuh chu namtui athe in achop chuh chuh tan ahi.
39 A widząc to Faryzeusz, który go był wezwał, rzekł sam w sobie, mówiąc: Być ten był prorokiem, wiedziałby, która i jaka jest ta niewiasta, co się go dotyka; bo jest grzesznica.
Pharisee mipa anne a koupa chun hichu amuphat in ama le ama akihoulim in, “Hiche mipa hi themgao ahipou pouleh, itobang numei ham athamkha nu hi, amanu hi michonse ahi! ti ahet tei ding ahi,” atin ahi.
40 A odpowiadając Jezus, rzekł do niego: Szymonie! mam ci nieco powiedzieć, a on rzekł: Powiedz, Nauczycielu!
Chutah chun Yeshuan alunggel chu ahin donbut in, “Simon” tin Pharisee pa koma chun, “Thilkhat nakomah kaseinom'e” ati. “Sei jeng in, houhil” tin Simon in adonbut paiyin ahi.
41 Miał niektóry lichwiarz dwóch dłużników; jeden dłużen był pięćset groszy, a drugi pięćdziesiąt.
Chuin Yeshuan hiche thusim hi aseipeh tai: “Mikhat in mini sum abatsah in–khatpa dangka ja-nga chule khat dangka som-nga.
42 A gdy oni nie mieli czem zapłacić, odpuścił obydwom. Powiedz tedy, któryż z nich bardziej go miłować będzie?
Ahin anigel lhon in asajou lhon tapon, hijeh chun hepi na neitah in angaidam in abat lhon akah peh tai. Chujou chun koijoh chun ama chu ngailu jon tem tia nagel em?” tin adongtai.
43 A odpowiadając Szymon, rzekł: Mniemam, iż ten, któremu więcej odpuścił. A on mu rzekł: Dobrześ rozsądził.
Simon in adonbut in, “Keigel in abat tamjopa chu,” ati. “Hichu adih'e” tin Yeshuan aseitai.
44 I obróciwszy się do niewiasty, rzekł Szymonowi: Widzisz tę niewiastę? Wszedłem do domu twego, nie dałeś wody na nogi moje; ale ta łzami polała nogi moje, i włosami głowy swej otarła.
Chuin numeinu heng lam ngan akiheiyin Simon jah'a aseitai, “Hiche numeinu hichea dilsu nu hi ven. Keima na'in a kahung lut chun, nangman tui kakenga vutkhu sillhah nading neipepon, ahivangin hiche nu hin amitlhi tuiyin asop lhan, chule asam in atheh ngim in ahi.”
45 Nie pocałowałeś mię, ale ta jako weszła, nie przestała całować nóg moich.
Nangman chibai neiboh pon, ahin kahung lut a pat hichenu hin kakengmuh achop chop jong anga hih laiye.
46 Nie pomazałeś oliwą głowy mojej, ale ta maścią pomazała nogi moje.
Nangman kalua olive thao nuding na gelkhoh pon, amanu vang hin kakeng phang thao namtuiyin anui.
47 Dlaczego, mówię tobie, odpuszczono jej wiele grzechów, gdyż wiele umiłowała; a komu mało odpuszczono, mało miłuje.
“Kaseipeh nahi, amanu chonsetna ho–tamtah ahiuvin, ngaidam ahitai, hijeh a chu amanun ngailutna lentah eimusah ahi. Amavang mi akingaidam lhom chu akipah lhom in ahi” ati.
48 A on jej rzekł: Odpuszczone są tobie grzechy.
Chuin Yeshuan numeinu jah'a, “Nachonsetna ho kingaidam ahitai” ati.
49 I poczęli spółsiedzący mówić między sobą: Któż jest ten, który i grzechy odpuszcza?
Dokhanga tou miho chu ama ho le amaho akihouvun, “Hiche mipa hi koi hiya mi chonse jong angaidam ham?” atiuvin ahi.
50 I rzekł do niewiasty: Wiara twoja ciebie zbawiła. Idźże w pokoju.
Chule Yeshuan numeinu jah'a aseitai, “Natahsan in nahuhhing ahitai, lungmongin chetan,” ati.
