Łukasza 7
1 A gdy dokończył wszystkich mów swoich przed onym ludem, wszedł do Kapernaum;
ज़ैखन तैनी लोकन एपनी सब गल्लां शुनेई छ़ैडी, त तै कफरनहूम नगर मां अव।
2 A niektórego setnika sługa źle się mając, już prawie miał umrzeć, którego on sobie bardzo poważał.
तैड़ी केन्ची सूबेदारेरो अक ट्लारो सेवक बिमार थियो ते मरने बालो थियो।
3 Ten usłyszawszy o Jezusie, posłał do niego starszych z Żydów, prosząc go, aby przyszedłszy uzdrowił sługę jego.
तैनी यीशुएरी मुशूरी शुन्तां यहूदी केरे किछ बुज़ुर्ग तैस कां मिनत केरनेरे लेइ भेज़े, कि तै एइतां मेरो सेवक बज़्झ़ाए।
4 A oni przyszedłszy do Jezusa, prosili go z pilnością, mówiąc: Godzien jest, abyś mu to uczynił;
तैना यीशु कां आए ते तैस कां मिनत केरने लगे, “तै इस काबले, कि तू तैसेरेलेइ इन केरस।
5 Albowiem miłuje naród nasz, i on nam bóżnicę zbudował.
किजोकि ते इश्शी कौमी सेइं बड़ी हमदरदी रखते, ते इश्शू प्रार्थना घर तैन्नी बनेवरुए।”
6 A tak Jezus szedł z nimi. Ale gdy niedaleko był od domu, posłał do niego on setnik przyjacioły, mówiąc mu: Panie! nie zadawaj sobie pracy; bomci nie jest godzien, abyś wszedł pod dach mój.
यीशु तैन सेइं साथी-साथी च़लो जेव, पन ज़ैखन तैस घरे नेड़े पुज़ो त सूबेदारे होरि दोस्तन सेइं समाद भेज़ो कि, “प्रभु तकलीफ न केर, किजोकि अवं एस काबल नईं कि तू मेरे घरे मां एज्जी सखत।
7 Przetoż i samego siebie nie miałem za godnego, abym miał przyjść do ciebie; ale rzecz słowo, a będzie uzdrowiony sługa mój.
एस्से वजाई सेइं अवं भी अपनो आप तीं कां एजनेरे काबल न सेमझ़ी बल्के अपनि ज़बानी सेइं ज़ोस त मेरो नौकर बेज़्झ़ोइ सकते।
8 Bomci i ja człowiek pod mocą postanowiony, mający pod sobą żołnierzy, i mówię temu: Idź, a idzie, a drugiemu: Przyjdź, a przychodzi, a słudze mojemu: Czyń to, a czyni.
तै मैन्हु ज़ोने लगो कि अवं भी केन्चेरे अधिकारे मां कम केरताईं, ते सिपाही मेरे अधीन आन, ते ज़ैखन एक्की जो ज़ोतां कि ‘गा,’ त तै गाते, ते होरि जो ज़ोतां एई, त तै ‘एइते,’ ते अपने सेवके जो ज़ोताईं, ‘इन कम केर,’ त तै केरते।”
9 Tedy usłyszawszy to Jezus, zadziwił mu się, i obróciwszy się, rzekł do ludu, który za nim szedł: Powiadam wam, żem ani w Izraelu tak wielkiej wiary nie znalazł.
यीशु एन शुन्तां हैरान रेइ जेव, ते पत्रोवं लोकां केरे पासे लगो तकने ज़ैना तैस पत्पती ओरे थिये तैन जो ज़ोने लगो, “कि अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं कि मीं इस्राएल मुलखे मां इस गैर यहूदी मैनेरो ज़ेरो मैन्हु नईं लोवरो ज़ै मीं पुड़ एत्रो विश्वास केरे।”
10 A wróciwszy się do domu ci, którzy byli posłani, znaleźli sługę, który się źle miał, zdrowego.
ते ज़ैना लोक यीशु कां भेज़ोरे थिये वापस ज़ैखन घरे आए त तै सेवक बेज़्झ़ोरो लव।
11 I stało się nazajutrz, że szedł do miasta, które zowią Naim, a szło z nim uczniów jego wiele i lud wielki.
थोड़े च़िरेरां पत्ती एरू भोवं कि यीशु नाईन नव्वेंरे नगर मां च़लो जेव, ते तैसेरे चेले ते होरे भी बड़े लोक तैन सेइं साथी थिये।
12 A gdy się przybliżył do bramy miejskiej, tedy oto wynoszono umarłego, syna jedynego matki swojej, a ta była wdową, a z nią szedł wielki lud miasta onego.
ज़ैखन तैना नगरेरे फाटके पुड़ नेड़े पुज़े, त हेरतन, कि अक मुड़दो बेइर जो च़लेवरोए, ते तैन अपनि अम्मारू अक्के मट्ठू थियूं, ते नगरेरे बड़े लोक तैस विधवा कुआन्शी सेइं साथी थिये।
13 Którą ujrzawszy Pan użalił się jej, i rzekł jej: Nie płacz!
एन लेइतां प्रभुए बड़ो तरस अव, ते तैस जो ज़ोवं, “लेरां न दे।”
14 I przystąpiwszy dotknął się trumny (mar), (a ci, co nieśli, stanęli) i rzekł: Młodzieńcze! tobie mówię, wstań.
फिरी यीशु नेड़े एइतां शिड़ी सेइं हथ लाव, ते छ़ूनेबाले रुके, ते यीशुए ज़ोवं, “ए जवान, अवं तीं सेइं ज़ोतां, खड़ो उठ!”
15 I usiadł on, który był umarł, i począł mówić; i oddał go matce jego.
तैखन मुड़दो उठो, ते गल्लां लगो केरने, ते यीशुए तै तैसेरी अम्मा सोंफतां छ़डू।
16 Tedy wszystkich strach zdjął, a wielbili Boga, mówiąc: Prorok wielki powstał między nami, a Bóg nawiedził lud swój.
इन हेरतां सब लोक डेरि जे, ते परमेशरेरी तारीफ़ केरने लगे, “अक महान नबी असन मां ओरोए, ते परमेशरे अपने लोकन पुड़ अपनि सिधी नज़र रखोरीए।
17 I rozeszła się o nim ta wieść po wszystkiej Judzkiej ziemi, i po wszystkiej okolicznej krainie.
एस्से गल्लरी वजाई सेइं ए खबर यहूदियारे ते आसेपासेरे सेब्भी मुलखन मां फैली जेई।”
18 I oznajmili Janowi uczniowie jego o tem wszystkiem. A Jan wezwawszy dwóch niektórych z uczniów swoich,
ते यूहन्ना तैसेरे चेलेईं एन सैरी गल्लां केरि खबर दित्ती।
19 Posłał je do Jezusa, mówiąc: Tyżeś jest ten, który ma przyjść, czyli inszego czekać mamy?
तैखन यूहन्ना एन शुन्तां दूई चेले कुजेइतां यीशु कां पुच्छ़ने भेज़े कि, “एजनेबालो तू आस, या असां होरि बलगम?”
20 A gdy przyszli do niego mężowie oni, rzekli: Jan Chrzciciel posłał nas do ciebie, mówiąc: Tyżeś jest ten, który ma przyjść, czyli inszego czekać mamy?
तैनेईं यीशु कां एइतां पुच़्छ़ू, “असां यूहन्ना बपतिस्मो देनेबाले तीं कां पुच्छ़ने भेज़ोरेम, कि एजनेबालो तू आस, या असां होरि बलगम?”
21 A onejże godziny wiele ich uzdrowił od chorób, od niemocy, i od duchów złych, i wiele ślepych wzrokiem darował.
तैखन यीशुए बड़े लोक बिमैरन ते तकलीफ, ते भूतन करां छुटाए, ते बड़े काने लोकन एछ़्छ़न लौ दित्ती।
22 A odpowiadając Jezus, rzekł im: Szedłszy oznajmijcie Janowi, coście widzieli i słyszeli, iż ślepi widzą, chromi chodzą, trędowaci biorą oczyszczenie, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają, a ubogim opowiadana bywa Ewangielija.
यीशु तैन ज़ोवं, “ज़ैन किछ तुसेईं लाहेरूए ते शुनेरूए गेइतां यूहन्ना सेइं ज़ोथ, कि काने लातन, ते टोंटे च़लतन, ते कोढ़ी केरू कोढ़ साफ भोते, ते टोंऊने शुन्तन, ते मुड़दे ज़ींते भोतन, ते गरीबन खुशखबरी शुनाई गाचे।
23 A błogosławiony jest, kto by się nie zgorszył ze mnie.
परमेशर तैस बरकत देते, ज़ै मीं पुड़ शक न केरे।”
24 A gdy odeszli posłowie Janowi, począł mówić do ludu o Janie: Coście wyszli na puszczę widzieć? Izali trzcinę chwiejącą się od wiatru?
ज़ैखन यूहन्नारे बिस्तार देनेबाले लोक वापस च़ले जे, त यीशु यूहन्नारे बारे मां गवाही देने लगो, “तुस जंगले मां कुन हेरने जोरे थिये? कुन हवाई सेइं हिलते निरैठरे डाल?
25 Ale coście wyszli widzieć? Izali człowieka w miękkie szaty obleczonego? Oto ci, którzy w szatach kosztownych i w rozkoszy żyją, są w domach królewskich.
त फिरी तुस होरू कुन हेरने जोरे थिये? कुन रोड़ां लग्गोरां लिगड़न बालो मैन्हु? हेरा, ज़ैना मगां लिगड़ां लाने बाले मैन्हु, ते ज़ैना एश केरनेबाले लोक भोतन। तैना राज़ महलन मां रातन,
26 Ale coście wyszli widzieć? Izali proroka? Zaiste powiadam wam, iż więcej niż proroka.
त फिरी तुस होरू कुन हेरने जोरे थिये? कुन कोई नबी? हाँ, अवं तुसन सेइं ज़ोताईं, नेबी करां बड्डे।
27 Tenci bowiem jest, o którym napisano: Oto Ja posyłam Anioła mego przed obliczem twojem, który zgotuje drogę twoję przed tobą.
ए तैए, ज़ेसेरे बारे मां लिखोरूए, ‘हेर, अवं अपनो बिस्तार देनेबालो तीं अग्री-अग्री भेज़ताईं, ज़ै तेरी बत अग्रोवं तियार केरेलो।’”
28 Albowiem powiadam wam: Większego proroka z tych, którzy się z niewiast rodzą, nie masz nad Jana Chrzciciela żadnego; lecz kto najmniejszy jest w królestwie Bożem, większy jest, niżeli on.
यीशुए ज़ोवं, “अवं तुसन सेइं सच़ ज़ोताईं, कि ज़ै कुआन्शन करां ज़रमोरोए, तैन मां यूहन्ना बपतिस्मो देनेबाले करां बड्डो कोई नईं। पन ज़ै परमेशरेरे राज़्ज़े मां निकड़ोए, तै यूहन्ना करां बड्डोए।”
29 Tedy wszystek lud słysząc to, i celnicy, wielbili Boga, będąc ochrzczeni chrztem Janowym.
ज़ैखन तैन लोकेईं एन गल्लां शुनी त धड़त नेनेबालेईं भी यूहन्ना बपतिस्मो देनेबाले करां बपतिस्मो नेइतां परमेशर धर्मी मन्नो।
30 Ale Faryzeuszowie i zakonnicy pogardzili radą Bożą sami przeciwko sobie, nie będąc ochrzczeni od niego.
पन फरीसी लोकेईं ते शास्त्री लोकेईं तैस करां बपतिस्मो न नेइतां परमेशरेरी मर्ज़ी अपने बारे मां टाली।
31 I rzekł Pan: Komuż tedy przypodobam ludzi rodzaju tego, a komu są podobni?
“बस्सा, अवं इस ज़मानेरे लोकां केरि मिसाल केस सेइं देईं, तैना केसेरे ज़ेरेन?
32 Podobni są dzieciom, które siedzą na rynku, a jedne na drugie wołają, mówiąc: Grałyśmy wam na piszczałkach, a nie tańcowaliście; śpiewałyśmy żałobne pieśni, a nie płakaliście.
तैना तैन मट्ठां केरे ज़ेरेन ज़ैना बज़ारे मां बिशोरां एक्की होरि जो हक देइतां ज़ोतन, ‘असेईं तुश्शे लेइ बेंशोई बज़ाइ, ते तुस न नच़्च़े, असेईं शौग मनाव, पन तुसेईं लेरां न दित्ती!’
33 Albowiem przyszedł Jan Chrzciciel, i chleba nie jedząc i wina nie pijąc, a mówicie: Dyjabelstwo ma.
किजोकि यूहन्ना बपतिस्मो देनेबालो न रोट्टी खांतो अव, न शराब पीतो अव, ते तुस ज़ोतथ, कि एस पुड़ भूतेरो सैयो आए।
34 Przyszedł Syn człowieczy jedząc i pijąc, a mówicie: Oto człowiek obżerca i pijanica wina, przyjaciel celników i grzeszników.
मैनेरू मट्ठू खातू पीतू अव, ते तुस ज़ोतथ, ‘हेरा, तै पेटू ते शराबी मैन्हु, कने धड़त नेनेबाले ते पापी लोकां केरो दोस्त।’
35 Ale usprawiedliwiona jest mądrość od wszystkich synów swoich.
पन अक्ल अपने सेब्भी मट्ठन करां जादे सच़्च़ी साबत भोइ।”
36 I prosił go niektóry z Faryzeuszów, aby z nim jadł. A tak wszedłszy w dom Faryzeuszów, usiadł.
फिरी केन्चे फरीसे यीशु कां मिनत की, कि मीं सेइं साथी रोट्टी खा, बस्सा, तै तैस सेइं साथी तैसेरे घरे जेव, ते तैस सेइं साथी रोट्टी खांने लगो।
37 A oto niewiasta, która była w mieście grzeszna, dowiedziawszy się, iż siedzi w domu Faryzeuszowym, przyniosła alabastrowy słoik maści;
त हेरा, अक बदचलन कुआन्श ज़ै तैस नगरेरी थी एन बुझ़तां कि यीशु फरीसेरे घरे रोट्टी खांने बिशोरोए, संगमरमरेरे एक्की भांडे मां इत्र आनो।
38 A stanąwszy z tyłu u nóg jego, płacząc poczęła łzami polewać nogi jego, a włosami głowy swojej ucierała, i całowała nogi jego, i maścią mazała.
ते यीशुएरे पावन कां नेड़े लेरां देंती खड़ी भोइ, ते तैसेरे पाव एंखेइं सेइं सेले ते अपने दोग्गेरे बालेईं सेइं पोंछ़ने लगी ते तैसेरे पावन फुम्मड़ी देने लगी कने पावन पुड़ इत्र लाव।
39 A widząc to Faryzeusz, który go był wezwał, rzekł sam w sobie, mówiąc: Być ten był prorokiem, wiedziałby, która i jaka jest ta niewiasta, co się go dotyka; bo jest grzesznica.
ज़ैनी फरीसे यीशु कुजोरो थियो, तैनी एन लाव, त ज़ोने लगो, “अगर ए मैन्हु नबी भोथो त बुझ़ेथो कि ज़ै कुआन्श तैस कांए तै कौने ते ए केरि कुआन्शे? किजोकि ए बदचलने।”
40 A odpowiadając Jezus, rzekł do niego: Szymonie! mam ci nieco powiedzieć, a on rzekł: Powiedz, Nauczycielu!
यीशु तैसेरे इन खियाल ज़ैंनतां तैस सेइं ज़ोवं, “हे शमौन, मीं तीं सेइं किछ ज़ोनूए।” फरीसे ज़ोवं, “हे गुरू ज़ो।”
41 Miał niektóry lichwiarz dwóch dłużników; jeden dłużen był pięćset groszy, a drugi pięćdziesiąt.
यीशुए तैस सेइं मिसाल देइतां ज़ोवं “केन्ची शोहुकारेरो केन्ची दूई ज़न्न कां कर्ज़ो थियो, एक्की कां 500 दीनार, ते होरि कां 50 दीनार थिये।
42 A gdy oni nie mieli czem zapłacić, odpuścił obydwom. Powiedz tedy, któryż z nich bardziej go miłować będzie?
ज़ैखन तैन कां देने जो किछ न राऊं, त तैनी शोहोकरे दुइने कर्ज़ो माफ़ कमाव। बस्सा, कौन तैन मरां जादे शोहुकारे सेइं प्यार केरेलो?”
43 A odpowiadając Szymon, rzekł: Mniemam, iż ten, któremu więcej odpuścił. A on mu rzekł: Dobrześ rozsądził.
शमौने जुवाब दित्तो, “मेरे समझ़ी सेइं त ज़ेसेरो जादे कर्ज़ो माफ़ कियो।” यीशुए ज़ोवं, “तीं ठीक फैसलो कियो।”
44 I obróciwszy się do niewiasty, rzekł Szymonowi: Widzisz tę niewiastę? Wszedłem do domu twego, nie dałeś wody na nogi moje; ale ta łzami polała nogi moje, i włosami głowy swej otarła.
यीशु तैस कुआन्शरे पासे तेकतां शमौने ज़ोवं, “कुन तू इस कुआन्शरां तकतस? अवं तेरे घरे अव, तीं मीं (रीतरे मुताबिक) पव धोने जो पानी न दित्तू, पन इसां मेरे पाव एंखेइं सेइं पव धोए ते अपने दोग्गेरे बालेईं सेइं पौंछ़े।”
45 Nie pocałowałeś mię, ale ta jako weszła, nie przestała całować nóg moich.
तीं मीं (रीतरे मुताबिक) फुम्मड़ी न दित्ती, पन एसां ज़ैखनेरो अवं इड़ी ओरोईं मेरे पव्वन फुमड़ी देनी न उडैई।
46 Nie pomazałeś oliwą głowy mojej, ale ta maścią pomazała nogi moje.
तीं मेरे दोग्गे पुड़ तेल न मल्लो, पन एसां मेरे पावन पुड़ इत्र मल्लो।
47 Dlaczego, mówię tobie, odpuszczono jej wiele grzechów, gdyż wiele umiłowała; a komu mało odpuszczono, mało miłuje.
“एल्हेरेलेइ अवं तीं सेइं ज़ोताईं कि, एसारे जादे पाप ज़ैना एसां कियोरे थिये, माफ़ भोए, किजोकि एसां जादे प्यार कियो, पन ज़ेसेरे थोड़े पाप माफ़ भोतन तै थोड़ो प्यार केरते।”
48 A on jej rzekł: Odpuszczone są tobie grzechy.
यीशुए तैस कुआन्शी जो ज़ोवं, “गा तेरे पाप माफ़ भोए।”
49 I poczęli spółsiedzący mówić między sobą: Któż jest ten, który i grzechy odpuszcza?
एस गल्ली पुड़ ज़ैना तैस सेइं साथी रोट्टी खांने बिश्शोरे थिये, अपने-अपने मने मां सोचने लगे, “ए कौने ज़ै पाप भी माफ़ केरते, पाप त सिर्फ परमेशर माफ़ केरते?”
50 I rzekł do niewiasty: Wiara twoja ciebie zbawiła. Idźże w pokoju.
पन यीशुए तैस कुआन्शी सेइं ज़ोवं, “परमेशरे तू एल्हेरेलेइ बच़ाई कि तीं मीं पुड़ विश्वास कियो, हुनी तू खुशी सेइं गा।”
